شعار یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

شعار یاران امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

شعار یاران امام مهدی(ع) چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد صدر
آیت‌ الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ پس از ظهور» در این‌باره گفته‌ است:
«ابن طاووس نقل کرده است که شعار آنها: "أمت، أمت" (بمیران، بمیران) می‌باشد. و مجلسی نیز در بحار الانوار آورده است که شعارشان: "یا لثارات الحسین" است. ابن قولویه به سند خود از مالک جهنی نقل کرده است که حضرت باقر (ع) فرمود: "مَنْ زَارَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ من المحرم ... قُلْتُ فَكَيْفَ يُعَزِّي بَعْضُهُمْ بَعْضاً قَالَ يَقُولُونَ عَظَّمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ اَلطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّهِ اَلْإِمَامِ اَلْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ "[۱]. هر که در روز دهم محرم، حسین بن علی (ع) را زیارت کند ... [سپس‌] گفتم: چگونه به یکدیگر تعزیت بگویند؟ فرمود: بگویند: خداوند اجر و پاداش‌های ما را در سوگ‌ها برای حسین (ع) قرار دهد و ما و شما را از خونخواهان و انتقام‌گیرندگان او به همراه ولیش امام مهدی (ع) بگرداند. در ادامه این روایت، زیارت عاشورای معروفه آمده است؛ همان زیارتی که امام مهدی (ع) در برخی روایات بر خواندن آن بسیار تأکید نموده‌اند[۲]. در بخشی از این زیارت چنین می‌خوانیم: "فَأَسْأَلُ اَللَّهَ اَلَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي بِكَ أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَأْرِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ ... وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍنَاطِقٍ لکم"[۳]. از همان خدایی که مقام تو را والا گردانید و مرا به پاس تو عزت بخشید، خواستارم که توفیق خونخواهی تو را همراه با امام پیروزمندی از خاندان محمد (ص) به من عنایت فرماید ... و خون خواهی شما را در معیت امام راه یافته، آشکار، و گویای بر حقی از شما، برای من کرامت کند.
مراد از شعار می‌تواند یکی از دو مفهوم زیر باشد:
  1. کلمات و جملاتی که برای برانگیختن روح حماسه و جنگاوری در سربازان سر داده می‌شود. پیامبر اکرم (ص) و یارانش در جنگ‌های خود، شعارهایی سر می‌دادند. شعار آنها در جنگ بدر: "یا منصور أمت"[۴] (ای پیروز، بمیران) و در جنگ بنی الملوح: "أمت أمت"[۵] بوده است.
  2. کلمات و عباراتی که برای فرهنگ‌سازی در میان مردم رواج داده می‌شود و بیانگر مفهوم و هدفی معین است. در عصر ما شعار چنین مفهومی دارد.
مراد از شعارهایی که در روایات بالا نقل شده، معنای نخست است زیرا تنها همین معنی در آن روزگار شناخته شده بوده است. شعار یاران حضرت بقیة الله (ع) نیز، شبیه شعار رسول خدا (ص) است: أمت أمت. در مورد شعار خونخواهی حضرت ابا عبد الله الحسین (ع)، از روایت بحار الانوار استفاده می‌شود که شعار به معنای نخست است اما روایاتی که پس از آن آوردیم، این شعار را به معنای دوم می‌داند؛ یعنی خونخواهی امام حسین (ع) هدفی اعلام شده و مفهومی فرهنگ‌ساز می‌باشد. البته این دو معنی، با یکدیگر سازگارند زیرا می‌توان آن شعار را به هر دو صورت به کار برد. در نگاه همه مسلمانان، امام حسین (ع) مظلوم‌ترین رهبر اسلامی است؛ در نتیجه انتخاب شعار خونخواهی حسین (ع)، از این زاویه اهمیت به سزایی دارد. علاوه بر اینکه نهضت حسینی و قیام مهدوی، یک هدف را پی می‌گیرند: تلاش برای بر آمدن حق و سرنگونی باطل»[۶].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص ۱۷۵.
  2. ر.ک: الصدر، سید محمد، تاریخ الغیبة الکبری؛ ص ۱۴۸.
  3. ابن قولویه، جعفر بن محمد، همان؛ ص ۱۷۶، ۱۷۷.
  4. العاملی، الحسن بن الحر، همان؛ ج ۲، ص ۴۸۷.
  5. العاملی، الحسن بن الحر، همان؛ ج ۲، ص ۴۸۷.
  6. صدر، سید محمد،تاریخ پس از ظهور، ص۳۰۴- ۳۰۶.
  7. ر.ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۴، ص۹۷؛ خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۸، ص۲۳۶؛ طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۲۳۴.
  8. ر.ک: طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۲۳۵.
  9. "وَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ مُشْفِقُونَ يَدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ وَ يَتَمَنَّوْنَ أَنْ يُقْتَلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ إِذَا سَارُوا يَسِيرُ الرُّعْبُ أَمَامَهُمْ مَسِيرَةَ شَهْرٍ "؛ محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
  10. "فَيَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ "؛ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۲۹۹؛ همو، ألامالی، ص۱۲۹.
  11. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۱۶ - ۲۱۷.
  12. مستدرک الوسایل، ج ۱۱، ص ۱۱۴.
  13. ملاحم ابن طاووس، ص ۶۵.
  14. بحار الانوار، ج ۱۹، ص ۶۳؛ مستدرک، ج ۲، ص ۲۶۵.
  15. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۳۰.