آیا مادر حضرت مریم علم غیب داشت؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
|||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
::::::«در حکایتى که خداى تعالى از کلام جازم [[مادر مریم]] کرده فهمیده مىشود که اعتقاد او اعتقادى خرافى، و یا ناشى از پاره اى نشانههاى حدسى ، که با تجربه و امثال آن به ذهن زنان مىرسد نبوده ، چون همه اینها ظن است، نه علم و اعتقاد، و ظن کجا و اعتقاد حق کجا، از سوى دیگر کلام خدا عز و جل مشتمل بر باطل نیست، و اگر هم در جایى باطلى را نام برده دنبالش ابطالش را هم آورده. همچنان که در آیه زیر علم به پسر یا دختر بودن حمل را بخود منحصر نموده و فرموده : {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیات ۸ و ۹ سوره رعد علم غیب غیر خدا را نفی نمیکند؟ (پرسش)|اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِيضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ]]}}﴾}}<ref>«و خداوند میداند که هر مادینه چه در شکم دارد و بچّهدانها چه میکاهند و چه میافزایند». سوره رعد، آیه۸.</ref> و نیز درباره همین انحصار فرموده : {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۳۴ سوره لقمان علم غیب غیر خدا را نفی نمیکند؟ (پرسش)|عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الأَرْحَامِ]]}}﴾}}<ref>«تنها خداوند است که دانش رستخیز نزد اوست و او باران را فرو میفرستد و از آنچه در زهدانهاست آگاه است»؛ سوره لقمان؛ آیه۳۴.</ref> علم به غیب دیگران را منتهى به وحى خود دانسته. و نیز فرموده: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[با توجه به آیه ۲۶ و ۲۷ سوره جن غیر از خدا چه کسی از غیب خبر دارد؟ (پرسش)|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ]]}}﴾}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند. جز فرستادهای را که بپسندد». سوره جن، آیه۲۶ و ۲۷.</ref> از مجموع این مطالب فهمیده مىشود: آگاهى [[مادر مریم]] از پسر بودن حملش حدسى نبود، چون خدا آن را بطور جزم از وى حکایت کرده، و این حکایت خود دلیل بر این است که اعتقاد وى بوجهى منتهى به وحى بوده، و به همین جهت وقتى فهمید فرزندش دختر است، از فرزند پسر مأیوس نشد، و براى بار دوم با جزم و قطع عرضه داشت : {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ}}﴾}}<ref>«و او و نسل او را از شیطان رانده به پناه تو میآورم».</ref> و در آن اثبات کرد که مریم داراى ذریه است، با اینکه ظاهرا راهى به چنین علمى نداشته است»<ref>[http://lib.eshia.ir/50081/3/268 ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۶۸].</ref>. | ::::::«در حکایتى که خداى تعالى از کلام جازم [[مادر مریم]] کرده فهمیده مىشود که اعتقاد او اعتقادى خرافى، و یا ناشى از پاره اى نشانههاى حدسى ، که با تجربه و امثال آن به ذهن زنان مىرسد نبوده ، چون همه اینها ظن است، نه علم و اعتقاد، و ظن کجا و اعتقاد حق کجا، از سوى دیگر کلام خدا عز و جل مشتمل بر باطل نیست، و اگر هم در جایى باطلى را نام برده دنبالش ابطالش را هم آورده. همچنان که در آیه زیر علم به پسر یا دختر بودن حمل را بخود منحصر نموده و فرموده : {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیات ۸ و ۹ سوره رعد علم غیب غیر خدا را نفی نمیکند؟ (پرسش)|اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِيضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ]]}}﴾}}<ref>«و خداوند میداند که هر مادینه چه در شکم دارد و بچّهدانها چه میکاهند و چه میافزایند». سوره رعد، آیه۸.</ref> و نیز درباره همین انحصار فرموده : {{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۳۴ سوره لقمان علم غیب غیر خدا را نفی نمیکند؟ (پرسش)|عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الأَرْحَامِ]]}}﴾}}<ref>«تنها خداوند است که دانش رستخیز نزد اوست و او باران را فرو میفرستد و از آنچه در زهدانهاست آگاه است»؛ سوره لقمان؛ آیه۳۴.</ref> علم به غیب دیگران را منتهى به وحى خود دانسته. و نیز فرموده: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[با توجه به آیه ۲۶ و ۲۷ سوره جن غیر از خدا چه کسی از غیب خبر دارد؟ (پرسش)|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ]]}}﴾}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند. جز فرستادهای را که بپسندد». سوره جن، آیه۲۶ و ۲۷.</ref> از مجموع این مطالب فهمیده مىشود: آگاهى [[مادر مریم]] از پسر بودن حملش حدسى نبود، چون خدا آن را بطور جزم از وى حکایت کرده، و این حکایت خود دلیل بر این است که اعتقاد وى بوجهى منتهى به وحى بوده، و به همین جهت وقتى فهمید فرزندش دختر است، از فرزند پسر مأیوس نشد، و براى بار دوم با جزم و قطع عرضه داشت : {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ}}﴾}}<ref>«و او و نسل او را از شیطان رانده به پناه تو میآورم».</ref> و در آن اثبات کرد که مریم داراى ذریه است، با اینکه ظاهرا راهى به چنین علمى نداشته است»<ref>[http://lib.eshia.ir/50081/3/268 ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۶۸].</ref>. | ||
==پاسخهای دیگر== | ==پاسخهای دیگر== | ||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی.}} | {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی.}} | ||
[[پرونده:11720.JPG|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی هاشمی ۱|هاشمی]]]] | [[پرونده:11720.JPG|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی هاشمی ۱|هاشمی]]]] | ||
خط ۲۳: | خط ۲۴: | ||
::::::«آیهای وجود ندارد که [[علم غیب]] مادر [[حضرت مریم]] را به صراحت اثبات کند؛ ظاهراً [[علم غیب]] نداشته است»<ref>مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ::::::«آیهای وجود ندارد که [[علم غیب]] مادر [[حضرت مریم]] را به صراحت اثبات کند؛ ظاهراً [[علم غیب]] نداشته است»<ref>مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
==پرسشهای مصداقی همطراز== | ==پرسشهای مصداقی همطراز== | ||
َ{{پرسشهای وابسته}} | َ{{پرسشهای وابسته}} |
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۷
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
آیا مادر حضرت مریم علم غیب داشت؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب |
مدخل اصلی | علم غیب |
آیا مادر حضرت مریم علم غیب داشت؟ یکی از سؤالهای مصداقی پرسشی تحت عنوان «چه کسی غیر از خدا عالم به غیب است؟» است. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.
پاسخ نخست
- علامه طباطبایی در کتاب «المیزان» در این باره گفته است:
- «در حکایتى که خداى تعالى از کلام جازم مادر مریم کرده فهمیده مىشود که اعتقاد او اعتقادى خرافى، و یا ناشى از پاره اى نشانههاى حدسى ، که با تجربه و امثال آن به ذهن زنان مىرسد نبوده ، چون همه اینها ظن است، نه علم و اعتقاد، و ظن کجا و اعتقاد حق کجا، از سوى دیگر کلام خدا عز و جل مشتمل بر باطل نیست، و اگر هم در جایى باطلى را نام برده دنبالش ابطالش را هم آورده. همچنان که در آیه زیر علم به پسر یا دختر بودن حمل را بخود منحصر نموده و فرموده : ﴿﴿اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَمَا تَغِيضُ الأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ﴾﴾[۱] و نیز درباره همین انحصار فرموده : ﴿﴿عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الأَرْحَامِ﴾﴾[۲] علم به غیب دیگران را منتهى به وحى خود دانسته. و نیز فرموده: ﴿﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ﴾﴾[۳] از مجموع این مطالب فهمیده مىشود: آگاهى مادر مریم از پسر بودن حملش حدسى نبود، چون خدا آن را بطور جزم از وى حکایت کرده، و این حکایت خود دلیل بر این است که اعتقاد وى بوجهى منتهى به وحى بوده، و به همین جهت وقتى فهمید فرزندش دختر است، از فرزند پسر مأیوس نشد، و براى بار دوم با جزم و قطع عرضه داشت : ﴿﴿وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ﴾﴾[۴] و در آن اثبات کرد که مریم داراى ذریه است، با اینکه ظاهرا راهى به چنین علمى نداشته است»[۵].
پاسخهای دیگر
۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی. |
---|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید علی هاشمی نویسنده کتاب «ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی» در پاسخ به این پرسش گفته است: |
پرسشهای مصداقی همطراز
َ
پرسشهای وابسته
َ- آیا در میان مخلوقات فقط انسان عالم به غیب میشود؟ (پرسش)
- آیا انسان آگاه از غیب باید عصمت داشته باشد؟ (پرسش)
- چه کسی غیر از خدا عالم به غیب است؟ (پرسش)
- آیا همه پیامبران علم غیب داشتهاند؟ (پرسش)
- آیا همه امامان علم غیب داشتهاند؟ (پرسش)
- آیا امام معصوم عالم به غیب است؟ (پرسش)
- آیا غیر از پیامبران و امامان انسانی عالم به غیب میشود؟ (پرسش)
- آیا غیر از پیامبران و امامان انسانی توان پیشگویی را دارد؟ (پرسش)
- تفاوت علم غیب خدا و معصوم چیست؟ (پرسش)
- آیا از راه غیر مشروع میتوان به علم غیب دست یافت؟ (پرسش)
- با توجه به عقیده بداء آیا بهرهمندی انسان از علم غیب به معنای برتری مخلوق بر خالق نیست؟ (پرسش)
- آیا شیطان و فرشتگان میتوانند به افکار ما آگاهی داشته باشند؟ (پرسش)
- آیا اطلاع از سرنوشت به نفع انسان ها است یا به ضرر آنها؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع علم غیب معصوم
َپانویس
- ↑ «و خداوند میداند که هر مادینه چه در شکم دارد و بچّهدانها چه میکاهند و چه میافزایند». سوره رعد، آیه۸.
- ↑ «تنها خداوند است که دانش رستخیز نزد اوست و او باران را فرو میفرستد و از آنچه در زهدانهاست آگاه است»؛ سوره لقمان؛ آیه۳۴.
- ↑ «او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند. جز فرستادهای را که بپسندد». سوره جن، آیه۲۶ و ۲۷.
- ↑ «و او و نسل او را از شیطان رانده به پناه تو میآورم».
- ↑ ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۶۸.
- ↑ مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.