نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۵ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
مکان و زمان صدور این حدیث متفاوت ذکر شده است، چنانکه تاریخ، مکان و زمان حدیث ثقلین را اینچنین ضبط کرده است: روز عرفه در حجة الوداع؛ در مدینه و در حال بیماریرسول الله(ص) در حالی که حجرۀ پیامبر از اصحاب پر بود؛ در غدیر خم و یا در بازگشت از سفرطائف. تمام این نقلها درست است و منافاتی با هم نداردف زیرا به خاطر اهتمام بسیار زیادپیامبر به قرآن و عترت و اهتمامی که به فهماندن اهمیت موضوع به مردم از خود نشان میدادند، در موارد متعدد و به مناسبتهای گوناگون این حدیث را تکرار فرمودهاند[۸].
حدیث ثقلین سخن از تمسک به عترتپیامبر نکرده است، بلکه از تمسک به سنت پیامبرسخن گفته است، دلیل این عده برای چنین ادعایی نقلحدیثی است که در آن به جای "و عترتی" واژۀ "و سنتی" آمده است. در پاسخ به این شبهه باید گفت نقل "کتاب الله و عترتی" دارای تواتر است، اما نقل "وسنتی" خبر واحد، علاوه بر اینکه این نقل از نظر سند نیز معتبر نیست، زیرا کسانی که این نقل را در کتب خود مطرح کردهاند، سندی برای آن ذکر نکردهاند و یا اگر سندی هم ذکر شده، عالمان رجالی اهل سنت آنان را ضعیف دانسته اند[۹].
شیعهمعتقد است دلالت حدیث ثقلین فقط منحصر در امامت و پیشوایی آنان نیست، بلکه مدلول حدیثعصمتعترت پیامبر را نیز ثابت میکند، چراکه در این حدیث با صراحت، عترت را همراه و قرین با قرآن کریم دانسته و با توجه به اینکه خطا و اشتباه در قرآن راه ندارد: ﴿وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ﴾[۱۱]، باید در عترت هم هیچگونه خطا و اشتباهی وجود نداشته باشد چراکه اعتقاد به خطا و اشتباه در عترت پیامبر موجب زیر سوال رفتن اقتران و نزدیکی قرآن با عترت میشود[۱۲].
ویژگیهای حدیث ثقلین
حدیث ثقلین دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که سبب تمایز این حدیث با احادیث دیگر میشود، از جملۀ این ویژگی ها:
حدیث بیانگر این مطلب است که قرآن و اهل بیت(ع) هیچگاه از یکدیگر جدا نخواهند شد و انسانها ناگزیرند برای هدایت شدنشان به هر دوی آنان تمسک کنند[۱۳]؛