توفیق

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

توفیق در قرآن - توفیق در حدیث - توفیق در اخلاق اسلامی - توفیق در معارف دعا و زیارات - توفیق در معارف و سیره سجادی - توفیق در معارف و سیره رضوی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل توفیق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• توفیق آن است که همه عوامل و اسباب برای انسان فراهم گردد، تا به خواسته‌ها و اهدافش برسد و میان انسان و هدف‌هایش مطابقت و هماهنگی باشد.
• در اصطلاح دینی بیشتر در موارد خوب و فراهم آمدن اسباب رشد و ترقی و پیشرفت به کار می‌رود. به چنین انسان‌ها "موفّق" گفته می‌شود.
• توفیق‌دهنده اصلی خداست و هر کس به هر مقصود خیری می‌رسد، باید توفیق الهی را در پشت آن ببیند ﴿وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ﴾. اگر خدا نخواهد و جور نکند، هیچ کاری سامان نمی‌پذیرد. حتّی باید توفیق کسب علم، تلاش برای روزی حلال، توبه از گناه، خدمت به مردم، صله رحم، جهاد در راه خدا و عمل به تکلیف را هم از خدا خواست و به تناسب این خواسته‌ها اقدام و عمل کرد. از تو حرکت، از خدا برکت.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس