سیره سیاسی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ (پرسش)
| سیره سیاسی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با امام مهدی |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
سیره سیاسی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای محمد رضا حکیمی، در کتاب «خورشید مغرب» در این‌باره گفته است:
«به هنگام حکومت مهدی (ع)، حکومت جباران و مستکبران، و نفوذ سیاسی منافقان و خائنان، نابود گردد[۱]. شهر مکه، قبله مسلمین، مرکز حرکتانقلابی مهدی شود. نخستین افراد قیام او، در آن شهر، گرد آیند، و در آنجا به او بپیوندند.
مهدی (ع)، به نفوذ یهود و مسیحیت در جهان خاتمه دهد. از غار انطاکیه، تابوت سکینه را بیرون آورد. نسخه اصلی تورات و انجیل در آن است. و بدین‌گونه در میان اهل تورات با تورات، و در میان اهل انجیل با انجیل حکم کند، و آنان را به متابعت خویش فراخواند. برخی به او بگروند[۲]. با دیگران جنگ کند، و هیچ صاحب قدرتی و صاحب مرامی (چه از اهل کتاب و چه از دیگر مسلک‌ها و مرام‌ها) باقی نماند، و دیگر هیچ سیاستی و حکومتی، جز حکومت حقه اسلامی و سیاست عادله قرآنی، در جهان جریان نیابد.
بدین‌گونه حکومت مهدی، شرق و غرب عالم را فراگیرد. عیسی (ع) از آسمان فرود آید، و پشت سر مهدی (ع) نماز گزارد، و فریاد زند که: "در بیت المقدس را باز کنید!" در را باز کنند. در این میان، دجال با هفتاد هزار یهودی مسلح پدیدار شود... و چون عیسی آهنگ کشتن دجال کند، دجال بگریزد. عیسی بگوید: من تو را با یک ضربت بکشم و چنین شود. او را بگیرد و بکشد. یهودیان در گوشه و کنار، و در پناه هر سنگ و درخت و جانور و چیز دیگری پنهان شوند. اما همه‌چیز به سخن آید و بانگ بردارد: ای بنده مسلمان خدا، اینجا یک یهودی است بیا و او را بکش![۳] و این‌چنین جهان از وجود یهود پاک گردد. آری، چون مهدی (ع) قیام کند، زمینی نماند، مگر اینکه در آنجا گلبانگ محمدی: «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه» بلند گردد [۴]»[۵].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۵۲.
- ↑ المهدی الموعود، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵.
- ↑ المهدی الموعود، ج۲، ص۵ و ۷.
- ↑ تفسیر العیاشی؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۴۰.
- ↑ حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص ۳۱-۳۲.