میراث نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌های وابسته}} +{{مدخل وابسته}})) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[میراث نبوت در حدیث]] - [[میراث نبوت در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = میراث نبوت (پرسش) | |||
}} | |||
'''میراث نبوت''' [[مقام]] [[ولایت]] و [[امامت]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} پس از وفاتش به [[وصی]] او [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} منتقل شد و آن [[حضرت]]، [[وارث]] [[علم]] و [[فضل]] و [[حکمت]] [[پیامبر]] بود. [[وراثت]] [[انبیاء]]، همان [[مقام]] [[خلافت]] و [[وصایت]] است که به [[امام]] می‌رسد. میراثی که [[امام علی|علی]]{{ع}} از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} برده است، زر و سیم و متاع [[دنیوی]] نبود، بلکه همان [[مقام خلافت]] و ویژگی [[طهارت]] و [[عصمت]] و [[حق]] [[ولایت]] بر [[امّت]] بود که [[مخالفان]] بر آن [[سلطه]] یافتند و [[حضرت]] را از آن "[[ارث]] [[معنوی]]" [[محروم]] ساختند. <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۶۰.</ref>. | '''میراث نبوت''' [[مقام]] [[ولایت]] و [[امامت]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} پس از وفاتش به [[وصی]] او [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} منتقل شد و آن [[حضرت]]، [[وارث]] [[علم]] و [[فضل]] و [[حکمت]] [[پیامبر]] بود. [[وراثت]] [[انبیاء]]، همان [[مقام]] [[خلافت]] و [[وصایت]] است که به [[امام]] می‌رسد. میراثی که [[امام علی|علی]]{{ع}} از [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} برده است، زر و سیم و متاع [[دنیوی]] نبود، بلکه همان [[مقام خلافت]] و ویژگی [[طهارت]] و [[عصمت]] و [[حق]] [[ولایت]] بر [[امّت]] بود که [[مخالفان]] بر آن [[سلطه]] یافتند و [[حضرت]] را از آن "[[ارث]] [[معنوی]]" [[محروم]] ساختند. <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۶۰.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۷
میراث نبوت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: میراث نبوت در حدیث - میراث نبوت در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمیراث نبوت مقام ولایت و امامت حضرت رسول(ص) پس از وفاتش به وصی او حضرت علی(ع) منتقل شد و آن حضرت، وارث علم و فضل و حکمت پیامبر بود. وراثت انبیاء، همان مقام خلافت و وصایت است که به امام می‌رسد. میراثی که علی(ع) از پیامبر خدا(ص) برده است، زر و سیم و متاع دنیوی نبود، بلکه همان مقام خلافت و ویژگی طهارت و عصمت و حق ولایت بر امّت بود که مخالفان بر آن سلطه یافتند و حضرت را از آن "ارث معنوی" محروم ساختند. [۱].
مقدمه
- امام علی(ع) در خطبه شقشقیه با اشاره به غصب خلافت و تحمّل آن دوران سخت همچون کسی که استخوان در گلو و خار در چشم داشته باشد، از خلافت به عنوان میراث غارت‌شدۀ خویش یاد می‌کند أری تراثی نهبا[۲] و در جای دیگر از حق‌کشی و ستم بنی امیّه دربارۀ آن حضرت نسبت به میراث محمّد(ص) سخن می‌گوید[۳] و در سخن دیگر، حق ولایت و وصایت و وراثت را مخصوص اهل بیت می‌داند که دیگران به آن دست‌درازی کردند: و لهم حقّ الولایة و فیهم الوصیّة و الوراثة.[۴] تعبیر و میراث النّبوّة عندکم در زیارت جامعه نیز به این وراثت مقدّس و حق مسلّم اهل بیت اشاره دارد. امام علی(ع) وارث راستین پیامبر خدا بود و باوجود عموی پیامبر عباس بن عبد المطلب، حضرت رسول(ص)، امیر مؤمنان را به وصایت خویش برگزید و وارث خود گردانید و عهده‌دار امور خود پس از وفاتش ساخت. هنگام وفات، انگشتر از دست خود بیرون آورد و به علی(ع) داد. او هم آن را به انگشت دست راست خود کرد، سپس پیامبر به بلال فرمود تا کلاه‌خود، زره، پرچم، شمشیر، عمامه، برد، ابریق و عصای حضرت را بیاورد. همه را به علی(ع) داد، حتّی کلاه سفر و مرکب سواری (شهباء و دلدل، عضباء و صحباء) و چیزهای دیگر را به علی(ع) داد و فرمود: یا علی، اینها را تا من زنده‌ام بگیر، تا پس از من کسی دربارۀ آنها با تو نزاع نکند.[۵] سپردن این میراث‌ها به امیر مؤمنان نیز گواه دیگری بر خلافت و جانشینی او به شمار می‌رود[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۶۰.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۳
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۷۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲
- ↑ بحارالأنوار، ج ۲۲ ص ۴۵۶
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۶۰.