ابورافع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
| عنوان مدخل  = ابو رافع
| عنوان مدخل  = ابو رافع
| مداخل مرتبط = [[ابو رافع در رجال و تراجم]] - [[ابو رافع در تاریخ اسلامی]] - [[ابو رافع در حدیث]] - [[ابو رافع در معارف و سیره علوی]]
| مداخل مرتبط = [[ابو رافع در رجال و تراجم]] - [[ابو رافع در تاریخ اسلامی]] - [[ابو رافع در حدیث]] - [[ابو رافع در معارف و سیره علوی]]
}}
{{جعبه اطلاعات پدیدآورنده
| عنوان = ( ابورافع)
| عنوان اصلی =
| تصویر = 110031.jpg
| اندازه تصویر  = 200px
| نام = اسلم
|زادروز =
| زادگاه =
| تاریخ درگذشت =
| آرامگاه =  [[مدینه]]
| محل زندگی = [[مدینه]]
| پیشه =
| نقش‌های برجسته =
| از موالی = [[پیامبر]]
| شهر خانگی =
| لقب =
| کنیه = [[ابورافع]]
| شهرت = [[ابورافع القبطی]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب =
| منصب =
| مکتب =
| استادان =  [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر ]]؛ [[ابن مسعود|عبدالله بن مسعود]]؛ [[علی بن ابی طالب]]؛ [[عمر بن خطاب]]؛ [[ام سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمة]]
|شاگردان = [[أبوبکر بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام]]؛ [[أسامة بن زید بن أسلم]]؛ [[حفص بن أبی حفص سراج]]؛ [[سالم بن أبی أمیة قرشی]]؛ [[سلیمان بن مهران اعمش]]
| آثار =
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۳

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر(ص)،[۲] امام علی و امام حسن(ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر(ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر(ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی(ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن(ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی(ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی(ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳].[۱۴]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الثقات ۳/۱۶.
  2. رجال الطوسی ۵.
  3. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. خلاصة الاقوال ۳.
  8. الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. موسوعة الحدیث
  16. موسوعة الحدیث