جهانی شدن به چه معنایی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی') |
جز (حذف از رده:مهدویت ردهانبوه) |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسشهای مهدویت]] | [[رده:پرسشهای مهدویت]] | ||
[[رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسشهایی با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:(اا): پرسشهای مهدویت با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسشهای مهدویت با ۱ پاسخ]] |
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۵
جهانی شدن به چه معنایی است؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر پس از ظهور / حکومت جهانی امام مهدی / جهانی شدن |
جهانی شدن به چه معنایی است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیتالله علی رضا اعرافی، در مقاله «زمینه تربیتی ظهور و تحقق حکومت جهانی حضرت امام مهدی» در اینباره گفته است:
- «آنچه در حکومت امام زمان(ع) روی میدهد، بهطور یقین جهانی شدن به معنای رشد دانش بشر و فروریختن حجابها و موانع و پیوستگی اندیشهها، انسانها، جوامع و آسان شدن ارتباطات و پدیدار شدن جامعهای پیشرفته است، اما آنچه در جهانی شدن به شکل امروزی مطرح است با تخریب محیط زیست، ناامنی روانی بشر و کنترل نشدن پیشرفت تکنولوژی در عرصههای غیراخلاقی همراه است و نابرابریهای عظیم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فقر معنوی و فروریختن بسیاری از بنیادهای اصیل اجتماعی را بهدنبال دارد و با جهانی شدن مهدوی، فرسنگها فاصله دارد. در این مدل، جهانی شدن، در عین رشد دانش و اندیشه و فکر بشر و سهولت ارتباطات و پیوستگی اندیشهها و توسعه رفاه بشر، همه به گونه یکسان از منافع جهانی شدن، بهرهمند نمیشوند و آسیبهای خطرناکی که از ناحیه جهانی شدن -به مفهوم امروزی- بشر را تهدید میکند، هیچجای امید و خوشحالی برای انسان باقی نگذاشته است»[۱].
پاسخهای دیگر
۱. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
---|
|
۲. حجت الاسلام و المسلمین کارگر؛ |
---|
|
۳. آقای رضوانی؛ |
---|
|
- جهانی شدن به چه معنایی است؟ (پرسش)
- ریشههای تاریخی جهانی شدن از چه زمانی است؟ (پرسش)
- غربیها از جهانی شدن چه اهدافی را دنبال میکنند؟ (پرسش)
- جهانی شدن چه جنبههای منفی دارد؟ (پرسش)
- آیا در منابع دینی به جهانی شدن اشاره شده است؟ (پرسش)
- چگونه میتوان وعده حکومت جهانی را باور و تقویت نمود؟ (پرسش)
- آیا میان جهانی شدن و جهانیسازی فرقی هست؟ آیا این روند به حکومت امام مهدی منتهی میشود یا خیر؟ (پرسش)
- آیا پروژه جهانیسازی یا فرایند جهانی شدن با حکومت جهانی امام مهدی همگرایی دارد یا واگرایی؟ (پرسش)
- جهانی شدن و جهانی سازی که اسلام معرفی میکند چه امتیازاتی دارد؟ (پرسش)
- رهبری در حکومت عدل جهانی چه اهمیتی دارد؟ (پرسش)
- برپا کننده عدل جهانی چه شرایطی باید داشته باشد؟ (پرسش)
- شرایط تحقق حکومت عدل جهانی چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه قرآن در مورد جهانی شدن چیست؟ و جهانی سازی مطلوب کدام است؟ (پرسش)
- چه عواملی زمینه ساز حکومت واحد جهانی است؟ (پرسش)
- چه ضرورتی برای تشکیل حکومت واحد جهانی وجود دارد؟ (پرسش)
- ضرورت برپایی حکومت عدل جهانی از راه فطرت چگونه قابل تبیین است؟ (پرسش)
- آیا از راه براهین فلسفی میتوان ضرورت حکومت عدل جهانی را به اثبات رساند؟ (پرسش)
- ضرورت حکومت عدل جهانی را از راه تکامل چگونه میتوان تبیین کرد؟ (پرسش)
- آیا با دلیل عقلی میتوان ضرورت تشکیل حکومت عدل جهانی را اثبات نمود؟ (پرسش)
- آیا واقعیتهای تاریخی میتواند ضرورت تشکیل حکومت عدل جهانی را به اثبات رساند؟ (پرسش)
- چرا در عصر انبیای گذشته حکومت عدل جهانی تحقق نیافته است؟ (پرسش)
- چه ضرورتی در تحقق حکومت عدل جهانی در این دنیا است؟ (پرسش)
- چرا در عصر پیامبر اکرم حکومت جهانی توحیدی تحقق نیافت؟ (پرسش)
- ویژگیهای رهبر جهانی چیست؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ اعرافی، علی رضا، زمینه تربیتی ظهور و تحقق حکومت جهانی حضرت امام مهدی، ص۴۵.
- ↑ ر.ک: دین و جهانی شدن، فرصتها و چالشها، ص۳۱۹.
- ↑ صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.
- ↑ شیرودی، مرتضی، «تاریخ و مبانی فکری و فلسفی جهانیسازی غرب، آمریکا و اسلام»، فصلنامه مطالعات منطقهای، شماره ۱۶، ص۱۰۸.
- ↑ تارو، لستر، برندگان و بازندگان جهانی شدن، ترجمه مسعود کرباسیان، ص۱۳۳- ۱۳۴.
- ↑ بهروزی لک، غلامرضا، سیاست و مهدویت، ص۱۲۸.
- ↑ کارگر، رحیم و درویشی، امید، جهانی شدن و نقش آن در زمینه سازی ظهور، ص ۸۲-۸۳.
- ↑ کشورهای در حال توسعه و سازمان جهانی تجارت.
- ↑ فصلنامه پژوهش و سنجش، شماره ۲۵، ص ۱۲۳.
- ↑ جامعه شناسی سیاسی معاصر.
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۴۱.