محمد بن عبدالله حمیری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله حمیری قمی در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعفر محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[شیخ طوسی]] او را در زمره راویانی گزارش کرده که از [[امامان]]{{عم}} [[روایت]] نکرده‌اند.<ref>رجال (الطوسی)، ص۴۹۴.</ref> وی فردی [[موثق]] بود و با [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} مکاتبه داشت و در ابواب [[شرعی]] از آن [[حضرت]] سؤال می‌‌کرد.<ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.</ref> محمد از پدرش [[عبدالله حمیری]] روایت دارد و [[جعفر بن قولویه]]<ref>معجم رجال الحدیث، ج ۱۶، ص۲۳۳.</ref> [[احمد بن هارون فامی]] و جعفر بن حسین نیز از او روایت کرده اند<ref>الفهرست (الطوسی)، ص۱۵۶.</ref>.


{{مهدویت}}
وی کتاب‌هایی دارد که خود درباره [[نگارش]] آنها می‌‌گوید: نسخه‌هایی که از کتاب‌های [[احمد برقی]] برداشته بودم، گم شد. در [[قم]]، [[بغداد]] و [[ری]] جستجو کردم، نیافتم؛ ازاین رو با مراجعه به اصول و نوشته‌ها، احادیثی را استخراج کردم و به تناسب موضوع در کتاب و باب خود جای دادم. آثار وی عبارت‌اند از: «الحقوق»، «الأوائل»، «السّماء»، «الأرض»، «المساحة والبلدان»، «ابلیس وجنوده»، «الاحتجاج»<ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.</ref>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


شیخ '''ابو جعفر محمد بن عبدالله بن جعفر بن الحسین بن جامع بن مالک حمیری قمی''' (متوفای بعد از ٢٩٨ ق) از محدثان گران‌قدر و دانشوران نامدار [[شیعه]] در اوایل [[غیبت صغری]] بوده است<ref>رجال نجاشی، ص ۱۵۲؛ الذریعه، ج ۴، ص ۴۰۱؛ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۱۳۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۸۶.</ref>.
از [[تاریخ]] درگذشت [[محمد حمیری]] اطلاعی در دست نیست؛ اما در سال ۳۰۴ هجری به یکی از شاگردانش به نام [[ابوعمرو سعید بن عمر]] [[اجازه روایت]] داده است<ref>الذریعة، ج ۱، ص۲۴۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲، ص۳۷۵.</ref>
 
==مقدمه==
== پرسش مستقیم ==
* پدرش از [[اصحاب]] بزرگوار [[امام حسن عسکری]] {{ع}} و از مؤلفان و [[محدثان]] مورد [[وثوق]] به شمار آمده و از آثار ارزشمند او، جمع‌آوری و تدوین [[توقیعات]] بوده است. همچنین [[احمد]]، [[جعفر]] و [[حسین]] - برادران دیگر [[شیخ]] [[ابو جعفر]] [[حمیری]]، از [[محدّثان]] برومند و نامدار [[شیعه]] بوده‌اند و با [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} مکاتبه داشته‌اند. نسبت [[حمیری]] از آن جهت است که این [[خاندان]] از [[نسل]] [[قبیله]] "حمیر" از قبایل بزرگ [[یمن]] بوده‌اند و عنوان قمی، به اعتبار اقامت در شهر [[مقدس]] [[قم]] می‌باشد. [[شیخ]] [[ابو جعفر]] [[حمیری]]، از اساتید [[شیخ کلینی]] (متوفی ٣٢٩ ه‍‌.ق) به شمار آمده است.
*همچنین [[علی بن حاتم قزوینی]] کتاب‌هایش را از وی [[روایت]] نموده، و نیز [[شیخ صدوق]] (متوفی ٣٨١ ه‍‌ ق) به واسطه [[احمد بن هارون فامی]] و [[جعفر بن الحسین]] از او [[روایت]] کرده است. [[جعفر بن محمد بن قولویه]] (متوفی ٣٦٩ ه‍‌.ق) هم از [[حمیری]] [[حدیث]] گرفته است. *[[حمیری]] آثار ارزشمندی داشته، از جمله: کتاب الحقوق، کتاب الاوائل، کتاب السماء، کتاب الارض، [[الغیبة]] و الحیرة، کتاب المساحة و البلدان، [[قرب]] الاسناد، کتاب [[ابلیس]] و جنوده، و کتاب [[الاحتجاج]]. نیز در ابواب مختلف [[شریعت]]، مسائلی از [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} پرسیده است. سه [[توقیع]] از سوی آن [[حضرت]] در پاسخ به سؤالات او صادر گردیده است؛ در یکی از این [[توقیعات]] پس از جواب سؤالات، [[امام زمان]] {{ع}}، [[زیارت آل یاسین]] را مرقوم داشته‌اند و [[شیعیان]] را به آن افتخار بخشیده‌اند<ref>رجال نجاشی، ص ۱۵۲؛ الذریعه، ج ۴، ص ۴۰۱؛ تنقیح المقال، ج ۳، ص ۱۳۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۸۶.</ref>.
==پرسش مستقیم==
* [[توقیعات امام مهدی به چه کسانی بوده است؟ (پرسش)]]
* [[توقیعات امام مهدی به چه کسانی بوده است؟ (پرسش)]]
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[عبدالله بن جعفر حمیری]] (پدر)
* [[احمد بن عبدالله حمیری قمی]] (برادر)
* [[جعفر بن عبدالله حمیری قمی]] (برادر)
* [[حسین بن عبدالله حمیری قمی]] (برادر)
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پرسمان توقیعات امام مهدی}}


{{پرسمان توقیعات امام مهدی}}
== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام مهدی}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:حمیری قمی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری، شیخ طوسی او را در زمره راویانی گزارش کرده که از امامان(ع) روایت نکرده‌اند.[۱] وی فردی موثق بود و با حضرت ولی عصر(ع) مکاتبه داشت و در ابواب شرعی از آن حضرت سؤال می‌‌کرد.[۲] محمد از پدرش عبدالله حمیری روایت دارد و جعفر بن قولویه[۳] احمد بن هارون فامی و جعفر بن حسین نیز از او روایت کرده اند[۴].

وی کتاب‌هایی دارد که خود درباره نگارش آنها می‌‌گوید: نسخه‌هایی که از کتاب‌های احمد برقی برداشته بودم، گم شد. در قم، بغداد و ری جستجو کردم، نیافتم؛ ازاین رو با مراجعه به اصول و نوشته‌ها، احادیثی را استخراج کردم و به تناسب موضوع در کتاب و باب خود جای دادم. آثار وی عبارت‌اند از: «الحقوق»، «الأوائل»، «السّماء»، «الأرض»، «المساحة والبلدان»، «ابلیس وجنوده»، «الاحتجاج»[۵]

از تاریخ درگذشت محمد حمیری اطلاعی در دست نیست؛ اما در سال ۳۰۴ هجری به یکی از شاگردانش به نام ابوعمرو سعید بن عمر اجازه روایت داده است[۶].[۷]

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. رجال (الطوسی)، ص۴۹۴.
  2. رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.
  3. معجم رجال الحدیث، ج ۱۶، ص۲۳۳.
  4. الفهرست (الطوسی)، ص۱۵۶.
  5. رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۲۵۳.
  6. الذریعة، ج ۱، ص۲۴۱.
  7. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲، ص۳۷۵.