حجاج بن مسروق جعفی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. حجاج بن مسروق جعفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حجاج بن مسروق جعفی در تاریخ اسلامی - حجاج بن مسروق جعفی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردحجاج بن مسروق جعفی از شهدای گرانقدر عاشورا و مؤذّن سید الشهدا (ع)[۱].
| حجاج بن مسروق جعفی | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | حجاج بن مسروق بن مالک بن کثیف بن عتبه بن کلاع جعفی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | مذحج |
| پدر | مسروق بن جعف بن سعد مذحجی جعفی |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
| علت شهادت | شهادت در رکاب امام حسین |
مقدمه
وی اهل کوفه و از یاران امیرالمؤمنین (ع) بود. وقتی خبر هجرت امام حسین (ع) را از مدینه به مکّه شنید، خود را به آن حضرت رساند و همراه امام از آنجا به کربلا آمد. همواره ملازم سید الشهدا بود و در پنج وقت نماز، اذان می‌‌گفت. در مسیر راه، وقتی که امام حسین (ع) به منزلگاه «قصر بنی مقاتل» رسید و در آنجا خیمه گاه عبید الله بن حر جعفی را دید، حجاج بن مسروق را در پی او فرستاد تا او را به پیوستن به امام فراخواند[۲]. (گرچه توفیق حسینی شدن نیافت). هنگامی که کاروان حسین (ع) با سپاه حرّ بر خورد کردند، او به امر امام، اذان ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان «مؤذّن حسین» یاد کرده‌اند[۳]. روز عاشورا به میدان رفت و جنگید و غرق خون نزد امام برگشت. پس از گفتگویی با سید الشهدا، بار دیگر به میدان رفت و شهید شد[۴].
وی، همان کسی است که در جریان برخورد سپاه حر بن یزید با امام (ع)، به دستور امام (ع)، اذان ظهر را گفت و منابع، او را به عنوان مؤذّن حسین (ع) معرّفی کرده‌اند. وی، روز عاشورا، به صف دشمن حمله کرد تا به لقاء اللّه پیوست.[۵]
شهادت حجاج بن مسروق
(ع) پس از شهادت عمرو بن مطاع، حجاج بن مسروق که مؤذن امام حسین(ع) بود خروج کرد. ایشان مقیم کوفه بود وقتی شنید سیدالشهدا از مدینه به مکه آمده، خود را در مکه به حضرت رساند و همراه امام به کربلا آمد و در تمام مسیر تا کربلا به عنوان مؤذن حضرت انجام وظیفه می‌کرد. در روز عاشورا اجازه میدان گرفت و رجزی را خواند که اول آن این است: أَقْدَمُ حُسَيْناً هَادِياً مَهْدِيّاً *** فَالْيَوْمَ تَلْقَى جَدَّكَ النَّبِيَّا یعنی: ای حسین در حالی که هادی و مهدی هستی اقدام کن. امروز جد تو را که پیامبر است ملاقات خواهیم کرد. سپس پدرت علی را که صاحب بذل و بخشش است و همان شخصی است که ما او را وصی شناخته‌ایم دیدار می‌نماییم و امام حسن را که نیکو و پسندیده و ولی است، با جعفر طیار که جوانمردی شجاع بود و حضرت حمزه که شیر خدا و از شهدایی محسوب می‌شود که زنده‌اند ملاقات می‌کنیم. سپس حمله و کارزار کرد تا شهید گردید[۶].[۷].
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۲۵.
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۱.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۵۴۲.
- ↑ بحار، ج۴۵، ص۲۵؛ ابصار العین، ص۱۳۵.
- ↑ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء، ج۲، ص ۶۸.