حدیث سد ابواب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*[[ابوحمزه ثمالی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: "تعداد افراد [[غریب]] [[مسلمان]] که به [[مدینه]] وارد شده بودند، زیاد شده بود؛ به طوری که [[مسجد]] برای آنها تنگ شده و گنجایش همه آنها را نداشت. پس [[خداوند]] به [[پیامبر]]{{صل}} چنین [[وحی]] فرمود: " [[مسجد]] خود را [[تطهیر]] کن و نگذار کسی [[شب]] در آنجا بخوابد و [[دستور]] بده درهای باز شده به [[مسجد]] بسته شود، مگر در [[خانه علی]] و [[فاطمه]] و جنب از داخل [[مسجد]] عبور نکند و غریبی در آن نخوابد. " پس از آن، [[رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] داد که درهای [[خانه‌ها]] را که به [[مسجد]] باز می‌شد را ببندند و در [[خانه]] [[فاطمه]]{{س}} را به حال خود باقی گذارند<ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۳۹.</ref>. | *[[ابوحمزه ثمالی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: "تعداد افراد [[غریب]] [[مسلمان]] که به [[مدینه]] وارد شده بودند، زیاد شده بود؛ به طوری که [[مسجد]] برای آنها تنگ شده و گنجایش همه آنها را نداشت. پس [[خداوند]] به [[پیامبر]]{{صل}} چنین [[وحی]] فرمود: " [[مسجد]] خود را [[تطهیر]] کن و نگذار کسی [[شب]] در آنجا بخوابد و [[دستور]] بده درهای باز شده به [[مسجد]] بسته شود، مگر در [[خانه علی]] و [[فاطمه]] و جنب از داخل [[مسجد]] عبور نکند و غریبی در آن نخوابد. " پس از آن، [[رسول خدا]]{{صل}} [[دستور]] داد که درهای [[خانه‌ها]] را که به [[مسجد]] باز می‌شد را ببندند و در [[خانه]] [[فاطمه]]{{س}} را به حال خود باقی گذارند<ref>فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۳۹.</ref>. | ||
*زمانی که [[مردم]] از بستن در همه [[خانه‌ها]] و بازگذاشتن در [[خانه علی]]{{ع}} [[آگاه]] شدند ناراحت شده، از [[پیامبر]]{{صل}} گلایه کردند، زمانی که این خبر به [[رسول خدا]]{{صل}} رسید به [[منبر]] رفته و فرمودند: "چرا گلایه می‌کنید؟ من نبودم که در [[خانه]] شما را بستم و در [[خانه علی]]{{ع}} را باز گذاشتم؛ [[خدا]] بود که در [[خانه]] شما را بست و در [[خانه علی]]{{ع}} را بازگذاشت"<ref>مناقب الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، محمد بن سلیمان کوفی، ج۲، ص۴۶۱.</ref>.<ref>[[ حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۷.</ref> | *زمانی که [[مردم]] از بستن در همه [[خانه‌ها]] و بازگذاشتن در [[خانه علی]]{{ع}} [[آگاه]] شدند ناراحت شده، از [[پیامبر]]{{صل}} گلایه کردند، زمانی که این خبر به [[رسول خدا]]{{صل}} رسید به [[منبر]] رفته و فرمودند: "چرا گلایه می‌کنید؟ من نبودم که در [[خانه]] شما را بستم و در [[خانه علی]]{{ع}} را باز گذاشتم؛ [[خدا]] بود که در [[خانه]] شما را بست و در [[خانه علی]]{{ع}} را بازگذاشت"<ref>مناقب الامام امیرالمؤمنین{{ع}}، محمد بن سلیمان کوفی، ج۲، ص۴۶۱.</ref>.<ref>[[ حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۱۴۷.</ref> | ||
==سند حدیث سد ابواب== | |||
==دلالت حدیث سد ابواب== | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۲۶
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث سد ابواب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- پس از بنای مسجد مدینه و انتقال پیامبر خدا(ص) از خانۀ ابو ایوب به خانۀ خود که در کنار مسجد ساخته شده بود، کسانی چون علی(ع)، عمر، ابوبکر، عباس، حمزه نیز در خانه‌های خود مستقر شدند و از راه مسجد رفت و آمد می‌کردند و این برای پیامبر خدا نیز ایجاد مزاحمت داشت. حضرت دستور داد همۀ درهایی که از خانه‌ها به مسجد باز شده بود بسته شود، و از راه دیگری رفت و آمد کنند و برای نماز از در مسجد وارد شوند، نه از خانه‌های خود و درها بسته شود، مگر در خانۀ علی(ع). این سخن بر عده‌ای گران آمد و حرف‌هایی زدند. حضرت سخنرانی کرد و فرمود: بستن و باز گذاشتن به امر خدا بوده و من امر او را اجرا کردم.
- این قضیّه، مزیّتی و فضیلتی برای حضرت علی(ع) به شمار می‌رود و در روایات فراوانی با عبارت‌های مختلف نیز مطرح شده است. علامه امینی ۲۳ صورت برای آن نقل کرده است[۱]. در بحار الأنوار نیز ۱۳ حدیث در باب امر پیامبر به بستن درها مگر در خانه علی(ع) نقل کرده است.[۲] متن‌هایی چون: «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ أَمَرَ بِسَدِّ الْأَبْوَابِ إِلَّا بَابَ عَلِي» و « سُدُّوا الْأَبْوَابَ إِلَى الْمَسْجِدِ إِلَّا بَابَ عَلِي» و «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمَرَنِي بِسَدِّ أَبْوَابِكُمْ وَ تَرْكِ بَابِ عَلِي» از آن جمله است.
- آنچه در دعای ندبه آمده «وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلَّا بَابَه» اشاره به این احادیث است. اشاره به نوعی حق ولایت است که حق او مثل پیامبر خدا(ص) در مسجد است[۳].
بستن همه درها جز در خانه علی(ع)
- ابوحمزه ثمالی از امام باقر(ع) روایت می‌کند که فرمود: "تعداد افراد غریب مسلمان که به مدینه وارد شده بودند، زیاد شده بود؛ به طوری که مسجد برای آنها تنگ شده و گنجایش همه آنها را نداشت. پس خداوند به پیامبر(ص) چنین وحی فرمود: " مسجد خود را تطهیر کن و نگذار کسی شب در آنجا بخوابد و دستور بده درهای باز شده به مسجد بسته شود، مگر در خانه علی و فاطمه و جنب از داخل مسجد عبور نکند و غریبی در آن نخوابد. " پس از آن، رسول خدا(ص) دستور داد که درهای خانه‌ها را که به مسجد باز می‌شد را ببندند و در خانه فاطمه(س) را به حال خود باقی گذارند[۴].
- زمانی که مردم از بستن در همه خانه‌ها و بازگذاشتن در خانه علی(ع) آگاه شدند ناراحت شده، از پیامبر(ص) گلایه کردند، زمانی که این خبر به رسول خدا(ص) رسید به منبر رفته و فرمودند: "چرا گلایه می‌کنید؟ من نبودم که در خانه شما را بستم و در خانه علی(ع) را باز گذاشتم؛ خدا بود که در خانه شما را بست و در خانه علی(ع) را بازگذاشت"[۵].[۶]
سند حدیث سد ابواب
دلالت حدیث سد ابواب
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الغدیر، ج ۳ ص ۲۰۲، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۹ ص ۳۹۸
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۱۲.
- ↑ فروع کافی، کلینی، ج۵، ص۳۳۹.
- ↑ مناقب الامام امیرالمؤمنین(ع)، محمد بن سلیمان کوفی، ج۲، ص۴۶۱.
- ↑ عباسی، حبیب، مقاله «علی بن ابی‌طالب»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۱، ص:۱۴۷.