نجات
نجات از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نجات در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نجات دادن از شرّ[۱] و خلاصی از هلاکت و رهایی یافتن[۲].
اصل آن "نجو" به معنای انفصال از چیزی[۳] و خلاص کردن و دور کردن[۴].
﴿وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ﴾[۵].
نجات‌بخشی و آزادسازی انسان‌ها از ظلم و بیدادگری، ثمره نهضت انبیا و امدادهای الهی بوده است و این وعده الهی است: ﴿كَذَلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ﴾[۶].
نجات بنی‌اسرائیل از یوغ استبداد فرعون به اراده الهی تحقق یافت و آنان بدون هیچ‌گونه درگیری به آزادی رسیدند و خداوند فرعون و لشکر عظیمش را در نیل نابود ساخت: ﴿وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ﴾[۷].
نجات بندگان خدا از بندگی ظالمان و ستم پیشگان وظیفه همه انسان‌هایی است که قدرت و امکانات لازم را در اختیار دارند و خداوند جهاد در راه نجات مستضعفان را بر مؤمنان واجب گردانیده است ﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا﴾[۸].[۹].[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۱۸۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۲۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۷۹۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۴۷.
- ↑ «و (یاد کنید) آنگاه را که شما را از فرعونیان رهانیدیم که به شما عذابی سخت می‌چشاندند، پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده می‌گذاردند و در آن از سوی پروردگارتان برای شما آزمونی سترگ بود» سوره بقره، آیه ۴۹.
- ↑ «سپس پیامبرانمان و مؤمنان را رهایی می‌بخشیم؛ بدین‌گونه بنا به حقّی که بر عهده ماست مؤمنان را رهایی می‌بخشیم» سوره یونس، آیه ۱۰۳.
- ↑ «و (یاد کنید) آنگاه را که دریا را با (ورود) شما شکافتیم پس شما را رهانیدیم و فرعونیان را در حالی که خود می‌نگریستید، غرق کردیم» سوره بقره، آیه ۵۰.
- ↑ «و چرا شما در راه خداوند نبرد نمی‌کنید و (نیز) در راه (رهایی) مستضعفان از مردان و زنان و کودکانی که می‌گویند: پروردگارا! ما را از این شهر که مردمش ستمگرند رهایی بخش و از سوی خود برای ما سرپرستی بگذار و از سوی خود برای ما یاوری بگمار» سوره نساء، آیه ۷۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۱۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۹۷-۴۹۸.