حسان بن ثابت در تراجم و رجال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

حسان شاعر پیامبر(ص)

  1. قصیده‌ای در مدح حضرت علی(ع) که انگشترش را در نماز به سائل داد و آیه ولایت نازل شد[۶]، سروده است (البته برخی از مؤرخان این شعر را به دیوان حمیری نسبت داده‌اند. که چند بیت از آن سروده این است: علی، امیرمؤمنان و برادر هدایت و برترین صاحب نعلی است که خود بی کفش بود. او اول کسی است که زکات به دست خود داد و اول کسی که نماز آورد و روزه گرفت.
  1. در قصیده‌ای در ولایت امام حسن و امام حسین(ع) چنین سروده است: همانا مریم چون پاکیزه دامن بود، عیسی را که مثل ماه شب چهارده بود، آورد. وهمانا فاطمه(س) بعد از او که پاکیزه دامن بود، دو سبط پیامبر هدایت را آورد[۸].
  2. در قصیده دیگری در داستان فتح خبیر به دست علی(ع) این‌گونه سرود: "و علی چشم درد داشت به جست و جوی دارو بود ولی مداوا نیافت. پیامبر خدا با آب دهان مبارکش او را شفا داد، پس مبارک باد بالا رفته و بالا برنده. و پیامبر فرمود: به زودی پرچم را به کسی می‌دهم که شجاع کوبنده و محب خدا و ولی اوست. او دوست می‌دارد خدای مرا و خدا هم او را دوست می‌دارد و به وسیله او قلعه‌های محکمی که مانع رفت و آمد دشمنان بود را فتح می‌کند. پس علی را برگزید نه هیچ‌کس دیگر را و او را وزیر و برادر خود نامید[۹].
  3. از جمله اشعار حشان در روز غدیرخم است که در آن روز حسان مورد دعای رسول خدا(ص) نیز قرار گرفت. روز غدیرخم همان روزی است که پیامبر اکرم(ص) به امر خدا پس از نزول آیه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ[۱۰]. علی(ع) را بالای دست گرفت و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ...»؛ "هر کس من مولای اویم علی مولای اوست...". آن گاه به مردان و زنان حاضر که ده‌ها هزار نفر بودند و همراه پیامبر خدا(ص) از حجة الوداع باز می‌گشتند، دستور داد با علی به عنوان امیرالمؤمنین سلام دهند و بیعت کنند. در این رخ داد بزرگ و به یادماندنی، سخنرانان و شاعران در عظمت آن روز و مقام منيع ولایت علی بن ابی طالب(ع) بسیار سخن گفتند و شعر سرودند، از جمله حسان بن ثابت خدمت حضرت پیامبر(ص) شرفیاب شد و عرض کرد: ای رسول خدا، آیا به من اذن می‌دهید که در این مقام چیزی که رضای خدا را در آن خواهد بود بگویم؟ حضرت به او فرمود: "ای حسان به نام خدا بگو" [۱۱]؛ حسان در محل مرتفعی ایستاد و در حالی که همه مسلمانان گردن کشیده بودند که به شعر او گوش فرا دهند، این اشعار را بالبداهه سرود: روز غدیرخم، پیامبرشان به آواز بلند فریاد برآورد و فرمود: مولا و ولی شما کیست؟ بدون مخالفت همه گفتند: پروردگارت مولای ما و تو ولی مایی و کسی از ما نافرمان نخواهی یافت.

حسان و انحراف از علی(ع)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اسد الغابه، ج۲، ص۷ و سفینه البحار، ج۱، ص۲۷۷ (حسن).
  2. اسد الغابه، ج۲، ص۷.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۶-۴۳۷.
  4. سفينة البحار، ج۱، ص۲۷۸ (حسن).
  5. و إن سنام المجد في آل هاشم بنو بنت مخزوم و والدك العبد و من ولدت أبنا زهرة منهم کرام و لم يعرب عجائزك المجد؛ اسد الغابه، ج۲، ص۵.
  6. آیه إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ.
  7. علي أميرالمؤمنين أخو الهدی و أفضل ذي نعل و من كان حافيا و أول من أتي الزكاة بكفه و أول من صلى و من صام طاویا فلما أتاه سائل مدکفه إليه ولم يبخل و لم يك جافيا فبشر جبرئيل النبي محمدا بذاك و جاء الحق في ذاك ضاحيا؛ اعیان الشیعه، ج۴، ص۶۲۲.
  8. و ان مریم احصنت فرجها وجاءت بعیسی کبدر الدجی فقد احصنت فاطم بعدها و جاءت بسبطی نبی الهدی؛ اعیان الشیعه، ج۴، ص۶۲۲.
  9. و کان علی ارمد العین یبتغی دوا فلما لم یحس مداویا شفاه رسول الله منه بتفله فبورک محبا للاله موالیا یحب الاله و الاله یحبه به یفتح الله الحصون الاوابیا فاصفی بها دون البریه کلها علیا و سماه الوزیر المواخیاارشد مفید، ج۱، ص۶۴.
  10. «ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.
  11. «قُلْ يَا حَسَّانُ عَلَى اِسْمِ اللَّهِ»
  12. يناديهم يوم الغدیر تبيهم بختم و أسمع بالرسول مناديا وقال فمن مولاكم و ولیکم فقالوا و لم يبدوا هناك التعاديا إلهك مولانا و أنت ولينا و لن تجدن منا لك اليوم عاصيا فقال له: قم يا علي فإنني رضيتك من بعدي إمامة و هادیا فمن کنت مولاه فهذا وليه فکونوا له أنصار صدق مواليا هناك دعا اللهم وال وليه و کن للذي عادي عليا معاديا
  13. «لاَ تَزَالُ يَا حَسَّانُ مُؤَيَّداً بِرُوحِ الْقُدُسِ مَا نَصَرْتَنَا بِلِسَانِكَ»؛ ارشد مفید، ج۱، ص۱۷۶ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۶۲۱.
  14. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۸-۴۴۱.
  15. «يا أعمى القلب والبصر، والله لولا أن ألقي من رهطي ورهطك حربأ لضربت عنقك، اخرج عني»؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۵۵؛ اعیان الشیعه، ج۶، ص۶۲۱ و سفينة البحار، ج۱، ص۲۷۸ (حسن).
  16. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۱-۴۴۳.