نماز حاجت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۵۶
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
از ناحیه مقدسه حضرت مهدی(ع) روایت شده است که هر کسی که حاجتی دارد، باید بعد از نیمه شب جمعه، غسل کند و به محل نماز خود رفته و دو رکعت نماز بگذارد. در هر رکعت سوره حمد را بخواند و چون به آیه ﴿ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾[۱] رسید، صد مرتبه آن را تکرار کند، سپس حمد را کامل کرده و سوره را نیز بخواند رکوع و سجده نماید. در رکوع « سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ» را هفت مرتبه بگوید و در سجدهها نیز هر کدام هفت بار « سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَی وَ بِحَمْدِهِ» بگوید. آنگاه خداوند هر گونه حاجتی که داشته باشد برآورده میکند، مگر آنکه حاجت او در برگیرنده قطع صلهرحم باشد[۲].
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
- نماز
- آداب نماز
- نماز آیات
- نماز باران
- نماز تسبیح
- نماز جماعت
- نماز جمعه
- نماز سیاسی
- نماز شب
- نماز عید
- نماز نافله
منابع
پانویس
- ↑ «تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم» سوره فاتحه، آیه ۵.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۸۷؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۰.