تفسیر علمی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث تفسیر است. تفسیر علمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تفسیر علمی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

با توجه به دیدگاه‌ها و گرایش‌های مختلف درباره تفسیر علمی نمی‌توان تعریف واحدی از این اصطلاح ارائه داد؛ اما به‌طور کلی می‌توان گفت در تفسیر علمی، مفسر با توجه به دستاوردهای علمی بشر سعی در تفسیر آیات و کشف حقایقی تازه و زدودن ابهامات از چهره بعضی از آیات دارد. عمده این تفاسیر در قرن چهاردهم هجری به بعد نگاشته شده‌اند؛ هرچند رگه‌هایی از گرایش به این شیوه تفسیری را می‌توان در سده‌های پیش از آن نیز ملاحظه کرد. تفاسیری که به این شیوه تفسیری نگارش یافته‌اند، از نظر میزان اثرپذیری از علوم و فرضیه‌های بشری و نیز میزان پایبندی به مسلمات و ظواهر قرآن یکسان نیستند، و تقریباً تفسیر علمی - که گاهی از آن به تفسیر تجربی یاد می‌شود - ناظر به همان گرایش افراطی به علوم بشری در تفسیر قرآن‌کریم است .

تفاسیر علمی

تفاسیر علمی به تفسیرهایی گفته می‌شود که با توجه به یافته‌های علوم تجربی، قرآن را تفسیر کرده‌اند؛ مانند:

1. مفاتیح الغیب (معروف به التفسیر الکبیر، و تفسیر فخر رازی)، تألیف محمد بن عمر بن حسین رازی؛
2. کشف‌ الاسرار‌ النورانیة‌ القرآنیة تألیف محمد بن احمد اسکندرانی که تفسیر بخشی از قرآن است؛
3. پرتوی از قرآن نوشته سید محمود طالقانی که از ابتدای قرآن تا آیه ۲۸ سوره نساء را دارد؛
4. تفسیر نمونه آیت الله ناصر مکارم شیرازی؛
5. تفسیر المیزان علامه سید محمد حسین طباطبایی؛
6. حجة التفاسیر تألیف سید عبد‌الحجت بلاغی تفسیری مختصر، کامل و به زبان فارسی است.

تفاسیر مذکور از نظر میزان گرایش و اثرپذیری مؤلفان آنها از علوم تجربی، یکسان نیستند .

مفسّران علمی

روش تفسیر علمی، مورد اهتمام شماری از مفسران است. اسامی تعدادی از آنان به شرح ذیل است:

1. محمد بن عمر بن حسین رازی معروف به فخر رازی صاحب تفسیر مفاتیح‌ الغیب (تفسیر کبیر، تفسیر فخر رازی)؛
2. شیخ طنطا‌وی بن‌ جوهری صاحب الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم (تفسیر طنطاوی)؛
3. احمد بن مصطفی مراغی صاحب تفسیر مراغی؛
4. سید محمود طالقانی صاحب تفسیر پرتوی از قرآن؛
5. عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، صاحب تفسیر کاشف با همکاری دکتر سید محمد باقر حجتی؛
6. محمد عبدالمنعم جمال، صاحب تفسیر الفرید للقرآن المجید؛
7. محمد بن احمد اسکندرانی صاحب تفسیر کشف‌ الأسرار‌ النورانیّة القرآنیّة (مشتمل بر تفسیر بخشی از قرآن)؛
8. سعید حوی صاحب تفسیر الأساس فی التفسیر.

جستارهای وابسته

• تفاسیر تابعین تابعین
• تفاسیر تک نگار
• تفاسیر عصر جدید
• تفاسیر عصر کهن
• تفسیر اجتهادی
• تفسیر اجمالی قرآن
• تفسیر اِعراب
• تفسیر باطنی
• تفسیر پلورالیستی قرآن
• تفسیر تبیینی قرآن
• تفسیر تحلیلی
• تفسیر تدبری قرآن
• تفسیر تمسکی قرآن
• تفسیر در عصر تابعین
• تفسیر در عصر تدوین
• تفسیر در عصر پیامبر خاتم
• تفسیر درایی
• تفسیر زبدة البیان
• تفسیر سکولاریستی قرآن
• تفسیر سیستمی
• تفسیر عبدالله بن عباس
• تفسیر قرآن به قرآن
• تفسیر لفظی قرآن
• تفسیر لیبرالیستی قرآن
• تفسیر مأثور
• تفسیر مجمل به مبین
• تفسیر مطلق به مقید
• تفسیر معتزلیان جدید
• تفسیر معنا
• تفسیر معنوی قرآن
• تفسیر موضوع
• تفسیر وجوه قرآن
• تفسیر ترتیبی
• تفسیر مزجی
• تفسیر موضوعی
• تفسیر اهل بیت
• تفسیر پیامبر خاتم
• تفسیر تابعین
• تفسیر دوران نهضت‌های اصلاحی
• تفسیر صحابه
• تفسیر عصر جدید
• تفسیر باطن قرآن
• تفسیر ظاهر قرآن
• تفسیر اهل‌سنت
• تفسیر باطنیه
• تفسیر خوارج
• تفسیر شیعه
• تفسیر متصوفه
• تفسیر اجتماعی
• تفسیر اخلاقی
• تفسیر ادبی
• تفسیر اشاری
• تفسیر به رأی
• تفسیر بیانی
• تفسیر پوزیتیویستی
• تفسیر تاریخی
• تفسیر تربیتی
• تفسیر رمزی
• تفسیر عرفانی
• تفسیر علمی
• تفسیر فقهی
• تفسیر فلسفی
• تفسیر کلامی
• آداب تفسیر قرآن
• آراء تفسیری
• اسرائیلیات در تفسیر
• اقطاب اسرائیلیات
• اقطاب وضّاعین
• اولین مدون تفسیر
• تأویل قرآن
• تدوین تفسیر قرآن
• تفاسیر قرآن
• تفسیر پذیری قرآن
• تفسیر نگاری
• تنزیل قرآن
• توقیفیت تفسیر قرآن
• جری و تطبیق
• روایات تفسیری
• روش‌های تفسیری
• سیاق عام
• شرافت تفسیر قرآن
• طرق تفسیری
• غرایب تفسیر
• فضیلت تفسیر قرآن
• قواعد تفسیر
• مبادی تفسیر
• مدارس تفسیر قرآن
• مراتب تفسیر
• مراحل تفسیر
• مصادر نقلی تفسیر
• مفسران
• مقدمات تفسیر
• مکاتب تفسیری
• منابع تفسیر
• تأویل قرآن

منابع

1. فرهنگ‌نامه علوم قرآنی