مؤلفههای حکومت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ': <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">') |
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نبوت]] | [[رده:نبوت]] | ||
[[رده:حکومت]] | [[رده:حکومت]] | ||
[[رده:مدخل امامت پاسخ به شبهات کلامی]] | [[رده:مدخل امامت پاسخ به شبهات کلامی]] | ||
{{حکومت}} | {{حکومت}} |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۶
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حکومت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- قدرت - که رکن اول حکومت را میسازد - یعنی توانی که حکومت با آن میتواند نقش خود را در استقرار نظام، برقراری عدالت و پیادهسازی اهداف حکومت در پیشرفت جامعه و رشد دادن داراییها، تواناییها و درآمدهای آن، ایفا کند.
- مشروعیت - رکن دوم حکومت - بهمعنای عنصری است که حقانیت و مشروعیت حکومت را تأمین میکند؛ یعنی به حکومت، حق و مشروعیت اِعمال اراده میدهد و حق دخالت او را در ایجاد نظم عادلانه به عنوان دخالتی مشروع و عادلانه تأمین میکند. بدون مشروعیت، حکومت به [[استبداد|استبدادی]] ظالمانه بدل میشود که باید جامعه یا امت برای کنترل یا نابود و تبدیل کردن آن به حکومتی مشروع، تلاش کند.
- بنابراین حکومت - هر حکومتی و در هر جامعهای - از هیچیک از این دو رکن بینیاز نخواهد بود و با فقدان هر یک از آنها، یکی از عناصر سازندهاش را از دست میدهد. اگر حکومت، عنصر اول را از دست بدهد، مصداق بیرونی و واقعیتش بهعنوان یک حکومت عینی را از دست میدهد و اگر عنصر دوم را از دست بدهد، مشروعیتش را باخته و در نتیجه، به پدیدهای منفی بدل میگردد که مصالح امت را تهدید میکند و برای بنیاد وجودی آن بهعنوان امتی دارای اراده آگاه و مستقل، خطرساز میشود.
- امت میتواند منبع رکن اول حکومت یعنی قدرت باشد و خداوند منبع رکن دوم حکومت یعنی مشروعیت است[۱].