همسران پیامبر خاتم در تاریخ اسلامی
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث همسران پیامبر خاتم است. "همسران پیامبر خاتم" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل همسران پیامبر خاتم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
همسران پیامبر
یکی از مسائل حوزه فردی پیامبر موضوع همسران پیامبر است. اولین همسر پیامبر اکرم(ص)، حضرت خدیجه(س) بوده است و حضرت پس از ایشان همسران متعددی داشته است و این از ویژگیهای خاص رسول خدا(ص) بوده که میتوانسته بر خلاف دیگر مسلمانان، بیش از چهار زن دائم داشته باشد[۱].
توجه به این نکته لازم است که تمام زنان پیامبر(ص) کسانی بودند که همسران خود را از دست داده بودند و پیامبر برای تألیف قلوب قبایل مختلف، آنان را به همسری میگرفت. بیشتر آنان از قبایل مکه بودند؛ زیرا زنان مدینه نسبت به هوو حساس بودند. عایشه تنها همسر پیامبر است که گفته شده باکره بوده است. حضرت در ماه شوال در مکه با وی ازدواج کرد[۲] و مراسم زفاف او در مدینه بود[۳].
فرزندان پیامبر تنها از خدیجه بودند و ابراهیم از کنیز حضرت، ماریه قبطیه بود[۴] که در هجده ماهگی درگذشت[۵].
در کتاب روایی کافی به نقل از ابو بصیر و دیگران اسامی زنان پیامبر(ص) را با نسبت قبیلهای آنان چنین نقل کرده است:
- خدیجه دختر خویلد: خدیجه از بانوان نامور و ثروتمند حجاز بود، بانویی خردمند و شریف که مردان با ثروت او تجارت میکردند. نخستین زنی بود که مسلمان شد و به تعبیر پیامبر اکرم(ص) یکی از چهار زن برگزیدۀ خداست. حضرت زهرا(س) ثمرۀ ازدواج پیامبر با اوست. خدیجه سه سال پیش از هجرت در سن ۶۵ سالگی، در مکه درگذشت و در قبرستان ابوطالب مدفون شد.
- عایشه دختر ابی بکر از تیم: عایشه دختر ابوبکر در سال قبل از هجرت متولد شد و سال دوم هجری به ازدواج پیامبر اکرم(ص) درآمد و ۹ سال در خدمت ایشان بود. او گرچه از مخالفین سرسخت خلیفه سوم بود، تا آنجا که به کفر او شهادت میداد، اما هنگامیکه از بیعت مردم با امام علی(ع) با خبر شد، با تغییر موضع و بهانهای واهی، دم از خونخواهی عثمان زد و علیه امام بهپا خاست. وفات عایشه را روز ۱۷ رمضان و بین سالهای ۵۶ تا ۵۸ هجری ثبت کردهاند[۶].
- حفصه دختر عمر از بنی عدی: حفصه دختر عمر بن خطاب چهارمین همسر رسول خدا(ص) و یکی از پنج همسر قریشی آن حضرت شمرده میشود. او که همراه همسرش از نخستین مسلمانان و مهاجران به حبشه بود پس از مرگ شوهر، در مدینه به افتخار همسری پیامبر رسید. حفصه، چه در دوران حیات رسول الله(ص) و چه پس از وفات آن حضرت، کارنامه درخشانی از خود به جا نگذاشت. وی در سال ۴۵ هجری در زمان حکومت معاویه در سن شصت سالگی در مدینه از دنیا رفت [۷].
- ام سلمه دختر ابو امیه از بنی مخزوم: ام سلمه از نخستین زنانی بود که مسلمان شد. ابتدا همسر ابی سلمه عبدالله بن عبدالأسد بن هلال مخزومی بود که به حبشه هجرت کردند، پس از مدتی به مکه بازگشته و از آنجا به مدینه هجرت کردند. پس از شهادت ابوسلمه در سال چهارم هجری با رسول خدا(ص) ازدواج کرد و هفت سال با آن حضرت زندگی نمود. ایشان از نظر دینداری و خردمندی، یکی از برترین زنان پیامبر(ص) بودند. وی پس از وفات پیامبر(ص) نیز روزگاری دراز زنده بود و در سال وفات او اختلاف نظر وجود دارد[۸].
- ام حبیب (یا حبیبه) دختر ابوسفیان از بنی امیه: امحبیبه دختر ابوسفیان و نامش "رَمَله" بوده است. او هفده سال پیش از بعثت در مکه به دنیا آمد. پیش از بعثت با عبیدالله بن جحش اسدی ازدواج کرد. پس از بعثت پیامبر(ص) از نخستین کسانی بود که ایمان آورد و به حبشه هجرت کرد. شوهرش در حبشه از مسلمانی برگشت و نصرانی شد اما او بر آیین اسلام باقی ماند. امحبیبه عزلت گزیده بود تا اینکه پیامبر(ص) در سال شش یا هفت هجری از او خواستگاری کرد. از او و احوالش پس از وفات پیامبر اکرم(ص) خبر چندانی در دست نیست منتها روی خوشی به اهل بیت پیامبر(ص) به ویژه علی(ع) نشان نمیداده است. وی در سال ۴۴ هجری در سن ۷۴ سالگی در مدینه در گذشت[۹].
- زینب دختر جحش از بنی اسد: زینب بنت جحش از زنان مشهور صدر اسلام و از همسران رسول خدا(ص) بود. او زنی کریم، شریفالنسب، پارسا و پاکدامن و به جود و بخشش شهره بود؛ به همین لحاظ از کریمترین زنان پیامبر(ص) شمرده میشود. او از متقدمان اسلام و از اول مهاجران به شمار میرود. وی در سال بیست هجری در مدینه وفات کرد و در بقیع به خاک سپرده شد[۱۰].
- میمونه دختر حارث از بنی هلال: میمونه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالی از همسران عرب غیر قریش و آخرین همسری بود که رسول خدا(ص) او را در سال هفتم هجری به عقد خویش درآوردند. ایشان قبل از اسلام و در زمان جاهلیت به همسری مسعود بن عمرو بن عمیر ثقفی درآمد؛ اما پس از چندی از وی جدا شد و با ابورهم بن عبدالعزی ازدواج کرد و تا زمان مرگ ابورهم با او همراه بود. میمونه در خانه رسول خدا(ص) صلح و صفا پیشه ساخت و در دستهبندیهایی که برخی همسران پیامبر(ص) ایجاد کرده بودند وارد نشد. بخشیدنِ خود به رسول خدا(ص) نشان از عظمت خُلق، صدق ایمان و بیآلایشی سیرهاش دارد. پس از وفات پیامبر(ص) از او و احوالش اطلاع چندانی وجود ندارد. برخی روایات نقل شده است که حکایت از ارادتِ خاص آن بانو، نسبت به ساحت مقدّس علی(ع) دارد.
- سوده دختر زمعه از بنی اسد؛
- صفیه دختر حی بن اخطب از بنی اسرائیل و یهود؛
- جویریه دختر حارث؛
- ام ولد[۱۱] یا کنیز آزاد شده (ماریه قبطیه)[۱۲]؛
- زینب دختر ابو جون که فریب خورد. او از بنی عامر بود؛
- زنی از کنده و برخی که خود را به پیامبر(ص) هبه میکردند. نه تن از آنان پس از پیامبر زنده ماندند[۱۳]. شیخ طوسی در مبسوط نقل میکند که رسول خدا(ص) هجده همسر و سه کنیز برگزید. هفت تن از همسران حضرت از قریش و یکی از هم پیمانان آنان و نه نفر از سایر قبایل و یک نفر هم از یهود بود[۱۴].[۱۵]
باید توجه داشت ام المؤمنین در ابتدا لقب مخصوص زنان رسول اکرم(ص) بود؛ ولی پس از رحلت رسول الله(ص)، تنها "عایشة بنت ابی بکر" به این نام مشهور گشت و به زنهای دیگر پیامبر(ص)، "ام المسلمین" میگفتند. لقب ام المؤمنین، برگرفته از کلام خداوند است که فرمود: "پیامبر سزاوارتر است به گروندگان از ایشان به خویش، و زنان او مادر ایشانند"[۱۶][۱۷].
همسران پیامبر در قرآن
آیات قرآن کریم درباره همسران پیامبر بر چند گونه است:
- آیاتی که محتوای آنها مشترک با زنان دیگر است مانند برخی آیات سوره نساء و ممتحنه؛
- آیاتی که اختصاص به زنان پیامبر دارد مانند: يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ[۱۸] یا زنان او امّ المُؤمنین هستند: وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ[۱۹] یا خطای آنان به سادگی گذشت نمیشود و دو برابر دیگران کیفر داده میشود: يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ[۲۰] یا جایی برای دنیاطلبی زنان پیامبر مانند دیگران نیست: إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ[۲۱] یا ملتزم به خانه نشستن برای بدگوییهای احتمالی (ایجاد سوء ظن) و همچنین تبرجهای آنچنانی نداشتن است: وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى[۲۲] و یکی خطاب به پیامبر و به پیامبر در ارتباط با زنان است، مثل: إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ[۲۳] یا جایی که زنی میخواهد همسر پیامبر به صورت داوطلبی شود: وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ[۲۴] یا ایجاد محدودیتهایی برای پیامبر پس از زمانی هرچند که افراد اصرار داشته باشند: لَا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاءُ مِنْ بَعْدُ وَلَا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ[۲۵] یا ممنوعیت ازدواج مجدد در هر صورت: وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا[۲۶]؛
- آیاتی که دربارۀ روش برخورد مؤمنان با زنان و وابستگان به پیامبر است، مثل سر نزدن و بدون اذن وارد نشدن: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ[۲۷] یا رعایت شئون زنان پیامبر: وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ[۲۸].[۲۹]
نکاتی دربارۀ همسران پیامبر
سرگذشت بد شماری از زنان پیامبر
جریان فریب خوردن زنی به نام سنیَ یا سناه[۳۰] از قبیله عامر بن صعصه که پیامبر(ص) با او ازدواج کرده بود و بسیار زیبا بود. عایشه و حفصه به جهت زیبایی برای او نقشه کشیدند و در دام آن دو گرفتار شد. پیامبر(ص) او را رها کرد و به او دستور داد به خانهاش باز گردد و او را طلاق داد[۳۱]. زن کندی، زینب دختر ابی جون بعد از مرگ ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) که مادرش ماریه قبطیه بود، گفت: او اگر پیامبر بود، پسرش نمیمرد. پیامبر(ص) او را به خانهاش فرستاد. وقتی ابوبکر به خلافت رسید، این دو (سنی و زینب) خواستگار داشتند. ابوبکر پیشنهاد کرد یا همسر پیامبر باقی بمانند و در حجاب قرار گیرند یا با دیگری ازدواج کنند. آنان ازدواج را پذیرفتند. شوهر یکی به جزام و دیگری به جنون مبتلا شد[۳۲].[۳۳]
اعتراض به پیامبر
زینب دختر جحش به پیامبر(ص) اعتراض کرد که عدالت را رعایت نمیکند و برخی زنان دیگر مانند حفصه مدعی بودند اگر پیامبر آنان را رها کند، همسران مناسبی خواهند داشت. پیامبر(ص) ناراحت شد و بیست روز و به نقل من لا یحضره الفقیه بیست و نه روز از همسران خود کنارهگیری کرد و به مشربه ام ابراهیم رفت. دراین باره آیه قرآن نازل شد که اگر دنبال دنیا هستید، پیامبر(ص) شما را رها میکند و اگر با پیامبر و دنبال حق هستید، اجر شما دو برابر است[۳۴].
پیامبر از آنان خواست یا ایشان را انتخاب کنند یا جدا شدن از حضرت را که آنان پیامبر را برگزیدند[۳۵].[۳۶]
ولیمه ازدواج
دادن ولیمه در عروسی مستحب است. هنگامی که پیامبر(ص) با میمونه دختر حارث ازدواج کرد، غذایی از نوع سویق ولیمه داد[۳۷]. پیامبر(ص) با او در عمرةالقضاء ازدواج کرد و مراسم زفاف بعد از عمره در سرَف زیر قبهای برگزار شد. میمونه در سال ۵۱ در سرف درگذشت و همانجا دفن شد[۳۸].[۳۹]
خواستگاری زن انصاری از پیامبر
امام باقر(ع) میگوید: زنی از انصار درحالی که لباس پوشیده و موهای خود را شانه کرده بود، بر پیامبر در خانه حفصه وارد شد و گفت: ای پیامبر، زن به خواستگاری شوهر نمیرود و من زنی هستم که مدتهاست بدون شوهرم و فرزندی ندارم؛ آیا تو نیاز داری؟ من خودم را به تو بخشیدم، اگر مرا بپذیری. پیامبر فرمود: خیر باشد و برایش دعا کرد؛ سپس فرمود: ای خواهر انصاری، خداوند به شما از جانب رسول خدا(ص) پاداش خیر دهد. به تحقیق که مردانتان مرا یاری کردند و زنانتان به من علاقهمندند. حفصه به زن گفت: چقدر بیحیایی و جرأت داری و علاقه شدید به مردان داری. پیامبر به حفصه فرمود: ای حفصه، دست از او بدار. او از تو بهتر است. به رسول خدا(ص) علاقه دارد؛ تو او را سرزنش میکنی و بر او عیب میگیری؛ سپس به زن گفت: بازگرد خداوند تو را رحمت کند. خداوند بر تو بهشت را واجب کرده به جهت علاقهای که به من داری و محبت و شادیات را به من اعلام کردی و به زودی دستور من خواهد آمد، اگر خدا بخواهد. در این باره آیه قرآن نازل شد که اگر زن مؤمنی خودش را به پیامبر بخشید، این حق پیامبر(ص) است که با او ازدواج کند و این برای دیگر مردان مسلمان نیست[۴۰]؛ پس هبه کردن زن خودش را به پیامبر برای حضرت جایز است اما برای دیگران حلال نیست[۴۱].[۴۲]
جستارهای وابسته
منابع
- اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه
- سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم
- فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی
پانویس
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۳۰؛ ابونضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۱۸: «وَ قَالَ الصَّادِقُ(ع): لَا يَحِلُّ لِمَاءِ الرَّجُلِ أَنْ يَجْرِيَ فِي أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعَةِ أَرْحَامٍ مِنَ الْحَرَائِرِ».
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۷، ص۴۷۵.
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی (۱ج)، ص۱۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۴۹، (چ دارالکتب العلمیه)؛ ابن حجر، الإصابه، ج۸، ص۱۹۶.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۱۵ و ج۵، ص۴۲۱.
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی (۱ج)، ص۱۴۱؛ ابن عبدالبر، الإستیعاب، ج۱، ص۲۵ و ۵۵.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۳۷-۵۳۸؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۷۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حفصه بنت عمر، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ام سلمه، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۵۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ام حبیبه، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، زینب بنت جحش، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱.
- ↑ در کافی ام ولد پس از نام خدیجه دختر خویلد آمده است و همانگونه که در برخی نسخههای کتاب کافی آمده، ام ولد صحیح است که منظور ماریه قبطیه است؛ امّا در نسخه جدید کتاب کافی دراین باره دقت نشده است؛ یعنی باید با ذکر واو ام ولد بیاید (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۷۴۶، چ دارالحدیث).
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۹۰.
- ↑ شیخ طوسی، المبسوط فی فقه الإمامیه، ج۴، ص۲۷۰.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ؟؟؟.
- ↑ النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُوا الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلاَّ أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا «پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسران او، مادران ایشانند و خویشاوندان نسبت به یکدیگر در کتاب خداوند از مؤمنان و مهاجران (به ارث) سزاوارترند مگر آنکه بخواهید به وابستگان خود، نیکی ورزید، این (حکم) در کتاب (خداوند) نگاشته است» سوره احزاب، آیه ۶؛ إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا «خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶؛ کشف الاسرار، ج۸، ص۲؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۲۳ و ۱۰۹ و ۱۰۸؛ برای آگاهی از اسامی زنان پیامبر، ر.ک: دهخدا، لغتنامه، ج۳، ص۳۳۲۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۲۶ و ج۳، ص۴۰۳.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۴۳.
- ↑ «ای زنان پیامبر! اگر پرهیزگاری ورزید همانند هیچ یک از زنان نیستید (بلکه برترید)» سوره احزاب، آیه ۳۲.
- ↑ «و همسران او، مادران ایشانند» سوره احزاب، آیه ۶.
- ↑ «ای زنان پیامبر! هر یک از شما دست به زشتکاری آشکاری زند عذاب او دو چندان میگردد و این (کار) بر خداوند آسان است» سوره احزاب، آیه ۳۰.
- ↑ «ای پیامبر! به همسرانت بگو: اگر خواستار زندگی این جهان و آرایههای آن هستید بیایید شما را برخوردار سازم و با شیوهای نیکو رهایتان کنم» سوره احزاب، آیه ۲۸.
- ↑ «و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید» سوره احزاب، آیه ۳۳.
- ↑ «ای پیامبر! ما آن همسرانت را که مهرشان را دادهای بر تو حلال کردهایم» سوره احزاب، آیه ۵۰.
- ↑ «و هر زن مؤمنی را که خود را به پیامبر ببخشد -اگر پیامبر بخواهد او را به همسری برگزیند-» سوره احزاب، آیه ۵۰.
- ↑ «پس از این (زنانی که برشمردیم) زنان (دیگر) و (نیز) اینکه همسرانی (تازه) را جایگزین آنان کنی بر تو حلال نیست» سوره احزاب، آیه ۵۲.
- ↑ «و نه هرگز پس از او همسرانش را به همسری گیرید» سوره احزاب، آیه ۵۳.
- ↑ «ای مؤمنان! به خانههای پیامبر وارد نشوید مگر به شما برای (خوردن) خوراک، اجازه دهند» سوره احزاب، آیه ۵۳.
- ↑ «و چون از آنان چیزی خواستید از پشت پردهای بخواهید» سوره احزاب، آیه ۵۳.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۹۷۱.
- ↑ احمد بن محمد اشعری قمی، النوادر، ص۱۰۳؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱. از این گزارش استفاده میشود نام زن فریب خورده سناه بود و زینب دختر ابی جون به سبب اظهاراتش که نشانه عدم ایمان به رسالت است او را بازگردانده است. علامه مجلسی او را اسماء دختر نعمان دانسته (مرآة العقول، ج۲۰، ص۱۲۴). ابن عبدالبر (الاستیعاب، ج۴، ص۱۷۸۳) اختلاف اقوال را دراین باره نقل کرده است و اسماء را به نقلی از قبیله بنی جون دانسته است.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ؟؟؟.
- ↑ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا * وَإِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنْكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا «ای پیامبر! به همسرانت بگو: اگر خواستار زندگی این جهان و آرایههای آن هستید بیایید شما را برخوردار سازم و با شیوهای نیکو رهایتان کنم * و اگر خدا و پیامبرش و سرای واپسین را میخواهید، بیگمان خداوند برای نیکوکاران شما پاداشی سترگ آماده کرده است» سوره احزاب، آیه ۲۸-۲۹.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۶، ص۱۳۸ و ج۵، ص۴۲۱؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۵۱۷؛ قاضی نعمان، دعائم الإسلام، ج۲، ص۲۶۷.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ؟؟؟.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۶۸: «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صحِينَ تَزَوَّجَ مَيْمُونَةَ بِنْتَ الْحَارِثِ أَوْلَمَ عَلَيْهَا وَ أَطْعَمَ النَّاسَ الْحَيْسَ».
- ↑ ابن عبدالبر، الإستیعاب، ج۴، ص۱۹۱۵-۱۹۱۸؛ ابن حجر، الإصابه، ج۸، ص۳۲۴.
- ↑ علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ؟؟؟.
- ↑ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ «و هر زن مؤمنی را که خود را به پیامبر ببخشد- اگر پیامبر بخواهد او را به همسری برگزیند- در حالی که این ویژه توست نه مؤمنان» سوره احزاب، آیه ۵۰.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۵۶۸.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ؟؟؟.