چرا به امام مهدی «قائم» می‌گویند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '﴿' به ' ')
خط ۲۸: خط ۲۸:
:::::#بر اثر [[غیبت طولانی]]، یاد آن وجود مبارک از خاطره بسیاری از افراد محو و فراموش می‌شود و آن‌گاه حضرتش پس از این [[فراموشی]] ناگوار [[قیام]] می‌کند<ref>{{عربی|" حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ‏ يَقُومُ‏ بَعْدَ مَوْتِ‏ ذِكْرِهِ‏ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ‏ بِإِمَامَتِه‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.</ref>.
:::::#بر اثر [[غیبت طولانی]]، یاد آن وجود مبارک از خاطره بسیاری از افراد محو و فراموش می‌شود و آن‌گاه حضرتش پس از این [[فراموشی]] ناگوار [[قیام]] می‌کند<ref>{{عربی|" حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ‏ يَقُومُ‏ بَعْدَ مَوْتِ‏ ذِكْرِهِ‏ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ‏ بِإِمَامَتِه‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.</ref>.
:::::#او را از آن جهت [[قائم]] نامیدند که [[قیام]] به [[حق]] او در میان [[قیام]] [[ائمه]] دیگر که همگی [[قائم]] به [[حق]] بودند از ویژگی خاصی برخوردار است: سُمی بالقائم لقیامه بالحق<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص ۲۸۳.</ref>.
:::::#او را از آن جهت [[قائم]] نامیدند که [[قیام]] به [[حق]] او در میان [[قیام]] [[ائمه]] دیگر که همگی [[قائم]] به [[حق]] بودند از ویژگی خاصی برخوردار است: سُمی بالقائم لقیامه بالحق<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص ۲۸۳.</ref>.
::::::در ویژگی [[قیام]] آن حضرت روایاتی هست از جمله حضرت [[عبدالعظیم حسنی]] {{ع}} می‌گوید که به [[امام جواد]] {{ع}} عرض کردم که [[آرزو]] می‌کنم [[قائم آل محمد]] شما باشید و [[عدل و داد]] را در [[زمین]] بگسترانید. [[امام جواد]] {{ع}} فرمود که همه ما [[قائم]] به امر [[خدا]] و [[هدایت کننده]] به [[دین]] او هستیم؛ اما آن [[قائم]] که [[خداوند]] با او [[زمین]] را از اهل [[کفر]] و عناد در برابر [[حق]] [[پاک]] می‌کند و از [[عدل و داد]] پر می‌سازد، من نیستم؛ او همان است که ولادتش از [[مردم]] مخفی و شخصش [[غائب]] می‌گردد... هم نام و هم کنیه [[رسول]] خداست<ref>{{عربی|" عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَالَ‏ قُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى إِنِّي‏ لَأَرْجُو أَنْ‏ تَكُونَ‏ الْقَائِمَ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِ‏ مُحَمَّدٍ الَّذِي‏ يَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقَالَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مَا مِنَّا إِلَّا قَائِمٌ بِأَمْرِ اللَّهِ وَ هَادٍ إِلَى دِينِ اللَّهِ وَ لَسْتُ الْقَائِمَ الَّذِي يُطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً هُوَ الَّذِي يَخْفَى عَلَى النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ وَ يَحْرُمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ وَ هُوَ سَمِيُّ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَنِيُّهُ وَ هُوَ الَّذِي يُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ يَذِلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عَدَدُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ ‏﴿{{متن قرآن|  أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}﴾ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ أَظْهَرَ أَمْرَهُ فَإِذَا أُكْمِلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَالَ عَبْدُ الْعَظِيمِ قُلْتُ لَهُ يَا سَيِّدِي وَ كَيْفَ يَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ رَضِيَ قَالَ يُلْقِي فِي قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۸۳.</ref>. نیز حضرت عبدالعظیم می‌گوید: تصمیم داشتم این مطلب را از [[حضرت جواد الائمه]] بپرسم که ایشان فرمود: [[قائم]] ما [[مهدی]] است که حتماً در [[غیبت]] به سر خواهد برد و باید [[منتظر ظهور]] آن حضرت بود و [[پس از ظهور]] باید از وی [[اطاعت]] کرد<ref>{{عربی|" فَابْتَدَأَنِي فَقَالَ لِي يَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِيُّ الَّذِي يَجِبُ أَنْ يُنْتَظَرَ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ وَ يُطَاعَ‏ فِي‏ ظُهُورِهِ‏ وَ هُوَ الثَّالِثُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹.</ref>. این لقب، تنها به [[امام عصر]] {{ع}} تعلق دارد، گرچه قبلاً گفته شد که [[قیام]] به [[قسط]] از شرایط عمومی [[امامت]] [[معصومان]] است:{{عربی|"فَلَعَمْرِي‏ مَا الْإِمَامُ‏ إِلَّا الْحَاكِمُ‏ بِالْكِتَابِ‏ الْقَائِمُ بِالْقِسْط‏‏"}}<ref>الارشاد ، ج ۲، ص ۳۹.</ref>؛ {{عربی|" إِنَّمَا هُمُ الْأَئِمَّةُ الْقَوَّامُونَ بِدِينِ اللَّهُ ‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۸۶؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص ۳۹۳.</ref>؛ اما لقب پرافتخار "[[قائم]]" از القاب اختصاصی [[حضرت بقیة الله]] است: {{عربی|"لَيُعِدَّنَ‏ أَحَدُكُمْ‏ لِخُرُوجِ‏ الْقَائِمِ‏‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.</ref>؛ {{عربی|" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ فَيَسْمَعُ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ ... وَ هُوَ صَوْتَ جَبْرَئِيلَ الرُّوحَ الْأَمِينُ‏‏‏"}}<ref>الغیبه، طوسی، ج۲، ص ۴۵۴؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۹۰.</ref> و تنها آن حضرت به عنوان "[[قائم]] آل‌محمد" شناخته می‌شود: {{عربی|"إِنْ‏ أَدْرَكْتُ‏ الْقَائِمَ‏ مِنْ‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ نَصَرْتُهُ‏‏‏‏"}}<ref>المحاسن، ج ۱، ص ۲۸۷؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.</ref>؛ {{عربی|"وَ مِنَّا الْمُصْطَفَى‏ وَ الْمُرْتَضَى‏ وَ مِنَّا يَكُونُ‏ الْمَهْدِيُ‏ قَائِمُ‏ هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ‏‏‏‏"}}<ref>کفایة الاثر، ص ۲۹۸؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص ۲۰۲.</ref>، به گونه‌ای که به شیوه‌ای پسندیده مرسوم گردیده است که هنگام ذکر این نام شریف شنوندگان به احترام آن حضرت و به یاد او [[قیام]] می‌کنند»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)| امام مهدی موجود موعود]]، ص 96-99.</ref>.
::::::در ویژگی [[قیام]] آن حضرت روایاتی هست از جمله حضرت [[عبدالعظیم حسنی]] {{ع}} می‌گوید که به [[امام جواد]] {{ع}} عرض کردم که [[آرزو]] می‌کنم [[قائم آل محمد]] شما باشید و [[عدل و داد]] را در [[زمین]] بگسترانید. [[امام جواد]] {{ع}} فرمود که همه ما [[قائم]] به امر [[خدا]] و [[هدایت کننده]] به [[دین]] او هستیم؛ اما آن [[قائم]] که [[خداوند]] با او [[زمین]] را از اهل [[کفر]] و عناد در برابر [[حق]] [[پاک]] می‌کند و از [[عدل و داد]] پر می‌سازد، من نیستم؛ او همان است که ولادتش از [[مردم]] مخفی و شخصش [[غائب]] می‌گردد... هم نام و هم کنیه [[رسول]] خداست<ref>{{عربی|" عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَالَ‏ قُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى إِنِّي‏ لَأَرْجُو أَنْ‏ تَكُونَ‏ الْقَائِمَ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِ‏ مُحَمَّدٍ الَّذِي‏ يَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقَالَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مَا مِنَّا إِلَّا قَائِمٌ بِأَمْرِ اللَّهِ وَ هَادٍ إِلَى دِينِ اللَّهِ وَ لَسْتُ الْقَائِمَ الَّذِي يُطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً هُوَ الَّذِي يَخْفَى عَلَى النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ وَ يَحْرُمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ وَ هُوَ سَمِيُّ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَنِيُّهُ وَ هُوَ الَّذِي يُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ يَذِلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عَدَدُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ ‏ {{متن قرآن|  أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ}}﴾ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ أَظْهَرَ أَمْرَهُ فَإِذَا أُكْمِلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَالَ عَبْدُ الْعَظِيمِ قُلْتُ لَهُ يَا سَيِّدِي وَ كَيْفَ يَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ رَضِيَ قَالَ يُلْقِي فِي قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۸۳.</ref>. نیز حضرت عبدالعظیم می‌گوید: تصمیم داشتم این مطلب را از [[حضرت جواد الائمه]] بپرسم که ایشان فرمود: [[قائم]] ما [[مهدی]] است که حتماً در [[غیبت]] به سر خواهد برد و باید [[منتظر ظهور]] آن حضرت بود و [[پس از ظهور]] باید از وی [[اطاعت]] کرد<ref>{{عربی|" فَابْتَدَأَنِي فَقَالَ لِي يَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِيُّ الَّذِي يَجِبُ أَنْ يُنْتَظَرَ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ وَ يُطَاعَ‏ فِي‏ ظُهُورِهِ‏ وَ هُوَ الثَّالِثُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏‏"}}؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹.</ref>. این لقب، تنها به [[امام عصر]] {{ع}} تعلق دارد، گرچه قبلاً گفته شد که [[قیام]] به [[قسط]] از شرایط عمومی [[امامت]] [[معصومان]] است:{{عربی|"فَلَعَمْرِي‏ مَا الْإِمَامُ‏ إِلَّا الْحَاكِمُ‏ بِالْكِتَابِ‏ الْقَائِمُ بِالْقِسْط‏‏"}}<ref>الارشاد ، ج ۲، ص ۳۹.</ref>؛ {{عربی|" إِنَّمَا هُمُ الْأَئِمَّةُ الْقَوَّامُونَ بِدِينِ اللَّهُ ‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۸۶؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص ۳۹۳.</ref>؛ اما لقب پرافتخار "[[قائم]]" از القاب اختصاصی [[حضرت بقیة الله]] است: {{عربی|"لَيُعِدَّنَ‏ أَحَدُكُمْ‏ لِخُرُوجِ‏ الْقَائِمِ‏‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.</ref>؛ {{عربی|" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ فَيَسْمَعُ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ ... وَ هُوَ صَوْتَ جَبْرَئِيلَ الرُّوحَ الْأَمِينُ‏‏‏"}}<ref>الغیبه، طوسی، ج۲، ص ۴۵۴؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۹۰.</ref> و تنها آن حضرت به عنوان "[[قائم]] آل‌محمد" شناخته می‌شود: {{عربی|"إِنْ‏ أَدْرَكْتُ‏ الْقَائِمَ‏ مِنْ‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ نَصَرْتُهُ‏‏‏‏"}}<ref>المحاسن، ج ۱، ص ۲۸۷؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.</ref>؛ {{عربی|"وَ مِنَّا الْمُصْطَفَى‏ وَ الْمُرْتَضَى‏ وَ مِنَّا يَكُونُ‏ الْمَهْدِيُ‏ قَائِمُ‏ هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ‏‏‏‏"}}<ref>کفایة الاثر، ص ۲۹۸؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص ۲۰۲.</ref>، به گونه‌ای که به شیوه‌ای پسندیده مرسوم گردیده است که هنگام ذکر این نام شریف شنوندگان به احترام آن حضرت و به یاد او [[قیام]] می‌کنند»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)| امام مهدی موجود موعود]]، ص 96-99.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۴

الگو:پرسش غیرنهایی

چرا به امام مهدی «قائم» می‌گویند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

چرا به امام مهدی(ع) قائم می‌گویند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد کاظم قزوینی
آیت‌الله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در این‌باره گفته است:
«ایشان را قائم نام نهادند؛ چون قیام و انقلاب آن حضرت، بزرگ‌ترین انقلابی است که تاریخ بشری، آن را خواهد دید. امام زمان (ع)، حق و حقیقت را بر پا می‌دارد به طوری که باطل، ابداً در آن راهی پیدا نمی‌کند و این همان چیزی است که قیام او را از سایر قیام‌ها متمایز می‌کند؛ چون در تاریخ، بعضی افراد و نهضت‌های آنان ثبت شده است، ولی قیام و نهضت آنها در راه درست نبوده است؛ اما امام زمان (ع)، حق را بر پا می‌دارد و نه غیر آن. ابوحمزه ثمالی گفت: از امام محمد باقر(ع) پرسیدم:‌ ای فرزند رسول خدا(ص)! آیا همگی شما، قائم به حق نیستید؟ جواب داد: بلی. گفتم: پس چرا قائم را قائم نام نهاده‌اند؟ امام جواب داد: از هنگامی که جدم حسین(ع) کشته شد، ملائکه به سوی خداوند ضجه می‌زنند و گریه می‌کنند؛ سپس خداوند ائمه‌ای- که از نسل حسین(ع) متولد می‌شوند- را به ملائکه نشان داد، آنها از این رویداد خوشحال شدند و دیدند که یکی از آنها در حالت ایستاده، نماز می‌خواند. خداوند فرمود: به همین علت، او قائم است که از آنها، یعنی قاتلان حسین(ع) انتقام می‌گیرد"[۱]»[۲].

پاسخ‌های دیگر

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ " عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّه‏ فَلَسْتُمْ كُلُّكُمْ قَائِمِينَ بِالْحَقِّ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ (ع) ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ (ع) لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۱، صص ۲۸-۲۹.
  2. ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۲۷ -۲۸.
  3. ↑ " عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ الثُّمَالِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ عَلِيٌّ (ع) أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ اسْمٌ مَا سُمِّيَ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا يَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدَهُ قَالَ لِأَنَّهُ مِيرَةُ الْعِلْمِ يَمْتَارُ مِنْهُ وَ لَا يَمْتَارُ مِنْ أَحَدٍ غَيْرُهُ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلِمَ سُمِّيَ سَيْفُهُ ذَا الْفَقَارِ فَقَالَ (ع) لِأَنَّهُ مَا ضُرِبَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ إِلَّا أَفْقَرَهُ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ أَفْقَرَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْجَنَّةِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَلَسْتُمْ‏ كُلُّكُمْ‏ قَائِمِينَ‏ بِالْحَقِ‏ قَالَ بَلَى قُلْتُ فَلِمَ سُمِّيَ الْقَائِمُ قَائِماً قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَدِّيَ الْحُسَيْنُ (ع) ضَجَّتْ عَلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْبُكَاءِ وَ النَّحِيبِ وَ قَالُوا إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا أَ تَغْفَلُ عَمَّنْ قَتَلَ صَفْوَتَكَ وَ ابْنَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ قَرُّوا مَلَائِكَتِي فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأَنْتَقِمَنَّ مِنْهُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ ثُمَّ كَشَفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ ع لِلْمَلَائِكَةِ فَسُرَّتِ الْمَلَائِكَةُ بِذَلِكَ فَإِذَا أَحَدُهُمْ قَائِمٌ يُصَلِّي فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ الْقَائِمُ أَنْتَقِمُ مِنْهُمْ‏‏‏‏‏‏‏"؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۱۹۱ ـ ۱۹۲؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۲۲۱ و ج۵۱، ص۲۸ ـ ۲۹.
  4. ↑ " حَدَّثَنَا الصَّقْرُ بْنُ أَبِي دُلَفَ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ‏ يَقُومُ‏ بَعْدَ مَوْتِ‏ ذِكْرِهِ‏ وَ ارْتِدَادِ أَكْثَرِ الْقَائِلِينَ‏ بِإِمَامَتِه‏"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۳۰.
  5. ↑ الارشاد، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص ۲۸۳.
  6. ↑ " عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ قَالَ‏ قُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى إِنِّي‏ لَأَرْجُو أَنْ‏ تَكُونَ‏ الْقَائِمَ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ بَيْتِ‏ مُحَمَّدٍ الَّذِي‏ يَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقَالَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مَا مِنَّا إِلَّا قَائِمٌ بِأَمْرِ اللَّهِ وَ هَادٍ إِلَى دِينِ اللَّهِ وَ لَسْتُ الْقَائِمَ الَّذِي يُطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ الْجُحُودِ وَ يَمْلَؤُهَا عَدْلًا وَ قِسْطاً هُوَ الَّذِي يَخْفَى عَلَى النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ يَغِيبُ عَنْهُمْ شَخْصُهُ وَ يَحْرُمُ عَلَيْهِمْ تَسْمِيَتُهُ وَ هُوَ سَمِيُّ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَنِيُّهُ وَ هُوَ الَّذِي يُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ يَذِلُّ لَهُ كُلُّ صَعْبٍ يَجْتَمِعُ إِلَيْهِ مِنْ أَصْحَابِهِ عَدَدُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْ أَقَاصِي الْأَرْضِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ ‏ ﴿ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ﴾﴾ فَإِذَا اجْتَمَعَتْ لَهُ هَذِهِ الْعِدَّةُ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ أَظْهَرَ أَمْرَهُ فَإِذَا أُكْمِلَ لَهُ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَالَ عَبْدُ الْعَظِيمِ قُلْتُ لَهُ يَا سَيِّدِي وَ كَيْفَ يَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ رَضِيَ قَالَ يُلْقِي فِي قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ‏"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹ ـ ۵۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۸۳.
  7. ↑ " فَابْتَدَأَنِي فَقَالَ لِي يَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِيُّ الَّذِي يَجِبُ أَنْ يُنْتَظَرَ فِي‏ غَيْبَتِهِ‏ وَ يُطَاعَ‏ فِي‏ ظُهُورِهِ‏ وَ هُوَ الثَّالِثُ‏ مِنْ‏ وُلْدِي‏‏"؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۹.
  8. ↑ الارشاد ، ج ۲، ص ۳۹.
  9. ↑ الغیبه، نعمانی، ص ۸۶؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص ۳۹۳.
  10. ↑ الغیبه، نعمانی، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.
  11. ↑ الغیبه، طوسی، ج۲، ص ۴۵۴؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۲۹۰.
  12. ↑ المحاسن، ج ۱، ص ۲۸۷؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.
  13. ↑ کفایة الاثر، ص ۲۹۸؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص ۲۰۲.
  14. ↑ جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص 96-99.
  15. ↑ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۸.&
  16. ↑ مفید، ارشاد، ص ۳۶۴.
  17. ↑ دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۱۲۴، ۱۲۵.
  18. ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
  19. ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
  20. ↑ رضانژاد، عزالدین، حیات امام مهدی، ص ۱۱۱ - ۱۱۲.
  21. ↑ معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص ۶۵.
  22. ↑ کمال الدّین و تمام النّعمه، شیخ صدوق، ص ۳۷۸.
  23. ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
  24. ↑ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰.
  25. ↑ رحیمی، عباس، امید فردا، ص:۱۶.
  26. ↑ ناگفته نماند که امام صادق (ع) فرمود: همه ما امامان قائم هستیم، ولی آن قائم (امام دوازدهم (ع)) صاحب شمشیر (قدرت و حکومت) است و برنامه‌ای غیر از برنامه ما دارد؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۲۷.
  27. ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۴۴-۴۵.
  28. ↑ شیخ صدوق ، معانی الاخبار، ص ۶۵، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم.
  29. ↑ مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۶۸.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=چرا_به_امام_مهدی_«قائم»_می‌گویند؟_(پرسش)&oldid=175389»