قبیله همدان در معارف مهدویت
مقدمه=
"هَمْدان" قبیله‌ای است که برگ‌های درخشانی را در تاریخ اسلام و در روزگار حکومت علی بن ابی طالب(ع) به خود اختصاص داده است. افراد این قبیله، وزیران و دولتمردان حکومت حضرت مهدی(ع) هستند[۱].
همدان، قبیله‌ای بزرگ در یمن است. آنان پس از جنگ تبوک، نمایندگانی را به حضور پیامبر(ص) فرستادند و حضرت در سال نهم، امیر مؤمنان(ع) را به یمن فرستاد تا آنان را به اسلام دعوت کند. پس از قرائت پیام پیامبر(ص) همه آنان اسلام آوردند. علی(ع) در نامه‌ای خبر اسلام آوردن طایفه همدان را به پیامبر نوشت و در آن نامه، سه بار بر همدان درود فرستاد و پیامبر(ص) پس از خواندن نامه، به شکرانه این خبر، سجده شکر به‌جای آورد[۲]. علی(ع) در مدح آنان چنین سروده است: "همدانیان صاحبان دین و اخلاق نیکند. دین‌شان، شجاعت آنان و قهرشان بر دشمنان به هنگام رویارویی، آنان را زینت بخشیده است. اگر من دربان بهشت می‌بودم، به همدانیان می‌گفتم: به سلامت، به آن وارد شوید"[۳]. طایفه همدان یکی از سه طایفه‌ای بود که بالاترین تعداد رزمندگان لشکر حضرت علی(ع) را تشکیل می‌دادند[۴] و هنگامی که با برافراشتن قرآن‌ها بر نیزه در میان لشکریان حضرت علی(ع) اختلاف‌نظر پدید آمد، فرمانده این قبیله به حضرت گفت: ما هیچ اعتراضی نداریم و هر دستوری بدهی، اجرا می‌کنیم[۵].
از حضرت رسول(ص) روایت است که فرمود: نیکو تیره‌ای است همدان؛ چه آنان سریع به یاری اسلام می‌شتابند و چه شکیبایند در مشکلات؛ و ابدال از این قبیله برمی‌خیزند و اوتاد در میان آنان است[۶].[۷]
