خسف در بیداء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

خسف در لغت به معنای فرو بردن و فرو ریختن است. مشهورترین اشاره خسف لشکر سفیانی مربوط به منطقه‌ای به نام بیدا در بین مکه و مدینه یا منطقه‌ای نزدیک به مدینه است [۱]. روایات مرتبط با خسف در بیدا چند گروه هستند:

  1. روایاتی که یکی از نشانه‌های ظهور امام مهدی(ع) را خسف در بیدا برشمرده و گاه آن را از علائم حتمی دانسته‌اند[۲].
  2. گروهی که به خسف در بیدا اشاره کرده و مبارزۀ این گروه را با فردی می‌دانند که در خانۀ خدا پناه گرفته است [۳].
  3. گزارش‌هایی که میان سفیانی و بیدا ارتباط برقرار کرده و می‌گویند: لشکر سفیانی در بیدا، فرو خواهد رفت [۴].

با توجه به علامت بودن سفیانی برای ظهور، روشن می‌شود که اشاره به خسف لشکر او در بیدا، پشتوانۀ مناسب و معتبری در متون حدیثی شیعه و سنی دارد و بر اصل علامت بودن آن برای ظهور، صحه می‌گذارد. گزارش‌های مفصلی از خسف در بیدا در متون مرتبط با آن، در دانش‌نامه آمداند؛ ولی به سبب ضعف سند و تعارض متون، جزئیات موجود در آنها نمی‌توان اعتماد کرد[۵].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: معجم البلدان: ج۱ ص۵۲۳.
  2. ر.ک: الغیبة، نعمانی: ص۲۶۵ ح۱۵ و ص۲۷۰ ح۲۱، الغیبة، طوسی: ص۴۳۷.
  3. مسند ابن حنبل: ج۶ ص۱۰۵، تاریخ مدینه: ج۱ ص۳۱۰.
  4. ر.ک: الفتن، ابن حمّاد: ج۱ ص۲۰۲ (باب الخسف بجیش السفیانی...).
  5. دانش‌نامه امام مهدی ج۷ ص:۴۳۷-۴۳۸.

پیوند به بیرون