آزادی در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌ وابسته}} +{{مدخل وابسته}}))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[آزادی]]''' است. "'''[[آزادی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = آزادی
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آزادی در لغت]] - [[آزادی در قرآن]] - [[آزادی در کلام اسلامی]] - [[آزادی در نهج البلاغه]] - [[آزادی در فقه سیاسی]] - [[آزادی در معارف دعا و زیارات]] - [[آزادی در معارف و سیره نبوی]] - [[آزادی در معارف و سیره سجادی]] - [[آزادی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[آزادی از دیدگاه برون‌دینی]] - [[آزادی در حقوق اسلامی]] - [[آزادی در خانواده]]</div>
| عنوان مدخل = آزادی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[آزادی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[آزادی در لغت]] - [[آزادی در قرآن]] - [[آزادی در کلام اسلامی]] - [[آزادی در نهج البلاغه]] - [[آزادی در فقه سیاسی]] - [[آزادی در معارف دعا و زیارات]] - [[آزادی در معارف و سیره نبوی]] - [[آزادی در معارف و سیره سجادی]] - [[آزادی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[آزادی از دیدگاه برون‌دینی]] - [[آزادی در حقوق اسلامی]] - [[آزادی در خانواده]]
| پرسش مرتبط  = آزادی (پرسش)
}}
 
== مقدمه ==
از جمله [[اهداف بعثت پیامبران]] [[آزادی]] انسان‌هاست: {{متن قرآن|... وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ...}}<ref>«و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>.


==مقدمه==
از جمله [[اهداف بعثت پیامبران]] [[آزادی]] انسان‌هاست: {{متن قرآن|... وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ...}}<ref>«و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>
آزادی در یک تقسیم‌بندی کلی بر دو قسم است، یکی آزادی [[انسان]] از [[بندگی]] و [[بردگی]] انسان‌های دیگر و دیگری آزادی انسان از [[عذاب الهی]] به ویژه در [[قیامت]]؛ که این در [[حقیقت]] محصول آزادی انسان از بردگی و بندگی [[هواهای نفسانی]] خویش است.
آزادی در یک تقسیم‌بندی کلی بر دو قسم است، یکی آزادی [[انسان]] از [[بندگی]] و [[بردگی]] انسان‌های دیگر و دیگری آزادی انسان از [[عذاب الهی]] به ویژه در [[قیامت]]؛ که این در [[حقیقت]] محصول آزادی انسان از بردگی و بندگی [[هواهای نفسانی]] خویش است.


[[امام سجاد]]{{ع}} نسبت به هر دو نوع آزادی اهتمام دارد. برای مثال، از جمله [[فعالیت‌های نیک]] آن [[حضرت]] خرید [[برده‌ها]] و سپس [[آزاد]] کردن آنها در [[راه خدا]] بود، به این صورت که آنها را می‌خرید و گاهی تا یک سال به طور عملی تحت [[تربیت]] خود قرارشان می‌داد و در پایان [[ماه رمضان]] آزادشان می‌کرد.
[[امام سجاد]] {{ع}} نسبت به هر دو نوع آزادی اهتمام دارد. برای مثال، از جمله [[فعالیت‌های نیک]] آن [[حضرت]] خرید [[برده‌ها]] و سپس [[آزاد]] کردن آنها در [[راه خدا]] بود، به این صورت که آنها را می‌خرید و گاهی تا یک سال به طور عملی تحت [[تربیت]] خود قرارشان می‌داد و در پایان [[ماه رمضان]] آزادشان می‌کرد.
آن حضرت در [[صحیفه]] به نوع دوم آزادی انسان که از آن به "عِتق" تعبیر می‌شود پرداخته است. [[عتق]] در لغت به معنی [[رهایی]] از حدود و قیود است و "[[عبد عتیق]]" به شخص آزاد که از حد بندگی و بردگی خارج است اطلاق می‌شود<ref>التحقیق، ج۸، ص۲۷.</ref>. [[امام]] در [[دعاهای صحیفه]] از [[خدای متعال]] عتق و آزادی از "[[آتش دردناک الهی]]"<ref>نیایش یکم.</ref>، "[[نقمت‌های الهی]]"<ref>نیایش پنجم:</ref> و "[[عدل الهی]]"<ref>نیایش سی‌ونهم:</ref> را درخواست کرده است و آزادی و خلاصی از [[عذاب]] و [[نقمت الهی]] را از "[[عفو]]"<ref>نیایش شانزدهم و چهل و چهارم:</ref> و "[[رحمت الهی]]"<ref>نیایش شانزدهم:</ref> دانسته است. وی فزونی [[آزادشدگان]] و [[نجات یافتگان از عذاب الهی]] را به ویژه در [[ماه مبارک رمضان]] موجب [[شگفتی]] و [[حیرت]] دانسته است<ref>نیایش چهل و پنجم:</ref>. آن حضرت راه آزادی و [[نجات]] از عذاب را [[حمد]] و [[سپاس]] [[خداوند]] معرفی کرده و فرموده است: {{متن حدیث|حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِيمِ نَارِ اللَّهِ‏ إِلَى‏ كَرِيمِ‏ جِوَارِ اللَّهِ‏}}<ref>«حمد و سپاسی آن چنان که ما را از آتش دردناک خداوندی برهاند و در جوار کرمش بنشاند». دعای ۱.</ref>.
 
آن حضرت در [[صحیفه]] به نوع دوم آزادی انسان که از آن به "عِتق" تعبیر می‌شود پرداخته است. [[عتق]] در لغت به معنی [[رهایی]] از حدود و قیود است و "[[عبد عتیق]]" به شخص آزاد که از حد بندگی و بردگی خارج است اطلاق می‌شود<ref>التحقیق، ج۸، ص۲۷.</ref>. [[امام]] در [[دعاهای صحیفه]] از [[خدای متعال]] عتق و آزادی از "[[آتش دردناک الهی]]"<ref>نیایش یکم.</ref>، "[[نقمت‌های الهی]]"<ref>نیایش پنجم:</ref> و "[[عدل الهی]]"<ref>نیایش سی‌ونهم:</ref> را درخواست کرده است و آزادی و خلاصی از [[عذاب]] و [[نقمت الهی]] را از "[[عفو]]"<ref>نیایش شانزدهم و چهل و چهارم:</ref> و "[[رحمت الهی]]"<ref>نیایش شانزدهم:</ref> دانسته است. وی فزونی [[آزادشدگان]] و نجات یافتگان از عذاب الهی را به ویژه در [[ماه مبارک رمضان]] موجب [[شگفتی]] و [[حیرت]] دانسته است<ref>نیایش چهل و پنجم:</ref>. آن حضرت راه آزادی و [[نجات]] از عذاب را [[حمد]] و [[سپاس]] [[خداوند]] معرفی کرده و فرموده است: {{متن حدیث|حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِيمِ نَارِ اللَّهِ‏ إِلَى‏ كَرِيمِ‏ جِوَارِ اللَّهِ‏}}<ref>«حمد و سپاسی آن چنان که ما را از آتش دردناک خداوندی برهاند و در جوار کرمش بنشاند». دعای ۱.</ref>.


آشکار است که مقصود از [[حمد]] و [[سپاس]] که [[نجات‌بخش]] از [[عذاب الهی]] است و [[انسان]] را به جوار [[کرم الهی]] می‌رساند صِرف حمد و [[سپاس زبانی]] نیست، بلکه حمد و سپاس زبانی همراه حمد و [[سپاس قلبی]] و عملی است<ref>شرح صحیفه سجادیه، شرح دعای یکم.</ref>.
آشکار است که مقصود از [[حمد]] و [[سپاس]] که [[نجات‌بخش]] از [[عذاب الهی]] است و [[انسان]] را به جوار [[کرم الهی]] می‌رساند صِرف حمد و [[سپاس زبانی]] نیست، بلکه حمد و سپاس زبانی همراه حمد و [[سپاس قلبی]] و عملی است<ref>شرح صحیفه سجادیه، شرح دعای یکم.</ref>.
از دیدگاه [[امام سجاد]]{{ع}} آنچه باعث [[شرافت انسان]] می‌شود [[ذکر خدا]]، و چیزی که باعث [[نجات]] او از تمام [[اسارت‌ها]] می‌شود [[طاعت]] و [[بندگی]] خداست<ref>دعای یازدهم:</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ شرح الصحیفه السجادیه، سید محمد شیرازی، النعمان، نجف اشرف، ۱۳۸۵ ق، قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «آزادی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۳.</ref>
از دیدگاه [[امام سجاد]] {{ع}} آنچه باعث [[شرافت انسان]] می‌شود [[ذکر خدا]]، و چیزی که باعث [[نجات]] او از تمام [[اسارت‌ها]] می‌شود [[طاعت]] و [[بندگی]] خداست<ref>دعای یازدهم:</ref>.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ شرح الصحیفه السجادیه، سید محمد شیرازی، النعمان، نجف اشرف، ۱۳۸۵ ق، قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «آزادی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۵۲: خط ۵۶:
* [[حدود آزادی]]
* [[حدود آزادی]]
* [[حریت]]
* [[حریت]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۶۳: خط ۶۷:


[[رده:آزادی]]
[[رده:آزادی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۲

مقدمه

از جمله اهداف بعثت پیامبران آزادی انسان‌هاست: ﴿... وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ...[۱].

آزادی در یک تقسیم‌بندی کلی بر دو قسم است، یکی آزادی انسان از بندگی و بردگی انسان‌های دیگر و دیگری آزادی انسان از عذاب الهی به ویژه در قیامت؛ که این در حقیقت محصول آزادی انسان از بردگی و بندگی هواهای نفسانی خویش است.

امام سجاد (ع) نسبت به هر دو نوع آزادی اهتمام دارد. برای مثال، از جمله فعالیت‌های نیک آن حضرت خرید برده‌ها و سپس آزاد کردن آنها در راه خدا بود، به این صورت که آنها را می‌خرید و گاهی تا یک سال به طور عملی تحت تربیت خود قرارشان می‌داد و در پایان ماه رمضان آزادشان می‌کرد.

آن حضرت در صحیفه به نوع دوم آزادی انسان که از آن به "عِتق" تعبیر می‌شود پرداخته است. عتق در لغت به معنی رهایی از حدود و قیود است و "عبد عتیق" به شخص آزاد که از حد بندگی و بردگی خارج است اطلاق می‌شود[۲]. امام در دعاهای صحیفه از خدای متعال عتق و آزادی از "آتش دردناک الهی"[۳]، "نقمت‌های الهی"[۴] و "عدل الهی"[۵] را درخواست کرده است و آزادی و خلاصی از عذاب و نقمت الهی را از "عفو"[۶] و "رحمت الهی"[۷] دانسته است. وی فزونی آزادشدگان و نجات یافتگان از عذاب الهی را به ویژه در ماه مبارک رمضان موجب شگفتی و حیرت دانسته است[۸]. آن حضرت راه آزادی و نجات از عذاب را حمد و سپاس خداوند معرفی کرده و فرموده است: «حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِيمِ نَارِ اللَّهِ‏ إِلَى‏ كَرِيمِ‏ جِوَارِ اللَّهِ‏»[۹].

آشکار است که مقصود از حمد و سپاس که نجات‌بخش از عذاب الهی است و انسان را به جوار کرم الهی می‌رساند صِرف حمد و سپاس زبانی نیست، بلکه حمد و سپاس زبانی همراه حمد و سپاس قلبی و عملی است[۱۰]. از دیدگاه امام سجاد (ع) آنچه باعث شرافت انسان می‌شود ذکر خدا، و چیزی که باعث نجات او از تمام اسارت‌ها می‌شود طاعت و بندگی خداست[۱۱].[۱۲].[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
  2. التحقیق، ج۸، ص۲۷.
  3. نیایش یکم.
  4. نیایش پنجم:
  5. نیایش سی‌ونهم:
  6. نیایش شانزدهم و چهل و چهارم:
  7. نیایش شانزدهم:
  8. نیایش چهل و پنجم:
  9. «حمد و سپاسی آن چنان که ما را از آتش دردناک خداوندی برهاند و در جوار کرمش بنشاند». دعای ۱.
  10. شرح صحیفه سجادیه، شرح دعای یکم.
  11. دعای یازدهم:
  12. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ شرح الصحیفه السجادیه، سید محمد شیرازی، النعمان، نجف اشرف، ۱۳۸۵ ق، قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
  13. شیرزاد، امیر، مقاله «آزادی»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۳.