قبیله همدان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = قبیله همدان
| موضوع مرتبط = قبیله همدان
| عنوان مدخل  = [[قبیله همدان]]
| عنوان مدخل  = قبیله همدان
| مداخل مرتبط = [[قبیله همدان در تاریخ اسلامی]] - [[قبیله همدان در معارف مهدویت]]
| مداخل مرتبط = [[قبیله همدان در تاریخ اسلامی]] - [[قبیله همدان در معارف مهدویت]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


=مقدمه ==
== مقدمه ==
"هَمْدان" قبیله‌ای است که برگ‌های درخشانی را در [[تاریخ اسلام]] و در [[روزگار]] [[حکومت]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} به خود اختصاص داده است. افراد این [[قبیله]]، [[وزیران]] و دولتمردان [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} هستند<ref>عقد الدرر، ص ۹۷.</ref>.
"هَمْدان" قبیله‌ای است که برگ‌های درخشانی را در [[تاریخ اسلام]] و در [[روزگار]] [[حکومت]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} به خود اختصاص داده است. افراد این [[قبیله]]، [[وزیران]] و دولتمردان [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} هستند<ref>عقد الدرر، ص ۹۷.</ref>.


همدان، قبیله‌ای بزرگ در [[یمن]] است. آنان پس از [[جنگ تبوک]]، نمایندگانی را به حضور [[پیامبر]] {{صل}} فرستادند و [[حضرت]] در سال نهم، [[امیر مؤمنان]] {{ع}} را به یمن فرستاد تا آنان را به [[اسلام]] [[دعوت]] کند. پس از [[قرائت]] [[پیام پیامبر]] {{صل}} همه آنان اسلام آوردند. [[علی]] {{ع}} در نامه‌ای خبر [[اسلام آوردن]] [[طایفه]] همدان را به پیامبر نوشت و در آن [[نامه]]، سه بار بر همدان [[درود]] فرستاد و پیامبر {{صل}} پس از [[خواندن]] نامه، به شکرانه این خبر، [[سجده شکر]] به‌جای آورد<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۲۶ و ۲۹ و ۳۰.</ref>. علی {{ع}} در [[مدح]] آنان چنین سروده است: "[[همدانیان]] صاحبان [[دین و اخلاق]] نیکند. دین‌شان، [[شجاعت]] آنان و قهرشان بر [[دشمنان]] به هنگام رویارویی، آنان را [[زینت]] بخشیده است. اگر من دربان [[بهشت]] می‌بودم، به همدانیان می‌گفتم: به [[سلامت]]، به آن وارد شوید"<ref>عقد الفرید، ج ۴، ص ۳۳۹.</ref>. طایفه همدان یکی از سه طایفه‌ای بود که بالاترین تعداد [[رزمندگان]] [[لشکر حضرت علی]] {{ع}} را تشکیل می‌دادند<ref>وقعة صفین، ص ۲۹۰.</ref> و هنگامی که با برافراشتن قرآن‌ها بر نیزه در میان [[لشکریان]] حضرت علی {{ع}} اختلاف‌نظر پدید آمد، [[فرمانده]] این قبیله به حضرت گفت: ما هیچ اعتراضی نداریم و هر دستوری بدهی، [[اجرا]] می‌کنیم<ref>وقعة صفین، ص ۴۳۴، ۴۳۶، ۴۳۷ و ۵۲۰.</ref>.
همدان، قبیله‌ای بزرگ در [[یمن]] است. آنان پس از [[جنگ تبوک]]، نمایندگانی را به حضور [[پیامبر]] {{صل}} فرستادند و حضرت در سال نهم، [[امیر مؤمنان]] {{ع}} را به یمن فرستاد تا آنان را به [[اسلام]] [[دعوت]] کند. پس از [[قرائت]] [[پیام پیامبر]] {{صل}} همه آنان اسلام آوردند. [[علی]] {{ع}} در نامه‌ای خبر [[اسلام آوردن]] [[طایفه]] همدان را به پیامبر نوشت و در آن [[نامه]]، سه بار بر همدان [[درود]] فرستاد و پیامبر {{صل}} پس از [[خواندن]] نامه، به شکرانه این خبر، [[سجده شکر]] به‌جای آورد<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۲۶ و ۲۹ و ۳۰.</ref>. علی {{ع}} در [[مدح]] آنان چنین سروده است: "[[همدانیان]] صاحبان [[دین و اخلاق]] نیکند. دین‌شان، [[شجاعت]] آنان و قهرشان بر [[دشمنان]] به هنگام رویارویی، آنان را [[زینت]] بخشیده است. اگر من دربان [[بهشت]] می‌بودم، به همدانیان می‌گفتم: به [[سلامت]]، به آن وارد شوید"<ref>عقد الفرید، ج ۴، ص ۳۳۹.</ref>. طایفه همدان یکی از سه طایفه‌ای بود که بالاترین تعداد [[رزمندگان]] [[لشکر حضرت علی]] {{ع}} را تشکیل می‌دادند<ref>وقعة صفین، ص ۲۹۰.</ref> و هنگامی که با برافراشتن قرآن‌ها بر نیزه در میان [[لشکریان]] حضرت علی {{ع}} اختلاف‌نظر پدید آمد، [[فرمانده]] این قبیله به حضرت گفت: ما هیچ اعتراضی نداریم و هر دستوری بدهی، [[اجرا]] می‌کنیم<ref>وقعة صفین، ص ۴۳۴، ۴۳۶، ۴۳۷ و ۵۲۰.</ref>.


از [[حضرت رسول]] {{صل}} [[روایت]] است که فرمود: [[نیکو]] تیره‌ای است همدان؛ چه آنان سریع به [[یاری]] اسلام می‌شتابند و چه شکیبایند در [[مشکلات]]؛ و [[ابدال]] از این قبیله برمی‌خیزند و [[اوتاد]] در میان آنان است<ref>کنز العمال، حدیث ۳۴۰۳۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷۵.</ref>
از [[حضرت رسول]] {{صل}} [[روایت]] است که فرمود: [[نیکو]] تیره‌ای است همدان؛ چه آنان سریع به [[یاری]] اسلام می‌شتابند و چه شکیبایند در [[مشکلات]] و [[ابدال]] از این قبیله برمی‌خیزند و [[اوتاد]] در میان آنان است<ref>کنز العمال، حدیث ۳۴۰۳۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۲: خط ۲۲:


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:همدان]]
[[رده:قبیله‌های عرب]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
{{قبایل عرب}}
{{قبایل عرب}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۶

مقدمه

"هَمْدان" قبیله‌ای است که برگ‌های درخشانی را در تاریخ اسلام و در روزگار حکومت علی بن ابی طالب (ع) به خود اختصاص داده است. افراد این قبیله، وزیران و دولتمردان حکومت حضرت مهدی (ع) هستند[۱].

همدان، قبیله‌ای بزرگ در یمن است. آنان پس از جنگ تبوک، نمایندگانی را به حضور پیامبر (ص) فرستادند و حضرت در سال نهم، امیر مؤمنان (ع) را به یمن فرستاد تا آنان را به اسلام دعوت کند. پس از قرائت پیام پیامبر (ص) همه آنان اسلام آوردند. علی (ع) در نامه‌ای خبر اسلام آوردن طایفه همدان را به پیامبر نوشت و در آن نامه، سه بار بر همدان درود فرستاد و پیامبر (ص) پس از خواندن نامه، به شکرانه این خبر، سجده شکر به‌جای آورد[۲]. علی (ع) در مدح آنان چنین سروده است: "همدانیان صاحبان دین و اخلاق نیکند. دین‌شان، شجاعت آنان و قهرشان بر دشمنان به هنگام رویارویی، آنان را زینت بخشیده است. اگر من دربان بهشت می‌بودم، به همدانیان می‌گفتم: به سلامت، به آن وارد شوید"[۳]. طایفه همدان یکی از سه طایفه‌ای بود که بالاترین تعداد رزمندگان لشکر حضرت علی (ع) را تشکیل می‌دادند[۴] و هنگامی که با برافراشتن قرآن‌ها بر نیزه در میان لشکریان حضرت علی (ع) اختلاف‌نظر پدید آمد، فرمانده این قبیله به حضرت گفت: ما هیچ اعتراضی نداریم و هر دستوری بدهی، اجرا می‌کنیم[۵].

از حضرت رسول (ص) روایت است که فرمود: نیکو تیره‌ای است همدان؛ چه آنان سریع به یاری اسلام می‌شتابند و چه شکیبایند در مشکلات و ابدال از این قبیله برمی‌خیزند و اوتاد در میان آنان است[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. عقد الدرر، ص ۹۷.
  2. کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۲۶ و ۲۹ و ۳۰.
  3. عقد الفرید، ج ۴، ص ۳۳۹.
  4. وقعة صفین، ص ۲۹۰.
  5. وقعة صفین، ص ۴۳۴، ۴۳۶، ۴۳۷ و ۵۲۰.
  6. کنز العمال، حدیث ۳۴۰۳۰.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۷۵.