دیدگاه دین مسیحیت درباره عصمت چیست؟ (پرسش)
دیدگاه دین مسیحیت درباره عصمت چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ عصمت |
مدخل بالاتر | عصمت |
مدخل اصلی | عصمت در ادیان و مکاتب |
مدخل وابسته | مسیحیت |
تعداد پاسخ | ۴ پاسخ |
دیدگاه دین مسیحیت درباره عصمت چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث عصمت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی عصمت مراجعه شود.
پاسخ جامع اجمالی
آیین مسیحیت، علاوه بر آنکه مسیح(ع) را هم از نظر تعلیم و هم اخلاق، معصوم و بدون نقص میداند، عصمت افراد دیگری، از جمله نویسندگان کتاب مقدس، را نیز میپذیرد[۱]. به دلیل شواهد گوناگون و به اعتراف خود مسیحیان، انجیلهای موجود همان کتابی نیست که بر عیسی(ع) نازل شده است. بلکه بعد از آنکه کتاب اصلی از بین رفته است و سالها پس از حضرت مسیح (و به عقیده مسیحیت بعد از کشته شدن مسیح) عدهای از شاگردان او، کتب حاضر را نوشتهاند. حال آیین مسیحیت موجود در زمان ما، برای جلب اعتماد پیروان خود و اقناع فکری و وجدانی آنها، نویسندگان این کتب را از نظر تعلیم معصوم میداند یعنی هر چند در اعمال مربوط به زندگی شخصی خودشان دچار عیب و نقص و اشتباهاتی بودهاند، امّا در مقام تعلیم کتاب مقدّس، عیب و نقصی در آنها راه ندارد[۲].
آیین مسیحیت، افزون بر آنکه عیسی مسیح(ع) را هم از نظر تعلیم و هم اخلاق، معصوم و بدون نقص میداند، عصمت افراد دیگری، ازجمله نویسندگان کتاب مقدس را نیز میپذیرد[۳].[۴]
در انجیل به جز عصمت عیسی(ع) و کاتبان انجیل، عصمت را برای دیگران نیز اثبات کرده است[۵]؛ همان طور که برای سایر انبیا اثبات کرده است[۶].[۷]
منبع دیگری که از آن میتوان باورهای دین مسیحیت رایج را دریافت، اعتقادنامههایی است که به تصویب شوراهای حل اختلاف کلیسا رسیده است. در اعتقادنامه شورای نیقیه که در ۴۵۱ میلادی به تصویب رسید، اصول و کلیاتی در مورد «ماهیت عیسی(ع)» وضع کردند که در آن خاطرنشان شده است عیسی(ع) دارای عصمت صرف و فرزند یگانه مولود الهی است[۸]. مسیحیان کاتولیک مقام پاپ را نیز منزّه از آلودگی و نقایص شمردهاند. آنها پاپ را دست کم در اوامر دینی و فتاوای شرعی انسانی پاک، بیعیب و نقص قلمداد میکنند[۹].
بنابراین کلیسای کاتولیک، عصمت کلیسا را افزون بر عصمت عیسی(ع) و کاتبان انجیل پذیرفتهاند. کاتولیکها عصمت پاپ را نیز در فتوای رسمی او را قبول دارند؛ ازاین رو پاپ اگر رسماً فتوا بدهد که پروتستانها بر باطلاند، خودِ نفسِ همین فتوا ثابت میکند که آنها بر اشتباهاند[۱۰].
در آموزههای مسیحیت اندیشه عصمت، فراتر از عیسی(ع) آبا، کاتبان انجیل، پاپ و کلیسا به حوزه عامتری بسط و توسعه داده شده است. آگوستین قدیس پس از آنکه «معصیت جبلّی» و «ذنب ازلی» را برای همه نوع بشر اثبات کرده است، میگوید: تمام بشر اخلاقاً مفتون و مبتلا هستند؛ لکن خداوند دارای صفت رحمت است و هر کس را برگزیند مشمول عفو و غفران خود میفرماید. شخص مذنب خطاکار همان لحظه که مشمول لطف حق میگردد، دارای جدّ و جهد و صبر و ثبات میشود و در برابر خطایا و معاصی پایداری و استقامت میورزد تا به درجه قدسیت میرسد و از این سبب ماهیت او تغییر یافته و به مقام عصمت و طهارت نایل میشود[۱۱].[۱۲].[۱۳]
پاسخها و دیدگاههای متفرقه
1. جعفر انواری؛ |
---|
2. احمد حسین شریفی؛ |
---|
3. ابراهیم صفرزاده؛ |
---|
4. بهروز مینایی؛ |
---|
منبعشناسی جامع عصمت
پانویس
- ↑ الهیات مسیحی، ص۲۰۵.
- ↑ مینایی، بهروز، اندیشه کلامی عصمت، ص۱۷۸.
- ↑ هنری تیسن، الهیات مسیحی، ص۲۰۵
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۶۸.
- ↑ رونالد سون، عقیدة الشیعه، به نقل از: انجیل لوتا، آیه ۸ از اصحاح ۱۵، عبارتی را در مورد ادعای فریسیان درباره نود نفر که نیازمند توبه نیستند، نقل مینماید: اكثر من تسعة و تسعين بارّاً لا يحتاجون إلى توبة. این موضوع از اعتقاد فریسیان به وجود تعداد زیادی از افراد معصوم حکایت میکند. محمدجواد بلاغی، الهدی الی دین المصطفی، ج۱، ص۴۸. ایشان به سه مورد از انجیل استناد نموده است: متی۱۲: ۱ - ۵، مرقیس ۲: ۲۳ - ۲۶، لوقا ۶: ۱ - ۴.
- ↑ انواری، جعفر، نور عصمت بر سیمای نبوت ص ۵۰.
- ↑ شریفی، احمد حسین، یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان ص ۶۹-۷۹.
- ↑ جان ناس، تاریخ جامع ادیان، ص۶۳۵ - ۶۳۷.
- ↑ C.F:»Science and Religion«، in the Encyclopedia of Religion V.۱۳، pp.۱۲۱-۱۲۲.
- ↑ C.F:»Hans Kung، Infallibility.
- ↑ جان ناس، تاریخ جامع ادیان، ص۶۴۴.
- ↑ مینایی، بهروز، اندیشه کلامی عصمت، ص۱۷۸.
- ↑ شریفی، احمد حسین، یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان ص ۶۹-۷۹.
- ↑ محمد رشید رضا، الوحی المحمدی، ص۱۲.
- ↑ حسین توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ص۲۶۳.
- ↑ هنری تیسن، الهیات مسیحی، ترجمه ط. میکائلیان، ص۲۰۵.
- ↑ کتاب مقدس، انجیل، لوقا، باب ۶، بند ۱-۵.
- ↑ انواری، جعفر، نور عصمت بر سیمای نبوت ص ۵۰.
- ↑ الهیات مسیحی، ص۲۰۵.
- ↑ cience and Religion in The Encyclopedia of Religion, v.۳۱.pp.۱۲۱-۱۲۲..
- ↑ جزوه کلام جدید (انسانشناسی)، ص۱۴۴.
- ↑ جزوه کلام جدید (انسانشناسی)، ص۱۴۴.
- ↑ شریفی، احمد حسین، یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان ص ۶۹-۷۹.
- ↑ الهدی إلی دین المصطفی، ج۱ (مقارنة الادیان الیهودیه)، ص۱۹۱ و ۲۳۱؛ الالهیات (سبحانی)، ج۳، ص۱۶۳؛ پژوهشی در عصمت معصومان، ص۸۴.
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۶۸.
- ↑ رونالدسون، عقیدة الشیعه، ص۳۲۴.
- ↑ هنری تیسن، الهیات مسیحی، ص۲۰۵.
- ↑ رونالد سون، عقیدة الشیعه، به نقل از: انجیل لوتا، آیه ۸ از اصحاح ۱۵، عبارتی را در مورد ادعای فریسیان درباره نود نفر که نیازمند توبه نیستند، نقل مینماید: اكثر من تسعة و تسعين بارّاً لا يحتاجون إلى توبة. این موضوع از اعتقاد فریسیان به وجود تعداد زیادی از افراد معصوم حکایت میکند. محمدجواد بلاغی، الهدی الی دین المصطفی، ج۱، ص۴۸. ایشان به سه مورد از انجیل استناد نموده است: متی۱۲: ۱ - ۵، مرقیس ۲: ۲۳ - ۲۶، لوقا ۶: ۱ - ۴.
- ↑ علامه بلاغی، از عبارتی در انجیل متی، باب دوازدهم، این برداشت را عرضه کرده است که عیسی (ع) عصمت سایر انبیا را تأیید کرده است. در عبارتی که در ذیل میآید، حضرت عیسی (ع) به کار داود (ع) استناد میکند و این نشاندهنده آن است که او عصمت داود (ع) را در مرحله پیشین پذیرفته است. «در آن زمان عیسی (ع) در روز سبت از میان کشتزارها میگذشت و شاگردانش چون گرسنه بودند به چیدن و خوردن خوشهها آغاز کردند. فریسیان چون این را دیدند بدو گفتند: اینک شاگردان تو کاری میکنند که در سبت جایز نیست. ایشان را گفت مگر نخواندهاید آنچه داود و رفیقانش کردند وقتی که گرسنه بودند چه طور به خانه درآمده، نانهای تقدمه را خوردند که خوردن آن بر رفیقانش حلال نبود، بلکه بر کاهنان فقط یا در تورات نخواندهاید که روزهای سبت کاهنان در هیکل سبت را حرمت نمیدارند و بیگناه هستند، لکن به شما میگویم که در اینجا شخص بزرگتر از هیکل است و اگر این معنا را درک میکردید که رحمت میخواهم نه قربانی، بیگناهان را مذمت نمیکردید».
- ↑ جان ناس، تاریخ جامع ادیان، ص۶۳۵ - ۶۳۷.
- ↑ C.F: "Science and Religion"، in the Encyclopedia of Religion V.۱۳، pp.۱۲۱-۱۲۲.
- ↑ C.F: "Hans Kung، Infallibility.
- ↑ جان ناس، تاریخ جامع ادیان، ص۶۴۴.
- ↑ مینایی، بهروز، اندیشه کلامی عصمت، ص ۱۷۸.