شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته می‌شود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'مهدویت]]. {{پایان}} {{پایان}} == پانویس == {{پانویس}}' به 'مهدویت]]. {{پایان منبع جامع}} == پانویس == {{پانویس}}')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-رده:پرسش‌ +رده:پرسش)؛ زیباسازی)
خط ۱۱: خط ۱۱:
}}
}}
'''[[شیطان]] چگونه به [[دست امام مهدی]] کشته می‌شود؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''[[شیطان]] چگونه به [[دست امام مهدی]] کشته می‌شود؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==


== پاسخ نخست ==
== پاسخ نخست ==
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
[[پرونده:13681078.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
*«از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدند: این‌که [[خداوند]] به [[شیطان]] فرمود: {{متن قرآن|فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ}}<ref>سوره حجر، ۳۸.</ref>؛ به تو مهلت داده خواهد شد تا روز معین. این [[وقت معلوم]] چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "آیا پنداشته‌ای این روز، روز [[قیامت]] است‌؟ [[خداوند]] تا روز [[قیام قائم]] ما، به [[شیطان]] مهلت داده است. وقتی [[خداوند]] او ([[قائم]]) را [[مبعوث]] می‌کند، حضرت به [[مسجد کوفه]] می‌رود. در آن هنگام [[شیطان]] در حالی که با زانوان خود راه می‌رود، به آن‌جا می‌آید و می‌گوید: ای وای بر من از امروز. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پیشانی او را می‌گیرد و گردنش را می‌زند و آن هنگام، روز [[وقت معلوم]] است که مهلت [[شیطان]] به پایان می‌رسد<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۵۴؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۹۰۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳.</ref>. در جای دیگری می‌خوانیم: [[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] این [[آیه]] فرمود: "[[ابلیس]] از [[خداوند]] خواست که او را تا [[روز رستاخیز]] مهلت دهد، ولی [[خداوند]] آن را رد کرد و فرمود: تا روز [[وقت معلوم]]، تو از مهلت داده‌شده‌ها هستی، چون روز [[وقت معلوم]] فرارسد، [[ابلیس]] با تمام پیروانش که از زمان [[خلقت]] [[آدم]] تا آن روز از او [[پیروی]] کرده‌اند، ظاهر می‌شود و آن در آخرین [[رجعت]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} اتفاق می‌افتد". آن‌گاه [[امام صادق]] {{ع}} توضیح می‌دهد که چگونه [[سپاه]] [[ابلیس]] در سرزمین "روحا" در نزدیکی [[کوفه]] اجتماع می‌کنند و [[اصحاب]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} برای [[نبرد]] با آن‌ها آماده می‌شوند و مهم‌ترین [[جنگ]] [[تاریخ]] بشری در آن روز واقع می‌شود و سرانجام [[سپاهیان]] [[ابلیس]]، [[شکست]] می‌خورند و خود [[ابلیس]] پا به فرار می‌گذارد و [[رسول اکرم]] {{صل}} او را دنبال می‌کند و از میان شانه‌هایش یک ضربت کاری وارد می‌کند و او را به [[هلاکت]] می‌رساند. پس از [[هلاکت]] [[شیطان]] و پیروانش، دیگر کسی جز [[خدا]] را نمی‌پرستد و هرگز کسی به [[خداوند]] [[شرک]] نمی‌ورزد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۴۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص ۳۳۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۳.</ref>.
* «از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدند: این‌که [[خداوند]] به [[شیطان]] فرمود: {{متن قرآن|فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ}}<ref>سوره حجر، ۳۸.</ref>؛ به تو مهلت داده خواهد شد تا روز معین. این [[وقت معلوم]] چه زمانی خواهد بود؟ فرمود: "آیا پنداشته‌ای این روز، روز [[قیامت]] است‌؟ [[خداوند]] تا روز [[قیام قائم]] ما، به [[شیطان]] مهلت داده است. وقتی [[خداوند]] او ([[قائم]]) را [[مبعوث]] می‌کند، حضرت به [[مسجد کوفه]] می‌رود. در آن هنگام [[شیطان]] در حالی که با زانوان خود راه می‌رود، به آن‌جا می‌آید و می‌گوید: ای وای بر من از امروز. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پیشانی او را می‌گیرد و گردنش را می‌زند و آن هنگام، روز [[وقت معلوم]] است که مهلت [[شیطان]] به پایان می‌رسد<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۵۴؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۹۰۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳.</ref>. در جای دیگری می‌خوانیم: [[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] این [[آیه]] فرمود: "[[ابلیس]] از [[خداوند]] خواست که او را تا [[روز رستاخیز]] مهلت دهد، ولی [[خداوند]] آن را رد کرد و فرمود: تا روز [[وقت معلوم]]، تو از مهلت داده‌شده‌ها هستی، چون روز [[وقت معلوم]] فرارسد، [[ابلیس]] با تمام پیروانش که از زمان [[خلقت]] [[آدم]] تا آن روز از او [[پیروی]] کرده‌اند، ظاهر می‌شود و آن در آخرین [[رجعت]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} اتفاق می‌افتد". آن‌گاه [[امام صادق]] {{ع}} توضیح می‌دهد که چگونه [[سپاه]] [[ابلیس]] در سرزمین "روحا" در نزدیکی [[کوفه]] اجتماع می‌کنند و [[اصحاب]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} برای [[نبرد]] با آن‌ها آماده می‌شوند و مهم‌ترین [[جنگ]] [[تاریخ]] بشری در آن روز واقع می‌شود و سرانجام [[سپاهیان]] [[ابلیس]]، [[شکست]] می‌خورند و خود [[ابلیس]] پا به فرار می‌گذارد و [[رسول اکرم]] {{صل}} او را دنبال می‌کند و از میان شانه‌هایش یک ضربت کاری وارد می‌کند و او را به [[هلاکت]] می‌رساند. پس از [[هلاکت]] [[شیطان]] و پیروانش، دیگر کسی جز [[خدا]] را نمی‌پرستد و هرگز کسی به [[خداوند]] [[شرک]] نمی‌ورزد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۴۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص ۳۳۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۳.</ref>.
*«بحث قتل [[شیطان]] به دست [[حضرت عیسی]] {{ع}} در منابع [[اهل سنت]]، بسیار مطرح شده است و البته روایاتی هم داریم که آن را به دست [[امام مهدی|حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} پس از [[رجعت]] بیان می‌کنند. برخی [[روایات]] هم به دست [[رسول اکرم]] {{صل}} بیان کرده‌اند. اما باید مدنظر داشت که [[شیطان]]، تنها منبع شر نیست؛ همان‌طور که در مراسم [[حج]]، داریم و آن‌ها را رمی می‌کنیم: شر النفس، شر الناس و شر الشیطان. پس با حذف [[شیطان]]، شر برچیده نمی‌شود و شر النّفس و شر النّاس به جای خود باقی است<ref>نشریه موعود، شماره ۲۵، ص ۱۷ (گفت‌وگو با علی کورانی).</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۸۸.</ref>.
* «بحث قتل [[شیطان]] به دست [[حضرت عیسی]] {{ع}} در منابع [[اهل سنت]]، بسیار مطرح شده است و البته روایاتی هم داریم که آن را به دست [[امام مهدی|حضرت صاحب الزمان]] {{ع}} پس از [[رجعت]] بیان می‌کنند. برخی [[روایات]] هم به دست [[رسول اکرم]] {{صل}} بیان کرده‌اند. اما باید مدنظر داشت که [[شیطان]]، تنها منبع شر نیست؛ همان‌طور که در مراسم [[حج]]، داریم و آن‌ها را رمی می‌کنیم: شر النفس، شر الناس و شر الشیطان. پس با حذف [[شیطان]]، شر برچیده نمی‌شود و شر النّفس و شر النّاس به جای خود باقی است<ref>نشریه موعود، شماره ۲۵، ص ۱۷ (گفت‌وگو با علی کورانی).</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۸۸.</ref>.


== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
خط ۴۶: خط ۴۴:
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].  
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان منبع جامع}}
{{پایان منبع جامع}}


خط ۵۲: خط ۵۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(اب): پرسش‌هایی با ۲ پاسخ]]
[[رده:(اب): پرسش‌هایی با ۲ پاسخ]]
[[رده:(اب): پرسش‌های مهدویت با ۲ پاسخ]]
[[رده:(اب): پرسش‌های مهدویت با ۲ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به روش برخورد امام مهدی با دشمنان]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به روش برخورد امام مهدی با دشمنان]]

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۳

شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته می‌شود؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / قیام امام مهدی / روش برخورد امام مهدی با دشمنان
مدخل اصلیشیطان

شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته می‌شود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

مجتبی تونه‌ای

آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛
پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها» در این‌باره گفته‌اند:

«این پرسش را از سه جهت می‌توان پاسخ داد:

برای اینکه چنین تصوری پیش نیاید باید تصویری از زمان ظهور داشته باشیم. در تصویری که مرحوم سیدبن‌طاووس در کتاب سعد السعود از صحف ادریس پیامبر نقل می‌کند و در بحار الانوار نیز آمده است، چنین می‌خوانیم: آن، روزی است که زمین از کفر و شر و گناه پاک می‌شود و خداوند برای آن عصر بندگانی را انتخاب نموده که قلب‌های آنها را برای ایمان امتحان کرده و درونشان را با ورع و اخلاص و یقین و تقوا و خشوع و صدق و حلم و صبر و وقار و پرهیزگاری و بی‌رغبتی نسبت به دنیا و اشتیاق به آنچه در نزد خداوند است، آزمایش نموده است[۹].

از این تعابیر و روایاتی شبیه به این روایت معلوم می‌گردد که دوران حضور حضرت، دورانی بسیار درخشان از لحاظ معنوی و اخلاقی خواهد بود. در آن زمان به دلیل پیشرفت فوق‌العاده بشر در عرصه عبادت و بندگی، امتحان و آزمایش بندگان نیز وارد مرحله جدیدی خواهد شد؛ به عبارت دیگر: وضعیت به گونه‌ای خواهد بود که عرصه‌ای برای شیطان نخواهد ماند و کسی نخواهد بود که از او پیروی نماید. و از روایت، به زانو درآمدن شیطان و تسلیم شدن او، این مطلب قابل استفاده است.

برای اینکه معلوم شود چگونه ممکن است شیطانی که این‌همه وسوسه و دعوت می‌کند و موفق می‌شود، امکان دارد اثر خود را از دست بدهد، مثالی می‌زنیم: اگر به دانش‌آموزی که در مقطع ابتدایی یا راهنمایی تحصیل می‌کند گفته شود: جلسات امتحانی‌ای وجود دارد که به شخص اجازه داده می‌شود تا کتاب خود را همراه ببرد و در جلسه امتحان از آن استفاده نماید، او باور . به این دلیل که با خود می‌اندیشد اگر کتاب در اختیار انسان باشد، امتحان مشکلی نخواهد داشت، همه را می‌تواند از روی کتاب جواب دهد. اما این مسئله برای یک دانشجو حل شده است، زیرا می‌داند امتحان‌هایی وجود دارد که بردن و باز کردن کتاب کمک قابل ملاحظه‌ای به انسان نمی‌کند، زیرا امتحان به قدری در سطح بالا و دقیق است که بودن یا نبودن کتاب بی‌تأثیر است.

در زمان حکومت حضرت نیز اولاً: به دلیل پاکی معنوی بسیار بالای جامعه، اصلاً امکان وجود شیطان نیست و جامعه وجود او را برنمی‌تابد و حتماً باید از بین برود تا طهارت زمین کامل گردد. ثانیاً: با رفتن او محل امتحان بودن دنیا مختل نمی‌شود، زیرا نفس انسان که او را دنبال خواسته‌های خود می‌کشد، وجود دارد و مبارزه با نفس جهاد بزرگی است که ربطی به شیطان ندارد. از طرفی موارد امتحانی به فراخور پیشرفت معنوی انسان به قدری دقیق و ظریف است که وجود شیطان لازم نیست و این دقیق بودن امتحان از احادیثی معلوم می‌شود که مثلاً بیان می‌کند در آن دوران، گرفتن سود از برادر دینی حرام خواهد بود، هرکس هر مقدار که احتیاج دارد از جیب برادر دینی خود برخواهد داشت؛ برادر دینی از برادر دینی خود ارث خواهد برد؛ گرفتن وثیقه از برادران دینی حرام خواهد بود؛ کمک به برادر دینی واجب خواهد شد و بسیاری از مسائل دیگر که وقتی از ائمه (ع) سؤال می‌شد، می‌فرمودند: این حکم در زمان ظهور اجرا خواهد شد. پس هرچند با از بین رفتن شیطان، انسان تصور می‌کند که ترک گناه آسان می‌شود، اما این همان تصور دانش‌آموز ابتدایی از بردن کتاب به جلسه امتحان است، زیرا امتحان هم به همان میزان دقیق خواهد شد و امتحان دادن سخت‌تر»[۱۰].
  1. آیا قیام امام مهدی با خشونت همراه است؟ (پرسش)
  2. وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن می‏زند آیا همه را یک‏جا جمع می‏‌کند یا به همه‏جا سفر می‌‏کند تا با ستم‏کاران مبارزه کند؟ (پرسش)
  3. در زمان ظهور امام مهدی سرنوشت کفار چه می‌‏شود؟ (پرسش)
  4. شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته می‌‏شود؟ (پرسش)
  5. آیا کشته شدن شیطان با آیه‏ قالَ فَإِنک مِنَ الْمُنْظَرِینَ إِلی‏ یوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ منافات ندارد؟ (پرسش)
  6. بیشترین مخالفان امام مهدی در هنگام ظهور از انسان‌‏ها هستند یا از جن‏‌ها؟ (پرسش)
  7. امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را می‏‌گیرد؟ (پرسش)
  8. آیا امام مهدی بعد از ظهور از ابوبکر و عمر انتقام خواهد گرفت؟ (پرسش)
  9. امام مهدی‏ با یهود و نصارا چگونه رفتار خواهد کرد؟ (پرسش)
  10. امام مهدی هنگام ظهور با چه کسانی می‌جنگد؟ (پرسش)
  11. وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن می‌زند آیا همه را یکجا جمع می‌کند یا به همه‌جا سفر می‌کند تا با ستمکاران مبارزه کند؟ (پرسش)
  12. امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را می‌گیرد؟ (پرسش)
  13. روش برخورد امام مهدی با دشمنان چگونه است؟ (پرسش)
  14. روش برخورد امام مهدی با مخالفان خود در مناطق مختلف چگونه است؟ (پرسش)
  15. شیوه و رفتار امام مهدی با ظالمان و دشمنان چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
  16. اگر سراسر جهان تحت حکومت امام مهدی قرار گیرد پس جنگ امام مهدی با مخالفان برای چیست؟ (پرسش)
  17. امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد می‌کنند؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. سوره حجر، ۳۸.
  2. بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۵۴؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۹۰۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳.
  3. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۴۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۳۴۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص ۳۳۲.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۴۳.
  5. نشریه موعود، شماره ۲۵، ص ۱۷ (گفت‌وگو با علی کورانی).
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۸۸.
  7. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶
  8. سوره کهف؛ آیه: ۵۰
  9. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵
  10. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۴۱۱.