منجی در آیین هندو کیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

منجی در آیین هندو کیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

منجی در آیین هندو کیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

میرتقی حسینی گرگانی
حجت الاسلام و المسلمین میرتقی حسینی گرگانی، در کتاب «نزول مسیح و ظهور موعود» در این‌باره گفته است:
  1. «اوپانیشادها که یکی از کتاب‌های معتبر و از منابع مهم هندوها به‌شمار می‌رود، درباره ظهور موعود منتظر چنین می‌نویسد: این مظهر ویشنو (مظهر دهم) در انقضای کلی یا در عصر آهن، سوار بر اسبی سفید، در حالی‌که شمشیر برهنه درخشانی را به‌صورت ستاره دنباله‌دار در دست دارد، ظاهر می‌شود و شریران را هلاک می‌سازد[۱].
  2. کتاب باسک، که از کتاب‌های مقدس و آسمانی هندوهاست، بشارت ظهور ولی عصر (ع) را چنین نقل می‌کند: "دور دنیا تمام می‌شود، پادشاه عالی در آخرالزمان که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و آن‌چه در دریا و زمین‌ها و کوه‌ها پنهان باشد، همه را به‌دست آورد؛ و از آسمان‌ها و زمین و آن‌چه باشد، خبر می‌دهد؛ و از او بزرگ‌ترکسی به‌دنیا نیاید"[۲].
  3. و در کتاب وشن جوک نیز بشارت به ظهور بقیة الله الاعظم(ع) بدین صورت ذکر گردیده است: "آخر دنیا به کسی برمی‌گردد که خدا را دوست می‌دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او خجسته و فرخنده باشد"[۳].
  4. در کتاب ریگ ودا آمده است که: "ویشنو (نجات دهنده) در میان مردم ظاهر می‌گردد... او از همه‌کس قوی‌تر است... در یک دست ویشنو شمشیری به‌مانند ستاره دنباله‌دار، و در دست دیگرش انگشتری درخشنده دارد؛ هنگام ظهور وی، خورشید و ماه تاریک می‌شوند و زمین خواهد لرزید"[۴]»[۵].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، صص۷۷۶ و ۷۷۷، به نقل از: ادیان و مهدویت، ص۱۶، و ظهور مهدی (ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص۳۰۲.
  2. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، صص۷۷۶ و ۷۷۷، به نقل از: ادیان و مهدویت، ص۱۶، و ظهور مهدی (ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص۳۰۲.
  3. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، صص۷۷۶ و ۷۷۷، به نقل از: ادیان و مهدویت، ص۱۶، و ظهور مهدی (ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص۳۰۲.
  4. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، صص۷۷۶ و ۷۷۷، به نقل از: ادیان و مهدویت، ص۱۶، و ظهور مهدی (ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص۳۰۲.
  5. حسینی گرگانی؛میرتقی، نزول مسیح و ظهور موعود، ص 164 - 165.
  6. دارا شکوه، اوپانیشاد، ۲ / ۶۳۷.
  7. بشارت عهدین، ص ۲۴۶.
  8. ظهور حضرت مهدی(ع) از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۲۹۸.
  9. "کشن" در زبان هندی، نام حضرت رسول اکرم (ص) است که در این‌جا بشارت فرزند برومندش را به نام "ایستاده" و "خداشناس" داده است که در نزد شیعیان به نام قائم و مهدی (ع) معروف است.
  10. بشارات عهدین، ص ۲۴۲.
  11. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۱۴۱، ۱۴۲.
  12. محمد رضا حکیمی، خورشید مغرب، ص ۵۴.
  13. ناصر مکارم شیرازی، انقلاب جهانی مهدی (ع)، ص ۵۴.
  14. محمد صادقی، بشارات عهدین، ص ۲۴۵.
  15. انقلاب جهانی مهدی (ع)، ص ۵۵.
  16. رام در لغت سانسکریتی، نام خداوند است.
  17. بشارات عهدین، ص ۲۴۶- ۲۴۷.
  18. بشارات عهدین، ص ۲۴۶.
  19. خورشید مغرب، ص ۵۴.
  20. رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۷-۱۰.
  21. بشارت عهدین، ص ۲۴۵.
  22. مرحوم محدث نوری در کتاب نجم الثاقب می‌نویسد: در ذخیره‌ و تذکره مذکور است که اسم امام زمان (ع) در کتاب دید براهمه "منصور" است و این کتاب به عقیده آنها از کتب آسمانی است.
  23. کشن در لغت هندی نام پیامبر اسلام است که در بشارت فوق فرزند برومندش را به نام ایستاده و خداشناس نامیده، چنانکه شیعیان او را قائم می‌خوانند.
  24. به نقل از محمد بهشتی: ادیان و مهدویت.
  25. به نقل از محمد بهشتی: ادیان و مهدویت.
  26. به نقل از: ناصر مکارم شیرازی، مهدی انقلابی بزرگ.
  27. ادیان و مهدویت.
  28. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص۱۵ -۱۶.
  29. ماللهند، ص۳۲۱.
  30. بشارت العهدین، ص۲۴۲؛ بشاره الظهور، ص۱۷.
  31. بشارت العهدین، ص۲۷۲؛ بشاره الظهور، ص۱۸.
  32. بشاره الظهور، ص۱۸.
  33. اوپانیشاد، ص۷۳۷.
  34. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۱۰۷، ۱۰۸.
  35. معارف اسلامی در جهان معاصر، ص۲۴۵.
  36. حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص ۵۴.