سیره حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۴۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[حضرت فاطمه زهرا]]''' است. "'''[[سیره حضرت فاطمه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = حضرت فاطمه زهرا
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سیره حضرت فاطمه در حدیث]] - [[سیره حضرت فاطمه در نهج البلاغه]] - [[سیره حضرت فاطمه در تاریخ اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =  
}}


'''[[سیره]] [[حضرت فاطمه]]{{س}}''' از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر{{صل}}، [[همسر]] [[امامت]] و مادر [[ولایت]] و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک [[الگو]] مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است.  
'''سیره حضرت فاطمه{{س}}''' از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر {{صل}}، [[همسر]] [[امامت]] و مادر [[ولایت]] و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک [[الگو]] مطرح می‌سازد. [[سیره]] حضرت در ابعاد مختلف [[اجتماعی]]، سیاسی، اخلاقی و ... هرچند به صورت اندک در [[تاریخ]] آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع [[نقل]] شده، از زاویه‌های مختلف، ابعاد مختلفی از [[زندگی]] این [[شخصیت]] را برای ما آشکار می‌سازد.


سیره آن حضرت در مواردی چون [[ایمان]] و [[اخلاص]]؛ [[ساده‌زیستی]] و [[زهد]]؛ [[ایثار]]؛ [[اداره]] [[خانواده]]؛ [[حجاب]] و [[عفاف]] و حضور [[اجتماعی]] ـ [[سیاسی]] قابل بررسی است.
== مقدمه ==
[[سیره]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان [[دختر پیامبر]] {{صل}}، [[همسر]] [[امامت]] و مادر [[ولایت]] و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک [[الگو]] مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است. بنابه فرموده [[حضرت ولی‌عصر]] {{ع}} که مادرشان، [[حضرت فاطمه]] {{س}} را به عنوان الگویی برای خود معرفی می‌کنند<ref>{{متن حدیث|وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِي أُسْوَةٌ حَسَنَة}}؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار، ج۵۳، ص۱۸۰.</ref>، علاوه بر آنکه جنبه‌هایی از [[شخصیت]] ایشان که به [[شئون]] [[انسانیت]] باز می‌گردد، الگویی برای تمامی [[انسان‌ها]] اعم از [[زن]] و مرد است، به عنوان نمونه‌ای کامل برای [[زنان]] نیز (در [[شناخت]] ابعاد مختلف وجودی [[شخصیت]] [[زن]]، پی بردن به [[ارزش]] استعدادهای موجود در زن بدون تحت تأثیر القائاتی که در تحقیر جنس زن وجود دارد و در نهایت [[ظهور]] استعدادها در ابعاد مختلف به دور از هر گونه [[افراط]] و تفریط و در نهایت رسیدن به کمال و [[قرب الهی]]) مطرح است.


==مقدمه==
[[سیره]] حضرت در ابعاد مختلف فردی و [[اجتماعی]] هرچند به صورت اندک در [[تاریخ]] آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع [[نقل]] شده، از زاویه‌های مختلف [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]] و عملی، ابعاد مختلفی از [[زندگی]] این [[شخصیت]] را برای ما آشکار می‌سازد<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱]]، ص۳۲۰.</ref>.
[[سیره]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان [[دختر پیامبر]]{{صل}}، [[همسر]] [[امامت]] و مادر [[ولایت]] و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک [[الگو]] مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است. بنابه فرموده [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} که مادرشان، [[حضرت فاطمه]]{{س}} را به عنوان الگویی برای خود معرفی می‌کنند<ref>{{متن حدیث|وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِي أُسْوَةٌ حَسَنَة}}؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار، ج۵۳، ص۱۸۰.</ref>، علاوه بر آنکه جنبه‌هایی از [[شخصیت]] ایشان که به [[شئون]] [[انسانیت]] باز می‌گردد، الگویی برای تمامی [[انسان‌ها]] اعم از [[زن]] و مرد است، به عنوان نمونه‌ای کامل برای [[زنان]] نیز (در [[شناخت]] ابعاد مختلف وجودی [[شخصیت]] [[زن]]، پی بردن به [[ارزش]] استعدادهای موجود در [[زن]] بدون تحت تأثیر القائاتی که در [[تحقیر]] جنس [[زن]] وجود دارد و در نهایت [[ظهور]] استعدادها در ابعاد مختلف به دور از هر گونه [[افراط و تفریط]] و در نهایت [[رسیدن به کمال]] و [[قرب الهی]]) مطرح است.


[[سیره]] حضرت در ابعاد مختلف فردی و [[اجتماعی]] هرچند به صورت اندک در [[تاریخ]] آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع [[نقل]] شده، از زاویه‌های مختلف [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]] و عملی، ابعاد مختلفی از [[زندگی]] این [[شخصیت]] را برای ما آشکار می‌سازد<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۰.</ref>.
== ابعاد [[سیره]] فاطمی ==
=== [[سبک زندگی حضرت فاطمه]] ===


==نمونه‌هایی از سیره‌های [[حضرت زهرا]] {{س}}==
=== سیره اخلاقی حضرت فاطمه ===
===[[ایمان]] و [[اخلاص]]===
{{اصلی|سیره اخلاقی حضرت فاطمه}}
[[حضرت فاطمه]]{{س}} به عنوان [[برترین]] بانوی [[جهان]] ([[سیدة نساء العالمین]]) از [[خلقت آدم]] تا [[پایان جهان]]<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۸۹۵، ج۴، ص۱۸۹۵.</ref> مطرح است. این امر بیانگر [[درجه]] [[ایمان]] ایشان است تا جایی که در [[قرآن کریم]] به [[مقام عصمت]] ایشان، اشاره شده است<ref>فرات بن إبراهیم الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ص۳۳۸؛ نک: علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة.</ref>. آمدن روزانه [[پیامبر]]{{صل}} در [[طلوع فجر]] به درب [[خانه]] ایشان، [[سلام]] به اهل [[خانه]] با عنوان "[[اهل‌البیت]]" و [[خواندن]] [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ...}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> از ویژگی‌های [[حضرت فاطمه]]{{س}} و [[خانواده]] ایشان است<ref>فرات بن إبراهیم الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ص۱۲۳ و ۱۲۶؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۵۴۲؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابه فی معرفة الصحابة، ج۸، ص۲۶۵.</ref>. [[اخلاص]] در [[اعمال]] که به [[نیت]] افراد برمی‌گردد نیز از موارد بسیار مهمی است که [[خداوند]] در [[سوره انسان]]، آن را [[اذعان]] کرده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا}}<ref>«(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه ۹.</ref>.
در بیان سیره اخلاقی حضرت فاطمه {{س}} به موارد متعددی اشاره شده است که بیانگر سلوک معنوی و [[اخلاقی]] ایشان است؛ برخی از آنها عبارت‌اند از:
# '''[[ایمان]] و [[اخلاص]]:''' [[حضرت فاطمه]] {{س}} به عنوان [[برترین]] بانوی [[جهان]] مطرح است. این امر بیانگر [[درجه]] [[ایمان]] ایشان است. [[اخلاص]] در [[اعمال]] که به [[نیت]] افراد برمی‌گردد نیز از موارد بسیار مهمی است که [[خداوند]] در [[سوره انسان]]، آن را [[اذعان]] کرده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا}}<ref>«(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه ۹.</ref>.
# '''[[ساده‌زیستی]] و [[زهد]]:''' اکتفا به ضروریات [[زندگی]] و [[ساده‌زیستی]]، ویژگی برجسته فردی است که در [[مدینه]] به عنوان [[فرزند]] [[رهبر]] [[جامعه]] [[نبوی]] محسوب می‌شد. [[حضرت فاطمه]] {{س}} چه در دوران [[تنگدستی]] و چه در زمان [[گشایش]] مادی [[مسلمانان]]، اصل [[ساده‌زیستی]] را همواره با توجه به شرایط زمانه اجرا می‌کردند.
# '''[[ایثار]]:''' [[گذشت]] از [[حق]] خویش برای نفع رساندن به دیگران و [[ایثار]]، مورد دیگری است که در زندگی [[حضرت فاطمه]] {{س}} نمونه‌های فراوان دارد. نمونه بارز آن ادای [[نذر]] سه روز [[روزه]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} برای [[سلامتی]] [[بیماری]] "حسنین" {{عم}} است.  
# '''[[عدالت]]:''' [[حضرت فاطمه]] {{س}} نزد [[خداوند]] در بالاترین [[درجات ایمان]] قرار داشت و [[فرزند]] بزرگ‌ترین [[شخصیت]] روزگار خویش بود؛ اما به لحاظ مادی، خود را همچون سایر [[مردم]] می‌دانست. ایشان در روزگار [[گشایش]] مادی [[مسلمانان]] نیز که فضه به عنوان خدمتکار نزد ایشان بود، با توافق یکدیگر به تقسیم کار پرداخته بودند و به صورت یک روز در میان، روزی را به امور منزل و روزی را به [[عبادت]] می‌گذراند<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱]]، ص۳۲۰ ـ ۳۲۴.</ref>.


در مقابل از جمله مقاماتی که [[خداوند]] به ایشان بخشیده است [[شفاعت]] از [[دوستداران]] و [[پیروان]] خویش در [[روز قیامت]] است<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۲۱۹.</ref>.  
=== سیره عبادی حضرت فاطمه ===
{{اصلی|سیره عبادی حضرت فاطمه}}
در احادیث شیعه آمده است، هنگامی که [[فاطمه]] در محرابش به [[عبادت]] می‌ایستاد، [[خداوند]] به [[فرشتگان]] می‌فرمود: "ای فرشتگانم! به بنده‌ام [[فاطمه]] بنگرید که در برابر من [[ایستاده]] به حالتی که شانه‌هایش از [[ترس]] من لرزان است و با [[قلب]] خود به [[عبادت]] من روی آورده"<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۹؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۵، ص۱۷.</ref> و وقتی او در [[محراب]] می‌ایستد، هفتاد هزار [[فرشته]] [[مقرب]] بر او [[سلام]] می‌فرستند و به همان سخنی که [[فرشتگان]]، با آن [[مریم]] را ندا دادند، ندا داده و می‌گویند: "[[فاطمه]]! [[خدا]] تو را [[برگزیده]] و [[پاک]] ساخته و بر تمام [[زنان]] [[جهان]] [[برتری]] داده است"<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۵۷۵؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۴۹؛ بشارة المصطفی، طبری، ص۲۷۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۳۴.</ref>.<ref>[[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱]]، ص۲۶۴.</ref>


ضمن اینکه ایشان [[شیعیان]] خود را چنین توصیف می‌کنند: "اگر به آنچه به شما امر می‌کنیم عمل می‌کنی و از آنچه شما را برحذر می‌داریم دوری می‌کنی از [[شیعیان]] مایی وگرنه هرگز از [[شیعیان]] ما نیستی"<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۸، ص۱۵۵.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۰-۳۲۱.</ref>
[[دعا]] و [[مناجات]] در محضر الهی از [[عبادات]] مطلوب و شیرین [[فاطمه]] بود و روایات زیادی، مشتمل بر دعاهای آن حضرت با مضامین بلند و آسمانی در منابع روایی به چشم می‌خورد<ref>بنگرید: بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم، جلد اول از مجلد فاطمه، ص۳۳۸ - ۳۰۷؛ شیخ الاسلامی، مسند فاطمه الزهرا، ص۲۱۳-۲۴۵.</ref>.<ref>[[محمد رضا جباری|جباری، محمد رضا]]، [[سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا (کتاب)|سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا]]، ص ۶۷.</ref>


===[[ساده‌زیستی]] و [[زهد]]===
عبادت [[دختر پیامبر]]، عبادت خشک و بی‌روح نبود؛ بلکه عبادت همراه با [[خشوع]] و [[خضوع]] بود. وی که بارها [[شاهد]] نجوای عارفانه و عاشقانه پدر بزرگوارش در [[محراب]] عبادت بود، از پدر آموخته بود که چگونه عبادتی موجب [[سعادت انسان]] و باعث [[تکامل]] [[روح]] می‌شود. او که [[تربیت]] شده [[مکتب]] [[وحی الهی]] بود، می‌دانست عبادتی موجب [[رستگاری]] است که همراه خشوع و [[خشیت الهی]] باشد<ref>{{متن قرآن|قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ}} «بی‌گمان مؤمنان رستگارند» سوره مؤمنون، آیه ۱.</ref>. او چندان [[اهل]] [[تهجد]]، عبادت و [[شب‌زنده‌داری]] بود که [[حسن بصری]] می‌گوید: «در میان [[امت]]، از نظر عبادت، والاتر از فاطمه {{س}} کسی نبود. او به قدری به [[نماز]] ایستاد که قدم‌هایش ورم کرد»<ref>مناقب، ج۳، ص۳۸۹.</ref>.<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]]، ص ۱۱۳.</ref>
اکتفا به ضروریات [[زندگی]] و [[ساده‌زیستی]]، ویژگی برجسته فردی است که در [[مدینه]] به عنوان [[فرزند]] [[رهبر]] [[جامعه]] [[نبوی]] محسوب می‌شد. توجه خاص [[مسلمانان]] اعم از [[فقیر]] و متمکن به [[زندگی]] [[رهبر]] [[جامعه]] و اعضای [[خانواده]] وی مسئله‌ای است که [[ضرورت]] این امر را دوچندان می‌ساخت. [[حضرت فاطمه]]{{س}} چه در دوران [[تنگدستی]] و چه در زمان [[گشایش]] مادی [[مسلمانان]]، اصل [[ساده‌زیستی]] را همواره با توجه به شرایط زمانه [[اجرا]] می‌کردند. تهیه ضروریات [[زندگی]] به عنوان جهیزیه که با فروش [[زره]] [[حضرت علی]]{{ع}} تهیه شد، وسایل ساده [[زندگی]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۲.</ref> و [[پرهیز]] از برخی امکانات همچون استفاده نکردن از پرده‌ای که برای منزل تهیه شده بود به توصیه [[پیامبر]]{{صل}} ـ که در آن زمان جزء تزئینات به شمار می‌رفت ـ نمونه‌هایی از آن است<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۸۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۳.</ref>.


زاویه دیگر [[ساده‌زیستی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} که [[حقیقت]] [[امر]] را بیشتر آشکار می‌سازد، [[زهد]] و نداشتن [[دلبستگی]] به [[امور مادی]] است که جلوه‌ای از آن، بخشیدن نوترین [[لباس]] خویش در شب [[عروسی]] به یک [[نیازمند]] است<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۳۳، ص۳۴۶.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۱-۳۲۲.</ref>
=== سیره خانوادگی حضرت فاطمه ===
{{اصلی|سیره خانوادگی حضرت فاطمه}}
[[حضرت فاطمه]] {{س}} به عنوان دختر [[پیامبر خاتم]] {{صل}} جایگاهی ویژه نزد آن حضرت داشت به‌گونه‌ای که از محبوب‌ترین افراد نزد ایشان به شمار می‌آمد. آن حضرت در نقش مادری نیز به به [[تربیت]] [[فرزندان]] خویش اهتمام ویژه‌ای داشت و در نقش [[همسرداری]] نیز جایگاهشان چنان برجسته بود که در لحظات پایانی [[عمر]] خویش، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}، [[رضایت]] خویش را از ایشان اعلام کرد و فرمود که هیچ‌گاه در [[زندگی]]، [[رفتاری]] از ایشان ندیده‌اند که خاطر ایشان را به عنوان [[همسر]] آزرده باشد<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱]]، ص۳۲۲-۳۲۴.</ref>


===[[ایثار]]===
=== [[سیره تربیتی حضرت فاطمه]] ===
[[گذشت]] از [[حق]] خویش برای نفع رساندن به دیگران و [[ایثار]] مورد دیگری است که در [[زندگی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} نمونه‌های فراوان دارد. نمونه بارز آن ادای [[نذر]] سه روز [[روزه]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} برای [[سلامتی]] [[بیماری]] [[حسنین]]{{عم}} است. [[حضرت زهرا]]{{س}}، [[حضرت علی]]{{ع}}، [[حسنین]]{{عم}} و فضه خادمه، در هر سه روز، غذای خویش را به [[یتیم]]، [[اسیر]] و [[مسکین]] دادند و با [[آب]] [[افطار]] کردند. نتیجه آن، [[نزول]] [[سوره انسان]]: {{متن قرآن|إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا}}<ref> «با خود می‌گویند: شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه ۹.</ref> در [[تمجید]] از [[اقدام]] خالصانه این [[خانواده]] بود<ref>عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابة، ج۶، ص۲۳۷.</ref>. این گونه ایثارها در امور [[معنوی]] نیز دیده می‌شود که نمونه معروف آن فرمایش "اول [[همسایه]] سپس، خانۀ" [[حضرت فاطمه]]{{س}} به [[امام حسن]]{{ع}} است، در [[استدلال]] بر اینکه چرا در [[دعا]]، دیگران را بر اهل [[خانه]] ترجیح می‌دهد<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۱۸۲؛ محمد بن جریر طبری، دلائل الإمامة، ص۱۵۲.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۲.</ref>


===دختر، [[مادر]]، همسری نمونه===
=== سیره اجتماعی حضرت فاطمه ===
[[حضرت فاطمه]]{{س}} در [[زندگی پیامبر]]{{صل}} [[جایگاه]] خاصی داشت و از محبوب‌ترین افراد نزد ایشان به شمار می‌آمد<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۳۳، ص۲۸۴.</ref>، همین بس که [[پیغمبر]]{{صل}} ایشان را "ام‌أبیها" خواندند<ref>عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۶ ص۲۲۰؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۵۷.</ref> و در مواردی نیز از عبارت "فداها ابوها" استفاده می‌کردند<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ص۱۴۱.</ref>. همچنین [[پیامبر]]{{صل}} ایشان را بسیار می‌بوسید و می‌فرمود از ایشان، بوی [[بهشت]] استشمام می‌شود<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۱۸۳؛ محمد بن جریر طبری، دلائل الإمامة، ص۵۲؛ فرات بن ابراهیم الکوفی، تفسیر فرات الکوفی، ص۱۱۹.</ref> و نیز به [[احترام]] ایشان از جای برمی‌خواستند<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۳۳، ص۲۵۸.</ref>.
{{اصلی|سیره اجتماعی حضرت فاطمه}}
از جمله قلمروهای الگوبخشی [[سیره]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} زندگی اجتماعی آن حضرت است. حیات اجتماعی بانوی [[اسلام]] در این بُعد برای شیفتگان مکتبش بسیار درس‌آموز است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف [[علمی]]، [[اخلاقی]]، [[عبادی]]، [[تربیتی]] و سایر [[کمالات انسانی]] و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل اجتماعی نیز [[انسانی]] ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت.


از معروف‌ترین [[احادیث]] [[پیامبر]]{{صل}} درباره [[حضرت فاطمه]]{{س}} این جمله است: "[[فاطمه]] پاره تن من است، هر کس او را بیازارد مرا [[آزار]] داده و هر که مرا [[آزار]] دهد [[خدا]] را [[آزار]] داده است و هر کس او را خوشحال کند مرا [[خشنود]] ساخته و هر کس مرا [[خشنود]] سازد [[خدا]] را [[خشنود]] ساخته است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِي‏}}؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار، ج۶۷، ص۳.</ref>.
[[فاطمه]] {{س}} گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان [[بیگانه]] [[زندگی]] می‌کرد و [[تمایل]] نداشت حتی مردی نابینا کنار او بنشیند و با او هم‌سخن شود، اما این بدان معنا نیست که [[دختر پیامبر]] {{صل}} از مسئولیت‌های اجتماعی خویش [[غافل]] بوده و خود را در برابر [[جامعه]] و مسائلی که در آن می‌گذرد [[مسئول]] نمی‌دانسته است<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص۱۴۷.</ref>.


گرامی داشتن [[حضرت فاطمه]]{{س}} از جانب [[پیامبر]]{{صل}} نقش مهمی در زدودن [[فرهنگ جاهلی]] آن زمان داشت که داشتن دختر را مایه ننگ می‌دانستند و "چون یکی از آنها را به [[فرزند]] دختری مژده آید از شدت [[غم]] و [[حسرت]]، رخسارش سیاه، و سخت دلتنگ می‌شود و از این عار روی از [[قوم]] خود پنهان می‌دارد و به [[فکر]] می‌افتد که آیا آن دختر را با [[ذلت]] و [[خواری]] نگه دارد یا زنده به [[خاک]] [[گور]] کند": {{متن قرآن|وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ}}<ref> «و چون یکی از ایشان را به دختر (دار شدن) نوید دهند چهره‌اش (از خشم) سیاه می‌شود و او (ناگزیر) خشم خود را فرو می‌خورد از بدی خبری که به او داده‌اند از قوم خود پنهان می‌گردد؛ آیا او را با (احساس) خواری نگه دارد یا (زنده) در خاک پنهان کند؛ هان! بد داوری می‌کنند» سوره نحل، آیه ۵۸-۵۹.</ref>.
=== سیره علمی حضرت فاطمه ===
{{اصلی|سیره علمی حضرت فاطمه}}
[[حضرت فاطمه]] {{س}} به [[شهادت]] [[معصومان]] {{عم}} دارای [[علم]] ما کان و ما یکون تا [[روز قیامت]]<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۲۵، ص۵۸۴.</ref> و در مسائل [[علمی]]، پاسخگوی [[مردم]] و محل رجوع بانوان بود. آثاری که از حضرت به یادگار مانده است مانند: سخنان، [[خطبه‌ها]] و ادعیه‌هایی است که به مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف ایراد فرموده است<ref>اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا {{س}}، ج۲۲، ص۲۶۶-۳۴۱.</ref> و آثاری چون [[مصحف فاطمه]] {{س}} که منسوب به حضرت است و پس از ایشان در دست [[ائمه]] {{عم}} قرار داشت و هم‌اکنون نیز بنابر [[روایات]] نزد [[حضرت ولی‌عصر]] {{ع}} است<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱]]، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref>.


[[فرزندان حضرت]] [[فاطمه]]{{س}} [[مادر]] خویش را در [[کودکی]] از دست دادند؛ ولی در همین زمان اندک نیز ایشان، اهتمام ویژه‌ای به [[تربیت]] [[فرزندان]] خویش داشتند. در [[تاریخ]] آمده است: زمانی که [[حسنین]]{{عم}} به بازی با یکدیگر مشغول بودند ایشان و [[پیامبر]]{{صل}} آنان را در هر چه بهتر انجام دادن بازی [[تشویق]] می‌کردند؛ چون نقش عمده‌ای در [[تربیت]] دارد<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الأطهار، ج۴۳، ص۲۸۶.</ref>.
=== [[سیره تبلیغی حضرت فاطمه]] ===


شیوه [[همسرداری]] ایشان علاوه بر نمود آن در مظاهر [[زندگی]]، از سخنان پایانی این دو [[شخصیت]] بزرگوار در لحظات پایانی [[زندگانی حضرت فاطمه]]{{س}} آشکار می‌شود که [[حضرت علی]]{{ع}} خطاب به [[حضرت فاطمه]]{{س}} [[رضایت]] خویش را از ایشان اعلام کرد و فرمود که هیچ‌گاه در [[زندگی]]، [[رفتاری]] از ایشان ندیده‌اند که خاطر ایشان را به عنوان [[همسر]] آزرده باشد<ref>فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص۱۵۱.</ref>. در [[حدیثی]] از ایشان آمده است: "[[بهترین]] شما کسانی هستند که در [[برخورد با مردم]] نرم‌تر و مهربان‌ترند و با همسرانشان [[مهربان]] و بخشنده‌اند"<ref>محمد بن جریر طبری، دلائل الإمامة، ص۷.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۲-۳۲۴.</ref>
=== سیره سیاسی حضرت فاطمه ===
{{اصلی|سیره سیاسی حضرت فاطمه}}
از جمله قلمروهای الگوبخشی [[سیره]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} زندگی سیاسی آن حضرت است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف [[علمی]]، [[اخلاقی]]، [[عبادی]]، [[تربیتی]] و سایر [[کمالات انسانی]] و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل سیاسی نیز [[انسانی]] ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت. [[فاطمه]] {{س}} گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان [[بیگانه]] [[زندگی]] می‌کرد، اما این بدان معنا نیست که [[دختر پیامبر]] {{صل}} از مسئولیت‌های اجتماعی خویش [[غافل]] بوده و خود را در برابر [[جامعه]] و مسائلی که در آن می‌گذرد [[مسئول]] نمی‌دانسته است.


===[[عدالت]]===
[[حیات فاطمه]] {{س}} در [[مکه]] و در [[مدینه]] سرشار از وقایع و رخدادهای مهم [[فرهنگی]]، اجتماعی، سیاسی و نظامی بود و فاطمه {{س}} در همان حال که از ویژگی‌های لطیف زنانه برخوردار بود، در همه این عرصه‌ها تا آنجا که [[وظیفه]] ایجاب می‌کرد حضور داشت. او [[زندگی سیاسی]] را از همان دوران خردسالی و در کنار پدر بزرگوار خویش آغاز کرد و در همه جبهه‌های رویارویی [[رسول خدا]] {{صل}} با طاغوت‌های [[زمان]] خویش، همراه و پشتیبان آن حضرت بود. زمانی هم که به مدینه [[هجرت]] و با دومین [[شخصیت]] [[اسلام]] [[ازدواج]] کرد، سنگر به سنگر با او پیش رفت؛ گویی یک روح بودند در دو بدن. پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} و پیدایی رخدادهای جدید در [[جامعه اسلامی]]، فصلی جدید از [[زندگی سیاسی]] [[فاطمه]] {{س}} آغاز شد؛ فصلی که با مراحل پیشین بسیار متفاوت بود و [[دختر پیامبر]] {{صل}} را با همه خستگی ناشی از کار [[خانه]] سرپرستی کودکان خردسال، اشتغالات [[عبادی]] و [[اجتماعی]] و از همه [[رنج]] آورتر، فراق پدر، با همه توان به میدان [[سیاست]] کشانید<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص۱۴۷ ـ ۱۵۳؛ [[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱]]، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>.
[[حضرت فاطمه]]{{س}} نزد [[خداوند]] در بالاترین [[درجات ایمان]] قرار داشت و [[فرزند]] بزرگ‌ترین [[شخصیت]] روزگار خویش بود؛ اما به لحاظ مادی، خود را همچون سایر [[مردم]] می‌دانست؛ برای نمونه، زمانی که انجام امور [[خانه]] و فرزندداری بر ایشان طاقت‌فرسا شده بود و از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} خدمت‌کار خواستند، [[پیامبر]]{{صل}} به علت [[تنگدستی]] اغلب [[مسلمانان]]، تسبیحات اربعه را برای تسهیل در امور به ایشان آموخت که بسیار برای ایشان کارگشا بود<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۳۶۶.</ref>.


[[حضرت زهرا]]{{س}} در روزگار [[گشایش]] مادی [[مسلمانان]] نیز که فضه به عنوان خدمتکار نزد ایشان بود، با توافق یکدیگر به تقسیم کار پرداخته بودند و به صورت یک روز در میان، روزی را به امور منزل و روزی را به [[عبادت]] می‌گذراند. بدین ترتیب، آن حضرت، هیچ تفاوتی بین خود و خدمتکار خویش قائل نبود<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۲۸.</ref>. همچنین به پیشنهاد [[پیامبر]]{{صل}} امور داخل منزل به عهده [[حضرت فاطمه]]{{س}} و انجام امور خارج منزل به عهده [[حضرت علی]]{{ع}} گذارده شده بود<ref>شمس الدین السرخسی، المبسوط، ج۱۶، ص۵۵؛ ابوبکر کاشانی، بدائع الصنائع، ج۴، ص۲۴ و ۱۹۲.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۴.</ref>
=== [[سیره اقتصادی حضرت فاطمه]] ===


===[[حجاب]] و [[عفاف]] و حضور [[اجتماعی]] ـ [[سیاسی]]===
=== [[سیره فرهنگی حضرت فاطمه]] ===
[[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} به پوشش خویش و در معرض افراد نامحرم قرار نگرفتن بسیار اهمیت می‌دادند و در واپسین روزهای [[حیات]] خویش نیز از اینکه پس از [[وفات]]، حجم [[بدن]] ایشان را نامحرم ببیند، نگران بودند<ref>احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۳.</ref>. در عین حال بدون هر گونه [[افراط و تفریط]] در مواقع ضروری در [[امور اجتماعی]] به تناسب [[جایگاه اجتماعی]] خویش به عنوان یک [[زن]] مشارکت داشتند. در زمان [[حیات]] [[پیغمبر]]{{صل}} پس از [[غزوات]]، همچون [[مکه]]، [[یار]] و غمخوار [[پدر]] و [[همسر]] بودند و نقش امدادگر را در درمان جراحات آنان ایفا می‌کردند<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الأشراف، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۴۸.</ref>.


[[ارتباط]] صمیمانه با [[خویشاوندان]] و [[همدردی]] با آنان همچون درست کردن [[غذا]] به مدت سه روز برای [[خانواده]] [[حمزه]]، عموی [[رسول خدا]]{{صل}} پس از [[شهادت]] وی به توصیه [[رسول اکرم]]{{صل}}<ref>شیخ کلینی، اصول الکافی، ج۱، ص۲۴۱.</ref>، تهیه نان برای [[پیامبر]]{{صل}} هنگام حفر [[خندق]] در نقش [[پشتیبانی]]<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۱۷۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۹.</ref>، حضور هفتگی بر [[مزار]] [[شهدا]] از جمله [[حمزه]] در زمان [[حیات]] [[رسول خدا]]{{صل}} و پس از [[رحلت]] ایشان، حضوری از نوع دیگر در اجتماع توسط ایشان است<ref>شیخ کلینی، اصول الکافی، ج۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۰۳۴.</ref>.
=== [[سیره مدیریتی حضرت فاطمه]] ===


نقش ایشان در ماجرای [[مباهله]] [[مسیحیان]] [[نجران]]، همراه [[پیامبر]]{{صل}}، [[حضرت علی]]{{ع}} و [[حسنین]]{{عم}} ـ که در [[قرآن]] نیز بدان اشاره شده است<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۸۱.</ref> ـ حضور مهم [[سیاسی]] ایشان در زمان [[پیامبر]]{{صل}} است: {{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}} <ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>. اقدامات [[اجتماعی]] ـ [[سیاسی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} پس از [[رحلت]] [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} در [[حمایت]] از جریان حامی [[امامت]] نیز نمونه‌هایی دیگر از این حضور است<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>.
=== سیره نظامی حضرت فاطمه ===
{{اصلی|سیره نظامی حضرت فاطمه}}
از جمله قلمروهای الگوبخشی [[سیره]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} زندگی سیاسی و نظامی آن حضرت است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف [[علمی]]، [[اخلاقی]]، [[عبادی]]، [[تربیتی]] و سایر [[کمالات انسانی]] و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل نظامی نیز [[انسانی]] ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت. [[فاطمه]] {{س}} گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان [[بیگانه]] [[زندگی]] می‌کرد، اما این بدان معنا نیست که از مسئولیت‌های اجتماعی خویش [[غافل]] بوده و خود را در برابر [[جامعه]] و مسائلی که در آن می‌گذرد [[مسئول]] نمی‌دانسته است.


===[[جایگاه علمی]] و آثار===
در طول نه سال [[زندگی]] مشترک [[فاطمه]] و علی {{عم}} بیش از شصت برخورد نظامی بین [[پیامبر]] {{صل}} و مخالفان رخ داد که علی {{ع}} در بسیاری از آنها حضور داشت. [[حضرت زهرا]] {{س}} در این مدت، ضمن ایفای [[مسئولیت]] سنگین خانه‌داری و فرزندداری، در مواقع لازم با حضور در میدان‌های [[نبرد]] به [[یاری]] [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌شتافت و کارهای خدماتی و امدادی انجام می‌داد<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|درآمدی بر سیره فاطمی]]، ص۱۴۷ ـ ۱۵۳.</ref>.
[[حضرت فاطمه]]{{س}} به [[شهادت]] [[معصومان]]{{عم}} دارای [[علم]] ما کان و ما یکون تا [[روز قیامت]]<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۲۵، ص۵۸۴.</ref> و در مسائل [[علمی]]، پاسخگوی [[مردم]] و محل [[رجوع]] بانوان بود. نمونه بارزی از تربیت‌یافتگان [[مکتب]] [[علمی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} فضه خادمه است که بیست سال، پایان [[عمر]] خویش را [[قادر]] بود تنها با استفاده از [[آیات قرآنی]] به سؤالات پاسخ گوید<ref>عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۷، ص۲۳۶.</ref>.
 
آثاری که از حضرت به یادگار مانده است در قالب دو دسته بررسی می‌شود:
#'''بخش اول،''' شامل سخنان، [[خطبه‌ها]] و ادعیه‌هایی است که به مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف ایراد فرموده و با استفاده از منابع می‌توان بدان دست یافت<ref>اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا{{س}}، ج۲۲، ص۲۶۶-۳۴۱.</ref>. همچنین افراد زیادی همچون [[امام علی]]{{ع}}، [[حسنین]]{{عم}}، [[ام‌کلثوم]]، [[زینب|زینت کبری]]، [[ابن‌عباس]]، [[ابن‌مسعود]]، [[أسماء بنت عمیس]]، [[عایشه]]، [[ام‌سلمه]]، سلمی، [[ام‌رافع]]، أنس و... از ایشان [[روایت]] کرده‌اند<ref>ابن حجر عسقلانی، الإصابه فی معرفة الصحابة، ج۸، ص۲۶۲؛ اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا{{س}}، ج۲۲، ص۵۲۶ و ۶۱۲.</ref>.
#'''بخش دوم''' آثاری چون [[مصحف فاطمه]]{{س}} منسوب به حضرت است که پس از ایشان در دست [[ائمه]]{{عم}} قرار داشت و هم‌اکنون نیز بنابر [[روایات]] نزد [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} است. پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} برای کاستن از [[اندوه]] [[حضرت زهرا]]{{س}}، مطالب این [[صحیفه]] به دست یکی از [[فرشتگان الهی]] بر آن بانوی بزرگوار، ایراد شد و [[حضرت علی]]{{ع}} نیز آن را [[املا]] می‌کرد. نفی درج [[آیات قرآنی]] و [[احکام شرعی]] در [[مصحف فاطمه]]{{س}} و وجود مطالبی درباره [[مقام]] و [[منزلت]] [[پیامبر]]{{صل}}، [[آینده]] [[فرزندان حضرت زهرا]]{{س}} [[پیشگویی]] رخدادها، نام‌های [[انبیا]] و [[اوصیا]]، [[پادشاهان]] و پدرانشان، وصایای [[حضرت فاطمه]]{{س}} عناوین کلی محتوای [[مصحف]] است که در [[روایات]]، بدان اشاره شده است، بنابراین این [[گمان]] برخی را رد می‌کند که [[شیعه]] اثنی‌عشری را متهم به داشتن [[قرآنی]] دیگر به نام [[مصحف فاطمه]] کرده‌اند. [[سند]] و [[روایات]] [[مصحف فاطمه]]{{س}} نیز معتبر است و صحت انتساب را [[تأیید]] می‌کند<ref>سید جعفر مرتضی عاملی، رنج‌های زهرا، ص۹۷-۱۰۹؛ نیز نک: محمد دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمه{{س}}.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref>
 
====[[حکمت]] [[دستورهای الهی]] از دیدگاه [[حضرت فاطمه]]{{س}}====
[[حضرت زهرا]] {{س}} در سخنانی در بیان [[حکمت]] برخی از دستورهای [[خداوند]] فرموده‌اند: "پس [[خداوند]]، [[ایمان]] را برای [[طهارت]] شما از [[شرک]] قرار داد و [[نماز]] را دوری از [[کبر]] و [[زکات]] را صفای [[روح]] و زیادی در روزی و [[روزه]] را تحکیم [[اخلاص]] و [[حج]] را بلندی و رفعت [[دین]] و احیای سنت‌ها و اعلان [[شریعت]] و [[عدالت]] را [[نظام]] قلب‌ها و قبولی [[دین]] و [[اطاعت]] ما [[اهل بیت]] را باعث [[نظام]] داشتن [[ملت]] و [[امامت]] ما را [[امان]] از [[تفرقه]] و جدایی و [[جهاد]] را [[عزت اسلام]] و [[صبر]] را کمکی بر [[استحقاق]] [[اجر]] و [[امر به معروف]] را باعث [[مصلحت عمومی]] و [[نهی از منکر]] را برای [[تنزیه]] [[دین]] و [[نیکی]] به [[والدین]] را [[حفظ]] از [[نارضایتی]] و [[صله ارحام]] را مایه طولانی شدن [[عمر]] و کثرت افراد یکدل و [[قصاص]] را [[حفظ]] [[خون‌ها]] و وفای به [[نذر]] را روزنه‌ای برای [[بخشش گناهان]] و کامل کردن کیل و وزن را برای [[حفظ]] [[اموال]] از [[نقص]] و ضرر و [[نهی]] از نوشیدن شراب را دوری از [[پلیدی]] و [[پرهیز]] از نسبت ناروا به بانوان عفیفه را [[مانع]] از [[لعنت]] و دوری از دزدی را سبب جلوگیری از [[اعمال]] [[زشت]] و نخوردن [[مال یتیم]] و برنداشتن آن را پناهی از [[ظلم]] و [[نهی]] از [[زنا]] را [[حفظ]] از [[غضب الهی]] و [[عدالت]] در [[احکام]] را مایه دلگرمی [[مردم]] و [[ظلم]] نکردن در [[حکم]] را برای [[ترس]] از [[حق]] قرار داده و برای [[اخلاص]] در [[ربوبیت]] خود، [[شرک]] را [[حرام]] کرده است.
 
پس [[تقوای الهی]] را در بالاترین [[درجه]] پیشه خود کنید و در حالی از این [[دنیا]] بروید که [[مسلمان]] باشید و از [[فرامین]] [[خدا]] روی برنگردانید و آنچه امر فرموده [[اطاعت]] کنید و از آنچه [[نهی]] فرموده خودداری کنید و پیرو [[علم]] باشید و بدان [[تمسک]] کنید که فقط [[بندگان]] [[آگاه]] از [[خدا]] می‌ترسند.
 
پس [[حمد]] و ثنای خدایی را به جا آورید که با [[عظمت]] و نورش، تمام اهل [[آسمان]] و [[زمین]] در جستجوی وسیله‌ای به سوی اویند و ما آن وسیله [[الهی]] در خلقش هستیم و ما [[آل]] [[رسول]] خداییم و ما [[مقربان]] درگاه [[خدا]] و [[جایگاه]] [[قدس]] او و [[حجت]] [[غیب]] [[الهی]] و [[وارث]] انبیای اوییم"<ref>محمدباقر انصاری، سید حسین رجایی، صدای فاطمی فدک، ص۲۷ (فرازی از خطبه حضرت زهرا{{س}} در مسجد).</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۶-۳۲۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[سیره فردی حضرت فاطمه]]
* [[سبک زندگی حضرت فاطمه]]
*[[سیره اخلاقی حضرت فاطمه]]
* [[سیره اخلاقی حضرت فاطمه]]
*[[سیره عبادی حضرت فاطمه]]
* [[سیره عبادی حضرت فاطمه]]
*[[سیره خانوادگی حضرت فاطمه]]
* [[سیره خانوادگی حضرت فاطمه]]
*[[سیره تربیتی حضرت فاطمه]]
* [[سیره تربیتی حضرت فاطمه]]
*[[سیره اجتماعی حضرت فاطمه]]
* [[سیره اجتماعی حضرت فاطمه]]
*[[سیره علمی حضرت فاطمه]]
* [[سیره علمی حضرت فاطمه]]
*[[سیره تبلیغی حضرت فاطمه]]
* [[سیره تبلیغی حضرت فاطمه]]
*[[سیره سیاسی حضرت فاطمه]]
* [[سیره سیاسی حضرت فاطمه]]
*[[سیره اقتصادی حضرت فاطمه]]
* [[سیره اقتصادی حضرت فاطمه]]
*[[سیره فرهنگی حضرت فاطمه]]
* [[سیره فرهنگی حضرت فاطمه]]
*[[سیره مدیریتی حضرت فاطمه]]
* [[سیره مدیریتی حضرت فاطمه]]
*[[سیره نظامی حضرت فاطمه]]
* [[سیره نظامی حضرت فاطمه]]
*[[سیره قضایی حضرت فاطمه]]
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:10068654.jpg|22px]] [[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[درآمدی بر سیره فاطمی (کتاب)|'''درآمدی بر سیره فاطمی''']]
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
# [[پرونده:1100354.jpg|22px]] [[محمد کرمانی کجور | کرمانی کجور، محمد]]، [[فاطمه زهرا دختر رسول خدا (مقاله)| مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱‌''']]
# [[پرونده:10117116.jpg|22px]] [[محمد رضا جباری|جباری، محمد رضا]]، [[سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا (کتاب)|'''سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا''']]
# [[پرونده:IM009705.jpg|22px]] [[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|'''مادران چهارده معصوم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۹۱: خط ۹۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:حضرت فاطمه]]
[[رده:فاطمه زهرا]]
[[رده:سیره معصوم]]
[[رده:سیره حضرت فاطمه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۱

سیره حضرت فاطمه(س) از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر (ص)، همسر امامت و مادر ولایت و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک الگو مطرح می‌سازد. سیره حضرت در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و ... هرچند به صورت اندک در تاریخ آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع نقل شده، از زاویه‌های مختلف، ابعاد مختلفی از زندگی این شخصیت را برای ما آشکار می‌سازد.

مقدمه

سیره حضرت فاطمه (س) از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر (ص)، همسر امامت و مادر ولایت و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک الگو مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است. بنابه فرموده حضرت ولی‌عصر (ع) که مادرشان، حضرت فاطمه (س) را به عنوان الگویی برای خود معرفی می‌کنند[۱]، علاوه بر آنکه جنبه‌هایی از شخصیت ایشان که به شئون انسانیت باز می‌گردد، الگویی برای تمامی انسان‌ها اعم از زن و مرد است، به عنوان نمونه‌ای کامل برای زنان نیز (در شناخت ابعاد مختلف وجودی شخصیت زن، پی بردن به ارزش استعدادهای موجود در زن بدون تحت تأثیر القائاتی که در تحقیر جنس زن وجود دارد و در نهایت ظهور استعدادها در ابعاد مختلف به دور از هر گونه افراط و تفریط و در نهایت رسیدن به کمال و قرب الهی) مطرح است.

سیره حضرت در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی هرچند به صورت اندک در تاریخ آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع نقل شده، از زاویه‌های مختلف اعتقادی، اخلاقی و عملی، ابعاد مختلفی از زندگی این شخصیت را برای ما آشکار می‌سازد[۲].

ابعاد سیره فاطمی

سبک زندگی حضرت فاطمه

سیره اخلاقی حضرت فاطمه

در بیان سیره اخلاقی حضرت فاطمه (س) به موارد متعددی اشاره شده است که بیانگر سلوک معنوی و اخلاقی ایشان است؛ برخی از آنها عبارت‌اند از:

  1. ایمان و اخلاص: حضرت فاطمه (س) به عنوان برترین بانوی جهان مطرح است. این امر بیانگر درجه ایمان ایشان است. اخلاص در اعمال که به نیت افراد برمی‌گردد نیز از موارد بسیار مهمی است که خداوند در سوره انسان، آن را اذعان کرده است: ﴿إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا[۳].
  2. ساده‌زیستی و زهد: اکتفا به ضروریات زندگی و ساده‌زیستی، ویژگی برجسته فردی است که در مدینه به عنوان فرزند رهبر جامعه نبوی محسوب می‌شد. حضرت فاطمه (س) چه در دوران تنگدستی و چه در زمان گشایش مادی مسلمانان، اصل ساده‌زیستی را همواره با توجه به شرایط زمانه اجرا می‌کردند.
  3. ایثار: گذشت از حق خویش برای نفع رساندن به دیگران و ایثار، مورد دیگری است که در زندگی حضرت فاطمه (س) نمونه‌های فراوان دارد. نمونه بارز آن ادای نذر سه روز روزه حضرت فاطمه (س) برای سلامتی بیماری "حسنین" (ع) است.
  4. عدالت: حضرت فاطمه (س) نزد خداوند در بالاترین درجات ایمان قرار داشت و فرزند بزرگ‌ترین شخصیت روزگار خویش بود؛ اما به لحاظ مادی، خود را همچون سایر مردم می‌دانست. ایشان در روزگار گشایش مادی مسلمانان نیز که فضه به عنوان خدمتکار نزد ایشان بود، با توافق یکدیگر به تقسیم کار پرداخته بودند و به صورت یک روز در میان، روزی را به امور منزل و روزی را به عبادت می‌گذراند[۴].

سیره عبادی حضرت فاطمه

در احادیث شیعه آمده است، هنگامی که فاطمه در محرابش به عبادت می‌ایستاد، خداوند به فرشتگان می‌فرمود: "ای فرشتگانم! به بنده‌ام فاطمه بنگرید که در برابر من ایستاده به حالتی که شانه‌هایش از ترس من لرزان است و با قلب خود به عبادت من روی آورده"[۵] و وقتی او در محراب می‌ایستد، هفتاد هزار فرشته مقرب بر او سلام می‌فرستند و به همان سخنی که فرشتگان، با آن مریم را ندا دادند، ندا داده و می‌گویند: "فاطمه! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان برتری داده است"[۶].[۷]

دعا و مناجات در محضر الهی از عبادات مطلوب و شیرین فاطمه بود و روایات زیادی، مشتمل بر دعاهای آن حضرت با مضامین بلند و آسمانی در منابع روایی به چشم می‌خورد[۸].[۹]

عبادت دختر پیامبر، عبادت خشک و بی‌روح نبود؛ بلکه عبادت همراه با خشوع و خضوع بود. وی که بارها شاهد نجوای عارفانه و عاشقانه پدر بزرگوارش در محراب عبادت بود، از پدر آموخته بود که چگونه عبادتی موجب سعادت انسان و باعث تکامل روح می‌شود. او که تربیت شده مکتب وحی الهی بود، می‌دانست عبادتی موجب رستگاری است که همراه خشوع و خشیت الهی باشد[۱۰]. او چندان اهل تهجد، عبادت و شب‌زنده‌داری بود که حسن بصری می‌گوید: «در میان امت، از نظر عبادت، والاتر از فاطمه (س) کسی نبود. او به قدری به نماز ایستاد که قدم‌هایش ورم کرد»[۱۱].[۱۲]

سیره خانوادگی حضرت فاطمه

حضرت فاطمه (س) به عنوان دختر پیامبر خاتم (ص) جایگاهی ویژه نزد آن حضرت داشت به‌گونه‌ای که از محبوب‌ترین افراد نزد ایشان به شمار می‌آمد. آن حضرت در نقش مادری نیز به به تربیت فرزندان خویش اهتمام ویژه‌ای داشت و در نقش همسرداری نیز جایگاهشان چنان برجسته بود که در لحظات پایانی عمر خویش، امیرالمؤمنین (ع)، رضایت خویش را از ایشان اعلام کرد و فرمود که هیچ‌گاه در زندگی، رفتاری از ایشان ندیده‌اند که خاطر ایشان را به عنوان همسر آزرده باشد[۱۳].[۱۴]

سیره تربیتی حضرت فاطمه

سیره اجتماعی حضرت فاطمه

از جمله قلمروهای الگوبخشی سیره حضرت فاطمه (س) زندگی اجتماعی آن حضرت است. حیات اجتماعی بانوی اسلام در این بُعد برای شیفتگان مکتبش بسیار درس‌آموز است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف علمی، اخلاقی، عبادی، تربیتی و سایر کمالات انسانی و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل اجتماعی نیز انسانی ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت.

فاطمه (س) گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان بیگانه زندگی می‌کرد و تمایل نداشت حتی مردی نابینا کنار او بنشیند و با او هم‌سخن شود، اما این بدان معنا نیست که دختر پیامبر (ص) از مسئولیت‌های اجتماعی خویش غافل بوده و خود را در برابر جامعه و مسائلی که در آن می‌گذرد مسئول نمی‌دانسته است[۱۵].

سیره علمی حضرت فاطمه

حضرت فاطمه (س) به شهادت معصومان (ع) دارای علم ما کان و ما یکون تا روز قیامت[۱۶] و در مسائل علمی، پاسخگوی مردم و محل رجوع بانوان بود. آثاری که از حضرت به یادگار مانده است مانند: سخنان، خطبه‌ها و ادعیه‌هایی است که به مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف ایراد فرموده است[۱۷] و آثاری چون مصحف فاطمه (س) که منسوب به حضرت است و پس از ایشان در دست ائمه (ع) قرار داشت و هم‌اکنون نیز بنابر روایات نزد حضرت ولی‌عصر (ع) است[۱۸].

سیره تبلیغی حضرت فاطمه

سیره سیاسی حضرت فاطمه

از جمله قلمروهای الگوبخشی سیره حضرت فاطمه (س) زندگی سیاسی آن حضرت است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف علمی، اخلاقی، عبادی، تربیتی و سایر کمالات انسانی و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل سیاسی نیز انسانی ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت. فاطمه (س) گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان بیگانه زندگی می‌کرد، اما این بدان معنا نیست که دختر پیامبر (ص) از مسئولیت‌های اجتماعی خویش غافل بوده و خود را در برابر جامعه و مسائلی که در آن می‌گذرد مسئول نمی‌دانسته است.

حیات فاطمه (س) در مکه و در مدینه سرشار از وقایع و رخدادهای مهم فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی بود و فاطمه (س) در همان حال که از ویژگی‌های لطیف زنانه برخوردار بود، در همه این عرصه‌ها تا آنجا که وظیفه ایجاب می‌کرد حضور داشت. او زندگی سیاسی را از همان دوران خردسالی و در کنار پدر بزرگوار خویش آغاز کرد و در همه جبهه‌های رویارویی رسول خدا (ص) با طاغوت‌های زمان خویش، همراه و پشتیبان آن حضرت بود. زمانی هم که به مدینه هجرت و با دومین شخصیت اسلام ازدواج کرد، سنگر به سنگر با او پیش رفت؛ گویی یک روح بودند در دو بدن. پس از رحلت پیامبر (ص) و پیدایی رخدادهای جدید در جامعه اسلامی، فصلی جدید از زندگی سیاسی فاطمه (س) آغاز شد؛ فصلی که با مراحل پیشین بسیار متفاوت بود و دختر پیامبر (ص) را با همه خستگی ناشی از کار خانه سرپرستی کودکان خردسال، اشتغالات عبادی و اجتماعی و از همه رنج آورتر، فراق پدر، با همه توان به میدان سیاست کشانید[۱۹].

سیره اقتصادی حضرت فاطمه

سیره فرهنگی حضرت فاطمه

سیره مدیریتی حضرت فاطمه

سیره نظامی حضرت فاطمه

از جمله قلمروهای الگوبخشی سیره حضرت فاطمه (س) زندگی سیاسی و نظامی آن حضرت است. او همان‌گونه که در ابعاد مختلف علمی، اخلاقی، عبادی، تربیتی و سایر کمالات انسانی و ارزش‌های دینی پیشگام بود، در مسائل نظامی نیز انسانی ممتاز و چهر‌ه‌ای فعال به شمار می‌رفت. فاطمه (س) گرچه در شرایط عادی، بانویی خانه‌دار بود و دور از مردان بیگانه زندگی می‌کرد، اما این بدان معنا نیست که از مسئولیت‌های اجتماعی خویش غافل بوده و خود را در برابر جامعه و مسائلی که در آن می‌گذرد مسئول نمی‌دانسته است.

در طول نه سال زندگی مشترک فاطمه و علی (ع) بیش از شصت برخورد نظامی بین پیامبر (ص) و مخالفان رخ داد که علی (ع) در بسیاری از آنها حضور داشت. حضرت زهرا (س) در این مدت، ضمن ایفای مسئولیت سنگین خانه‌داری و فرزندداری، در مواقع لازم با حضور در میدان‌های نبرد به یاری رزمندگان اسلام می‌شتافت و کارهای خدماتی و امدادی انجام می‌داد[۲۰].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِي أُسْوَةٌ حَسَنَة»؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار، ج۵۳، ص۱۸۰.
  2. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۲۰.
  3. «(با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی» سوره انسان، آیه ۹.
  4. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۲۰ ـ ۳۲۴.
  5. الامالی، شیخ صدوق، ص۹؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۵، ص۱۷.
  6. الامالی، شیخ صدوق، ص۵۷۵؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۴۹؛ بشارة المصطفی، طبری، ص۲۷۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۳۴.
  7. کرمانی کجور، محمد، مقاله «فاطمه زهرا دختر رسول خدا»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱، ص۲۶۴.
  8. بنگرید: بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم، جلد اول از مجلد فاطمه، ص۳۳۸ - ۳۰۷؛ شیخ الاسلامی، مسند فاطمه الزهرا، ص۲۱۳-۲۴۵.
  9. جباری، محمد رضا، سیره اخلاقی و سبک زندگی حضرت زهرا، ص ۶۷.
  10. ﴿قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ «بی‌گمان مؤمنان رستگارند» سوره مؤمنون، آیه ۱.
  11. مناقب، ج۳، ص۳۸۹.
  12. مظفری ورسی، حیدر، مادران چهارده معصوم، ص ۱۱۳.
  13. فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص۱۵۱.
  14. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۲۲-۳۲۴.
  15. رفیعی، علی، درآمدی بر سیره فاطمی، ص۱۴۷.
  16. سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۲۵، ص۵۸۴.
  17. اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا (س)، ج۲۲، ص۲۶۶-۳۴۱.
  18. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۲۵-۳۲۶.
  19. رفیعی، علی، درآمدی بر سیره فاطمی، ص۱۴۷ ـ ۱۵۳؛ شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.
  20. رفیعی، علی، درآمدی بر سیره فاطمی، ص۱۴۷ ـ ۱۵۳.