مکان ظهور امام مهدی کجاست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|')
خط ۳۴: خط ۳۴:
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]]
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد جواد فاضلیان]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید محمد جواد فاضلیان]]'''، در مقاله ''«[[قیام (مقاله)|قیام]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«درباره مکان ظهور، احادیث بسیاری به دست ما رسیده است. بر اساس این روایات، جایگاه ظهور حضرت، [[مکه]] و به طور خاص بین رکن و مقام است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند، در آن روز خداوند مردی از فرزندانم را بر می‌انگیزد که از نام و خلق من بهره می‌برد و مردم بین رکن و مقام با او بیعت می‌کنند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.</ref>. ایشان هم چنین فرمودند: بعد از [[خروج سفیانی]] و کردار ناپسندی که مرتکب می‌شود، نداگری از آسمان ندا می‌دهد که: خداوند، زمان جباران و ستم کاران را به سر آورده. در این هنگام بهترین افرد امت [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} صاحب امر شماست؛ در مکه به وی بپیوندید.<ref> مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا [[قائم]]{{ع}} را دوشنبه‌ای که در روز عاشوراست، می‌بینم، در حالی که بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل کنارش ندا می‌دهد: بیعت از آن خداست. پس زمین را از عدل و داد آکنده می‌سازد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.</ref>. در حدیثی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{عربی|اندازه=150%|" وَ مِنْ ذَلِكَ الْمَكَانِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلَى الْقَائِمِ ع فَأَوَّلُ مَنْ يُبَايِعُهُ ذَلِكَ الطَّائِرُ وَ هُوَ وَ اللَّهِ جَبْرَئِيلُ ع وَ إِلَى ذَلِكَ الْمَقَامِ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ وَ هُوَ الْحُجَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى الْقَائِمِ وَ هُوَ الشَّاهِدُ لِمَنْ وَافَاهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ "}}<ref> ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت{{ع}} هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت{{ع}} اعلام
::::::«درباره مکان ظهور، احادیث بسیاری به دست ما رسیده است. بر اساس این روایات، جایگاه ظهور حضرت، [[مکه]] و به طور خاص بین رکن و مقام است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقی نماند، در آن روز خداوند مردی از فرزندانم را بر می‌انگیزد که از نام و خلق من بهره می‌برد و مردم بین رکن و مقام با او بیعت می‌کنند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.</ref>. ایشان هم چنین فرمودند: بعد از [[خروج سفیانی]] و کردار ناپسندی که مرتکب می‌شود، نداگری از آسمان ندا می‌دهد که: خداوند، زمان جباران و ستم کاران را به سر آورده. در این هنگام بهترین افرد امت [[پیامبر خاتم|محمد]]{{صل}} [[حضرت مهدی]]{{ع}} صاحب امر شماست؛ در مکه به وی بپیوندید.<ref> مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: گویا [[قائم]]{{ع}} را دوشنبه‌ای که در روز عاشوراست، می‌بینم، در حالی که بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل کنارش ندا می‌دهد: بیعت از آن خداست. پس زمین را از عدل و داد آکنده می‌سازد.<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.</ref>. در حدیثی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: {{عربی|" وَ مِنْ ذَلِكَ الْمَكَانِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلَى الْقَائِمِ ع فَأَوَّلُ مَنْ يُبَايِعُهُ ذَلِكَ الطَّائِرُ وَ هُوَ وَ اللَّهِ جَبْرَئِيلُ ع وَ إِلَى ذَلِكَ الْمَقَامِ يُسْنِدُ الْقَائِمُ ظَهْرَهُ وَ هُوَ الْحُجَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى الْقَائِمِ وَ هُوَ الشَّاهِدُ لِمَنْ وَافَاهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ "}}<ref> ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت{{ع}} هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت{{ع}} اعلام
وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.</ref>. بر اساس آنچه [[مفضل بنِ عمر]] از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} روایت کرده، [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} پس از ظهور در [[مکه]]، مردم را با حکمت و اندرز نیک به راه حق فرا می‌خواند و آنها از وی اطاعت می‌کنند. سپس مردی از خاندانش را جانشین خویش می‌سازد و آن شهر را به قصد [[مدينه]] ترک می‌گوید. مفضل از [[امام]] پرسید: خانه [[حضرت مهدی]] {{ع}} کجا خواهد بود و مؤمنان در کجا گرد می‌آیند؟ حضرت فرمود: در [[کوفه]] استقرار می‌یابد؛ محل حکومتش مسجد جامع [[کوفه]] و بیت المال و محل تقسیم غنائمش [[مسجد سهله]] است. مفضّل گفت: آقا! [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از آن به کجا می‌رود؟ فرمود: به [[مدينه]] جدم رسول خدا؛ در مدینه مقامی بس عجیب خواهد داشت که سبب شادمانی مؤمنان و اندوه و رنج کافران می‌گردد»<ref>[[سید محمد جواد فاضلیان|فاضلیان، سید محمد جواد]]؛ [[قیام (مقاله)|قیام]]، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.</ref>.
وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.</ref>. بر اساس آنچه [[مفضل بنِ عمر]] از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} روایت کرده، [[امام مهدی|حضرت حجت]]{{ع}} پس از ظهور در [[مکه]]، مردم را با حکمت و اندرز نیک به راه حق فرا می‌خواند و آنها از وی اطاعت می‌کنند. سپس مردی از خاندانش را جانشین خویش می‌سازد و آن شهر را به قصد [[مدينه]] ترک می‌گوید. مفضل از [[امام]] پرسید: خانه [[حضرت مهدی]] {{ع}} کجا خواهد بود و مؤمنان در کجا گرد می‌آیند؟ حضرت فرمود: در [[کوفه]] استقرار می‌یابد؛ محل حکومتش مسجد جامع [[کوفه]] و بیت المال و محل تقسیم غنائمش [[مسجد سهله]] است. مفضّل گفت: آقا! [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از آن به کجا می‌رود؟ فرمود: به [[مدينه]] جدم رسول خدا؛ در مدینه مقامی بس عجیب خواهد داشت که سبب شادمانی مؤمنان و اندوه و رنج کافران می‌گردد»<ref>[[سید محمد جواد فاضلیان|فاضلیان، سید محمد جواد]]؛ [[قیام (مقاله)|قیام]]، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۰

الگو:پرسش غیرنهایی

مکان ظهور امام مهدی کجاست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

مکان ظهور امام مهدی(ع) کجاست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید منذر حکیم
آیت الله سید منذر حکیم در کتاب «پیشوایان هدایت» در اين باره گفته است:
«دسته‌ای از روایات آورده‌اند که ابتدای ظهور آن حضرت از مدینه منوره بوده و اعلان قیامش در مکه مکرمه و مسجد الحرام خواهد بود[۱]؛ آنجا که حرکت خود را آغاز نموده و با ایراد خطبه کوتاهی که دارای مضامین مهمی است مردم را به سوی خود فرامی خواند. متن این خطبه از حضرت امام محمد باقر (ع) در ضمن حدیثی طولانی که در رابطه با ظهور نواده بزرگوارش حضرت مهدی (ع) بیان شده، روایت شده است. ایشان در بخشی از این روایت فرموده‌اند: ... سپس به مقام ابراهیم می‌رسد و در نزد آن دو رکعت نماز می‌خواند، سپس مردم را در باره حق خود به خداوند سوگند داده، می‌گوید: ای مردم ما در برابر کسانی که بر ما ستم روا داشته و حق ما را از ما سلب نمودند از خداوند متعال طلب یاری می‌کنیم. هر کس با خدا درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به خداوند سزاوارتر هستم، و هر کس درباره آدم با ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به آدم‌ سزاوارتر هستم، و هر کس با نوح درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به نوح سزاوارتر هستم، و هر کس با ابراهیم درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به ابراهیم سزاوارتر هستم، و هر کس با محمد درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به محمد سزاوارتر هستم، و هر کس با پیامبران درباره ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به پیامبران سزاوارتر هستم، و هر کس با کتاب خدا با ما به محاجه بپردازد من از همه مردم به کتاب خدا سزاوارتر هستم، من امروز شهادت می‌دهم و همه مسلمانان نیز شهادت می‌دهند که ما مورد ستم واقع شده طرد گشته و بر ما تجاوز نموده از دیار و اموال و خاندان خود به قهر رانده شدیم، و حال، هر مسلمانی را در راه خدا به یاری می‌طلبیم‌[۲].
در روایت دیگری که نعیم بن حماد که از مشایخ بخاری است آن را با سلسله سند خود از حضرت امام باقر (ع) نقل کرده است نیز خطبه‌ای از آن حضرت نقل شده است که شاید دومین خطبه‌ای باشد که آن حضرت در همان مکان اما بعد از نماز عشا بیان می‌فرماید. نعیم از امام باقر (ع) نقل می‌کند که فرمود: ... پس چون نماز عشا را به جا می‌آورد با صدای بلند فریاد می‌کند: ای مردم من خدا را و جایگاه شما در نزد او را به یادتان می‌آورم، خداوند متعال بر شما حجتی قرار داده و پیامبران و کتاب‌های آسمانی را بر شما فرو فرستاده و شما را فرمان داده است که برای او شریکی قرار ندهید و همواره از او و پیامبرش پیروی نمایید، فرمان داده که آنچه قرآن زنده‌اش کرده زنده بدارید و آنچه قرآن نابودش ساخته نابود کنید، فرمان داده تا همواره یاری دهنده راه هدایت و حامل بار پرهیزگاری باشید که پایان و نابودی دنیا نزدیک شده و بانگ وداع برآورده است. من شما را به سوی خدا و رسول خدا، عمل به کتاب خدا، میراندن باطل و زنده کردن سنتش فرا می‌خوانم ...[۳]»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ متقی هندی، برهان، ۱۴۴.
  2. ↑ تفسیر عیاشی ۱، ۶۵، شیخ مفید، اختصاص، ۲۵۶.
  3. ↑ نعیم بن حماد، الملاحم والفتن، ۹۵، عقد الدرر ۱۴۵، متقی هندی، برهان، ۱۴۱، الحاوی للفتاوی الحدیثیة ۲، ۷۱، سفارینی، کتاب اللوائح ۲، ۱۱.
  4. ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت، ص ۵۲-۵۶.
  5. ↑ بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۷.
  6. ↑ غیبت نعمانی، باب ۱۳، ص ۳۴۴.
  7. ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۹۶.
  8. ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰ – ۲۹۱.
  9. ↑ مقدسی شافعی سلمی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، باب ۲، ح ۴۲.
  10. ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰.
  11. ↑ ... و پرنده‌ای از این مکان رکن حجرالاسود در کعبه بر حضرت(ع) هبوط می‌کند، و نخستین کسی که با او بیعت می‌کند، همین پرنده است. به خدا سوگند، این پرنده جبرئیل است. این مکان تکیه گاه حضرت به شمار می‌آید و آن پرنده، حجت و دلیل ابر قائم بوده، گواه کسانی است که در این مکان با حضرت حجت(ع) اعلام وفاداری می‌کنند؛ کافی، ج ۴، ص ۱۸۴.
  12. ↑ فاضلیان، سید محمد جواد؛ قیام، ص ۳۰۱ - ۳۰۲.
  13. ↑ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۷۷، ح۵۰۲.
  14. ↑ " هِلَالٍ مَهْدِيُّ أُمَّتِي مُحَمَّدٌ الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ مَنْ يُبَايِعُهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ أَعْرِفُ أَسْمَاءَ آبَائِهِمْ وَ قَبَائِلِهِمْ"؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، باب۲۴، ص۲۸۴، ح۳۷.
  15. ↑ نک: عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ج۱۱، ص۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج۸، ص۶۰۹؛ طبرانی، معجم الکبیر، ح۲۳، ص۲۹۶؛ کنزالعمال، ج۱۱، ص۱۲۵، ح۳۰۹۳۲، ج۱۴، ص۲۶۵، ح۳۸۶۶۸؛ سیوطی، درالمنثور، ج۵، ص۲۴۱.
  16. ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۶۲ - ۱۶۳.
  17. ↑ " خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى مَكَّةَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَقَالَ سَيْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ رَايَتُهُ وَ قَضِيبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ"؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۷۸.
  18. ↑ ر.ک: امام مهدی (ع) از ولادت تا ظهور، ص۵۸۶.
  19. ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص:۱۵۲- ۱۵۴.
  20. ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۲ بنقل از اربعین حافظ ابو نعیم.
  21. ↑ متواتر خبری است که راویان آن بحدی برسد که عادتا محال است اهل کذب باشند و این در همه طبقات راویان باید ثابت باشد.
  22. ↑ کورانی، علی، عصر ظهور، ص۲۱۸.
  23. ↑ محمد خاتمی شیرازی، جهان بعد از ظهور یا فروغ بی‌نهایت، ص ۹۴.
  24. ↑ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۷.
  25. ↑ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹.
  26. ↑ رضوی، رسول، امام مهدی، ص ۱۳۹-۱۴۰.
  27. ↑ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ‌۱۵۲
  28. ↑ همان، ص ‌۱‌۰۲
  29. ↑ موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۵۹.
  30. ↑ ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۱۹۶–۲۰۱.
  31. ↑ باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۱، ۱۱۲.
  32. ↑ غیبة نعمانی، ص ۳۱۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۸.
  33. ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۶۱۶.
  34. ↑ شیخ صدوق ، کمال الدین، ج ۱، باب ۳۲، ص ۶۰۴، ح ۱۶
  35. ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۶۱.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=مکان_ظهور_امام_مهدی_کجاست؟_(پرسش)&oldid=161286»