فرو رفتن زمین در جزیرة العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{دانشنامه امامت-خرد}} ' به '')
خط ۶۰: خط ۶۰:


[[رده:مدخل مرتبط با امام مهدی]]
[[رده:مدخل مرتبط با امام مهدی]]
[[رده:مدخل‌های اصلی دانشنامه]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:معصوم]]
[[رده:معصوم]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۵


هر چند از این پدیده نیز به روشنی صحبت نشده است؛ اما به نظر می‌رسد همان خسف در بیداء باشد. واژۀ «خَسف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است و «بَیداء» نام سرزمینی بین مکه و مدینه است[۱] منظور از خسف در بیداء آن است که سفیانی با لشکری عظیم به قصد جنگ با حضرت مهدی(ع) عازم مکه می‌شود؛ اما آنان بین مکه و مدینه در محلی که به سرزمین «بیداء» معروف است به امر خداوند، در زمین فرو می‌روند[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن مظور، لسان العرب، ماده خسف و بیداء.
  2. درسنامه مهدویت: ج۳ ، ص ۱۴۷.

پیوند به بیرون