نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=150%|' به '{{عربی|') |
|||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
::::::آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::آقای '''[[سید مجتبی السادة]]'''، در کتاب ''«[[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::#« '''نمایان شدن بدنی کاملا واضح در قرص خورشید و دستی که از آسمان اشاره می‌کند:''' | ::::#« '''نمایان شدن بدنی کاملا واضح در قرص خورشید و دستی که از آسمان اشاره می‌کند:''' | ||
::::##'''خارج شدن سروسینه مردی در قرص خورشید:''' [[امام باقر]] {{ع}} ذیل این آیه که: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ}}﴾}}<ref>اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.</ref>. فرمودند: خداوند با آنها چنین خواهد کرد؛ راوی می‌گوید: پرسیدم آنها چه کسانی هستند؟ فرمودند: [[بنی امیه]] و پیروان آنها منظور [[سفیانی]] و یارانش است<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود {{ع}}، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.</ref>. راوی می‌گوید باز پرسیدم: آن آیه چیست؟ حضرت جواب دادند:"ثابت ماندن خورشید از ظهر تا وقت عصر و خارج شدن سینه و صورت مردی در قرص خورشید که با حسب و نسبش برای مردم شناخته شده است. اینها در زمان سفیانی است و پس از آن او و پیروانش هلاک می‌شوند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. این حدیث به خوبی تبیین می‌کند که این علامت پس از [[خروج سفیانی]] است و [[سفیانی]] هم همانگونه که بیان شد در ماه رجب خروج می‌کند. علاوه بر این، [[امام صادق]] {{ع}} طی حدیث دیگری تصریح می‌کنند که این نشانه در ماه رجب واقع می‌شود و فرمودند: "سالی که در آن صیحه و فریاد آسمانی واقع می‌شود، قبل از آن آیه‌ای در ماه رجب نمایان خواهد شد"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. راوی می‌گوید: پرسیدم آن آیه چیست؟ فرمودند: چهره‌ای که در ماه (و به قولی خورشید) و دستی نمایان، دیده می‌شود. این بدن کامل و نمایان (سینه و صورت) از آن همان کسی است که نداهای سه‌گانه ماه رجب را- همانگونه که خواهیم دید- سر خواهد داد. از [[امام رضا]] {{ع}} نقل کرده‌اند که ضمن حدیثی طولانی می‌فرمایند:"...و صدای سومی که [با آن] بدنی واضح و نمایان در قرص شمس دیده می‌شود..." <ref>{{عربی | ::::##'''خارج شدن سروسینه مردی در قرص خورشید:''' [[امام باقر]] {{ع}} ذیل این آیه که: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ}}﴾}}<ref>اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.</ref>. فرمودند: خداوند با آنها چنین خواهد کرد؛ راوی می‌گوید: پرسیدم آنها چه کسانی هستند؟ فرمودند: [[بنی امیه]] و پیروان آنها منظور [[سفیانی]] و یارانش است<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود {{ع}}، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.</ref>. راوی می‌گوید باز پرسیدم: آن آیه چیست؟ حضرت جواب دادند:"ثابت ماندن خورشید از ظهر تا وقت عصر و خارج شدن سینه و صورت مردی در قرص خورشید که با حسب و نسبش برای مردم شناخته شده است. اینها در زمان سفیانی است و پس از آن او و پیروانش هلاک می‌شوند"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. این حدیث به خوبی تبیین می‌کند که این علامت پس از [[خروج سفیانی]] است و [[سفیانی]] هم همانگونه که بیان شد در ماه رجب خروج می‌کند. علاوه بر این، [[امام صادق]] {{ع}} طی حدیث دیگری تصریح می‌کنند که این نشانه در ماه رجب واقع می‌شود و فرمودند: "سالی که در آن صیحه و فریاد آسمانی واقع می‌شود، قبل از آن آیه‌ای در ماه رجب نمایان خواهد شد"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.</ref>. راوی می‌گوید: پرسیدم آن آیه چیست؟ فرمودند: چهره‌ای که در ماه (و به قولی خورشید) و دستی نمایان، دیده می‌شود. این بدن کامل و نمایان (سینه و صورت) از آن همان کسی است که نداهای سه‌گانه ماه رجب را- همانگونه که خواهیم دید- سر خواهد داد. از [[امام رضا]] {{ع}} نقل کرده‌اند که ضمن حدیثی طولانی می‌فرمایند:"...و صدای سومی که [با آن] بدنی واضح و نمایان در قرص شمس دیده می‌شود..." <ref>{{عربی|" وَ الصَّوْتُ الثَّالِثُ يَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً نَحْوَ عَيْنِ الشَّمْسِ هَذَا "}}؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳ با الفاظی دیگر.</ref>. برخی از علما معتقدند که این پیکر همان بدن مطهر [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} است که مردم ایشان را می‌شناسند. شیخ [[محمد نجفی]] در کتاب بیان الائمه {{عم}} (ج ۳ ص ۴۸) چنین نظری را بیان می‌کنند. و بعضی دیگر می‌گویند [[حضرت مسیح]]{{ع}} است که این نظر را حجة الاسلام [[علی کورانی]] در کتاب الممهدون لل[[مهدی]] {{ع}} (ص ۳۷) بیان کرده‌اند که این نظر قابل قبول‌تر به نظر می‌رسد. | ||
::::##'''دستی که در آسمان ظاهر می‌شود و اشاره می‌کند: این حق است این حق است:''' بعضی از روایات این نشانه را از علایم حتمی شمرده‌اند: [[امام صادق]] {{ع}} در حدیثی بلند و طولانی فرمودند: "و دستی که از آسمان طلوع کرده و نمایان می‌شود از علایم حتمی است"<ref>{{عربی | ::::##'''دستی که در آسمان ظاهر می‌شود و اشاره می‌کند: این حق است این حق است:''' بعضی از روایات این نشانه را از علایم حتمی شمرده‌اند: [[امام صادق]] {{ع}} در حدیثی بلند و طولانی فرمودند: "و دستی که از آسمان طلوع کرده و نمایان می‌شود از علایم حتمی است"<ref>{{عربی|" وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۲۰؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۸۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶.</ref>. آن حضرت در تبیین علامت‌های روز موعود هم این‌چنین می‌فرمایند: "نشانه آن‌روز دستی است از آسمان بر [[حکومت]] و امیر آن زمان دلالت کرده که مردم به آن خواهند نگریست" <ref>{{عربی|" أمارة ذلک الیوم، إن کفا من السماء مدلاة ینظر إلیها الناس "}}؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. چقدر [[امامان]] بزرگوار {{عم}} بلند مرتبه‌اند که صدها سال قبل ما را از این جریانات باخبر کردند. بدن و دست معجزه‌ای الهی است و درحالی‌که انسان در عصر کنونی ثابت کرد می‌تواند صحبتهایش را با اختراعات و اکتشافات و علم خویش از سطح ماه به زمین منتقل کند و از آنها بیشتر قدرت‌نمایی کند. از خداوندی که مسلما از مخلوقاتش داناتر و تواناتر است، این مطلب، خیلی عجیب و غیر قابل تصور، نخواهد بود. | ||
::::#'''نداهای سه‌گانه:''' سه [[ندای آسمانی]] را همه در ماه رجب می‌شنوند: | ::::#'''نداهای سه‌گانه:''' سه [[ندای آسمانی]] را همه در ماه رجب می‌شنوند: | ||
::::##{{عربی | ::::##{{عربی|" أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ "}}<ref>بدانید لعنت خدا شامل حال جمعیت ظالم و ستمکار می‌شود.</ref> | ||
::::## {{عربی | ::::## {{عربی|" يَا مَعَاشِرَ الْمُؤْمِنِين "}} {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|أَزِفَتِ الآزِفَةُ}}﴾}}<ref>سوره نجم، آیه ۵۸.</ref>؛<ref>ای گروه مؤمنان قیامت (ظهور) نزدیک شده است‌آزفة امری است که به نزدیکی وصف می‌شده و یا واقعا نزدیک شدنی بوده است (ر.ک: علامه مجلسی، سه رساله درباره حجة ابن العسکری {{ع}}، ص ۱۵۸.) که این لفظ در قرآن به معنای قیامت به کار رفته و در اینجا منظور ظهور حضرت مهدی {{ع}}، می‌باشد. (م.)</ref>. | ||
::::## بدن آشکار و نمایانی ندا می‌دهد: {{عربی | ::::## بدن آشکار و نمایانی ندا می‌دهد: {{عربی|" الا ان الله بعث مهدی آل محمد {{صل}} للقضاء علی الظالمین "}}<ref>بدانید که خداوند مهدی آل محمد {{صل}} را برای نابود کردن ستمکاران برانگیخت و فرستاد.</ref>. [[امام رضا]] {{ع}} طی حدیثی طولانی فرمودند: "ندایی می‌آید که هردور و نزدیکی آن را می‌شنود؛ برای مؤمنان رحمت و برای کافران عذاب است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَقُلْتُ بِأَبِي وَ أُمِّي أَنْتَ وَ مَا ذَلِكَ النِّدَاءُ قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِي رَجَبٍ أَوَّلُهَا ﴿{{متن قرآن|أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ}}﴾ وَ الثَّانِي ﴿{{متن قرآن|أَزِفَتِ الْآزِفَةُ}}﴾ يَا مَعْشَرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الثَّالِثُ يَرَوْنَ يَداً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَهُمْ- ﴿{{متن قرآن|وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ}}﴾ "}}</ref>. [[حسن بن محبوب]] که راوی است، می‌گوید: به حضرت عرض کردم: پدر و مادرم به فدایتان؛ آن ندا چیست؟ فرمودند: سه ندا در رجب خواهد بود. اولین آنها چنین است: بدانید که لعنت خدا شامل ستمکاران می‌شود و دومین آنها:ای گروه مؤمنین قیامت (ظهور) نزدیک شده است و سومین بدنی آشکارا در قرص خورشید، مشاهده می‌شود که ندا درمی‌دهد: خداوند فلان بن فلان را برای هلاک و نابودی ستمکاران برانگیخته است و در این زمان فرج و گشایش مؤمنین خواهد آمد و خداوند سینه‌هایشان را شفا داده و سختی و غم و غصه را از قلبهایشان می‌زداید". قریب به این مضمون هم از [[امام باقر]] {{ع}} نقل شده است که فرموده‌اند: "خداوند تبارک و تعالی با پدید آوردن این آیات، انکارکنندگان را مبهوت و متحیر خواهد کرد"<ref>{{عربی|" و سیبهت الله المنکرین حین حدوث هذه الآیات "}}</ref> و [[امام صادق]] {{ع}} چنین می‌فرمایند که: "سالی که در آن [[صیحه آسمانی]] واقع می‌شود پیش از آن آیه‌ای در رجب خواهد بود. از ایشان پرسیدند: آن آیه چیست؟ فرمودند: چهره‌ای که در ماه نمایان می‌شود و دستی که آشکارا اشاره می‌کند و ندایی که از آسمان هرکس آن را به زبان خویش می‌شنود"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ وَ نِدَاءٌ مِنَ السَّمَاءِ حَتَّى يَسْمَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ كُلُ أَهْلِ لُغَةٍ بِلُغَتِهِمْ "}}؛الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.</ref>. با توجه به آنچه گفته شد می‌توانیم میان [[ندا]] و صیحه تفاوت قایل شویم، چراکه صیحه در ماه رمضان واقع می‌شود و به شکل ندای [[جبرئیل]]{{ع}} است؛ در حالی که نداهای سه‌گانه در ماه رجب پدید می‌آیند و ندای چهارم در ماه محرم و روز ظهور حضرت خواهد بود و به خلاف نداهای چهارگانه در ماه‌های رجب و محرم، صیحه ماه رمضان در زمره علایم محتوم به شمار آمده است. | ||
::::#'''ثابت ماندن خورشید و خسوف ماه در شب بدر (نیمه ماه):''' از علایم غیر حتمی سال ظهور ثابت ماندن خورشید و حرکت نکردن آن از ظهر تا هنگام عصر یکی از روزهای ماه رجب است. همچنین در شب بدر این ماه، خسوف و ماه‌گرفتگی رخ خواهد داد. از [[امام بقار|امام پنجم]]{{ع}} در مورد این آیه (اگر بخواهیم از آسمان بر آنها آیه‌ای نازل می‌کنیم)<ref>{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...}}﴾}} سوره شعراء، آیه ۴.</ref> پرسیدند حضرت فرمودند: "ثابت ماندن خورشید از ظهر تا هنگام عصر ... که اینها در زمان [[سفیانی]] است و به دنبال آن، او و قوم و پیروانش هلاک خواهند شد" <ref>{{عربی|اندازه=120%|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.</ref>. | ::::#'''ثابت ماندن خورشید و خسوف ماه در شب بدر (نیمه ماه):''' از علایم غیر حتمی سال ظهور ثابت ماندن خورشید و حرکت نکردن آن از ظهر تا هنگام عصر یکی از روزهای ماه رجب است. همچنین در شب بدر این ماه، خسوف و ماه‌گرفتگی رخ خواهد داد. از [[امام بقار|امام پنجم]]{{ع}} در مورد این آیه (اگر بخواهیم از آسمان بر آنها آیه‌ای نازل می‌کنیم)<ref>{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...}}﴾}} سوره شعراء، آیه ۴.</ref> پرسیدند حضرت فرمودند: "ثابت ماندن خورشید از ظهر تا هنگام عصر ... که اینها در زمان [[سفیانی]] است و به دنبال آن، او و قوم و پیروانش هلاک خواهند شد" <ref>{{عربی|اندازه=120%|" رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.</ref>. | ||
:::::این نشانه به خوبی از خروج و شورش [[سفیانی]] در ماه رجب حکایت می‌کند؛ چرا که این علامت در زمان او اتفاق می‌افتد. سکون خورشید در آسمان هرچند برای مدت کمی رخ می‌دهد، ولی معجزه‌ای عجیب از ناحیه خداوند متعال است. مردم از طولانی شدن ناگهانی مدت روز، تابش نامتعارف و بیش از حد گرما و حرارت خورشید به زمین از این واقعه باخبر می‌شوند. پدید آمدن چنین نشانه‌ای آسمانی در ماه رجب خبر از هلاکت و درهم کوبیده شدن [[سفیانی]] و سپاهیان و حزب و پیروانش می‌دهد. تأکید بر ثابت ماندن خورشید در ماه رجب ناظر به همزمانی این حادثه با خروج سینه و صورت مردی در قرص خورشید است که قبلا در زمره حوادث ماه رجب و همزمان با شورش [[سفیانی]] از آن یاد کردیم. | :::::این نشانه به خوبی از خروج و شورش [[سفیانی]] در ماه رجب حکایت می‌کند؛ چرا که این علامت در زمان او اتفاق می‌افتد. سکون خورشید در آسمان هرچند برای مدت کمی رخ می‌دهد، ولی معجزه‌ای عجیب از ناحیه خداوند متعال است. مردم از طولانی شدن ناگهانی مدت روز، تابش نامتعارف و بیش از حد گرما و حرارت خورشید به زمین از این واقعه باخبر می‌شوند. پدید آمدن چنین نشانه‌ای آسمانی در ماه رجب خبر از هلاکت و درهم کوبیده شدن [[سفیانی]] و سپاهیان و حزب و پیروانش می‌دهد. تأکید بر ثابت ماندن خورشید در ماه رجب ناظر به همزمانی این حادثه با خروج سینه و صورت مردی در قرص خورشید است که قبلا در زمره حوادث ماه رجب و همزمان با شورش [[سفیانی]] از آن یاد کردیم. | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۰
| نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | کلیات |
| مدخل وابسته | ؟ |
نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آیت‌الله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:
- «علایم غیر حتمی ظهور امام زمان (ع)، مقداری از خطبه مفصل امیرالمؤمنین(ع) است که به خطبه "البیان" نامیده شده؛ این خطبه در بر گیرنده امور بسیار و علایم متفرقه متعددی برای ظهور امام زمان (ع) است: امیرالمومنین(ع) روزی بالای منبر فرمود: "من پدر مهدی (ع) هستم که در آخر الزمان قیام خواهد کرد". مالک اشتر بلند شد و گفت:ای امیرالمومنین(ع)! چه زمانی قائم شما، قیام خواهد کرد؟ پس از آن چیزهایی که در بیان علایم فرمود، این بود: "وای بر شهر ری[۱]، کشتار بزرگ، اسیر بردن زنان، کشتن کودکان و از بین بردن مردان که در آن جا روی می‌دهد! وای بر جزیره قیس[۲] از دست مرد مخوف و گمراهانش که آن جا می‌آیند و همه کسانی که آن جا هستند را می‌کشند و غارت می‌کنند! وای بر اهل بحرین از واقعه‌هایی که بر آنها، پشت سرهم و از هر طرف و از هر مکانی وارد می‌شود که بزرگانشان را می‌گیرند و کوچکان آنها را به اسارت می‌برند!
- اولین واقعه در جزیره‌ای- که در شاخ شمالی قرار دارد و "سماهیچ" نام دارد- واقع می‌شود.
- واقعه دوم که در شهر و بین رودخانه و سد- که شاخ شمال غربی شهر است- واقع می‌شود.
- بین اُبَله و مسجد.
- بین کوه بلند و دو تپه معروف به کوه حنوه.
- سپس به کرخه رو می‌کند.
- بین جنگل‌ها و درخت‌های سدر که طرف شط ماحی است.
- در حورتین که آن، مصیبتی بزرگ است.
- علامت آنها این است که سر مردی از بزرگان عرب را در ساحل جزیره و در خانه‌‌اش می‌بُرند؛ آن گاه است که عرب بر او هجوم می‌آورند؛ مردان کشته می‌شوند، اموالشان به غارت برده می‌شود و عجم بر عرب، حمله می‌کنند. وای بر اهل "خطه" از واقعه‌های مختلفی که پشت سرهم بر آنها می‌آید! اولش واقعه‌ای در بطحاء- روستایی در عراق-، واقعه‌ای در دبیره- منطقه‌ای در بحرین، واقعه صفصف، واقعه‌ای در ساحل، واقعه‌ای در بازار قصاب‌ها، واقعه‌ای در شاهراه آن، واقعه‌ای بین منطقه زراقه، واقعه‌ای در جراره- منطقه‌ای در عراق-، واقعه مدارس و واقعه دیگری در تاروت. وای بر اهل بغداد از اهل ری! و از مرگ، قتل و ترسی که تمام اهل عراق زمانی که شمشیر بین آنها فرود می‌آید و هر چه قدر که خدا بخواهد، کشته می‌شوند! از نشانه‌های آن، این است: هنگامی که پادشاه روم ضعیف شود و عرب بر آن جا مسلط شود و آزمایشات مثل هجوم مورچه‌ها به مردم هجوم می‌آورند و در آن زمان، عجم بر عرب یورش برده، بصره را تسخیر می‌کند. آگاه باشید! وای بر فلسطین و از آزمایشات- که قابل تحمل نیستند- بر سر آنان فرود می‌آید! آگاه باشید! وای بر اهل دنیا از فتنه‌ها و بلاهایی که بر سرشان می‌آید! وای بر همه کشورهای غرب، شرق، جنوب و شمال! آگاه باشید! بعضی از مردم بر بعضی دیگر مسلط می‌شوند و جنگ‌های دایمی، دامن گیر آنان می‌شود و این به سبب اعمال خودشان است و پروردگارت به بندگان، ظلم نمی‌کند"[۳].
- به همین مقدار از علایم غیرح تمی اکتفا می‌کنیم و مقداری از آن نیز، قبلاً در سخنان شیخ مفید گذشت»[۴].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱.حجت الاسلام و المسلمین رضایی اصفهانی؛ |
|---|
.
.
|
| ۲.حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛ |
|---|
 حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیب‌الله طاهری در کتاب «سیمای آفتاب» در این‌باره گفته‌است:
|
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛ |
|---|
|
| ۴. آقای السادة (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
| ۵. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
|---|
|
| ۶. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ری؛ شهری درحوالی تهران و ظاهراً مراد از ری در این جا، منطقه تهران است.
- ↑ شاید جزیره قیس، جزیزه معروف کیش باشد که درخلیج فارس واقع شده است و نزذیک دبی و بندرعباس است.
- ↑ الزام الناصب؛ ج ۲، صص ۱۸۹- ۱۹۱.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۳۰۴-۳۰۷.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۶۰، ۲۵۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۵... و کتاب نشانه‌های شگفت‌آور آخرالزمان.
- ↑ رضایی اصفهانی؛ مهدویت، ص ۱۰۱-۱۰۹.
- ↑ طاهری؛حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص:۲۷۹-۲۸۱.
- ↑ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۲۵۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳و ۲۰۷.
- ↑ شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷ .
- ↑ تفصیل روایات این بحث و موضوع بندی آن در موسوعة حضرت امام مهدی(ع) و يوم‌الخلاص (كامل سليمان) وجود دارد.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷.
- ↑ محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۱۲۴ و لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشر (ع)،ص۴۴۱.
- ↑ بحارالانوار، ص ۲۲۱ و سلیمان قندوزی، ینابیع المودة لذوي القربی، ج ۳، ص ۱۶۴.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص۲۳۳.
- ↑ علی حائری یزدی، الزام الناصب، ج ۲، ص ۱۵۹ و شیخ علی کورائی، معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج ۴،ص ۷۹ .
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۶۸ .
- ↑ ر.ک: سیدمحمدکاظم قزوینی، حضرت امام مهدی(ع) از ولادت تا ظهور، ص۵۰۰.
- ↑ کامل سليمان، يوم الخلاص، ص ۱۰۲۶ .
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰ و ۲۷۳ و علی محمد علی دخیل، الامام المهدی(ع)،ص۲۳۳.
- ↑ کامل سليمان، يوم الخلاص، ص۱۰۳۷.
- ↑ شیخ طوسی، الغیبه، ص ۲۷۴ و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۶۷.
- ↑ علی‌پور، مهدی، ظهور، ص: ۲۶۲-۲۶۶.
- ↑ اگر بخواهیم آیه‌ای را از آسمان بر آنها نازل می‌کنیم که گردن‌های خود را خاضعانه در مقابل آن فرود آورند؛ سوره الشعراء، آیه ۴.
- ↑ الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۳؛ اعلام الوری، ص ۴۲۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱؛ المهدی الموعود (ع)، ص ۵۳؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۷؛ السفیانی، ص ۱۲۱.
- ↑ " رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرِ رَجُلٍ وَ وَجْهِهِ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.
- ↑ " الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ"؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۷۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۲۰.
- ↑ " وَ الصَّوْتُ الثَّالِثُ يَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً نَحْوَ عَيْنِ الشَّمْسِ هَذَا "؛ یوم الخلاص، ص ۵۱۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۳ با الفاظی دیگر.
- ↑ " وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ "؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۲۰؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۶۸۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶.
- ↑ " أمارة ذلک الیوم، إن کفا من السماء مدلاة ینظر إلیها الناس "؛ الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.
- ↑ بدانید لعنت خدا شامل حال جمعیت ظالم و ستمکار می‌شود.
- ↑ سوره نجم، آیه ۵۸.
- ↑ ای گروه مؤمنان قیامت (ظهور) نزدیک شده است‌آزفة امری است که به نزدیکی وصف می‌شده و یا واقعا نزدیک شدنی بوده است (ر.ک: علامه مجلسی، سه رساله درباره حجة ابن العسکری (ع)، ص ۱۵۸.) که این لفظ در قرآن به معنای قیامت به کار رفته و در اینجا منظور ظهور حضرت مهدی (ع)، می‌باشد. (م.)
- ↑ بدانید که خداوند مهدی آل محمد (ص) را برای نابود کردن ستمکاران برانگیخت و فرستاد.
- ↑ " قَدْ نُودُوا نِدَاءً يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْبُعْدِ كَمَا يَسْمَعُهُ مَنْ بِالْقُرْبِ يَكُونُ رَحْمَةً عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى الْكَافِرِينَ فَقُلْتُ بِأَبِي وَ أُمِّي أَنْتَ وَ مَا ذَلِكَ النِّدَاءُ قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِي رَجَبٍ أَوَّلُهَا ﴿﴿أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ﴾﴾ وَ الثَّانِي ﴿﴿أَزِفَتِ الْآزِفَةُ﴾﴾ يَا مَعْشَرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الثَّالِثُ يَرَوْنَ يَداً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ يُنَادِي أَلَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ فُلَاناً عَلَى هَلَاكِ الظَّالِمِينَ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَأْتِي الْمُؤْمِنِينَ الْفَرَجُ وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَهُمْ- ﴿﴿وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ﴾﴾ "
- ↑ " و سیبهت الله المنکرین حین حدوث هذه الآیات "
- ↑ " الْعَامُ الَّذِي فِيهِ الصَّيْحَةُ قَبْلَهُ الْآيَةُ فِي رَجَبٍ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ وَجْهٌ يَطْلُعُ فِي الْقَمَرِ وَ يَدٌ بَارِزَةٌ وَ نِدَاءٌ مِنَ السَّمَاءِ حَتَّى يَسْمَعَهُ أَهْلُ الْأَرْضِ كُلُ أَهْلِ لُغَةٍ بِلُغَتِهِمْ "؛الغیبة نعمانی، ص ۱۶۹؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۱.
- ↑ ﴿﴿إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً...﴾﴾ سوره شعراء، آیه ۴.
- ↑ " رُكُودُ الشَّمْسِ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ إِلَى وَقْتِ الْعَصْرِ وَ خُرُوجُ صَدْرٍ وَ وَجْهٍ فِي عَيْنِ الشَّمْسِ يُعْرَفُ بِحَسَبِهِ وَ نَسَبِهِ وَ ذَلِكَ فِي زَمَانِ السُّفْيَانِيِّ وَ عِنْدَهَا يَكُونُ بَوَارُهُ وَ بَوَارُ قَوْمِهِ "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۱.
- ↑ " يَا أُمَّ سَعِيدٍ، إِذَا انْكَسَفَ الْقَمَرُ لَيْلَةَ الْبَدْرِ مِنْ رَجَبٍ، وَ خَرَجَ رَجُلٌ مِنْ تَحْتِهِ، فَذَاكِ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ "؛ دلائل الامامة، ص ۲۵۹؛ بیان الائمه (ع) ج ۲، ص ۶۹۵.
- ↑ الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص: ۹۵-۱۰۲.
- ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۳۸۶.
- ↑ غیبت طوسی، ح ۴۴۳، ص ۴۴۶.
- ↑ کافی، ج ۸، ح ۲۸۵، ص ۲۲۴.
- ↑ رساله اول یوحنّا، باب ۲، آیه ۲۲.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۷، ح ۲، ص ۵۲۸.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ح ۴۰۰، ص ۶۹.
- ↑ ر.ک: دادگستر جهان، ص ۲۱۷ – ۲۱۹.
- ↑ ر.ک: حکومت جهانی امام مهدی، ص ۱۷۸ – ۱۸۰.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۷۷ - ۱۷۹.