|
|
| خط ۱۶: |
خط ۱۶: |
| #[[عنس|عَنس]]<ref>ابوعبید قاسم بن سلام، کتاب النسب، ص۳۱۴ - ۳۲۵؛ بعقوبی، تاریخ، جلد اول، ص۲۴۸؛ هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۲۶۲.</ref>. | | #[[عنس|عَنس]]<ref>ابوعبید قاسم بن سلام، کتاب النسب، ص۳۱۴ - ۳۲۵؛ بعقوبی، تاریخ، جلد اول، ص۲۴۸؛ هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۲۶۲.</ref>. |
| این قبیله بر منطقه بزرگی از [[یمن]] [[حکمرانی]] داشت و [[سکونت‌گاه]] آنان [[سرزمین]] [[سرومَذحج]] که امروزه «[[بیضاء]]» نامیده می‌شود بود و از [[تثلیث]] و [[نجران]] در شمال تا [[مأرب]] و [[فِدَثینه]] را در برمی‌گرفت<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۸۵ و ۱۷۵ و ۲۳۷.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۱.</ref> | | این قبیله بر منطقه بزرگی از [[یمن]] [[حکمرانی]] داشت و [[سکونت‌گاه]] آنان [[سرزمین]] [[سرومَذحج]] که امروزه «[[بیضاء]]» نامیده می‌شود بود و از [[تثلیث]] و [[نجران]] در شمال تا [[مأرب]] و [[فِدَثینه]] را در برمی‌گرفت<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۸۵ و ۱۷۵ و ۲۳۷.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۱.</ref> |
|
| |
| ==قبایل مذحج==
| |
| ===سَعدالعشیره===
| |
| از شاخه‌های بزرگ مَذحِج بود و دارای شعباتی بود که مشهورترینِ آنها [[زُبَید]] و [[جُعفِی]]<ref>ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، الجزء الثانی، ص۴۰۹ و ۴۱۰.</ref> و [[أنَس الله]] هستند.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۱.</ref>
| |
| ====زُبَید====
| |
| [[زبید بن صعب بن سعد العشیرة بن مَذحِج]] از شاخه‌های سعدالعشیره است که جایگاه آنان در [[تهامه]] [[یمن]] بود و از شهرهای آنها [[حُصَیب]]<ref>یعقوبی، البلدان، ص۹۸.</ref> و [[جازان]]<ref>(بندری در کنار دریای سرخ روبه‌روی جزایر فرسان که جیزان نیز نامیده می‌شود) محمد بن علی الاکوع، الیمن الخضراء مهد الحضاره، ص۱۸۲.</ref> [[فَعن]]، [[فرغان]]، [[تَثلیث]]، [[سازه]] و [[مَربَع]] بود<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، الجزء الثانی، ص۴۶۵ (ذیل کلمه زبید).</ref> و در [[همسایگی]] [[حاشد]] از [[همدان]] سکونت داشتند<ref>عبدالرحمن عبدالواحد الشجاع، الیمن فی صدر الاسلام، ص۳۳.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۲.</ref>
| |
| =====[[اسلام]] زُبَید=====
| |
| [[عمرو بن معدی کرب]] از بزرگان و [[شجاعان]] و [[شاعران]] زُبیدی بود که پیکارهایی با [[خَثعَم]] و [[حِمیر]] داشت<ref>حسن بن احمد همدانی، الاکلیل، الجزء العاشر، ص۱۴۳.</ref>. وی با گروهی از افراد [[قبیله]] خود به [[مدینه]] آمد و [[خدمت]] [[رسول‌الله]]{{صل}} رسید و اسلام آورد. اما در جریان [[ارتداد]] [[قبایل]] از اسلام خارج و دوباره به اسلام بازگشت<ref> ابن‌هشام، السیرة النبویه، القسم الثانی، ص۵۸۳.</ref>. وی در جنگ‌های [[یرموک]] و [[قادسیه]] و [[نهاوند]] شرکت داشت<ref>ابو علی اسماعیل بن القاسم القالی البغدادی، ذیل الامالی و النوادر، ص۱۴۴.</ref>.
| |
|
| |
| [[واقدی]] درباره اسلام زُبَید می‌نویسد: چون [[علی]]{{ع}} به [[سرزمین]] [[یمن]] وارد شد. و به نزدیک مَذحِج رسید، به گروهی از آنها برخورد. علی{{ع}} آنان را به اسلام [[دعوت]] کرد، ولی مذحجیان نپذیرفتند و به [[جنگ]] با او پرداختند. وی نیز به آنان [[حمله]] برد. بیست نفر از ایشان کشته شدند و بقیه گریختند. علی{{ع}} از تعقیب آنان دست برداشت و آنها را به اسلام دعوت کرد که بی‌درنگ پذیرفتند و چند نفر از رؤسای مَذحِج نیز با علی{{ع}} [[بیعت]] کردند<ref>واقدی، المغازی، المجلد الثانی، ص۱۰۷۹.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۲.</ref>
| |
| ====جُعفِی====
| |
| این قبیله از شاخه‌های سعدالعشیره بود که در [[مخلاف]] مستقلی به نام [[جُعفِی]] سکونت داشتند.
| |
|
| |
| سرزمین آنان دره بزرگ [[جُردان]] بود که روستاهای زیادی داشت و تا [[صنعا]] ۴۲ فرسخ فاصله داشت و تا نزدیک حضرموت امتداد داشت<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۵۱ و ۱۸۸؛ محمد بن علی الاکوع، الیمن الخضراء مهد الحضاره، ص۳۹۰.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۲.</ref>
| |
| =====اسلام جُعفِی=====
| |
| دو نفر از بزرگان آنها به نامهای [[قیس بن سَلَمة بن شراحیل]] و [[سَلَمة بن یزید]] به مدینه آمدند و به حضور رسول‌الله{{صل}} رسیدند و اسلام آوردند. [[رسول خدا]]{{صل}} برای قیس نامهای نوشت و او را بر [[قبایل]] [[مُران]] و [[حَریم]] و [[کُلاب]] و وابستگان آنان [[امیر]] کرد <ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۴.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۳.</ref>
| |
| ====أنس الله====
| |
| از دیگر شاخه‌های سعدالعشیره می‌باشد. مردی از آنها به نام [[زُباب]] «[[فراض]]» [[بُت]] [[قبیله]] خود را [[شکست]] و به حضور [[پیامبر]] آمد و [[اسلام]] آورد<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۲.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۳.</ref>
| |
| ===مراد===
| |
| «[[یَحابُر بن مَذحِج]]» شاخه‌ای از مَذحِج است که دارای شُعَبی از جمله [[بنوقَرَن]] و [[بنوعَرثَبان]]<ref>ابوعبید قاسم بن سلام، کتاب النسب، ص۳۲۴؛ هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۲۴۵.</ref> بود.
| |
|
| |
| بیشتر افراد مراد در «[[جوف]]» [[همدان]] [[سکونت]] داشتند و بازار [[تجاری]] آنها در [[أبین]] از [[سرزمین]] [[حِمیر]]<ref>عبدالرحمن عبدالواحد الشجاع، الیمن فی صدر الاسلام، ص۳۳.</ref> بود.
| |
|
| |
| مراد در [[کشمکش]] و [[نزاع]] دائمی با [[همدان]] بود و بعضی از اوقات شاخه‌های دیگر [[مَذحِج]] را علیه همدان با خود همراه می‌کرد. تا آنجا که در فاصله [[بعثت]] [[پیامبر اسلام]] تا [[غزوه بدر]] در [[سال دوم هجری]]، شش [[جنگ]] بین مَذحِج و همدان روی داد که آخرین آنها [[پیکار]] «[[یوم الرّزم]]» بود که در هنگام [[جنگ بدر]] در محلی به نام [[الرّزم]] از بلاد مراد در وادی [[ملاحا]] در جوف همدان اتفاق افتاد و همدان به [[رهبری]] [[الاجدع بن مالک]] بر مراد به رهبری [[فَروَةَ بن مُسَیک]] [[پیروز]] شد و بسیاری از مردان مراد کشته و زخمی شدند <ref>حسن بن احمد همدانی، الاکلیل، الجزء العاشر، ص۸۶ و ۱۶۳ و ۱۸۶ و ۱۹۹؛ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۱۶؛ ابن‌هشام، السیرة النبویه، القسم الثانی، ص۵۸۱.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۳.</ref>
| |
| ====[[اسلام]] مراد====
| |
| [[فَروَة بن مُسَیک]] پس از شکست در [[جنگ]] رزم، به نزد [[کندیان]] رفت و چون شاهان کنده به او [[خیانت]] کردند از آنان ببرید و به [[دشمنی]] با آنها برخاست و سپس در [[سال نهم هجری]] به [[مدینه]] آمد و [[اسلام]] آورد و [[رسول‌الله]]{{صل}} او را بر [[قبیله]] مَذحِج و شاخه‌های آن (مُراد و زُبید) [[امیر]] کرد و [[خالد بن سعید بن عاص]] را برای جمع‌آوری [[زکات]] همراه او فرستاد<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، القسم الثانی، ص۵۲۸؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۷. هشام بن محمد می‌نویسد: عمر بن خَطاب فَروه را مأمور جمع‌آوری صدقات مذحج قرار داد (جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۳۵۱).</ref>.
| |
|
| |
| اما قول [[رازی]] که بیان داشته رسول‌الله{{صل}} [[فروه]] را بر [[صنعا]] و مخلاف‌های آن و حضرموت امیر گردانید<ref>احمد بن عبدالله رازی، تاریخ مدینة صنعا، ص۵۰۰ و ۱۴۲.</ref> صحیح به نظر نمی‌رسد؛ زیرا [[پیامبر]]{{صل}} [[وائل بن حجر حضرمی]] را بر [[فرمانروایان]] حضرموت [[ریاست]] داد و [[صنعا]] در [[اختیار]] [[ابناء]] بود.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۳-۷۴.</ref>
| |
|
| |
| ===بنی‌الحارث بن کعب===
| |
| از شاخه‌های قدرتمند مَذحِج بنوالحارث بن کعب بود که در جنگجویی و [[شجاعت]] شهره بودند. [[دُرید بن صِمه جُشَمی]] درباره آنان گفته است: بنوالحارث گُل سرسبد شجاعتند<ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، الجزء العاشر، ص۳۴.</ref>.
| |
|
| |
| در منابع، بزرگان آنان را [[پادشاه]] نامیده‌اند به گونه‌ای که در [[پیکار]] «کُلاب دوم» چهار نفر از [[پادشاهان]] آنان به [[رهبری]] [[عبدیغوث بن وقاص حارثی]] علیه [[بنی‌تمیم]] شرکت کردند، ولی [[قبایل]] [[یمنی]] [[شکست]] خوردند و عبدیغوث بن وقاص حارثی کشته شد <ref>ابوعبیده معمر بن المثنی، ایام العرب قبل الاسلام، تحقیق عادل جاسم البیانی، الجزء الثانی، ص۷۲.</ref>. جایگاه بنوالحارث دره [[نجران]] بود<ref>حسن بن أحمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۳۷؛ ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، الجزء العاشر، ص۳۴.</ref> و با قبیله [[صداء]] هم‌پیمان بودند<ref>ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، الجزء الثانی، ص۴۱۳.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۴.</ref>
| |
| ====[[اسلام]] بنوالحارث بن کعب====
| |
| [[رسول‌الله]]{{صل}} در ماه [[ربیع الاول]] [[سال دهم هجری]] [[خالد بن ولید]] را به همراه چهارصد نفر برای [[دعوت]] این قبیله فرستاد. بنوالحارث اسلام را پذیرفتند و هفت تن از بزرگان آنان همراه [[خالد]] به حضور [[پیامبر]]{{صل}} آمدند و [[رسول‌الله]]{{صل}} [[قَیس بن حُصین حارثی]] را بر این [[قبیله]] [[فرمانده]] ساخت<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۳۹.</ref> و [[عمرو بن حزم انصاری]] را برای [[تعلیم]] [[فقه]] و [[سنت]] و [[تعالیم اسلام]] و گرفتن [[صدقات]] ایشان به [[نجران]] فرستاد<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الرسل و الملوک، الجزء الثانی، ص۳۸۶ و ۵۳۲.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۴.</ref>
| |
|
| |
| ===نَخَع===
| |
| از شاخه‌های مَذحِج، [[جَسر بن عمرو بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أُدَد]]<ref>هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۲۸۸؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، الجزء الثالث، ص۳۱۱؛ یاقوت حموی، المقتضب، ص۲۷۹.</ref> می‌باشد. جایگاه نخع جنوب شرقی [[بیضاء]]<ref>محمد بن علی الاکوع، پاورقی صفة جزیرة العرب، ص۱۷۶.</ref> در دره‌های [[مران]]، [[کَبران]]، [[نزعه]]، [[حَجُومة]]، [[مَلاحة]]، [[التیبب]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۷۸.</ref> و [[صَحب]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۹.</ref> بود.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۴-۷۵.</ref>
| |
|
| |
| ====[[اسلام]] نَخَع====
| |
| برخی از بزرگان نخع همچون [[مالک بن حارث]] هنگامی که [[علی]]{{ع}} در قبیله مَذحِج بود اسلام آوردند و در [[اقدامات نظامی]] وی در مَذحِج او را [[همراهی]] کردند<ref>واقدی، فتوح شام، تصحیح عبداللطیف عبدالرحمان، الجزء الأول، ص۶۲.</ref>. پس از آن، [[نمایندگان]] نخع آخرین نمایندگانی بودند که در نیمه [[محرم]] [[سال یازدهم هجری]] به حضور رسول‌الله{{صل}} در [[مدینه]] رسیدند. آنان دویست نفر بودند که در [[یمن]] با «[[معاذ بن جبل]]» [[بیعت]] کرده و [[مسلمان]] شده بودند<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۶؛ شهاب‌الدین احمد نویری، نهایة الأرب، ترجمه محمود مهدوی، جلد سوم، ص۹۷.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۵.</ref>
| |
|
| |
| ===صُدَاء===
| |
| از دیگر شاخه‌های مَذحج، [[صُداءِ بن یزید بن حرب بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أُدَد]] است. این قبیله هم‌پیمان با [[جَنب]] و [[بنی‌الحارث بن کعب]] بود. صُداء در [[همسایگی]] بنوالحارث بن کعب در شمال [[نجران]] در دره‌های [[مَزخَة]]، [[البجباجة]]، [[حُزا]]، [[لجیة]]، [[العلوب]]، [[المدید]] و [[عَبَدان]] و منطقه [[عُبَرَة]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۷ و ۱۸۸.</ref>[[سکونت]] داشتند.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۵.</ref>
| |
|
| |
| ====اسلام صُدَاء====
| |
| پس از بازگشت رسول‌الله{{صل}} از [[جعرانه]] در [[سال هشتم هجری]] [[قیس بن سعد بن عباده]] را با چهارصد نفر از [[مسلمانان]] به [[قبیله]] صداء گسیل کرد. پس از آن، پانزده نفر از [[نمایندگان]] صداء به حضور [[رسول‌الله]]{{صل}} آمدند و [[اسلام]] آوردند و در [[حجةالوداع]] نیز یکصد نفر از افراد آن قبیله شرکت کردند<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۶.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۵.</ref>
| |
|
| |
| ===رُهاء===
| |
| از شاخه‌های مَذحِج، [[رُهاءِ بن منبه بن حرب بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أَدد]]<ref>ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، الجزء الثانی، ص۴۱۲. </ref> می‌باشد. آنان در سرو مَذحِج در دره‌های [[حُمَر]]، [[اسیل]]، [[قَصِص]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۷.</ref> و روستای [[بِهرور]] در جنوب شرقیِ [[رداع]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۲.</ref>[[سکونت]] داشتند.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۵-۷۶.</ref>
| |
| ====اسلام رُهاء====
| |
| در [[سال نهم هجری]]، [[مالک بن مراره رُهاوی]] به [[نمایندگی]] [[شاهان حِمیَر]] به [[مدینه]] آمد، ولی رُهاوی‌ها در [[سال دهم هجری]] اسلام آوردند. در این سال پانزده نفر از مردان رُهاوی به حضور [[پیامبر]] آمدند و [[مسلمان]] شدند و [[قرآن]] و [[فرایض دینی]] را آموختند و پیامبر نیز به آنان هدایایی داد. گروهی از رُهاوی‌ها نیز در حجةالوداع همراه [[رسول خدا]]{{صل}} بودند و تا هنگام [[رحلت]] ایشان در مدینه به سر می‌بردند<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۴.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۶.</ref>
| |
|
| |
| ===جَنب===
| |
| از دیگر شاخه‌های مَذحِج، [[جَنب بن یزید بن حرب بن عُلَة بن جلد بن مالَک أُدَد]]<ref>ابن عبد ربه، العقد الفرید، الجزء الثالث، ص۳۰۹.</ref> می‌باشد. جایگاه آنان به [[مخلاف جنبی]] شناخته میشد و در [[هران]]، [[ذَمار]] و روستای [[الکبیبة]] و [[سرزمین]] [[رَاحَة]] و [[محلاة]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۳۰ و ۲۲۷.</ref> بود. این قبیله با [[صُداء]] و [[سَعدالعشیره]] هم‌پیمان بود<ref>ابوعبید قاسم بن سلام، کتاب النسب، ص۳۱۹.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۶.</ref>
| |
|
| |
| ===عَنس===
| |
| از شاخه‌های مَذحِج، [[عَنس بن مالک بن أُدَد]]<ref>ابوعبید قاسم بن سلام، کتاب النسب، ص۳۲۵؛ هشام بن محمد کلبی، جمهرة النسب، الجزء الأول، ص۳۶۶.</ref> می‌باشد. [[سکونت‌گاه]] این قبیله در [[نجد]] [[یمن]] در دو فرسخی [[شرق]] [[ذَمار]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۷۹.</ref> در [[رداع]] و قریه بزرگ [[هَرُوج]]<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۳۵۸.</ref> بود. و به نام [[مخلاف عَنس]] خوانده میشد<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۲۰۶؛ یعقوبی، البلدان، ص۹۷.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۶.</ref>
| |
|
| |
| ====[[اسلام]] عَنس====
| |
| [[عمار بن یاسر|عمار بن یاسر عَنسی]] با [[پدر]] و مادرش ([[سمیه]]) در [[مکه]] [[زندگی]] می‌کردند و با [[بنی مخزوم]] هم‌پیمان بودند. [[عمار]] و خانواده‌اش در دوران [[دعوت]] مخفی، [[اسلام]] آوردند <ref>محمد بن اسحاق، کتاب السیر و المغازی، تحقیق سهیل زکار، ص۱۴۴.</ref>. همچنین مردی از عَنس به حضور [[رسول‌الله]]{{صل}} در [[مدینه]] آمد و اسلام آورد و مدتی نیز در مدینه ماند<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۴۲.</ref>.<ref>[[اصغر منتظرالقائم|منتظرالقائم، اصغر]]، [[نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت (کتاب)|نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت]]، ص:۷۶-۷۷.</ref>
| |
|
| |
|
| ==منابع== | | ==منابع== |
