لطف وجود امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
(←پانویس) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*[[قاعده لطف]] از قواعد [[کلامی]] است که [[متکلمان]] به آن، بر وجود و [[لزوم]] [[معصوم]] [[استدلال]] می‌کنند. و این بدان معنی است که [[خداوند]]، زمینه نزدیکی [[انسان]] به [[طاعت]] و دوری او را از [[معصیت]]، فراهم می‌کند، اما نه به‌گونه‌ای که به حد [[اجبار]] برسد. [[شیخ مفید]] در پاسخ از این پرسش که [[دلیل]] بر وجود [[امام زمان]] {{ع}} چیست؟ به [[قاعده لطف]] استناد می‌کند و می‌نویسد: [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[حجت]] [[حق]]، در هرزمان لازم و این وجود [[معصوم]]، [[لطف]] است و [[لطف]]، همیشه بر [[خدا]] لازم است<ref>مصنفات شیخ مفید، ج ۱، چاپ کنگره هزاره شیخ مفید.</ref>. | * [[قاعده لطف]] از قواعد [[کلامی]] است که [[متکلمان]] به آن، بر وجود و [[لزوم]] [[معصوم]] [[استدلال]] می‌کنند. و این بدان معنی است که [[خداوند]]، زمینه نزدیکی [[انسان]] به [[طاعت]] و دوری او را از [[معصیت]]، فراهم می‌کند، اما نه به‌گونه‌ای که به حد [[اجبار]] برسد. [[شیخ مفید]] در پاسخ از این پرسش که [[دلیل]] بر وجود [[امام زمان]] {{ع}} چیست؟ به [[قاعده لطف]] استناد می‌کند و می‌نویسد: [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[حجت]] [[حق]]، در هرزمان لازم و این وجود [[معصوم]]، [[لطف]] است و [[لطف]]، همیشه بر [[خدا]] لازم است<ref>مصنفات شیخ مفید، ج ۱، چاپ کنگره هزاره شیخ مفید.</ref>. | ||
*[[خواجه نصیر الدین طوسی]] (در اول بحث [[امامت]] تجرید الاعتقاد، ص ۲۲۲) می‌نویسد: نزد عقلا، معلوم است که انحصار [[لطف الهی]] در [[تعیین امام]] است. [[وجود امام]] [[لطف]] است و [[تصرف]] او در مسائل [[اجتماعی]]، لطفی دیگر و [[غیبت امام]]، مربوط به ما می‌شود<ref>چشم‌به‌راه مهدی، پاورقی ص ۸۰.</ref>. | * [[خواجه نصیر الدین طوسی]] (در اول بحث [[امامت]] تجرید الاعتقاد، ص ۲۲۲) می‌نویسد: نزد عقلا، معلوم است که انحصار [[لطف الهی]] در [[تعیین امام]] است. [[وجود امام]] [[لطف]] است و [[تصرف]] او در مسائل [[اجتماعی]]، لطفی دیگر و [[غیبت امام]]، مربوط به ما می‌شود<ref>چشم‌به‌راه مهدی، پاورقی ص ۸۰.</ref>. | ||
*پس [[وجود امام]] {{ع}} [[لطف]] است. [[سید مرتضی]] در رساله [[غیبت]] می‌گوید: "وجود [[حضرت]] در پرده [[غیب]] نیز [[لطف]] است؛ زیرا [[شیعیان]] با [[اعتقاد]] به وجود [[حضرت]]... در ارتکاب کار زشت، هراسی از [[حضرت]] دارند..."<ref>رسائل الشریف المرتضی، ج ۲، ص ۲۹۹، به نقل از چشم‌به‌راه مهدی، ص ۸۰.</ref>. | * پس [[وجود امام]] {{ع}} [[لطف]] است. [[سید مرتضی]] در رساله [[غیبت]] می‌گوید: "وجود [[حضرت]] در پرده [[غیب]] نیز [[لطف]] است؛ زیرا [[شیعیان]] با [[اعتقاد]] به وجود [[حضرت]]... در ارتکاب کار زشت، هراسی از [[حضرت]] دارند..."<ref>رسائل الشریف المرتضی، ج ۲، ص ۲۹۹، به نقل از چشم‌به‌راه مهدی، ص ۸۰.</ref>. | ||
*"[[وجود امام]]، [[لطف]] است و [[تصرف]] او در امور، [[لطف]] دیگر، [[خداوند]] به ایجاد [[امام]]، به [[لطف]] خود جامه عمل پوشاند و فردی را که برای [[اداره]] [[جامعه]] لازم است آفرید و [[حجت]] را بر [[مردم]] تمام کرد، تا اگر [[شایسته]] بودند، از وجودش بهره ببرند و بسط ید [[امام]]، [[لطف]] دیگری است که به کوشش ما مربوط می‌شود. تقویت [[قدرت]] [[امام]] در مواردی، در [[توان]] ماست. بنابراین، ما [[مکلف]] به آن هستیم و [[قدرت]] نداشتن [[امام]] را باید از چشم خود ببینیم"<ref>غیبة طوسی، ص ۱۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۳.</ref>. | *"[[وجود امام]]، [[لطف]] است و [[تصرف]] او در امور، [[لطف]] دیگر، [[خداوند]] به ایجاد [[امام]]، به [[لطف]] خود جامه عمل پوشاند و فردی را که برای [[اداره]] [[جامعه]] لازم است آفرید و [[حجت]] را بر [[مردم]] تمام کرد، تا اگر [[شایسته]] بودند، از وجودش بهره ببرند و بسط ید [[امام]]، [[لطف]] دیگری است که به کوشش ما مربوط می‌شود. تقویت [[قدرت]] [[امام]] در مواردی، در [[توان]] ماست. بنابراین، ما [[مکلف]] به آن هستیم و [[قدرت]] نداشتن [[امام]] را باید از چشم خود ببینیم"<ref>غیبة طوسی، ص ۱۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۳.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
*[[برهان لطف چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)]] | * [[برهان لطف چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)]] | ||
== پرسش‌های وابسته == | |||
{{پرسمان ضرورت عقلی وجود امام مهدی}} | {{پرسمان ضرورت عقلی وجود امام مهدی}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- قاعده لطف از قواعد کلامی است که متکلمان به آن، بر وجود و لزوم معصوم استدلال می‌کنند. و این بدان معنی است که خداوند، زمینه نزدیکی انسان به طاعت و دوری او را از معصیت، فراهم می‌کند، اما نه به‌گونه‌ای که به حد اجبار برسد. شیخ مفید در پاسخ از این پرسش که دلیل بر وجود امام زمان (ع) چیست؟ به قاعده لطف استناد می‌کند و می‌نویسد: وجود امام معصوم و حجت حق، در هرزمان لازم و این وجود معصوم، لطف است و لطف، همیشه بر خدا لازم است[۱].
- خواجه نصیر الدین طوسی (در اول بحث امامت تجرید الاعتقاد، ص ۲۲۲) می‌نویسد: نزد عقلا، معلوم است که انحصار لطف الهی در تعیین امام است. وجود امام لطف است و تصرف او در مسائل اجتماعی، لطفی دیگر و غیبت امام، مربوط به ما می‌شود[۲].
- پس وجود امام (ع) لطف است. سید مرتضی در رساله غیبت می‌گوید: "وجود حضرت در پرده غیب نیز لطف است؛ زیرا شیعیان با اعتقاد به وجود حضرت... در ارتکاب کار زشت، هراسی از حضرت دارند..."[۳].
- "وجود امام، لطف است و تصرف او در امور، لطف دیگر، خداوند به ایجاد امام، به لطف خود جامه عمل پوشاند و فردی را که برای اداره جامعه لازم است آفرید و حجت را بر مردم تمام کرد، تا اگر شایسته بودند، از وجودش بهره ببرند و بسط ید امام، لطف دیگری است که به کوشش ما مربوط می‌شود. تقویت قدرت امام در مواردی، در توان ماست. بنابراین، ما مکلف به آن هستیم و قدرت نداشتن امام را باید از چشم خود ببینیم"[۴][۵].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
- دلیل عقلی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ (پرسش)
- دلیل عقلی بر وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- برهان لطف چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان فطرت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان علت غایی چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان هدایت باطنی چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان حفظ شریعت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان واسطه در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- اگر وجود امام لطف است چرا در هر منطقهای امامی وجود ندارد؟ (پرسش)
- برهان عنایت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان واسطه در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- با برهان امکان اشرف چگونه بر وجود امام مهدی استدلال می‌شود؟ (پرسش)
- برهان مظهر جامع بر وجود امام مهدی را چگونه تقریر مینمایید؟ (پرسش)
- برهان تجلی اعظم چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان تقابل قطبین چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- قانون عدم تبعیض در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان لزوم عقل بالفعل چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- آیا می‌توان از راه حساب احتمالات وجود امام مهدی را به اثبات رساند؟ (پرسش)
- چه برهان فلسفی بر وجود امام مهدی می‌توان برشمرد؟ (پرسش)
- آیا دلیلی عرفانی بر وجود امام مهدی می‌توان اقامه کرد؟ (پرسش)
- آیا می‌توانید برهانی جامعه شناختی بر وجود امام مهدی بنویسید؟ (پرسش)
- چه برهان ریاضی بر وجود امام مهدی می‌توان ذکر کرد؟ (پرسش)
- آیا ادله عقلی وجود امام مهدی معینی را اثبات می‌کند؟ (پرسش)
- دلیل عقلی بر اثبات وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)
