عزاداری بر امام حسین
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۴۰۲ توسط کاربر:Bahmani برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
هیئت
نوعی تشکل مذهبی، بر محور عزاداری برای سیدالشهدا و ائمه (ع). مجموعه‌هایی از مردم هر محلّه، در شهرها یا روستاها که برای سوگواری و روضه‌خوانی نسبت به امام حسین (ع) به‌ویژه در ایام عاشورا تشکیل می‌شود. هیئت، سنتی دیرپا و مردمی است و با بودجۀ علاقه مندان به امام حسین (ع) تشکیل می‌یابد[۱].
مجالس حسینی
محفل‌ها و مجلس‌هایی که در سوگ حسینی و برای احیای خاطرۀ عاشورا، در مساجد و حسینیّه‌ها و منازل، در ایّام عاشورا یا در روز‌های دیگر در طول سال برگزار می‌شود و از پربرکت ترین آثار شهادت ابا عبدالله (ع) و زمینۀ مناسبی برای تبلیغ و موعظه و تقویت آگاهی مردم به دین و علایق مذهبی است و در روایات نیز تأکید شده که چنین مجالسی همواره برپا شود[۲].
تکیه
محلّی که برای عزاداری سید الشهدا (ع)، به‌ویژه در ایّام عاشورا ساخته و برپا می‌شود. این گونه اماکن، علاوه بر آنکه حرمت و قداست خاصّ خود را دارد، احکام مخصوص مساجد را ندارد، بنا بر این محدودیّت حضور در آن مثل مسجد نیست. تکیه، یا تکیه‌گاه، بعد از مسجد در حقیقت پایگاه معنوی مسلمانان خصوصا شیعیان به حساب می‌آید. جایی که مردم با تعزیه‌خوانی و سوگواری سالار شهیدان و یاران با وفایش به او متوسّل و متّکی می‌شوند... تکیه با تعزیه و عزاداری عجین گشته و این دو را هرگز نتوان از یک‌دیگر جدا کرد[۳]. به نظر برخی، پدید آمدن «تکیه»، در مقابل مراکز دینی وابسته به خلافت‌های غیر شیعی بوده تا پایگاهی برای هواداران نهضت حسینی و دور از سلطه حکّام باشد[۴].[۵]
عزاداری
روضه‌خوانی
نوحه
گریه
قمه زنی
شورزدن
سینه‌زنی
زنجیرزنی
خون گریستن
چاووش خوانی
جامه سیاه
تعزیه
تباکی
پرده‌خوانی
پامنبری
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۵۰۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۳۱.
- ↑ تاریخ تکایا و عزاداری قم، ص۶۹.
- ↑ یاد و یادآوران، دکتر علی شریعتی(چاپ حسینیه ارشاد)، ص۳۹ و ۴۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۲۷.