مقصود از آخرالزمان چیست؟ (پرسش)
| مقصود از آخرالزمان چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی |
| مدخل اصلی | آخرالزمان |
مقصود از آخرالزمان چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «آخرالزمان عنوانی نسبی است و به دو معنی اطلاق گردیده است:
- عصر بعثت و دوران رسالت پیامبر اکرم (ص) که نسبت به انبیاء گذشته آخرالزمان است به این معنا ما الآن در آخرالزمان هستیم.
- معنای دیگر آن عصر ظهور حضرت حجة (ع) و نزدیکی‌های آن است در این رابطه با پیدایش برخی از علائم ظهور می‌توان حدس زد که ما در چنین زمانی قرار داریم ولی به‌طور قاطع نمی‌توان آنرا نفی یا اثبات کرد»[۱].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۲. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۷۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ " إِنَّهُ يَأْتِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ نَبِي "، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۱۹۹، ح ۱۲؛ همچنین ر. ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج ۴، ص ۳۰۶؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج ۱، ص ۵۵۷
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ
- ↑ " لَا تَذْهَبُ الدُّنْيَا حَتَّى يَلِيَ أُمَّتِي رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُقَالُ لَهُ الْمَهْدِيُ "، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۲، ح ۱۴۱
- ↑ " لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنِّي "، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۶
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص:۱۵ - ۲۳.
- ↑ کافی، ج ۸، ص ۱۳۸؛ بحارالانوار، ج ۲۱، ص ۳۱۷ وج ۱۲، ص ۲۸۱.
- ↑ " إِذَا صَارَتِ الدُّنْيَا هَرْجاً وَ مَرْجاً وَ تَظَاهَرَتِ الْفِتَنُ وَ تَقَطَّعَتِ السُّبُلُ وَ أَغَارَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ... فَيَبْعَثُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ مَهْدِيَّنَا التَّاسِعَ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْن ... يَفْتَحُ حُصُونَ الضَّلَالَةِ ... َ يَقُومُ بِالدِّينِ فِي آخِرِ الزَّمَان "؛ بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۰۸.
- ↑ از روایات فراوانی که از قیام حضرت مهدی(ع) در آخر الزمان خبر می‌دهد، نیز روایاتی که در وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۲۴۴ و بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۲۵ و مستدرک الوسائل، ج ۲، ص ۲۶۷ آمده است، می‌توان این نکته را فهمید.
- ↑ " يَا عَلِيُ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاض "؛ بحارالانوار، ج۷۴، ص۵۶.
- ↑ کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح۱، ص ۵۵.
- ↑ من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۳۹۰، ح۴۳۷۴. بعضی از ویژگی‌های این دوره چنین است: - وضع حکومت‌ها: افراد، فاسد و ظالم و حکومت‌ها، ضعیف، استبدادی، زود گذر و متزلزل هستند. - وضع دین: از اسلام و قرآن، فقط اسمی می‌ماند و مساجد، زیبا؛ امّا بدون جمعیّت است و مردم از دین خارج می‌شوند. - وضع اخلاق: عواطف انسانی ضعیف می‌شود و ترحم به یک دیگر وجود ندارد. انواع فسادهای اخلاقی، علنی و بدون نهی و جلوگیری در جامعه انجام می‌شود. - وضع امنیت: ترس و اضطراب، فراگیر و راه‌ها نا امن است. جنایت‌های هولناک صورت می‌گیرد و مردم، آرزوی مرگ می‌کنند. مرگ‌های ناگهانی، زلزله، جنگ، فتنه، بیماری و مرگ زیاد می‌شود. - وضع اقتصاد: باران و محصولات کشاورزی کم می‌گردد و رودها و چشمه‌ها خشک می‌شوند. گرانی، فقر، گرسنگی و عدم رونق تجارت و بازار، غوغا می‌کند. (برای آگاهی بیشتر: ر، ک: نجم الدین طبسی، نشانه هایی از دولت موعود.)
- ↑ البته چون امر ظهور، به عملکرد و خواست مردم نیز بستگی دارد _ بدین معنا که هر زمان آنان آماده ظهور بودند، ظهور تحقق می‌یابد _ هر زمان می‌تواند آخر الزمان باشد و زمان ظهور فرا برسد.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۶۱-۱۶۴.