فرج: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[فرج در حدیث]] - [[فرج در نهج البلاغه]] - [[فرج در معارف مهدویت]]</div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فرج (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۱۹
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فرج (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- گشایش، آسایش بعد از گرفتاری و اندوه. داستانهایی درباره "فرج بعد از شدت" نقل شده است، یعنی سرگذشت آنان که پس از گرفتاری و بلا، به آسایش و گشایش رسیدهاند و مشکلاتشان برطرف شده است. در فرهنگ دینی، از گشایشی که در آخرالزمان و با ظهور و قیام جهانی حضرت مهدی(ع) برای بشریت، امت اسلامی، شیعه و اهلبیت پیش خواهد آمد، با عنوانِ "فرج" یاد شده که پایان رنجهای مستضعفان است و "انتظار فرج" از برترین عبادتها به شمار آمده است. در دعاها نیز از خداوند، فرج خواسته شده است و کسانی که منتظر فرج شیعه یا آمدن امام زماناند، پاداش مجاهدان راه خدا را دارند.
- برخی دعاها که مربوط به حضرت ولی عصر(ع) و درخواست ظهور او و تعجیل در ظهور او از درگاه خداوند است، به "دعای فرج" مشهور است. مثل دعای "الهی عظم البلاء..." و یکی از خواستههای خوب و متعالی هر مسلمان متعهد، باید "فرج" آن حضرت باشد. همراه نام مبارک امام زمان نیز اغلب به جای(ع)، از تعبیر "عجل الله فرجه" استفاده میشود که دعا برای فرج اوست، یعنی خداوند فرج و آمدن او را زودتر کند[۱].
پرسشهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۱۷۲.