انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان منبع جامع}} +{{پایان منبع جامع}})) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
}} | }} | ||
'''[[انتظار فرج]] چه فضلیتی دارد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | '''[[انتظار فرج]] چه فضلیتی دارد؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | ||
== پاسخ نخست == | == پاسخ نخست == | ||
[[پرونده:769540432.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:769540432.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[عبدالله جوادی آملی]]]] | ||
آیت‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[ادب فنای مقربان ج۹ (کتاب)|ادب فنای مقربان]]»'' در این‌باره گفته است: | آیت‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[ادب فنای مقربان ج۹ (کتاب)|ادب فنای مقربان]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«آن‌گاه که واژه "[[انتظار]]" و "[[منتظر]]" با پسوند "[[فرج]]" یا "[[ظهور]]" یا "هذا الأمر" آمده باشد، معنای [[چشم به راهی]] برای [[ظهور]] [[حضرت مهدی موعود]] موجود{{ع}} در [[آخر الزمان]] را می‌رساند. [[روایات]] بسیاری در بیان [[ارزش]] والای [[انتظار]] و ارجمندی [[مقام]] [[منتظران ظهور]] در دست است: | «آن‌گاه که واژه "[[انتظار]]" و "[[منتظر]]" با پسوند "[[فرج]]" یا "[[ظهور]]" یا "هذا الأمر" آمده باشد، معنای [[چشم به راهی]] برای [[ظهور]] [[حضرت مهدی موعود]] موجود{{ع}} در [[آخر الزمان]] را می‌رساند. [[روایات]] بسیاری در بیان [[ارزش]] والای [[انتظار]] و ارجمندی [[مقام]] [[منتظران ظهور]] در دست است: | ||
#[[امیر مؤمنان]]{{ع}} در پاسخ پرسش [[زید بن صوحان]]، [[انتظار فرج]] [[اهل بیت]]{{عم}} را محبوب‌ترین عمل در بارگاه الاهی شمرده است: {{متن حدیث|قَالَ: فَأَيُّ الْأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ قَالَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>الأمالی، صدوق، ص ۳۹۵.</ref>. | # [[امیر مؤمنان]]{{ع}} در پاسخ پرسش [[زید بن صوحان]]، [[انتظار فرج]] [[اهل بیت]]{{عم}} را محبوب‌ترین عمل در بارگاه الاهی شمرده است: {{متن حدیث|قَالَ: فَأَيُّ الْأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ قَالَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>الأمالی، صدوق، ص ۳۹۵.</ref>. | ||
#به فرموده [[امام سجاد]]{{ع}} [[منتظران]] [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} که در پرتو [[خردورزی]] و [[معرفت]] عمیق به [[امام]] خویش، [[پنهان‌زیستی]] و حضور ایشان را یکسان می‌دانند، [[برترین]] [[مردمان]] روزگار و [[مجاهدان]] [[راستین]] راه دیانت‌اند: {{متن حدیث| إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً}}<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۰؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.</ref>. | # به فرموده [[امام سجاد]]{{ع}} [[منتظران]] [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} که در پرتو [[خردورزی]] و [[معرفت]] عمیق به [[امام]] خویش، [[پنهان‌زیستی]] و حضور ایشان را یکسان می‌دانند، [[برترین]] [[مردمان]] روزگار و [[مجاهدان]] [[راستین]] راه دیانت‌اند: {{متن حدیث| إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً}}<ref>کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۰؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.</ref>. | ||
#بر پایه گزارش [[ابوبصیر]]، [[امام صادق]]{{ع}} برپایی [[دولت اهل بیت]]{{عم}} در فردای [[انتظار]] را حتمی دانسته و با نوید [[پاداش]] بی‌شمار به [[شیعیان]] [[منتظر]]، آنان را به انجام دادن [[کار نیک]] و [[استواری]] در راه [[انتظار]]، فراخوانده است: {{متن حدیث| إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِيءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۲۰۰.</ref>. | # بر پایه گزارش [[ابوبصیر]]، [[امام صادق]]{{ع}} برپایی [[دولت اهل بیت]]{{عم}} در فردای [[انتظار]] را حتمی دانسته و با نوید [[پاداش]] بی‌شمار به [[شیعیان]] [[منتظر]]، آنان را به انجام دادن [[کار نیک]] و [[استواری]] در راه [[انتظار]]، فراخوانده است: {{متن حدیث| إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِيءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۲۰۰.</ref>. | ||
#[[حضرت جواد]]{{ع}} در سخنی با جناب [[عبدالعظیم حسنی]]، [[برترین عمل]] شیعیانش را لحظه‌شماری فرارسیدن [[ظهور]] [[امام موعود]]{{ع}} شمرده است: {{متن حدیث| أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref> کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۷.</ref>. | # [[حضرت جواد]]{{ع}} در سخنی با جناب [[عبدالعظیم حسنی]]، [[برترین عمل]] شیعیانش را لحظه‌شماری فرارسیدن [[ظهور]] [[امام موعود]]{{ع}} شمرده است: {{متن حدیث| أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref> کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۷.</ref>. | ||
همچنین دیگر روایاتی که در ارج‌گذاری "[[انتظار]]" و "[[منتظران]]" با صفاتی چون [[برترین]] [[عبادت]]<ref> ر.ک: کمال الدین، ص ۶۴۴.</ref>، بالاترین [[جهاد]] [[امت]] در [[راه خدا]]<ref> ر.ک: تحف العقول، ص ۳۷</ref>، بزرگترین [[گشایش]]<ref> ر.ک: الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.</ref>، بافضیلت‌ترین [[عبادت]] [[مؤمن]]<ref> ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۱.</ref>، همسنگ بودن با [[شهیدان]] به [[خون]] تپیده [[راه خدا]]<ref> ر.ک: کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>، همگونی با روزه‌داران شب زنده‌دار<ref> ر.ک: الکافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>، [[برابری]] با پیکارجویان هم‌رکاب [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>ر.ک: المحاسن، ج ۱، | همچنین دیگر روایاتی که در ارج‌گذاری "[[انتظار]]" و "[[منتظران]]" با صفاتی چون [[برترین]] [[عبادت]]<ref> ر.ک: کمال الدین، ص ۶۴۴.</ref>، بالاترین [[جهاد]] [[امت]] در [[راه خدا]]<ref> ر.ک: تحف العقول، ص ۳۷</ref>، بزرگترین [[گشایش]]<ref> ر.ک: الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.</ref>، بافضیلت‌ترین [[عبادت]] [[مؤمن]]<ref> ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۱.</ref>، همسنگ بودن با [[شهیدان]] به [[خون]] تپیده [[راه خدا]]<ref> ر.ک: کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>، همگونی با روزه‌داران شب زنده‌دار<ref> ر.ک: الکافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>، [[برابری]] با پیکارجویان هم‌رکاب [[حضرت مهدی]]{{ع}}<ref>ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.</ref>، همسانی با [[شهیدان]] محضر [[رسول خدا]]{{صل}}<ref>ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.</ref> و... سخن گفته است»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان ج۹ (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ج۹، ص۳۷۱، ۳۷۳.</ref>. | ||
== منبع‌شناسی جامع مهدویت == | == منبع‌شناسی جامع مهدویت == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۶: | ||
{{انتظار افقی}} | {{انتظار افقی}} | ||
[[رده: | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان مهدویت]] | [[رده:پرسمان مهدویت]] | ||
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]] | ||
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | [[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]] | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۴
| انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، در کتاب «ادب فنای مقربان» در این‌باره گفته است:
«آن‌گاه که واژه "انتظار" و "منتظر" با پسوند "فرج" یا "ظهور" یا "هذا الأمر" آمده باشد، معنای چشم به راهی برای ظهور حضرت مهدی موعود موجود(ع) در آخر الزمان را می‌رساند. روایات بسیاری در بیان ارزش والای انتظار و ارجمندی مقام منتظران ظهور در دست است:
- امیر مؤمنان(ع) در پاسخ پرسش زید بن صوحان، انتظار فرج اهل بیت(ع) را محبوب‌ترین عمل در بارگاه الاهی شمرده است: «قَالَ: فَأَيُّ الْأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ قَالَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[۱].
- به فرموده امام سجاد(ع) منتظران ظهور حضرت مهدی(ع) که در پرتو خردورزی و معرفت عمیق به امام خویش، پنهان‌زیستی و حضور ایشان را یکسان می‌دانند، برترین مردمان روزگار و مجاهدان راستین راه دیانت‌اند: « إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً»[۲].
- بر پایه گزارش ابوبصیر، امام صادق(ع) برپایی دولت اهل بیت(ع) در فردای انتظار را حتمی دانسته و با نوید پاداش بی‌شمار به شیعیان منتظر، آنان را به انجام دادن کار نیک و استواری در راه انتظار، فراخوانده است: « إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِيءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ»[۳].
- حضرت جواد(ع) در سخنی با جناب عبدالعظیم حسنی، برترین عمل شیعیانش را لحظه‌شماری فرارسیدن ظهور امام موعود(ع) شمرده است: « أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[۴].
همچنین دیگر روایاتی که در ارج‌گذاری "انتظار" و "منتظران" با صفاتی چون برترین عبادت[۵]، بالاترین جهاد امت در راه خدا[۶]، بزرگترین گشایش[۷]، بافضیلت‌ترین عبادت مؤمن[۸]، همسنگ بودن با شهیدان به خون تپیده راه خدا[۹]، همگونی با روزه‌داران شب زنده‌دار[۱۰]، برابری با پیکارجویان هم‌رکاب حضرت مهدی(ع)[۱۱]، همسانی با شهیدان محضر رسول خدا(ص)[۱۲] و... سخن گفته است»[۱۳].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ الأمالی، صدوق، ص ۳۹۵.
- ↑ کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۰؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.
- ↑ الغیبه، نعمانی، ص ۲۰۰.
- ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۷.
- ↑ ر.ک: کمال الدین، ص ۶۴۴.
- ↑ ر.ک: تحف العقول، ص ۳۷
- ↑ ر.ک: الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.
- ↑ ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۱.
- ↑ ر.ک: کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۵.
- ↑ ر.ک: الکافی، ج ۲، ص ۲۲۲.
- ↑ ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.
- ↑ ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج۹، ص۳۷۱، ۳۷۳.