ابراهیم بن یزید نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۹: خط ۱۹:
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[شیعه]]
| مذهب = [[شیعه]]
| صحابی            = [[امام علی]]{{ع}}<ref>رجال الطوسي: ۳۵ رقم ۹</ref>، [[امام سجاد]]{{ع}}<ref>رجال الطوسي: ۸۳ رقم ۱۶.</ref>
| صحابی            = [[امام علی]] {{ع}}<ref>رجال الطوسي: ۳۵ رقم ۹</ref>، [[امام سجاد]] {{ع}}<ref>رجال الطوسي: ۸۳ رقم ۱۶.</ref>
| راوی از معصوم    =  
| راوی از معصوم    =  
| مشایخ            =  
| مشایخ            =  
خط ۴۱: خط ۴۱:
ابو عمران [[ابراهیم بن یزید بن قیس بن الأسود بن عمرو بن ربیعة]] [[نخعی]]، [[کوفی]] مشهور به [[ابراهیم نخعی]] او از [[روات حدیث]] است. در بین [[اهل سنت]] برخی او را [[ثقه]] می‌دانند. در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌کرد<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/902/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D9%8A%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%82%D9%8A%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B3%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%B9%D8%A9 موسوعة الحدیث]</ref>.
ابو عمران [[ابراهیم بن یزید بن قیس بن الأسود بن عمرو بن ربیعة]] [[نخعی]]، [[کوفی]] مشهور به [[ابراهیم نخعی]] او از [[روات حدیث]] است. در بین [[اهل سنت]] برخی او را [[ثقه]] می‌دانند. در [[کوفه]] [[زندگی]] می‌کرد<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/902/%D8%A5%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%8A%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D9%8A%D8%B2%D9%8A%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%82%D9%8A%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B3%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%B9%D8%A9 موسوعة الحدیث]</ref>.


[[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[امام سجاد]]{{ع}} ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم [[نابینا]] بود و به ابوعمران [[کنیه]] داشت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.</ref>.
[[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[امام سجاد]] {{ع}} ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم [[نابینا]] بود و به ابوعمران [[کنیه]] داشت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.</ref>.


او مردی [[صالح]] و فقیهی بزرگوار در [[کوفه]] بود و در حالی چشم از [[جهان]] بست که از [[ترس]] [[حجاج بن یوسف]] در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ [[هجری]] درگذشت. و بنا به قول [[ابو زرعه]]، [[حجاج]] او را به [[شهادت]] رساند<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.</ref>.
او مردی [[صالح]] و فقیهی بزرگوار در [[کوفه]] بود و در حالی چشم از [[جهان]] بست که از [[ترس]] [[حجاج بن یوسف]] در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ [[هجری]] درگذشت. و بنا به قول [[ابو زرعه]]، [[حجاج]] او را به [[شهادت]] رساند<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۹

(ابراهیم بن مالک اشتر)
اطلاعات فردی
کنیهابو عمران[۱]
لقبنخعی کوفی[۲]
محل زندگیکوفه
مذهبشیعه
صحابیامام علی (ع)[۳]، امام سجاد (ع)[۴]
اطلاعات حدیثی
اعتبارلم يذکروه
تعداد روایات۴
شهرتابراهیم بن اشتر نخعی
سایرنام وی در منابع ذیل آمده است: أعیان الشیعة: ۲ / ۲۳۲ و۲۴۸، جامع الرواة: ۱ / ۳۶، الجامع فی الرجال: ۱ / ۷۲ و۷۹، رجال الطوسی: ۳۵ رقم ۹ وفیه: «إبراهیم بن یزید النخعی» و: ۸۳ رقم ۱۶ وفیه: «إبراهیم بن یزید النخعی الکوفی یکنّی أبا عمران مات ۹۶ مولی وکان أعور»، غایة المرام: ۲۴، قاموس الرجال: ۱ / ۳۲۰ رقم ۲۲۸ و: ۳۴۲ رقم ۲۴۶، مجمع الرجال: ۱ / ۸۱، مستدرکات علم الرجال: ۱ / ۳۱۹ رقم ۵۳۹ و: ۲۲۹ رقم ۵۷۴، معجم رجال الحدیث: ۱ / ۳۶۲ رقم ۳۶۶، منهج المقال: ۲۹، الموسوعة الرجالیّة: ۷ / ۳۶، والوسیط: ۱۰. مصادر ترجمته عند العامة: الطبقات الکبری: ۶ / ۲۷۰ وفیه: «إبراهیم بن یزید بن الأسود بن عمرو بن ربیعة ابن حارثة بن سعد بن مالک بن النخع من مذهج ویکنّی أبا عمران وکان أعور»، الجرح والتعدیل: ۲ / ۱۴۴ رقم ۴۷۳ وفیه: «إبراهیم بن یزید بن عمرو أبو عمران النخعی»، التاریخ الکبیر: ۱ / ۳۳۳ رقم ۱۰۵۲ وفیه: «إبراهیم بن یزید بن عمرو أبو عمران الکوفی النخعی»، تاریخ الثقات: ۵۶ / ۴۵، تاریخ الإسلام: ۶ / ۲۷۹ رقم ۲۰۶، سیر أعلام النبلاء: ۴ / ۵۲۰ رقم ۲۱۳ وفیه: «إبراهیم یزید بن قیس بن الأسود بن عمرو بن ربیعة بن ذهل بن سعد بن مالک بن النخعی الیمانی الکوفی وهو ابن ملیکة أخت الأسود بن یزید»، تهذیب الکمال: ۲ / ۲۳۴ رقم ۲۶۵، تقریب التهذیب: ۱ / ۴۶ رقم ۳۰۱ وثقات ابن حبّان: ۴ / ۸.

ابراهیم بن یزید بن اسود بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن سعد بن مالک بن نخع نخعی کوفی

مقدمه

ابو عمران ابراهیم بن یزید بن قیس بن الأسود بن عمرو بن ربیعة نخعی، کوفی مشهور به ابراهیم نخعی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را ثقه می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد[۵].

شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) و امام سجاد (ع) ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم نابینا بود و به ابوعمران کنیه داشت[۶].

او مردی صالح و فقیهی بزرگوار در کوفه بود و در حالی چشم از جهان بست که از ترس حجاج بن یوسف در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ هجری درگذشت. و بنا به قول ابو زرعه، حجاج او را به شهادت رساند[۷].

مامقانی نقل می‌کند: او به هنگام جان دادن خیلی مضطرب بود و بی تابی می‌کرد، به او گفته شد: چرا این همه مضطرب و ناراحتی؟ در پاسخ گفت: چه خطری بالاتر از این حالتی که من دارم؛ زیرا در این موقع ممکن است پروردگارم را که ملاقات می‌کنم به من خطاب کند و بگوید: به بهشت برو یا بگوید به جهنم. به خدا سوگند دوست دارم این حالت خوف و تردید تا روز قیامت در من باشد، اما فرمان رفتن به جهنم برایم صادر نشود[۸].

درباره شخصیت ابراهیم و ولادت، وفات و مذهب وی نقل قول‌های بسیاری است، تا جایی که بعضی او را ناصبی دانسته و برخی نیز وی را از خواص شیعه به شمار آورده‌اند[۹][۱۰]

مشایخ در روایت

فهرست راویان

روایت‌کنندگان از او

فهرست راویان

جرح و تعدیل

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال الطوسی: ۸۳ رقم ۱۶.
  2. رجال الطوسی: ۸۳ رقم ۱۶.
  3. رجال الطوسي: ۳۵ رقم ۹
  4. رجال الطوسي: ۸۳ رقم ۱۶.
  5. موسوعة الحدیث
  6. رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.
  7. تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.
  8. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳.
  9. برای کسب اطلاعات بیشتر ر. ک: أعیان الشیعة، ج۲، ص۲۴۹ و طبقات الکبری، ج۶، ص۲۷۰ – ۲۸۴.
  10. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۱-۵۲.
  11. موسوعة الحدیث
  12. موسوعة الحدیث