پلورالیزم دینی و سیاسی (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پلورالیزم دینی و سیاسی
از مجموعهاز چشم‌انداز امام علی
زبانفارسی
نویسندهعبدالحسین خسروپناه
موضوعامام علی، پلورالیسم، کثرت‌گرایی دینی
مذهبشیعه
ناشرانتشارات کانون اندیشه جوان
وابسته بهمؤسسه کانون اندیشه جوان تهران
محل نشرتهران، ایران
سال نشر1384 ش
تعداد صفحه۴۸
شابک‎۹۶۴-۳۷۵-۰۴۱-۸
شماره ملی۷۴۶۴۲۵

این کتاب، جلد سی و چهارم از مجموعهٔ چهل جلدی از چشم‌انداز امام علی است که به بررسی دیدگاه آن حضرت در نفی پلورالیسم دینی و تأکید بر حقانیت و رستگاری انحصاری اسلام می‌پردازد. پدیدآورنده این کتاب عبدالحسین خسروپناه است و انتشارات کانون اندیشه جوان انتشار آن را به عهده داشته است.

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «در نوشتار حاضر، با اشاره به رویکردهای مختلف پلورالیست‌ها همچنین با استناد به سخنان امام علی (ع) در نهج البلاغه، دیدگاه آن حضرت در نفی پلورالیسم دینی و تأکید بر حقانیت و رستگاری انحصاری اسلام به اختصار بیان می‌شود. در بخش دیگری از این نوشتار مفهوم پلورالیسم سیاسی بررسی شده سپس با شرح ویژگی‌های سیاست در مکتب امام علی (ع)، پلورالیسم سیاسی و علوی با یک دیگر مقایسه می‌شود».

فهرست کتاب

  • پیشگفتار
  • درآمد سخن

پلورالیسم دینی از منظر امام علی (ع)

  1. پلورالیسم دینی و اختلاف مذاهب
  2. پلورالیسم دینی و قرآن و سنت
  3. پلورالیسم دینی و ادیان ساختگی

پلورالیسم سیاسی از منظر امام علی (ع)

  1. عدالت محوری
  2. شایسته سالاری
  3. اصلاح‌گرایی
  4. حاکمیت منطق
  5. ملایمت و قاطعیت سیاسی
  6. مشارکت سیاسی مردم
    1. ابعاد مختلف مشارکت سیاسی مردم
      1. حضور مردم در تعیین حاکم و مقبولیت مردمی و نظام
      2. آزادی‌های مشروع سیاسی
  7. مشروعیت الاهی حکومت و حاکم
  8. اقتدارگرایی

دربارهٔ پدیدآورنده

عبدالحسین خسروپناه
حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه (متولد ۱۳۴۵ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد فاضل لنکرانی، حسین وحید خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی و حسن حسن‌زاده آملی پیگیری کرد. امامت جمعه موقت دزفول، ریاست مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، دبیری هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره، مسئولیت اداره پژوهشی معاونت پژوهشی نهاد رهبری در دانشگاه‌ها و قائم مقامی مركز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه به تدریس در دانشگاه نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آسیب‌شناسی جامعه دینی»، «کلام نوین اسلامی»، «پلورالیزم دینی و سیاسی»، «جامعه علوى در نهج‌البلاغه»، «نقد روش‌شناسی نظریه علمای ابرار با تأکید بر کتاب مکتب در فرآیند تکامل»، «مشروعیت حكومت ولایى»، «ماهیت وحی در حکمت اسلامی»، «نقش تأویل‌گرایی در پیدایش واقعه کربلا»، «تمدن اسلامی» و «اصلاحات از منظر امام على (ع)» برخی از این آثار است.[۱]

کتاب‌های وابسته

پانویس