توحید در فقه اسلامی
خداشناسی | |
---|---|
توحید | توحید ذاتی • توحید صفاتی • توحید افعالی • توحید عبادی • صفات ذات و صفات فعل |
فروع | توسل • شفاعت • تبرک • استغاثه |
عدل الهی | |
حُسن و قُبح • بداء • امر بین الامرین | |
نبوت | |
عصمت پیامبران • خاتمیت • پیامبر اسلام • معجزه • عدم تحریف قرآن | |
امامت | |
باورها | عصمت امامان • ولایت تكوینی • علم غیب • خلیفةالله • غیبت • مهدویت • انتظار فرج • ظهور • رجعت |
امامان | امام علی • امام حسن • امام حسین • امام سجاد • امام باقر • امام صادق • امام کاظم • امام رضا • امام جواد • امام هادی • امام عسکری • امام مهدی |
معاد | |
برزخ • معاد جسمانی • حشر • صراط • تطایر کتب • میزان | |
مسائل برجسته | |
اهلبیت • چهارده معصوم • کرامت • تقیه • مرجعیت • ولایت فقیه | |
مقدمه
توحید، یگانه دانستن خداوند متعال و نفی هرگونه شریک برای او است.
توحید از ارکان و اصول اسلام بلکه همه ادیان آسمانی میباشد و کسی که آن را انکار نماید و برای خداوند شریک قائل شود، مشرک و نجس است [۱].
شهادت به وحدانیّت خداوند متعال از ارکان تشهّد نماز است و بدون آن تشهّد تحقق نمییابد [۲]؛ چنانکه دو بار شهادت به توحید از فصول اذان و اقامه است. [۳]
تلقین توحید، همراه دیگر معارف اعتقادی به محتضر و میّت مستحب است [۴]. مستحب است مریض هنگام عیادت مؤمنان از او نزد آنان به توحید، نبوّت، امامت و جز آن از عقاید دینی اقرار کند. [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ العروة الوثقی، ج:۱، ص:۶۷؛ توضیح المسائل مراجع، ج:۱، ص:۸۴ م ۱۰۶
- ↑ مهذب البارع، ج:۱، ص:۳۹۰؛ الرسائل العشر، ص:۱۵۵
- ↑ الروضة البهیة، ج:۱، ص:۵۷۲
- ↑ تحریر الوسیلة، ج:۱، ص:۹۲.
- ↑ العروة الوثقی، ج:۱، ص:۳۷۲.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲، صفحه ۶۵۷-۶۵۸.