رابطه عمود نور با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

رابطه عمود نور با علم غیب معصوم چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب
مدخل اصلیعلم غیب

رابطه عمود نور با علم غیب معصوم چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم غیب معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

  • چه ارتباطی میان نور الهی و علم غیب هست؟

پاسخ نخست

جوادی آملی
آیت الله عبدالله جوادی آملی در کتاب «قرآن کریم از منظر امام رضا» در این باره گفته است:
«راز پاکی این دیدگان از پلیدی شیطان، اخلاص آن‌هاست. زیرا این چشمان، همان قلوب شیفته و خاضع و خالص شده برای خداوند است و بر پایه ی اعتراف شیطان، او از اغوای مخلصان و گمراه کردن آنان و نیز چیره شدن بر ایشان ناتوان است؛ به گونه‌ای که شرور و وسوسه‌ها و دسیسه‌ها و ریسمان‌ها و شریکان او توان دسترسی به مقام آن‌ها را ندارند. چون برترین جایگاه شیطان، تجرد خیالی و وهمی است و در تجرد عقلی تام هیچ پایگاهی ندارد. او از مراد مخلص آگاهی ندارد تا بتواند وی را بفریبد و در کار او دسیسه کند. بنده‌ای که خداوند او را برای خود خالص گردانیده است، همه سرمایه‌ها و زینت‌های شیطانی را رها می‌کند و در نتیجه، شیطان را در علم و عمل او بهره‌ای نیست. به کمک این ستون نوری سداد آور و توفیق بخش است که امام معصوم(ع) از ایمان و نفاق پنهان در سینه‌ها آگاه می‌شود. زیرا به واسطه آن نور، باطن چون ظاهر برای او آشکار می‌گردد، بدون آن که حجابی در کار باشد. از این رو حضرت رضا(ع) در نامه‌ای برای بعضی از یارانش چنین نوشت: هنگامی که مردم را می‌بینیم، آن‌ها را با حقیقت ایمان یا حقیقت نفاق می‌شناسیم [۱]. زیرا برای کسی که از ستون نوری بر گرفته از خیمه‌گاه عالم طبیعت و پر کشیده تا عنان عالم غیب برخوردار است، قلب‌های بندگان مانند قلب‌هایشان هوید است، بی‌آن که حجابی باشد. شاهد گویای مدعا، این روایت حمزه بن عبدالمطلب بن عبدالله جعفی است: نزد حضرت رضا(ع) رفتم در حالی که کتاب یا کاغذی همراه داشتم و در آن از امام صادق(ع) چنین نقل شده بود: دنیا برای صاحب این امر امامت همچون گردویی دو نیم شده تمثل یافته است. حضرت رضا(ع) فرمود: ای حمزه، به خدا سوگند! این سخن حق است، آن را بر روی پوستی بنویس[۲]»[۳].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

  1. منابع علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  2. رابطه قرآن با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  3. رابطه علم لدنی با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  4. رابطه روح یا روح القدس با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  5. رابطه وحی یا الهام با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  6. رابطه رؤیای صادق با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  7. رابطه کشف یا شهود با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  8. رابطه امام مبین یا کتاب مبین با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  9. رابطه ام الکتاب با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  10. رابطه کتاب اعمال با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  11. رابطه علم‌الکتاب با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  12. رابطه لوح یا لوح محفوظ با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  13. رابطه عرش با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  14. رابطه مصحف فاطمه یا کتاب‌هایی مثل جفر با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  15. رابطه مقام راسخان در علم با علوم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  16. رابطه تحدیث با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  17. رابطه اسم اعظم با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
  18. آیا برهان می‌تواند راه آگاهی به غیب باشد؟ (پرسش)
  19. علم غیب امام به طور مستقیم از جانب خدا به او داده می‌شود یا با وساطت پیامبر خاتم؟ (پرسش)
  20. آیا معصومان کتابی داشتند که نام‌های پادشاهان یا شیعیان یا اهل بهشت و جهنم در آن ذکر شده است؟ (پرسش)
  21. آیا تعلیم اسماء با علم غیب پیامبر ارتباط دارد؟ (پرسش)
  22. آیا علم غیب با خاتمیت منافات دارد؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم

پانویس

  1. مسند الإمام الرضا(ع)؛ ج۱، کتاب الإمامه؛ ص ۱۵۶، ح ۲۲۶.
  2. مسند الإمام الرضا(ع)؛ ج۱، ص ۱۷۲، ح ۲۶۸.
  3. مرکز اطلاع‌رسانی الغدیر
  4. الفضائل، شاذان بن جبرئیل القمى، ص٩٨؛ بحار الانوار، ج٣٩، ص١٠٨.
  5. «و سخن پروردگارت به راستی و دادگری کامل شد»؛ سوره انعام، ١١۵.
  6. امام در همان موقعى هم که در شکم مادر است، گفت‌وگوها را مى‌شنود و وقتى به دنیا مى‌آید، بین دو کتفش نوشته شده است: (وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ). سپس وقتى زمام امر به دست او بیفتد، خداوند عمودى از نور برایش قرار مى‌دهد که با آن نور آنچه را اهل هر شهرى عمل مى‌کنند، مى‌بیند؛ کافى، ج١، ص٣٨٧.
  7. زمانى که [امام] پاى به دنیا بگذارد به وسیله حکمت مزین مى‌گردد و براى او چراغى قرار داده مى‌شود که با آن کارهاى بندگان را مى‌بیند؛ بصائر الدرجات، جزء٩، ص۵۶۴.
  8. خداوند در میان خودش و امام ستونى از نور قرار داده است که خداوند از این طریق به امام مى‌نگرد و امام نیز از این طریق به پروردگارش مى‌نگرد و هنگامى که بخواهد چیزى را بداند، در آن ستون نور نظر مى‌افکند و از آن آگاه مى‌شود؛ بصائر الدرجات، ص۴۶٠؛ بحار الانوار، ج٢۶، ص١٣۵؛ منهاج البراعة شرح نهج البلاغة، میرزا حبیب‌الله خویى، ج۵، ص٢٠٠.
  9. محمد بن عیسى بن عبید مى‌گوید: من و ابن‌فضال نشسته بودیم که یونس وارد شد و گفت: من خدمت امام رضا(ع) رسیدم و به او گفتم: قربان شما شوم! مردم درباره عمود، سخن بسیار گفته‌اند. امام(ع) به من فرمود: اى یونس! نظر تو درباره آن چیست؟ نظرت این است که یک عمود آهنى است که براى صاحب تو برافرازند؟! عرض کردم: نمى‌دانم. فرمود: عمود، فرشته‌اى است که بر هر شهرى گماشته شده است و خدا به وسیله او کردار آن شهرها را مى‌رساند. کافى، ج١، ص٣٨٧.
  10. پیام قرآن، ج٩، ص١٣٢.
  11. منابع علم امامان شیعه، ص ۱۴۴-۱۴۶.
  12. شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه، ص ۸۷.
  13. منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد، ص۶۰
  14. کلینی، کافی، ۳۸۷/۱؛ صفار، بصائر الدرجات‏، ۴۳۲؛ مازندرانی، شرح اصول الکافی، ۳۶۰/۶.
  15. مجلسی، بحارالانوار، ۴۰/۲۵.
  16. مجلسی، مرآة العقول، ۲۶۸/۴.
  17. ملا صالح مازندرانی درباره این جمله امام(ع) می‌نویسد:ذکر الحدید علی سبیل التمثیل و الا فقد یکون العمود من خشب و نحوه‏؛ مازندرانی، شرح اصول الکافی، ۳۶۴/۶.
  18. تسمیه الملک عموداً علی الاستعاره، کأنه عمود نور ینظر فیه الإمام أو لأن اعتماده فی کشف الأمور علیه؛مجلسی، مرآة العقول، ۲۶۸/۴.
  19. منابع علم امام در قرآن، فصلنامه امامت‌پژوهی، ش۶، ص۱۸۳-۱۸۴.
  20. علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص۶۴-۶۸.
  21. " فَإِذَا مَضَى‏ الْإِمَامُ‏ الَّذِي‏ كَانَ‏ قَبْلَهُ‏ رُفِعَ‏ لِهَذَا مَنَارٌ مِنْ‏ نُورٍ يَنْظُرُ بِهِ إِلَى أَعْمَالِ الْخَلَائِقِ فَبِهَذَا يَحْتَجُّ اللَّهُ عَلَى خَلْقِهِ‏‏ ‏‏‏‏‏‏"؛کلینی، اصول الکافی، ج ۱، ص۳۸۷.
  22. محمد باقر، مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۳۶ - ۴۵.
  23. محمد باقر، مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۳۳۳ به بعد.
  24. و سخن پروردگارت به راستی و دادگری کامل شد؛ سوره انعام، آیه: ۱۱۵.
  25. صفار، محمد، بصائر الدرجات، ص ۴۳۶.
  26. عسکری امام‌خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم.
  27. و سخن پروردگارت به راستی و دادگری کامل شد؛ سوره انعام، آیه: ۱۱۵.
  28. علم غیب ائمه معصومین(ع)؛ ص۴۰ - ۴۱.
  29. هنگامی كه امام پیشین از دنیا می‌رود، خداوند برای امام بعد از او مناری از نور می‌افروزد كه آن امام به وسیله آن اعمال مردم را می‌بیند، و از این طریق خداوند، حجت را بر خلق خود تمام می‌كند
  30. بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۹۰.
  31. محمد بن یعقوب کلینی، پیشین، ج۱، ص۲۸۱.
  32. محمد باقر مجلسی، مراة العقول، پیشین، ج۴، ص۲۶۸.
  33. همان، ج۴، ص۲۶۸.
  34. تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبائی و امام خمینی، ص۴۷.
  35. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر موضوعی پیام قرآن، ج ۹، ص ۱۱۱ تا ۱۳۴؛ و سعیدی مهر، محمد، کلام اسلامی، ج ۱، ص۱۴۸ و ۱۴۹.
  36. چند پاسخ درباره چگونگی علم امام
  37. شیخ کلینی، کافی، ج۱، ص۳۸۸.
  38. رهروان ولایت