زبیر بن عوام اسدی
مقدمه
زبیر بن عوام بن عوام، برادرزادۀ حضرت خدیجه، پسر عمۀ پیامبر و داماد ابوبکر بود. پس از رحلت پیامبر، از معترضان به خلافت ابوبکر به شمار میرفت. عضو شورای ششنفرۀ خلافت عمر بود. مالدوستی و جاهطلبی او، وی را از خط صحیح اسلام جدا کرد، در دورۀ عثمان به ثروتهای بادآورده دست یافت و صاحب زمینها و اموال و زروسیم فراوان گشت.[۱] در زمان خلافت امیر المؤمنین، از بیعتشکنان شد و در فتنۀ جمل شرکت داشت و در همین جنگ کشته شد. پسرش عبد اللّه بن زبیر بن عوام نیز در جنگ جمل و فتنههای بعدی نقش فعال داشت و از دشمنان اهل بیت و بنی هاشم بود. به تعبیر حضرت امیر (ع): زبیر بن عوام همواره مردی از ما خاندان بود، تا آنکه پسرش عبد اللّه بزرگ شد و او را فاسد کرد[۲].[۳]
زبیر بن عوام بعد از وفات رسول خدا در زمان سه خلیفه (ابوبکر، عمر و عثمان)
زبیر بن عوام در زمان خلافت امام علی (ع)
بررسی زمینههای انحراف و فرجام بد زبیر بن عوام
فرجام بد زبیر بن عوام
منابع
پانویس
- ↑ مروج الذهب، ج ۲ ص ۳۴۲
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۴ ص ۷۹: «"ما زال الزبير منا اهل البيت حتى نشاء ابنه عبد اللّه بن الزبير"»
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۸۹.