جعفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نسب

مذحج
مرادبنی‌الحارث بن کعبنخعصداء
جنبسعدالعشیرهرهاءعنس
زبیدجعفیانس الله

این قبیله از شاخه‌های سعدالعشیره بود که در مخلاف مستقلی به نام جُعفِی سکونت داشتند.

سرزمین آنان دره بزرگ جُردان بود که روستاهای زیادی داشت و تا صنعا ۴۲ فرسخ فاصله داشت و تا نزدیک حضرموت امتداد داشت[۱].[۲]

اسلام جُعفِی

دو نفر از بزرگان آنها به نام‌های قیس بن سَلَمة بن شراحیل و سَلَمة بن یزید به مدینه آمدند و به حضور رسول‌الله(ص) رسیدند و اسلام آوردند. رسول خدا(ص) برای قیس نامه‌ای نوشت و او را بر قبایل مُران و حَریم و کُلاب و وابستگان آنان امیر کرد [۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۵۱ و ۱۸۸؛ محمد بن علی الاکوع، الیمن الخضراء مهد الحضاره، ص۳۹۰.
  2. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۲.
  3. ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۴.
  4. منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۳.