زمان و مکان قتل نفس زکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم)
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
یکی از پنج نشانه حتمی [[ظهور]]، [[قتل نفس زکیه]] است. وی در جهت انجام مأموریتی که از سوی [[حضرت مهدی]]{{ع}} به ایشان واگذار شده در بین [[رکن یمانی]] و [[مقام حضرت ابراهیم]] در [[کعبه]] مظلومانه کشته می‌شود. در برخی [[روایات]] فاصله زمانی این حادثه با [[ظهور]] را پانزده شب بیان نموده‌اند یعنی پانزده شب بعد از این حادثه [[قیام]] آغاز می‌شود.
| موضوع مرتبط = نفس زکیه
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}


==مقدمه==
یکی از پنج نشانه حتمی [[ظهور]]، [[قتل نفس زکیه]] است. وی در جهت انجام مأموریتی که از سوی [[حضرت مهدی]] {{ع}} به ایشان واگذار شده در بین رکن یمانی و مقام [[حضرت ابراهیم]] در [[کعبه]] مظلومانه کشته می‌شود. در برخی [[روایات]] فاصله زمانی این حادثه با [[ظهور]] را پانزده شب بیان نموده‌اند یعنی پانزده شب بعد از این حادثه [[قیام]] آغاز می‌شود.
*از جمله [[علائم حتمی]] [[ظهور]] [[قتل نفس زکیه]] است.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۴۳۸ ـ ۴۳۹؛ [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۸۰، ۸۱، ۲۶۹ و ۲۷۰؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۵۳، ۵۴؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص ۲۱۴؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۸۷؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۲۳؛ [[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۱ ـ ۲۸۳</ref> در مورد اینکه [[نفس زکیه]] کیست و به چه کسی اطلاق می‌شود نظرات مختلفی [[بیان]] شده است:<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تأملی نو در نشانه‌های ظهور (کتاب)|تأملی نو در نشانه‌های ظهور]]، ص۱۱، ۱۲؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]: ص ۵۲۳؛ [[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۱ ـ ۲۸۳؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۶؛ [[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۱ ـ ۲۸۳؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص۲۱۴</ref> مانند اینکه [[نفس زکیه]] همان [[محمد بن عبدالله محض]] ملقب به [[نفس زکیه]] است که در زمان [[بنی العباس]] به قتل رسید.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۳۰ ـ ۶۳۵؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵؛ [[مصطفی صتدقی|صادقی، مصطفی]]، [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور]]، ص ۱۳۰ ـ ۱۳۱</ref> و یا [[نفس زکیه]] فردی است که قبل از [[ظهور امام زمان]]{{ع}} [[قیام]] می‌کند و در کنار [[کعبه]] ما بین [[رکن و مقام]] کشته می‌شود و از اولاد [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} است.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۴۳۸ ـ ۴۳۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۶ ـ ۲۲۹؛ [[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، ظهور، ص ۲۵۲ ـ ۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص ۱۷۳ ـ ۱۷۷</ref> و یا گفته شده [[حسینی]] نسب است.<ref>ر.ک. [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵</ref> و یا اینکه [[نفس زکیه]] مجاهدی است از زمره بسترسازان [[ظهور]] که [[رهبری]] عده‌ای از عاشقان [[امام مهدی]] {{ع}} را بر عهده دارد و در راه حضرت در میان هفتاد تن از علمای زمانه در منطقه‌ای پشت شهر [[کوفه]] یعنی [[نجف اشرف]]، به [[شهادت]] می‌رسد.<ref>ر.ک. [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۸۰، ۸۱، ۲۶۹ و ۲۷۰؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵</ref> نظر چهارم این است که [[نفس زکیه]] شخصی است به نام [[محمد بن الحسن]] که میان رکن [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم]] کشته خواهد شد. از فحوای این نظریه چنین [[استنباط]] می‌شود که [[نفس زکیه]] در واقع همان [[سید حسنی]] است.<ref>ر.ک. [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۴۳۸ ـ ۴۳۹؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵</ref> و نیز گفته‌اند [[نفس زکیه]] سیدی والا تبار و حسینی‌نسب است و هموست که مظلومانه در ۲۵ ذی الحجه سر مبارکش در حرم امن الهی [[مکه]] مکرمه از تن جدا می‌شود.<ref>ر.ک. [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵</ref> اما بر اساس [[روایات]] و نظر مشهور [[نفس زکیه]] بیشتر به مورد دوم اطلاق می‌شود که در زمان خود حضرت ما بین [[رکن و مقام]] او را به قتل می‌رسانند. [[نفس زکیه]] سفیری از سوی [[حضرت مهدی]]{{ع}} است که مردمان [[مکه]] را به ایشان [[دعوت]] می‌کند.<ref>ر.ک. [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص۵۶ ـ ۵۷</ref>.
==مکان کشته شدن [[نفس زکیه]]==
بر این اساس برخی از [[روایات]] اشاره به مکان و زمان کشته شدن [[نفس زکیه]] کرده‌اند. اما در مورد مکان دو دسته [[روایت]] داریم، برخی از آنها محل کشته شدن [[نفس زکیه]] را [[مکه]] می‌دانند و برخی از آنها ما بین [[رکن و مقام]]<ref>ر.ک. [[مجتبی تونه ای|تونه ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۳۶۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۴۶ـ ۲۴۸</ref> و البته این دو تعارضی با همدیگر ندارند چرا که [[روایات]] دستۀ دوم مکان دقیق قتل او را [[بیان]] کرده‌اند،<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref> برخی از این [[روایات]] عبارت است از:
# [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرمایند:<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۷۱: «فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ ... فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ»</ref> «[[امام مهدی]] {{ع}} مردی از یارانش را فرامی‌خواند و می‌فرماید: به سوی اهل [[مکه]] برو و به آنان بگو: ای [[مردم]] [[مکه]]! من فرستاده [[فلان]] هستم و [[پیام]] او چنین است: ما [[خاندان]] [[رحمت]] و [[جایگاه]] [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم... وقتی سخن این جوان تمام می‌شود، به او هجوم می‌آورند و او را در میان [[رکن و مقام]] سر می‌برند؛ و او همان [[نفس زکیه]] است.»<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref>
#سلمان در سخنانی از [[امام صادق]] {{ع}} حوادث آینده را چنین پیش‌گویی کرده است:<ref>طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص ۹۲: «أَمَا إِنِّي سَأُحَدِّثُكُمْ بِالنَّفْسِ الطَّيِّبَةِ الزَّكِيَّةِ وَ تَضْرِيحِ دَمِهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ الْمَذْبُوحِ كَذَبْحِ الْكَبْشِ»</ref> «من شما را از کشته شدن [[نفس]] [[پاک]] و بی‌گناه و ریخته شدن خون او در میان [[رکن و مقام]] [[خبر]] می‌دهم؛ او که مانند قوچ سرش بریده می‌شود.»<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref>
==زمان کشته شدن [[نفس زکیه]]==
در مورد زمان کشته شدن [[نفس زکیه]] نیز [[روایات]] [[دلالت]] بر نزدیک بودن زمان این قتل با [[ظهور امام زمان]] {{ع}} دارند، حال برخی زمان دقیق آن را مشخص کرده‌اند و برخی دیگر به نزدیک بودن این دو رخداد اشاره دارند.<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref>
# [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ص ۶۴۹، باب۵۷، ح۲: «لَيْسَ بَيْنَ قِيَامٍ الْقَائِمِ وَ بَيْنَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً»</ref> «میان [[قیام]] [[قائم]] و کشته شدن [[نفس زکیه]] تنها پانزده شب فاصله است.»<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref>
# [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۱: «يَقُولُ الْقَائِمُ{{ع}} لِأَصْحَابِهِ يَا قَوْمِ إِنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنِي وَ لَكِنِّي مُرْسِلٌ إِلَيْهِمْ لِأَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ بِمَا يَنْبَغِي لِمِثْلِي أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ فَإِذَا بَلَغَ ذَلِكَ الْإِمَامَ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَلَا أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنَا فَلَا يَدْعُونَهُ حَتَّى يَخْرُجَ»</ref> [[حضرت قائم]] {{ع}} به یارانش می‌فرماید: ای [[قوم]] من، [[مردم]] [[مکه]] مرا نمی‌خواهند، برای آنکه آن‌گونه که برای همانند من شایسته است، [[حجت]] را بر آنان تمام کنم، فرستاده‌ای به سوی ایشان می‌فرستم. پس یکی از یارانش را فرامی‌خواند و به او می‌فرماید: به سوی اهل [[مکه]] برو (...) وقتی سخن این جوان تمام می‌شود به او هجوم می‌آورند و در میان [[رکن و مقام]] او را سر می‌برند. او همان [[نفس زکیه]] است، چون [[خبر]] این ماجرا به [[امام مهدی]] {{ع}} می‌رسد، به [[یاران]] خویش می‌فرماید: آیا به شما [[خبر]] ندادم که اهل [[مکه]] ما را نمی‌خواهند؟ پس آنها حضرت را رها نمی‌کنند تا آن حضرت [[خروج]] می‌کند»<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸</ref> و ... .<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۳۶ ـ ۲۴۸؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۵۸ ـ ۵۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۲ ـ ۱۳۳؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۵۶ ـ ۵۷</ref>


==پرسش مستقیم==
== مقدمه ==
* [[قتل نفس زکیه در چه زمان و مکانی خواهد بود؟ (پرسش)]]
از جمله [[علائم حتمی]] [[ظهور]] [[قتل نفس زکیه]] است. در مورد اینکه [[نفس زکیه]] کیست و به چه کسی اطلاق می‌شود نظرات مختلفی بیان شده است: مانند اینکه [[نفس زکیه]] همان [[محمد بن عبدالله محض]] ملقب به [[نفس زکیه]] است که در زمان [[بنی العباس]] به قتل رسید و یا [[نفس زکیه]] فردی است که قبل از [[ظهور امام زمان]] {{ع}} [[قیام]] می‌کند و در کنار [[کعبه]] ما بین [[رکن و مقام]] کشته می‌شود و از اولاد [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} است و یا گفته شده [[حسینی]] نسب است و یا اینکه [[نفس زکیه]] مجاهدی است از زمره بسترسازان [[ظهور]] که [[رهبری]] عده‌ای از عاشقان [[امام مهدی]] {{ع}} را بر عهده دارد و در راه حضرت در میان هفتاد تن از علمای زمانه در منطقه‌ای پشت شهر [[کوفه]] یعنی [[نجف اشرف]]، به [[شهادت]] می‌رسد. نظر چهارم این است که [[نفس زکیه]] شخصی است به نام [[محمد بن الحسن]] که میان رکن [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم]] کشته خواهد شد. از فحوای این نظریه چنین [[استنباط]] می‌شود که [[نفس زکیه]] در واقع همان [[سید حسنی]] است و نیز گفته‌اند [[نفس زکیه]] سیدی والا تبار و حسینی‌نسب است و هموست که مظلومانه در ۲۵ ذی الحجه سر مبارکش در حرم امن الهی [[مکه]] مکرمه از تن جدا می‌شود. اما بر اساس [[روایات]] و نظر مشهور [[نفس زکیه]] بیشتر به مورد دوم اطلاق می‌شود که در زمان خود حضرت ما بین [[رکن و مقام]] او را به قتل می‌رسانند. [[نفس زکیه]] سفیری از سوی [[حضرت مهدی]]‌{{ع}} است که مردمان [[مکه]] را به ایشان [[دعوت]] می‌کند<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه امام مهدی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]]، ص ۴۳۸ ـ ۴۳۹؛ [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص ۸۰، ۸۱، ۲۶۹ و ۲۷۰؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج ۲، ص ۵۳، ۵۴؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید]]، ص ۲۱۴؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۱۸۷؛ [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۲۳؛ [[اسماعیل اسماعیلی|اسماعیلی، اسماعیل]]، [[بررسی نشانه‌های ظهور (مقاله)|بررسی نشانه‌های ظهور]]، [[چشم به راه مهدی (کتاب)|چشم به راه مهدی]]، ص ۲۸۱ ـ ۲۸۳؛ [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تأملی نو در نشانه‌های ظهور (کتاب)|تأملی نو در نشانه‌های ظهور]]، ص۱۱، ۱۲؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۶؛ [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۳۰ ـ ۶۳۵؛ [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]، ص ۳۴ ـ ۳۵؛ [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور]]، ص ۱۳۰ ـ ۱۳۱؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص۵۶ ـ ۵۷.</ref>.
 
== مکان کشته شدن [[نفس زکیه]] ==
بر این اساس برخی از [[روایات]] اشاره به مکان و زمان کشته شدن [[نفس زکیه]] کرده‌اند. اما در مورد مکان دو دسته [[روایت]] داریم، برخی از آنها محل کشته شدن [[نفس زکیه]] را [[مکه]] می‌دانند و برخی از آنها ما بین [[رکن و مقام]] و البته این دو تعارضی با همدیگر ندارند چرا که [[روایات]] دستۀ دوم مکان دقیق قتل او را بیان کرده‌اند، برخی از این [[روایات]] عبارت است از:
# [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: «[[امام مهدی]] {{ع}} مردی از یارانش را فرامی‌خواند و می‌فرماید: به سوی اهل [[مکه]] برو و به آنان بگو: ای [[مردم]] [[مکه]]! من فرستاده [[فلان]] هستم و [[پیام]] او چنین است: ما [[خاندان]] [[رحمت]] و جایگاه [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم... وقتی سخن این جوان تمام می‌شود، به او هجوم می‌آورند و او را در میان [[رکن و مقام]] سر می‌برند؛ و او همان [[نفس زکیه]] است»<ref>{{متن حدیث|فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ ... فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ}}؛ [[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۷۱.</ref>.
# سلمان در سخنانی از [[امام صادق]] {{ع}} حوادث آینده را چنین پیش‌گویی کرده است: «من شما را از کشته شدن [[نفس]] [[پاک]] و بی‌گناه و ریخته شدن خون او در میان [[رکن و مقام]] خبر می‌دهم؛ او که مانند قوچ سرش بریده می‌شود»<ref>{{متن حدیث|أَمَا إِنِّي سَأُحَدِّثُكُمْ بِالنَّفْسِ الطَّيِّبَةِ الزَّكِيَّةِ وَ تَضْرِيحِ دَمِهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ الْمَذْبُوحِ كَذَبْحِ الْكَبْشِ}}؛ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص ۹۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه ای|تونه ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۳۶۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۲۴۶ـ ۲۴۸؛ [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸.</ref>
 
== زمان کشته شدن [[نفس زکیه]] ==
در مورد زمان کشته شدن [[نفس زکیه]] نیز [[روایات]] دلالت بر نزدیک بودن زمان این قتل با [[ظهور امام زمان]] {{ع}} دارند، حال برخی زمان دقیق آن را مشخص کرده‌اند و برخی دیگر به نزدیک بودن این دو رخداد اشاره دارند.
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: «میان [[قیام]] [[قائم]] و کشته شدن [[نفس زکیه]] تنها پانزده شب فاصله است»<ref>{{متن حدیث|لَيْسَ بَيْنَ قِيَامٍ الْقَائِمِ وَ بَيْنَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً}}، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ص ۶۴۹، باب۵۷، ح۲.</ref>.
# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: [[حضرت قائم]] {{ع}} به یارانش می‌فرماید: ای [[قوم]] من، [[مردم]] [[مکه]] مرا نمی‌خواهند، برای آنکه آن‌گونه که برای همانند من شایسته است، [[حجت]] را بر آنان تمام کنم، فرستاده‌ای به سوی ایشان می‌فرستم. پس یکی از یارانش را فرامی‌خواند و به او می‌فرماید: به سوی اهل [[مکه]] برو (...) وقتی سخن این جوان تمام می‌شود به او هجوم می‌آورند و در میان [[رکن و مقام]] او را سر می‌برند. او همان [[نفس زکیه]] است، چون خبر این ماجرا به [[امام مهدی]] {{ع}} می‌رسد، به [[یاران]] خویش می‌فرماید: آیا به شما خبر ندادم که اهل [[مکه]] ما را نمی‌خواهند؟ پس آنها حضرت را رها نمی‌کنند تا آن حضرت [[خروج]] می‌کند»<ref>{{متن حدیث|يَقُولُ الْقَائِمُ {{ع}} لِأَصْحَابِهِ يَا قَوْمِ إِنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنِي وَ لَكِنِّي مُرْسِلٌ إِلَيْهِمْ لِأَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ بِمَا يَنْبَغِي لِمِثْلِي أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ فَإِذَا بَلَغَ ذَلِكَ الْإِمَامَ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَلَا أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنَا فَلَا يَدْعُونَهُ حَتَّى يَخْرُجَ}}، [[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۳۶ ـ ۲۴۸؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۵۸ ـ ۵۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۲ ـ ۱۳۳؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۵۶ ـ ۵۷.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۲۴: خط ۲۹:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}  
{{منابع}}  
* [[پرونده:151895.jpg|22px]] [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|'''تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور''']]
# [[پرونده:151895.jpg|22px]] [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|'''تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور''']]
* [[پرونده:151959.jpg|22px]] [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|'''زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی''']]
# [[پرونده:151959.jpg|22px]] [[سید اسدالله هاشمی شهیدی|هاشمی شهیدی، سید اسدالله]]، [[زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|'''زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی''']]
* [[پرونده:13681082.jpg|22px]] [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|'''شرایط و علائم حتمی ظهور''']]
# [[پرونده:13681082.jpg|22px]] [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|'''شرایط و علائم حتمی ظهور''']]
* [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
# [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
* [[پرونده:13681080.jpg|22px]] [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|'''نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار''']]
# [[پرونده:13681080.jpg|22px]] [[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|'''نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار''']]
* [[پرونده:151895.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامهٔ امام مهدی''']]
# [[پرونده:151895.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامهٔ امام مهدی''']]
* [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
# [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
* [[پرونده:13681062.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|'''معارف و عقاید''']]
# [[پرونده:13681062.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|'''معارف و عقاید''']]
* [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]
# [[پرونده:136857.jpg|22px]] [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|'''موعودشناسی و پاسخ به شبهات''']]
* [[پرونده:151972.jpg|22px]] [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|'''مصلح کل''']]
# [[پرونده:151972.jpg|22px]] [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|'''مصلح کل''']]
* [[پرونده:10032344.jpg|22px]] [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|'''تاریخ غیبت کبری''']]
# [[پرونده:10032344.jpg|22px]] [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|'''تاریخ غیبت کبری''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۴۰: خط ۴۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:زمان و مکان قتل نفس زکیه]]
[[رده:نفس زکیه]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:نشانه‌های ظهور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۰

یکی از پنج نشانه حتمی ظهور، قتل نفس زکیه است. وی در جهت انجام مأموریتی که از سوی حضرت مهدی (ع) به ایشان واگذار شده در بین رکن یمانی و مقام حضرت ابراهیم در کعبه مظلومانه کشته می‌شود. در برخی روایات فاصله زمانی این حادثه با ظهور را پانزده شب بیان نموده‌اند یعنی پانزده شب بعد از این حادثه قیام آغاز می‌شود.

مقدمه

از جمله علائم حتمی ظهور قتل نفس زکیه است. در مورد اینکه نفس زکیه کیست و به چه کسی اطلاق می‌شود نظرات مختلفی بیان شده است: مانند اینکه نفس زکیه همان محمد بن عبدالله محض ملقب به نفس زکیه است که در زمان بنی العباس به قتل رسید و یا نفس زکیه فردی است که قبل از ظهور امام زمان (ع) قیام می‌کند و در کنار کعبه ما بین رکن و مقام کشته می‌شود و از اولاد امام حسن مجتبی (ع) است و یا گفته شده حسینی نسب است و یا اینکه نفس زکیه مجاهدی است از زمره بسترسازان ظهور که رهبری عده‌ای از عاشقان امام مهدی (ع) را بر عهده دارد و در راه حضرت در میان هفتاد تن از علمای زمانه در منطقه‌ای پشت شهر کوفه یعنی نجف اشرف، به شهادت می‌رسد. نظر چهارم این است که نفس زکیه شخصی است به نام محمد بن الحسن که میان رکن کعبه و مقام ابراهیم کشته خواهد شد. از فحوای این نظریه چنین استنباط می‌شود که نفس زکیه در واقع همان سید حسنی است و نیز گفته‌اند نفس زکیه سیدی والا تبار و حسینی‌نسب است و هموست که مظلومانه در ۲۵ ذی الحجه سر مبارکش در حرم امن الهی مکه مکرمه از تن جدا می‌شود. اما بر اساس روایات و نظر مشهور نفس زکیه بیشتر به مورد دوم اطلاق می‌شود که در زمان خود حضرت ما بین رکن و مقام او را به قتل می‌رسانند. نفس زکیه سفیری از سوی حضرت مهدی‌(ع) است که مردمان مکه را به ایشان دعوت می‌کند[۱].

مکان کشته شدن نفس زکیه

بر این اساس برخی از روایات اشاره به مکان و زمان کشته شدن نفس زکیه کرده‌اند. اما در مورد مکان دو دسته روایت داریم، برخی از آنها محل کشته شدن نفس زکیه را مکه می‌دانند و برخی از آنها ما بین رکن و مقام و البته این دو تعارضی با همدیگر ندارند چرا که روایات دستۀ دوم مکان دقیق قتل او را بیان کرده‌اند، برخی از این روایات عبارت است از:

  1. امام باقر (ع) می‌فرمایند: «امام مهدی (ع) مردی از یارانش را فرامی‌خواند و می‌فرماید: به سوی اهل مکه برو و به آنان بگو: ای مردم مکه! من فرستاده فلان هستم و پیام او چنین است: ما خاندان رحمت و جایگاه رسالت و خلافت هستیم... وقتی سخن این جوان تمام می‌شود، به او هجوم می‌آورند و او را در میان رکن و مقام سر می‌برند؛ و او همان نفس زکیه است»[۲].
  2. سلمان در سخنانی از امام صادق (ع) حوادث آینده را چنین پیش‌گویی کرده است: «من شما را از کشته شدن نفس پاک و بی‌گناه و ریخته شدن خون او در میان رکن و مقام خبر می‌دهم؛ او که مانند قوچ سرش بریده می‌شود»[۳].[۴]

زمان کشته شدن نفس زکیه

در مورد زمان کشته شدن نفس زکیه نیز روایات دلالت بر نزدیک بودن زمان این قتل با ظهور امام زمان (ع) دارند، حال برخی زمان دقیق آن را مشخص کرده‌اند و برخی دیگر به نزدیک بودن این دو رخداد اشاره دارند.

  1. امام صادق (ع) فرمودند: «میان قیام قائم و کشته شدن نفس زکیه تنها پانزده شب فاصله است»[۵].
  2. امام باقر (ع) فرمودند: حضرت قائم (ع) به یارانش می‌فرماید: ای قوم من، مردم مکه مرا نمی‌خواهند، برای آنکه آن‌گونه که برای همانند من شایسته است، حجت را بر آنان تمام کنم، فرستاده‌ای به سوی ایشان می‌فرستم. پس یکی از یارانش را فرامی‌خواند و به او می‌فرماید: به سوی اهل مکه برو (...) وقتی سخن این جوان تمام می‌شود به او هجوم می‌آورند و در میان رکن و مقام او را سر می‌برند. او همان نفس زکیه است، چون خبر این ماجرا به امام مهدی (ع) می‌رسد، به یاران خویش می‌فرماید: آیا به شما خبر ندادم که اهل مکه ما را نمی‌خواهند؟ پس آنها حضرت را رها نمی‌کنند تا آن حضرت خروج می‌کند»[۶].[۷]

پرسش‌های وابسته

مدخل‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام مهدی، ص ۴۳۸ ـ ۴۳۹؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۸۰، ۸۱، ۲۶۹ و ۲۷۰؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲، ص ۵۳، ۵۴؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ص ۲۱۴؛ رجالی تهرانی، علی رضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۱۸۷؛ رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۲۳؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۸۱ ـ ۲۸۳؛ طبسی، نجم‌الدین، تأملی نو در نشانه‌های ظهور، ص۱۱، ۱۲؛ حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۲۰۳ ـ ۲۰۶؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۳۰ ـ ۶۳۵؛ علی‌زاده، مهدی، نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار، ص ۳۴ ـ ۳۵؛ صادقی، مصطفی، تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور، ص ۱۳۰ ـ ۱۳۱؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص۵۶ ـ ۵۷.
  2. «فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ ... فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ»؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۷۱.
  3. «أَمَا إِنِّي سَأُحَدِّثُكُمْ بِالنَّفْسِ الطَّيِّبَةِ الزَّكِيَّةِ وَ تَضْرِيحِ دَمِهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ الْمَذْبُوحِ كَذَبْحِ الْكَبْشِ»؛ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص ۹۲.
  4. ر.ک: تونه ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۳۶۷؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۲۴۶ـ ۲۴۸؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۲۳۶ ـ ۲۴۸.
  5. «لَيْسَ بَيْنَ قِيَامٍ الْقَائِمِ وَ بَيْنَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً»، ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ص ۶۴۹، باب۵۷، ح۲.
  6. «يَقُولُ الْقَائِمُ (ع) لِأَصْحَابِهِ يَا قَوْمِ إِنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنِي وَ لَكِنِّي مُرْسِلٌ إِلَيْهِمْ لِأَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ بِمَا يَنْبَغِي لِمِثْلِي أَنْ يَحْتَجَّ عَلَيْهِمْ فَيَدْعُو رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ فَيَقُولُ لَهُ امْضِ إِلَى أَهْلِ مَكَّةَ فَقُلْ يَا أَهْلَ مَكَّةَ أَنَا رَسُولُ فُلَانٍ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا فَإِذَا تَكَلَّمَ هَذَا الْفَتَى بِهَذَا الْكَلَامِ أَتَوْا إِلَيْهِ فَذَبَحُوهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ وَ هِيَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ فَإِذَا بَلَغَ ذَلِكَ الْإِمَامَ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَلَا أَخْبَرْتُكُمْ أَنَّ أَهْلَ مَكَّةَ لَا يُرِيدُونَنَا فَلَا يَدْعُونَهُ حَتَّى يَخْرُجَ»، مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۱.
  7. ر.ک: آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۲۳۶ ـ ۲۴۸؛ زمانی، سید حسن، نشانه‌های قیام حضرت مهدی، ص ۵۸ ـ ۵۹؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۲ ـ ۱۳۳؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۵۶ ـ ۵۷.