برهان حفظ شریعت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
برهان حفظ شریعت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با امام مهدی / وجود امام مهدی / ضرورت عقلی وجود امام مهدی |
مدخل اصلی | برهان حفظ شریعت |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
برهان حفظ شریعت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا امامی میبدی، در کتاب «آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی» در اینباره گفته است:
- «برهان حفظ شریعت: یکی دیگر از براهین مشهور که از دیر باز در کتابهای کلامی مطرح و برای ضرورت وجود امام به آن تمسک میشده است، «برهان حفظ شریعت» است[۱]. حاصل این برهان این است که مقتضای خاتمیت این است که شریعت اسلام تا قیامت در میان افراد بشر محفوظ بماند، و این محفوظ ماندن، در گرو وجود انسانی است که شریعت را به طور جامع و کامل میداند، و افراد بشر بتوانند شریعت اسلام را به صورت صحیح از او بیاموزند؛ بنابراین وجود پیشوای معصوم در هر زمان واجب است[۲].
مرحوم علامه نیز این نگرش شیعی را مورد تأیید قرار داده و در این باره گفته است: یک تشکیلات و سازمان دولتی که در کشوری به وجود میآید و کارهای عمومی مردم را اداره میکند خودکار نیست و تا جمعی از افراد شایسته و کاردان در نگهداری و اداره آن کوشش نکنند، قابل بقا نخواهد بود و مردم را از فواید خود بهرهمند نخواهد ساخت. هر سازمان دیگری نیز که در جامعههای بشری به وجود میآید، مانند سازمانهای فرهنگی و سازمانهای مختلف اقتصادی، همین حکم را دارند و هرگز از گردانندگان شایسته و درستکار بینیاز نیست. وگرنه در اندک زمانی از بین رفته به انحلال خواهند گرایید. این حقیقت روشنی است که با نظر سادهای میتوان آن را درک کرد و تجربه و آزمایشهای بسیار نیز به درستی آن گواهی میدهد.
شک نیست که سازمان دین اسلام که میتوان آن را وسیعترین سازمانهای جهانی نامید، همین حکم را دارد و در بقا و جریان خود، به نگهبان و گرداننده نیازمند است و پیوسته افراد شایستهای میخواهد که معارف و قوانین آن را به مردم برسانند و مقررات دقیق آن را در جامعه اسلامی اجرا کنند و کمترین غفلت و مسامحه در رعایت و نگهداری آن روا ندارند[۳].
کسی که متصدی حفظ و نگهداری دین آسمانی است و از جانب خدا به این سمت اختصاص یافته، «امام» نامیده میشود چنان که کسی که حامل روح وحی و نبوت و متصدی اخذ و دریافت احکام و شرایع آسمانی از جانب خدا میباشد «نبی» نام دارد و ممکن است نبوت و امامت در یک جا جمع شوند و ممکن است از هم جدا باشند[۴].
پس در هر حال، وجود امامی لازم است که معارف و قوانین حقیقی دین خدا پیش او محفوظ بماند و هر وقت مردم استعداد پیدا کردند، بتوانند از راهنمایی وی استفاده نمایند[۵].
شایان ذکر است که علمای اسلامی نمیتوانند پاسخگوی نیاز مزبور باشند، زیرا علمای است، هر چه صالح و با تقوا هم باشند از خطا و معصیت مصون و معصوم نیستند و تباه شدن یا تغییر یافتن برخی از معارف و قوانین دینی از ناحیه آنان، اگر چه غیر عمدی باشد، محال نیست. بهترین شاهد این مطلب وجود مذاهب گوناگون و اختلافی است که در میان ادیان به وجود آمده است[۶].
این سخن که قرآن کریم خود امام امت اسلامی است، و پس از پیامبر اکرم (ص) مردم را هدایت میکند[۷]، نیز بیاساس است؛ زیرا بدیهی است که بیانات قرآنی در توضیح مقاصد و روشن کردن تفاصیل معارف دینی و خاصه در احکام احتیاج مبرم به بیانات نبی اکرم دارد. قرآن کریم پنج نماز یومیه را گوشزد فرموده و تفصیل اجزا و شرایط و آداب و سنن آنها با بیانات نبی اکرم (ص) به دست میآید و همچنین روزه و زکات و حج و جهاد و غیر آنها و خدای متعال این هدایت نبی (ص) را که متمم هدایت و بیان قرآن میباشد، صریحاً برای ایشان تصدیق فرموده و امثال آیه شریفه ﴿وَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ﴾[۸] و آیه ﴿وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ﴾[۹]، همان معنای امامت که برای قرآن کریم ذکر میشود، برای نبی اکرم (ص) اثبات میشود. پس نبی اکرم (ص) هم امام است به همان معنا که قرآن امام است و هم نبی اکرم (ص) در امثال حدیث ثقلین و حدیث سفینه معنای امامت را برای عترت خود و اینکه قرآن و اهل بیت هرگز از همدیگر جدا نمیشوند و مردم تا تمسک به قرآن و عترت داشته باشند گمراهی به آنان راه نخواهد داشت. حاصل اینکه علاوه بر قرآن، نبی اکرم (ص) و اهل بیتش (ع) امام میباشند[۱۰][۱۱].
پرسشهای وابسته
- دلیل عقلی بر خالی نبودن هیچ زمانی از امام معصوم چیست؟ (پرسش)
- دلیل عقلی بر وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- برهان لطف چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان فطرت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان علت غایی چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان هدایت باطنی چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان حفظ شریعت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان واسطه در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- اگر وجود امام لطف است چرا در هر منطقهای امامی وجود ندارد؟ (پرسش)
- برهان عنایت چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان واسطه در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- با برهان امکان اشرف چگونه بر وجود امام مهدی استدلال میشود؟ (پرسش)
- برهان مظهر جامع بر وجود امام مهدی را چگونه تقریر مینمایید؟ (پرسش)
- برهان تجلی اعظم چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان تقابل قطبین چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- قانون عدم تبعیض در فیض چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- برهان لزوم عقل بالفعل چگونه بر وجود امام مهدی دلالت دارد؟ (پرسش)
- آیا میتوان از راه حساب احتمالات وجود امام مهدی را به اثبات رساند؟ (پرسش)
- چه برهان فلسفی بر وجود امام مهدی میتوان برشمرد؟ (پرسش)
- آیا دلیلی عرفانی بر وجود امام مهدی میتوان اقامه کرد؟ (پرسش)
- آیا میتوانید برهانی جامعه شناختی بر وجود امام مهدی بنویسید؟ (پرسش)
- چه برهان ریاضی بر وجود امام مهدی میتوان ذکر کرد؟ (پرسش)
- آیا ادله عقلی وجود امام مهدی معینی را اثبات میکند؟ (پرسش)
- دلیل عقلی بر اثبات وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ به این برهان هم «برهان لطف» و هم «برهان حفظ شریعت» گفته میشود. نکتهای که لازم است بدان توجه شود این است که در اصطلاح متکلمین، برهان لطف ناظر به اصل نیازمندی بشر به هدایت آسمانی و الهی است؛ در حالی که آنچه در اینجا به عنوان برهان حفظ شریعت مطرح میباشد، ناظر به استمرار هدایت و بقاء آن است. چرا که در برهان لطف در حقیقت عدم کارایی ابزارهای موجود در بین بشر مانند عقل و تجربه و غیره برای سعادت انسان و نیز وجود زمینههای انحراف و ضلالت مدّ نظر است؛ ولی حفظ شریعت در مرحله دوم و بعد از تحقق لطف الهی در هدایت انسان و برای حفظ و نگهداری و بهرهبرداری همه انسانها از این هدایت است. به عبارت دیگر حفظ شریعت لطفی بعد از لطف است؛ لطف اول فراهم نمودن بستر هدایت برای بشر و لطف دوم محافظت و نگهداری از لطف اول است. آنچه باید تداوم و استمرار داشته باشد حفظ دین و معارف هدایتآمیز است نه اصل دریافت احکام و شرایع آسمانی. این نکتهای است که خود علامه نیز در «شیعه در اسلام» صفحه ۱۹۱ به آن تصریح کرده است. لذا به نظر میرسد برهان لطف اصطلاحی - لطف اول - نمیتواند استمرار امامت را اثبات نماید و رسالت آن همان اثبات لطف خداوند در ارسال انبیاء است. بنابراین آنچه در این بخش میتوان مطرح و مورد کنکاش قرار داد لطف دوم، یعنی «حفظ شریعت» میباشد. مرحوم علامه گاه سخن از لطف، عنایت و مهربانی ویژه خداوند در ایجاد مسیری نو در مقابل بشر برای سعادت سخن میگوید، و گاه بر حفظ و ابقاء آموزههای سعادتبخش انبیاء تأکید میکند و از مجموع این دو، لزوم امامت را بهرهبرداری میکند. لذا گرچه ایشان تصریح به تعدد یا وحدت این دو نکرده و اصلا اشارهای به عناوین «برهان لطف» یا «برهان حفظ شریعت» ندارد، و چه بسا برداشت بعضی نیز وحدت این دو برهان باشد؛ ولی با عنایت به آنچه گفته شده و تعابیر علامه در این زمینه، نویسنده به این نتیجه رسید که مباحث را در قالب «برهان حفظ شریعت» تدوین نماید. با توجه به همین نکته از ذکر مقدمات طولانی در تبیین برهان اصطلاحی لطف مانند: تعریف لطف، اقسام لطف، فاعل لطف و... پرهیز میکنیم. «مؤلف».
- ↑ تفصیل این مقدمه در مباحث نبوت عامه مطرح میگردد. ر.ک: تفسیر المیزان، ج ۲، ص ۱۴۶؛ تعالیم اسلام، ص۳۳ و ۸۳.
- ↑ تعالیم اسلام، ص۱۴۹.
- ↑ تعالیم اسلام، ص ۱۵۰؛ شیعه در اسلام (طبع قدیم)، ص ۱۸۹.
- ↑ همان. از جمله شواهد قرآنی و روایی این برهان، آیه ﴿ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلاء فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُواْ بِهَا بِكَافِرِينَ﴾ (انعام: ۸۹) و روایات ناظر به آن است، که در فصل سوم به تفصیل خواهد آمد.
- ↑ تعالیم اسلام، ص ۸۶.
- ↑ بررسیهای اسلامی، ج ۱، ص ۲۱۸.
- ↑ «و به درستی تو به سوی راه راست هدایت میکنی». (شوری: ۵۲).
- ↑ «و نازل کردیم به سوی تو ذکر (قرآن) را برای اینکه به مردم روشن کنی آنچه را به سوی ایشان تدریجاً نازل شده». (نحل: ۴۴).
- ↑ بررسیهای اسلامی، ج ۱، ص۲۱۹.
- ↑ امامی میبدی، علی رضا، آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۳۱- ۴۷.