ثویه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
*نام سرزمینی در نواحی [[کوفه]] است.[[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَی مَعَادٍ}}<ref>سوره قصص، ۸۵.</ref>؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) [[رسول اکرم]] {{صل}} و امیر مؤمنان {{ع}} در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آن‌جا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"<ref>تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۳۷.</ref>.
*نام سرزمینی در نواحی [[کوفه]] است.[[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَی مَعَادٍ}}<ref>سوره قصص، ۸۵.</ref>؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) [[رسول اکرم]] {{صل}} و امیر مؤمنان {{ع}} در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آن‌جا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"<ref>تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۳۷.</ref>.
==ثویه در فرهنگنامه آخرالزمان==
==ثویه در فرهنگنامه آخرالزمان==
«[[ثویه]]» نام منطقه‌ای است در اطراف [[کوفه]]. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] زندگانی [[دنیا]] به سر نخواهد آمد تا اینکه [[رسول خدا]]{{صل}} [[رجعت]] نموده و با یکدیگر [[ملاقات]] کنند و در [[ثویه]] مسجدی بنا کنند که [[دوازده]] هزار در داشته باشد<ref>تفسیر برهان: ج ۳، ص ۲۴۰. تفسیر آیه ۸۵ سوره قصص.</ref>.  
* ثویه نام منطقه‌ای است در اطراف [[کوفه]]. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] زندگانی [[دنیا]] به سر نخواهد آمد تا اینکه [[رسول خدا]]{{صل}} [[رجعت]] نموده و با یکدیگر [[ملاقات]] کنند و در ثویه مسجدی بنا کنند که [[دوازده]] هزار در داشته باشد<ref>تفسیر برهان: ج ۳، ص ۲۴۰. تفسیر آیه ۸۵ سوره قصص.</ref>.  
 
* در [[حدیث]] دیگری شخصی از [[یاران امام]] [[صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که با [[حضرت]] به [[زیارت]] [[امیرالمؤمنین]] [[علی‌بن‌ابی‌طالب]]{{ع}} می‌رفتیم. زمانی که به ثویه رسیدیم [[حضرت]] از مرکب به زیر آمد و دو رکعت [[نماز]] خواند. از [[حضرت]] پرسیدم که این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ [[حضرت]] فرمود: اینجا مکانی است که [[منبر]] [[حضرت قائم]]{{ع}} را در آن قرار خواهند داد و من [[دوست]] داشتم که در این مکان [[شکر]] خدای را به جای آورم<ref>دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و یأتی: ص ۵۴۶.</ref><ref>ر. ک. [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۱۸۴.</ref>.
در [[حدیث]] دیگری شخصی از [[یاران امام]] [[صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که با [[حضرت]] به [[زیارت]] [[امیرالمؤمنین]] [[علی‌بن‌ابی‌طالب]]{{ع}} می‌رفتیم. زمانی که به [[ثویه]] رسیدیم [[حضرت]] از مرکب به زیر آمد و دو رکعت [[نماز]] خواند. از [[حضرت]] پرسیدم که این چه نمازی بود که به جای آوردید؟ [[حضرت]] فرمود: اینجا مکانی است که [[منبر]] [[حضرت قائم]]{{ع}} را در آن قرار خواهند داد و من [[دوست]] داشتم که در این مکان [[شکر]] خدای را به جای آورم<ref>دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و یأتی: ص ۵۴۶.</ref><ref>ر. ک. [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۱۸۴.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۳۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ثویه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


مقدمه

ثویه در موعودنامه

  • نام سرزمینی در نواحی کوفه است.امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَی مَعَادٍ[۴]؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت‌گاه بازگرداند. فرمود: "به خدا سوگند، دنیا سپری نمی‌شود تا (در زمان رجعت) رسول اکرم (ص) و امیر مؤمنان (ع) در ثُوَیّه همدیگر را ملاقات کنند و در آن‌جا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد"[۵][۶].

ثویه در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الأنوار، ج ۹۷ ص ۲۸۲
  2. مجمع البحرین، واژۀ «ثوی» کلمۀ «مثوی» هم به معنای آرامگاه و اقامتگاه، از همین ریشه است
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۸۰.
  4. سوره قصص، ۸۵.
  5. تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۴۰؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱۳.
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۳۷.
  7. تفسیر برهان: ج ۳، ص ۲۴۰. تفسیر آیه ۸۵ سوره قصص.
  8. دلایل الامامة: ص ۲۴۴ و یأتی: ص ۵۴۶.
  9. ر. ک. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۱۸۴.