جنگ: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
(←منابع) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | # [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:000061.jpg|22px]] [[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[جنگ (مقاله)|مقاله «جنگ»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۰
جنگ به معنای پیکار، کارزار، ستیزه[۱] و در اصطلاح به معنای تبدیل شدن کشمکش دایمی بین کشورها به ستیزهای خشونت بار و خونین[۲] است. مقصود ما از جنگ، مطلق پیکار و درگیری خشونتبار بین دو گروه است و چنانچه یکی از این دو گروه، خداپرست و هدفش مقدّس باشد، پیکارش جهاد است که در جایگاه خود بحث میشود. در این مدخل از واژه «حرب»، «قتال» و مشتقّات آنها استفاده شده است[۳].
مقدمه
آخرالزمان معرکه درگیریهای فراوان است. در پیشبینیهای اسلامی و غیر آن، وقوع جنگهای مختلف در آخرالزمان وجود دارد. در منابع روایی شیعه به جنگهایی قبل از ظهور و جنگهایی پس از آن اشاره شده است. جنگهایی که گاه میان دو دسته باطل و گاه میان حق و باطل است. در آستانه ظهور اوج درگیری این جنگهاست و در احادیث خبر از کشتاری آمده است که دو سوم مردم در آن یا کشته میشوند یا به علتی خواهند مرد.
رسول خدا(ص) در حدیثی فرمود: در کنار رود دجله و کنار نخلهای فراوانی که در حاشیه آن است... جنگی سخت میان مردم بصره و گروه بنیقنطورا در خواهد گرفت که کشتهشدگان در این جنگ شهید محسوب خواهند شد. در حدیث دیگری میفرماید جنگ سختی میان بنیقنطورا و مردمانی از نژاد غیرعرب واقع میشود که احدی از بنیقنطورا باقی نخواهد ماند[۴]. محمد بن حنفیه میفرماید:.. گروهی با پرچمهای سیاه و کلاه سیاه و پیراهنهای سفید علیه بنیالعباس قیام میکنند و پیشاپیش آن شعیب بن صالح است که به سوی سفیانی حرکت میکند و با او جنگ خواهد نمود...[۵].
امام صادق(ع) فرمود: در شام (سه گروه با) سه پرچم قیام نموده، پرچمهای حسینی، اموی و قیس. در آن زمان سفیانی نیز به پا میخیزد و با آنان جنگ نموده و مانند مزرعهای آنان را درو میکند و آنان را به گونهای بینظیر شکست میدهد[۶]. ارطاة روایت میکند که حضرت مهدی(ع) اولین پرچم جنگ را به گروهی میدهد و آنان را به جنگ ترک میفرستد و آن لشکر، ترکها را شکست میدهند و غنیمت و اسرای زیادی از آنان میگیرد و سپس به سوی شام میروند و آنجا را نیز فتح میکنند...[۷]. در برخی روایات از جنگ میان ترکها و مسلمانان حکایت میکند که مسلمانان را یارای مقابله با آنان نیست. سپس لشکر ترکها بر اثر وبا یا تگرگ خواهند مرد.
امام رضا(ع) در حدیثی فرمود:... زمانی که حضرت قائم(ع) قیام نماید، (در ابتدا از شدت جنگ و نبرد با دشمنان) فقط خون و عرق است (که از پیشانی خود پاک خواهند کرد)[۸].
امام صادق(ع) در ضمن حدیثی فرمود: زمانی که حضرت قائم(ع) قیام نماید، عمامه و زره رسول خدا را بر تن مینماید و شمشیر ذوالفقار را به کمر بسته و از نیام میکشد و بر دوش مینهد و تا هشت ماه پیاپی جنگ و کشتار خواهد نمود...[۹]. در روایتی امیرالمؤمنین(ع) از جنگی تمام عیار میان اعراب و یهود در فلسطین خبر میدهد. جنگی که در دریا گسترش مییابد و یهود نابود میشوند و مانند گوسفند سرشان بریده خواهد شد[۱۰]. در حدیثی چنین میفرماید: در مکه میان حجگذاران در منی جنگی رخ خواهد داد و کشتاری میان آنان صورت میگیرد که آن گردنه پر از خون خواهد شد و در آن لحظه حضرت مهدی(ع) صورت بر دیوار کعبه نهاده و اشک میریزد، مردم نهایتاً به سوی او میروند و از او خواهش میکنند که با ایشان بیعت کنند...[۱۱].[۱۲]
پرسش مستقیم
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ لغتنامه دهخدا، ج ۵، ص ۶۹۱۸ «جنگ».
- ↑ فرهنگ علوم سیاسی، مرکز اطّلاعات و مدارک علمی ایران، ص ۴۵۵.
- ↑ فرهنگ قرآن، واژه «جنگ».
- ↑ ملاحم: ص ۹۱ و ۱۷۰، ر.ک: بنیقنطورا.
- ↑ ملاحم: ۵۲.
- ↑ نوائب الدهور: ج ۳، ص ۳۲.
- ↑ ملاحم: ص ۷۲.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۸۵.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۳۶.
- ↑ ر.ک: فلسطین.
- ↑ البرهان: ص ۱۴۳.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۰۸.