ابورافع

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اسلم
آرامگاهمدینه
محل زندگیمدینه
دیناسلام
اطلاعات علمی
استادانابوبکر ؛ عبدالله بن مسعود؛ علی بن ابی طالب؛ عمر بن خطاب؛ ام سلمة
شاگردانأبوبکر بن عبدالرحمن بن حارث بن هشام؛ أسامة بن زید بن أسلم؛ حفص بن أبی حفص سراج؛ سالم بن أبی أمیة قرشی؛ سلیمان بن مهران اعمش
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابورافع اسلم قبطی بریه از قبطیان مصر و اهل مدینه به حساب می‌‌آمد.[۱] صحابی پیامبر(ص)،[۲] امام علی و امام حسن(ع) بود[۳] و از پیامبر، امام علی و ابن مسعود روایت کرده است.[۴] فرزندانش «عبیدالله» و «حسن»،[۵]علی بن حسین، فضل بن عبیدالله[۶] و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.

وی از محدثان ثقه و شیعه بود.[۷] ابورافع غلام عباس بن عبدالمطلب بود که او را به پیامبر بخشید. چون ابورافع خبر مسلمان شدن عباس را به پیامبر(ص) داد، حضرت او را آزاد کرد.[۸] او پیش از هجرت مسلمان شد و همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه مهاجرت نمود. او در برخی از جنگ‌ها شرکت داشت و امین پیامبر(ص) بود. وی پس از رحلت آن حضرت، تا به خلافت رسیدن امام علی(ع) با او بود و در ۸۵ سالگی زمین و خانه خود را در خیبر و مدینه فروخت و همراه امام به کوفه آمد و از سوی حضرت به خزانه داری منصوب شد. پس از شهادت آن حضرت، به همراه امام حسن(ع) به مدینه آمد و حضرت نصف خانه علی(ع) و زمینی را به او واگذار کرد.[۹] دو فرزند او عبیدالله و علی کاتب امیرمؤمنان علی(ع) بودند.[۱۰] ابورافع در سال ۴۰ هـ در کوفه[۱۱] یا مدینه[۱۲] از دنیا رفت. کتاب السنن و الاحکام و القضایا اثر اوست [۱۳].[۱۴]

مشایخ در روایت

الگو:فهرست قدیم

روایت‌کنندگان از او

الگو:فهرست قدیم

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
  2. موسوعة الحدیث

پانویس

  1. ↑ الثقات ۳/۱۶.
  2. ↑ رجال الطوسی ۵.
  3. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۴.
  4. ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  5. ↑ الجرح و التعدیل ۲/۱۴۹.
  6. ↑ سیر اعلام النبلاء ۲/۱۶.
  7. ↑ خلاصة الاقوال ۳.
  8. ↑ الطبقات الکبری ۴/۷۳.
  9. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۱ ـ ۶۴.
  10. ↑ اسد الغابه ۱/۴۱.
  11. ↑ المنتظم ۵/۱۶۷.
  12. ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۲/۹۲.
  13. ↑ رجال النجاشی ۱/۶۴.
  14. ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۷۵ - ۱۷۶.
  15. ↑ موسوعة الحدیث
  16. ↑ موسوعة الحدیث
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابورافع&oldid=913823»