خسف سفیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۸

مقدمه

یکی از نشانه‌‌های حتمی ظهور، خسف سرزمین بیداء است. واژه خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است. بیداء در لغت به معنای دشت هموار، پهناور و خالی از سکنه و آب و علف است^[۱] و نام سرزمینی است بین مکه و مدینه^[۲] بیداء را ذات الجیش هم می‌گویند. بر اساس فرمایش امام صادق (ع) در مسیر مکه به مدینه نماز در سه مکان مکروه است: ذات الجیش، ذات‌السلاسل و وادی ضَجنان^[۳]. وادی ضجنان معروف است و درگیری‌هایی در آن جا وجود داشته است. هر سه وادی محل خسف دجال است؛ و مکروه بودن نماز در این مکان‌ها، یا بدان لحاظ است که این سه مکان محل نزولِ غضب و انتقام الهی هستند و یا ممکن است به لشکر دجال کاری نداشته و عده دیگری در این مکان‌ها فرو روند.

منطقه بیداء و ذات الجیش دو خسف دارد؛ یکی: خسف سفیانی و دیگری: خسف دجال^[۴].

خسف سفیانی

منظور از خسف سفیانی این است، پس از آنکه سپاه سفیانی به قصد ترور امام مهدی عازم مکه می‌شود، میانه راه و در منطقه بیداء، منادی آسمانی ندا داده و به زمین، دستور فرو بلعیدن لشکر سفیانی را می‌دهد. این لشکر در زمین فرو می‌رود و به جز دو یا سه نفر کسی از آنها زنده نمی‌ماند و این در زمان ظهور یا قبل از ظهور قائم (ع) است. این رخداد حادثه‌ای اعجازآمیز است که با ارادۀ خداوندی و دخالت نیروهای غیبی انجام می‌پذیرد^[۵].

خسف در آخرالزمان

یکی از عذاب‌هایی که در دوران آخرالزمان پیش بینی شده و به وقوع خواهد پیوست "خسف" است. خسف یعنی فرورفتن در زمین. در امت‌های پیشین این عذاب روی داده است و قرآن کریم نیز به آن اشاره می‌‌کند. قارون که یکی از ثروتمندان بنی‌اسرائیل بود و با حضرت موسی(ع) دشمنی می‌‌کرد، با تمام دارایی‌اش به زمین فرو رفت^[۶]. در تفسیر آیه ﴿لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ﴾^[۷] آمده است: در امت آخرالزمان نیز مانند امت‌های پیشین، عذاب‌هایی که آنان گرفتار آمده‌اند رخ خواهد داد^[۸].

درباره اینکه چرا بعضی از مردم به این عقوبت الهی گرفتار خواهند شد، روایات مختلف است. برخی گناهان چون زنا و هم‌جنس‌گرایی را عامل وقوع این عذاب دانسته‌اند و برخی روایات گناهان دیگری را. رسول خدا(ص) سوگند یاد نمود و فرمود: به آن خدایی که مرا به حق بر شما مبعوث فرمود زندگی دنیا پایان نپذیرد مگر زمانی که گروهی از مردم به واسطه برخی گناهان) دچار خسف و مسخ و سنگباران از آسمان شوند^[۹].

در روایت دیگری می‌‌فرماید: گروهی به باد سرخ رنگی از سوی شرق گرفتار شوند و این به واسطه رواج همجنس‌گرایی در میان آنان است و عدهای از آنان مسخ شوند و تعدادی به زمین فرو خواهند رفت.

در روایتی حضرت گناهانی چون نوشیدن شراب و نواختن موسیقی و گواهی ناحق و رباخواری و زنان رقاص و... را عامل وقوع خسف در امت خویش معرفی می‌‌نمایند^[۱۰]. در روایتی یکی از نشانه‌های ظهور را خسف در یکی از روستاهای شام (سوریه) به نام "جابیّه" دانسته است^[۱۱]. امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی فرمود که قبل از قیام سفیانی در شام، روستایی در دمشق به نام حرستا به زمین فرو خواهد رفت^[۱۲]. رسول خدا(ص) در روایتی خسف را یکی از نشانه‌های ده‌گانه پیش از ظهور یاد می‌‌نمایند و از خسف‌هایی در مشرق و مغرب و جزیرة العرب نام می‌‌برد و در روایتی دیگر می‌‌فرماید که از اعراب، قبایلی به زمین فرو خواهند رفت.

در روایتی دیگر حضرت فرمود زمانی که زنان رقاصه و نواختن موسیقی و نوشیدن شراب فراوان شود، خسف و مسخ و سنگباران روی خواهد داد^[۱۳]. رسول خدا(ص) چهار بلا به زوراء فرود خواهد آمد که یکی از آنها خسف است^[۱۴].

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

↑ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۴۸.
↑ ابن منظور، لسان العرب، ماده خسف و بیداء.
↑ «الصَّلَاةُ تُكْرَهُ فِي‏ ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ مِنَ الطَّرِيقِ الْبَيْدَاءِ وَ هِيَ ذَاتُ الْجَيْشِ وَ ذَاتِ الصَّلَاصِلِ وَ ضَجْنَان‏»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 389.
↑ ر.ک: مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲ و درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۰؛ طبسی، نجم‌الدین، سفیانی، ص۱۰۹ـ۱۱۱.
↑ ر.ک: آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۲۱۱ ـ ۲۱۳؛ طبسی، نجم‌الدین، سفیانی، ص۱۰۹ـ۱۱۱.
↑ سوره قصص، آیه۸۱.
↑ «که شما از حالی به حالی دیگرگون می‌شوید» سوره انشقاق، آیه ۱۹.
↑ بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۳۱.
↑ یأتی، ص۲۹۸.
↑ یأتی، ص۲۰۴ و ۲۰۵.
↑ غیبت نعمانی، ۲۸۰.
↑ ر.ک: حرستا. غیبت نعمانی، ص۳۰۵ و اثبات اثبات الهداة، ج ۳، ص۷۳۰، ح ۶۹.
↑ یأتی، ص۲۰۳ و کنز العمال، ص۲۶۰.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۳۳.

[1] ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۴۸.

[2] ابن منظور، لسان العرب، ماده خسف و بیداء.

[3] «الصَّلَاةُ تُكْرَهُ فِي‏ ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ مِنَ الطَّرِيقِ الْبَيْدَاءِ وَ هِيَ ذَاتُ الْجَيْشِ وَ ذَاتِ الصَّلَاصِلِ وَ ضَجْنَان‏»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 389.

[4] ر.ک: مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۸؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲ و درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۳۰؛ طبسی، نجم‌الدین، سفیانی، ص۱۰۹ـ۱۱۱.

[5] ر.ک: آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص۲۱۱ ـ ۲۱۳؛ طبسی، نجم‌الدین، سفیانی، ص۱۰۹ـ۱۱۱.

[6] سوره قصص، آیه۸۱.

[7] «که شما از حالی به حالی دیگرگون می‌شوید» سوره انشقاق، آیه ۱۹.

[8] بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۳۱.

[9] یأتی، ص۲۹۸.

[10] یأتی، ص۲۰۴ و ۲۰۵.

[11] غیبت نعمانی، ۲۸۰.

[12] ر.ک: حرستا. غیبت نعمانی، ص۳۰۵ و اثبات اثبات الهداة، ج ۳، ص۷۳۰، ح ۶۹.

[13] یأتی، ص۲۰۳ و کنز العمال، ص۲۶۰.

[14] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۳۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مهدویت}}
+{{مدخل مرتبط
-==مقدمه==
+| موضوع مرتبط = نشانه‌های ظهور امام مهدی
-* یکی از [[نشانه‌‌های حتمی ظهور]]، [[خسف سرزمین بیداء]] است.<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص؟؟؟؛  [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۰</ref> واژه [[خسف]] به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۸</ref> [[بیداء]] در لغت به معنای دشت هموار، پهناور و خالی از سکنه و [[آب]] و علف است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۴۸</ref>.<ref>ر.ک. [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص؟؟؟</ref> و نام سرزمینی است بین [[مکه]] و [[مدینه]]<ref>ابن منظور، لسان العرب، ماده خسف و بیداء </ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۸</ref> [[بیداء]] را ذات الجیش هم می‌گویند.<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]، ص۱۰۹ـ۱۱۱</ref> بر اساس فرمایش [[امام صادق]] {{ع}} در مسیر [[مکه]] به [[مدینه]] [[نماز]] در سه مکان مکروه است: ذات الجیش، ذات السلاسل و وادی ضَجنان<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 389: «الصَّلَاةُ تُكْرَهُ فِي‏ ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ مِنَ الطَّرِيقِ الْبَيْدَاءِ وَ هِيَ ذَاتُ الْجَيْشِ وَ ذَاتِ الصَّلَاصِلِ وَ ضَجْنَان‏»</ref>. وادی ضجنان معروف است و درگیری‌هایی در آن جا وجود داشته است. هر سه وادی محل [[خسف]] [[دجال]] است؛ و مکروه بودن [[نماز]] در این مکان‌ها، یا بدان لحاظ است که این سه مکان محل نزولِ [[غضب]] و [[انتقام]] الهی هستند و یا ممکن است به لشکر [[دجال]] کاری نداشته و عده دیگری در این مکان‌ها فرو روند.<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]، ص۱۰۹ـ۱۱۱</ref>
+| عنوان مدخل  =
-*منطقه [[بیداء]] و [[ذات الجیش]] دو [[خسف]] دارد؛ یکی: [[خسف سفیانی]] و دیگری: [[خسف دجال]].
+| مداخل مرتبط =
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
+}}
-==خسف سفیانی==
+== مقدمه ==
-منظور از [[خسف]] [[سفیانی]] این است، پس از آنکه [[سپاه سفیانی]] به قصد [[ترور]] [[امام مهدی]]  عازم [[مکه]] می‌شود، میانه راه و در منطقه [[بیداء]]، [[منادی آسمانی]] ندا داده و به [[زمین]]، [[دستور]] فرو بلعیدن [[لشکر سفیانی]] را می‌دهد. این لشکر در [[زمین]] فرو می‌رود و به جز دو یا سه نفر کسی از آنها زنده نمی‌ماند.<ref>ر.ک. [[نصرت الله آیتی|آیتی، نصرت الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۳</ref> و این در [[زمان ظهور]] یا قبل از [[ظهور]] [[قائم]]{{ع}} است.<ref>ر.ک. [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]، ص۱۰۹ـ۱۱۱</ref> این رخداد حادثه‌ای اعجازآمیز است که با ارادۀ خداوندی و دخالت نیروهای غیبی انجام می‌پذیرد.<ref>ر.ک. [[نصرت الله آیتی|آیتی، نصرت الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۳</ref>
+یکی از [[نشانه‌‌های حتمی ظهور]]، [[خسف سرزمین بیداء]] است. واژه [[خسف]] به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است. [[بیداء]] در لغت به معنای دشت هموار، پهناور و خالی از سکنه و [[آب]] و علف است<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج ۱، ص ۵۴۸.</ref> و نام سرزمینی است بین [[مکه]] و [[مدینه]]<ref>ابن منظور، لسان العرب، ماده خسف و بیداء.</ref> [[بیداء]] را ذات الجیش هم می‌گویند. بر اساس فرمایش [[امام صادق]] {{ع}} در مسیر [[مکه]] به [[مدینه]] [[نماز]] در سه مکان مکروه است: ذات الجیش، ذات‌السلاسل و وادی ضَجنان<ref>{{متن حدیث|الصَّلَاةُ تُكْرَهُ فِي‏ ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ مِنَ الطَّرِيقِ الْبَيْدَاءِ وَ هِيَ ذَاتُ الْجَيْشِ وَ ذَاتِ الصَّلَاصِلِ وَ ضَجْنَان‏}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 389.</ref>. وادی ضجنان معروف است و درگیری‌هایی در آن جا وجود داشته است. هر سه وادی محل [[خسف]] [[دجال]] است؛ و مکروه بودن [[نماز]] در این مکان‌ها، یا بدان لحاظ است که این سه مکان محل نزولِ [[غضب]] و [[انتقام]] الهی هستند و یا ممکن است به لشکر [[دجال]] کاری نداشته و عده دیگری در این مکان‌ها فرو روند.
-==پرسش مستقیم==
+منطقه [[بیداء]] و [[ذات الجیش]] دو [[خسف]] دارد؛ یکی: خسف سفیانی و دیگری: [[خسف دجال]]<ref>ر.ک: [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۹۸؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲ و [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۰؛ [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]، ص۱۰۹ـ۱۱۱.</ref>.
+== خسف سفیانی ==
+منظور از [[خسف]] [[سفیانی]] این است، پس از آنکه [[سپاه سفیانی]] به قصد [[ترور]] [[امام مهدی]] عازم [[مکه]] می‌شود، میانه راه و در منطقه [[بیداء]]، [[منادی آسمانی]] ندا داده و به [[زمین]]، [[دستور]] فرو بلعیدن [[لشکر سفیانی]] را می‌دهد. این لشکر در [[زمین]] فرو می‌رود و به جز دو یا سه نفر کسی از آنها زنده نمی‌ماند و این در [[زمان ظهور]] یا قبل از [[ظهور]] [[قائم]] {{ع}} است. این رخداد حادثه‌ای اعجازآمیز است که با ارادۀ خداوندی و دخالت نیروهای غیبی انجام می‌پذیرد<ref>ر.ک: [[نصرت الله آیتی|آیتی، نصرت الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص۲۱۱ ـ ۲۱۳؛ [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]، ص۱۰۹ـ۱۱۱.</ref>.
+== [[خسف]] در [[آخرالزمان]] ==
+یکی از عذاب‌هایی که در [[دوران آخرالزمان]] پیش بینی شده و به وقوع خواهد پیوست "خسف" است. خسف یعنی فرورفتن در [[زمین]]. در امت‌های پیشین این [[عذاب]] روی داده است و [[قرآن کریم]] نیز به آن اشاره می‌‌کند. [[قارون]] که یکی از [[ثروتمندان]] [[بنی‌اسرائیل]] بود و با [[حضرت موسی]]{{ع}} [[دشمنی]] می‌‌کرد، با تمام دارایی‌اش به زمین فرو رفت<ref>سوره قصص، آیه۸۱.</ref>. در [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ}}<ref>«که شما از حالی به حالی دیگرگون می‌شوید» سوره انشقاق، آیه ۱۹.</ref> آمده است: در [[امت]] آخرالزمان نیز مانند امت‌های پیشین، عذاب‌هایی که آنان گرفتار آمده‌اند رخ خواهد داد<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۳۱.</ref>.
+درباره اینکه چرا بعضی از [[مردم]] به این عقوبت الهی گرفتار خواهند شد، [[روایات]] مختلف است. برخی [[گناهان]] چون [[زنا]] و هم‌جنس‌گرایی را عامل وقوع این عذاب دانسته‌اند و برخی روایات گناهان دیگری را. [[رسول خدا]]{{صل}} [[سوگند]] یاد نمود و فرمود: به آن خدایی که مرا به [[حق]] بر شما [[مبعوث]] فرمود [[زندگی دنیا]] پایان نپذیرد مگر زمانی که گروهی از مردم به واسطه برخی گناهان) دچار خسف و [[مسخ]] و سنگباران از [[آسمان]] شوند<ref>یأتی، ص۲۹۸.</ref>.
+در [[روایت]] دیگری می‌‌فرماید: گروهی به [[باد سرخ]] رنگی از سوی شرق گرفتار شوند و این به واسطه رواج [[همجنس‌گرایی]] در میان آنان است و عدهای از آنان مسخ شوند و تعدادی به زمین فرو خواهند رفت.
+در روایتی حضرت گناهانی چون نوشیدن شراب و نواختن موسیقی و [[گواهی]] ناحق و [[رباخواری]] و [[زنان]] رقاص و... را عامل وقوع خسف در امت خویش معرفی می‌‌نمایند<ref>یأتی، ص۲۰۴ و ۲۰۵.</ref>. در روایتی یکی از [[نشانه‌های ظهور]] را خسف در یکی از روستاهای [[شام]] ([[سوریه]]) به نام "جابیّه" دانسته است<ref>غیبت نعمانی، ۲۸۰.</ref>. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود که قبل از [[قیام سفیانی]] در شام، روستایی در [[دمشق]] به نام [[حرستا]] به زمین فرو خواهد رفت<ref>ر.ک: حرستا. غیبت نعمانی، ص۳۰۵ و اثبات اثبات الهداة، ج ۳، ص۷۳۰، ح ۶۹.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} در روایتی [[خسف]] را یکی از نشانه‌های ده‌گانه پیش از ظهور یاد می‌‌نمایند و از خسف‌هایی در [[مشرق]] و [[مغرب]] و [[جزیرة العرب]] نام می‌‌برد و در روایتی دیگر می‌‌فرماید که از [[اعراب]]، قبایلی به [[زمین]] فرو خواهند رفت.
+در روایتی دیگر حضرت فرمود زمانی که [[زنان]] رقاصه و نواختن موسیقی و نوشیدن شراب فراوان شود، خسف و [[مسخ]] و سنگباران روی خواهد داد<ref>یأتی، ص۲۰۳ و کنز العمال، ص۲۶۰.</ref>. رسول خدا{{صل}} چهار [[بلا]] به [[زوراء]] فرود خواهد آمد که یکی از آنها خسف است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۳۳.</ref>.
+== پرسش مستقیم ==
 {{پرسمان خسف بیداء}}
-== جستارهای وابسته ==
+== منابع ==
-{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
+{{منابع}}
+# [[پرونده:13681086.jpg|22px]] [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[سفیانی (کتاب)|'''سفیانی''']]
-==منابع==
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
+# [[پرونده:13681091.jpg|22px]] [[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|'''در آستانه ظهور''']]
+# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']]
+# [[پرونده:136861.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت - سلیمیان (کتاب)|'''درسنامه مهدویت''']]
+# [[پرونده:151895.jpg|22px]] [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|'''تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور''']]
+{{پایان منابع}}
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
-{{امام مهدی}}
+[[رده:سفیانی]]
-[[رده:امام مهدی]]
-[[رده:خسف سفیانی]]