الگو:صفحهٔ اصلی تست

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

به دانشنامهٔ امامت و ولایت (امامت‌پدیا) خوش‌ آمدید

این دانشنامه وابسته به مرکز پژوهشی و آموزشی امامت و ولایت و زیر نظر حضرت آیت الله محسن اراکی است.
با ۴۷٬۰۲۸ نوشتار به زبان فارسی
فهرست مقاله‌ها
مدخل برگزیده
جایگزین = مسجد سهله
جایگزین = مسجد سهله

امام حسن مجتبی (ع) پیشوای دوم مسلمانان، در نیمه ماه رمضان سال سوم هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر ایشان علی بن ابی طالب (ع) و مادرشان حضرت زهرا (س) است. کنیه حضرت ابومحمد است و القاب فراوانی همانند تقی، زکی، سبط، سید و مجتبی به ایشان نسبت داده‌اند.

در دوران نبوی و در سال ۶ هجری در داستان مباهله از آن حضرت یاد شده است. حضرت در دوران خلافت علی (ع) در صحنه‌ها حضور یافت و در همه مقاطع، پدر را همراهی کرد. پس از شهادت پدر خلافت را برعهده گرفت که هنگام پذیرش خلافت ۳۷ سال داشت. عراقیان و حامیان امام علی (ع) با وی بیعت کردند؛ شمار بیعت‌کنندگان، ۴۰۰۰۰ تن ذکر شده است.

زمانی که معاویه به سوی عراق حرکت کرد، امام حسن (ع) پس از آگاهی از این خبر، مردم را به جهاد و مقاومت فرا خواند و از آنها خواست که در لشکرگاه نخیله گردهم آیند؛ اما مردم واکنش مناسبی نشان ندادند معاویه توانست با وعده‌هایی، شماری از اصحاب امام حسن (ع) را به سوی خود بکشاند. خیانت یاران امام (ع) به گونه‌ای بود که در میان اصحاب خود نیز امنیت جانی نداشت. بر اثر شایعات و وعده‌های معاویه، عبیدالله بن عباس، یکی از سه فرمانده اصلی امام (ع) همراه شماری از سپاهیان به اردوی معاویه پیوست. لذا حضرت در پی خیانت یاران خود و بنا به مصالح اسلام و شرایط پیش‌آمده در نیمه جمادی الاول سال ۴۱ هجری مجبور به صلح با معاویه شد.

بندهای صلح نامه متغیر است و کتاب‌های تاریخی هریک بر بندهایی از آن تأکید کرده‌اند، برخی از بندها چنین است: واگذاری حکومت (تسلیم الامر) به معاویه؛ خلافت پس از معاویه از آنِ امام حسن (ع) باشد؛ مردم در امان هستند و معاویه نباید کسی را به جهت اقدامات گذشته تعقیب کند و ... . پس از صلح، امام با مشایعت معاویه از کوفه به مدینه بازگشت و در آنجا بزرگ و سرپرست بنی‌هاشم بود و در امور با وی مشورت می‌شد.

مدت زمانی که از صلح امام حسن (ع) گذشت، معاویه دریافت مفاد صلحنامه به زیان اوست لذا در پی قتل امام برآمد و سر انجام جعده ـ همسر امام ـ را فریب داد و به قتل حضرت برانگیخت. جعده به امام زهر خورانید و امام (ع) روز ۲۸ صفر سال ۵۰ یا ۵۱ هجری قمری در چهل و هشت سالگی به شهادت رسید و پس از کش و قوس‌های فراوان در بقیع به خاک سپرده شد.

ادامه مطلب


پرسش برگزیده

وظیفه مردم در زمان غیبت نسبت به ظلم و فساد چیست؟ (پرسش)

بر اساس اصول بنیادین اسلام و آموزه‌های قرآنی، هیچ مسلمانی نمی‌تواند در برابر هرگونه ستم، تجاوز، بی‌عدالتی، فساد، تباهی و ناهنجاری، بی‌اعتنا باشد یا به آنها تن دهد و همواره یکی از فعالیت‌های بشر در طول تاریخ، مبارزه با ظلم و ایجاد جامعه و حکومت مبتنی بر عدالت بوده است. ولی تحقق عدالت همه جانبه و حکومت عادلانۀ جهانی، امید و آرزویی است‌ که‌ هیچ‌گاه عملی نشده است. پدیدۀ انتظار حاصل این آرمان است که ارادۀ خداوند متعال بر این تعلق گرفته است که ‌‌چنین وضعیتی محقق شود؛ لذا بین انتظار موعود و حیات پویا و ظلم‌‏ستیزی و ریشه‌‏کنی فساد از زمین، ملازمه هست و سرنگونی حکومت‌های ظالم و تحقق عدالت فراگیر و جهانی‌ از مشخصات جامعۀ موعود است.

میان انتظار موعود و ظلم‌‏ستیزی و ریشه‌‏کنی فساد از زمین، ملازمه هست و سرنگونی حکومت‌های ظالم و تحقق عدالت فراگیر و جهانی‌ از مشخصات جامعه موعود است و ما باید هرگاه ظلمی را احساس کردیم، در مقابلش ایستاده و برای ریشه کن کردن آن برنامه‌‏ریزی ‏کنیم.

اثر برگزیده

دانشنامه فاطمی، کتابی است شش جلدی که با زبان فارسی به بررسی تاریخ زندگانی و منزلت الهی حضرت فاطمه زهرا (س) می‌پردازد. این مجموعه اثر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و زیر نظر علی اکبر رشاد می‌باشد و انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.

این کتاب دائره‌المعارفی است با «ساختار موضوعی» شش جلدی و مشتمل بر یکصد و هفده مدخل کلان در دو بخش عمده تبیین زندگانی و تحلیل علمی نظری مباحث مربوط به حرمت و حقوق زن می‌پردازد.

درگاه
درختوارهٔ رده‌های دانشنامه