حضور امام مهدی در حج‌: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام مهدی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) }} == رابطه حضور امام در حج با زیارت == وقتی دیدار با امام در موسم حج، ضرورتی بزرگ و تکلیفی کامل کننده فریضه حج باشد، طبیعتاً باید امکان ا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۱۱: خط ۱۱:
بهره‌گیری از فرصت‌های کم نظیر این ایام هم با حضور آنان، بهتر و بیشتر میسّر است. [[امامان]] [[شیعه]] {{عم}} در مراسم [[حج]]، فراوان حضور می‌یافتند. سفرهای متعدّد و پیاده [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}} به [[زیارت]] [[خانه خدا]]<ref>کشف الغمه، اربلی، ج۲، ص۱۸۳؛ سفینه البحار، ج۲، ماده "حسن".</ref> و حضور [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} در [[حج]] و [[شعر]] معروف [[فرزدق]] درباره آن حضرت، در پیش روی [[خلیفه]] [[فاسق]]، [[هشام بن عبدالملک]]، و همچنین مسافرت‌های [[ائمه]] دیگر و حضورشان در [[حج]]، زمینه این دیدارها را فراهم می‌‌کرده است<ref> اعیان الشیعه چاپ بیروت، ج۱۰، ص۲۶۹.</ref>.  
بهره‌گیری از فرصت‌های کم نظیر این ایام هم با حضور آنان، بهتر و بیشتر میسّر است. [[امامان]] [[شیعه]] {{عم}} در مراسم [[حج]]، فراوان حضور می‌یافتند. سفرهای متعدّد و پیاده [[امام حسن|امام حسن مجتبی]] {{ع}} به [[زیارت]] [[خانه خدا]]<ref>کشف الغمه، اربلی، ج۲، ص۱۸۳؛ سفینه البحار، ج۲، ماده "حسن".</ref> و حضور [[امام سجاد|امام زین العابدین]] {{ع}} در [[حج]] و [[شعر]] معروف [[فرزدق]] درباره آن حضرت، در پیش روی [[خلیفه]] [[فاسق]]، [[هشام بن عبدالملک]]، و همچنین مسافرت‌های [[ائمه]] دیگر و حضورشان در [[حج]]، زمینه این دیدارها را فراهم می‌‌کرده است<ref> اعیان الشیعه چاپ بیروت، ج۱۰، ص۲۶۹.</ref>.  


"[[یحیی بن یسار]]" [[نقل]] می‌‌کند که: "ما [[حج]] گزاردیم، گذارمان به [[امام صادق]] {{ع}} افتاد. آن حضرت فرمود: ای حاجیانِ [[خانه خدا]]! ای [[زائران]] [[قبر]] [[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}}! ای [[پیروان]] [[آل]] [[محمّد]]!.. گوارایتان باد!»..<ref> وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۱ {{عربی|«حاجّ بیت الله و زوار قبر نبیّه و شیعه آل محمد! هنیئاً لکم»}}</ref>. که می‌‌رساند [[امام]]، علاوه بر حضور، برخوردهای [[تبلیغی]] هم داشته است. علاوه بر عصر حضور [[ائمه]]، در عصر غیبت هم - بنا به برخی [[روایات]] - حضرت [[حجّت]] همه ساله در مراسم شرکت می‌کند، هرچند به صورتی ناشناس که [[مردم]] عادی متوجه آن نمی‌شوند. [[محمد بن عثمان]]- یکی از سفرای چهارگانه و [[نایب خاص]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}- گفته است: {{عربی|"واللّه إنّ صاحبَ هذا الأمر یحضُر الموسِمَ کلّ سَنهٍ فَیری الناسَ وَیعرِفهم ویَرونَهُ ولایَعرفونه"}}<ref> بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۲، حدیث۴.</ref>. که گویای حضور همه ساله [[امام مهدی| امام عصر]] {{ع}} در موسم [[حج]] است، به نحوی که [[مردم]] را می‌بیند و می‌شناسد و [[مردم]] او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند. [[امام صادق]] {{ع}} فرموده است: {{عربی|«یَفقدُ الناسُ امامهم، یَشهدُ الموسم فَیراهُم وَلا یَرَونَهُ»}} آن را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} این‌گونه [[نقل]] شده است: {{عربی|"یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ"}}<ref>اصول کافی، ج۱، ص ۳۳۷و ۳۳۹، حدیث۶؛ بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۱؛ غیبت نعمانی ترجمه، چاپ دارالکتب الاسلامیه ۱۳۶۲شمسی، ص ۲۰۴.</ref>. [[مردم]] [[امام]] خویش را از دست می‌‌دهند- در عصر غیبت ـ و او در موسم حضور می‌یابد و آنان را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} اینگونه [[نقل]] شده است: {{عربی|"یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ"}}<ref>بحار الأنوار، ج۵۲، ص۱۵۶، حدیث۱۶.</ref> که به همان معناست.  
"[[یحیی بن یسار]]" [[نقل]] می‌‌کند که: "ما [[حج]] گزاردیم، گذارمان به [[امام صادق]] {{ع}} افتاد. آن حضرت فرمود: ای حاجیانِ [[خانه خدا]]! ای [[زائران]] [[قبر]] [[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}}! ای [[پیروان]] [[آل]] [[محمّد]]!.. گوارایتان باد!»..<ref> وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۱ {{متن حدیث|حاجّ بیت الله و زوار قبر نبیّه و شیعه آل محمد! هنیئاً لکم}}</ref>. که می‌‌رساند [[امام]]، علاوه بر حضور، برخوردهای [[تبلیغی]] هم داشته است. علاوه بر عصر حضور [[ائمه]]، در عصر غیبت هم - بنا به برخی [[روایات]] - حضرت [[حجّت]] همه ساله در مراسم شرکت می‌کند، هرچند به صورتی ناشناس که [[مردم]] عادی متوجه آن نمی‌شوند. [[محمد بن عثمان]]- یکی از سفرای چهارگانه و [[نایب خاص]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}- گفته است: {{عربی|"واللّه إنّ صاحبَ هذا الأمر یحضُر الموسِمَ کلّ سَنهٍ فَیری الناسَ وَیعرِفهم ویَرونَهُ ولایَعرفونه"}}<ref> بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۲، حدیث۴.</ref>. که گویای حضور همه ساله [[امام مهدی| امام عصر]] {{ع}} در موسم [[حج]] است، به نحوی که [[مردم]] را می‌بیند و می‌شناسد و [[مردم]] او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند. [[امام صادق]] {{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|یَفقدُ الناسُ امامهم، یَشهدُ الموسم فَیراهُم وَلا یَرَونَهُ}} آن را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} این‌گونه [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ}}<ref>اصول کافی، ج۱، ص ۳۳۷و ۳۳۹، حدیث۶؛ بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۱؛ غیبت نعمانی ترجمه، چاپ دارالکتب الاسلامیه ۱۳۶۲شمسی، ص ۲۰۴.</ref>. [[مردم]] [[امام]] خویش را از دست می‌‌دهند- در عصر غیبت ـ و او در موسم حضور می‌یابد و آنان را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از [[امام صادق]] {{ع}} اینگونه [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ}}<ref>بحار الأنوار، ج۵۲، ص۱۵۶، حدیث۱۶.</ref> که به همان معناست.  


تماس با [[امام]] در [[حج]]، اگر به عنوانِ متمّم [[حج]] و مایه تمامیت و کمال این فریضه الهی بزرگ شمرده شده است، باید با فراهم بودن زمینه‌اش از سوی خود [[ائمه]] باشد. اینکه [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|تمامُ الحجِّ لقاء الامام}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۵۴، حدیث ۸ و ۱۲؛ نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۸۳؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص ۳۷۴.</ref> خود آن حضرت هم در مراسم و مواقف [[حج]]، حضور می‌یافته است تا امکان این برخورد و دیدار، میسّر باشد. گرچه عملًا، به خاطر شرایط خاص [[اجتماعی]] و [[سیاسی]]، این عمل به صورت ایده‌آل و مطلوب انجام نمی‌گرفت. خودِ همین تماس، چه بسا زمینه ساز پایه ریزی تشکیلات بوده، و برخوردها و رابطه‌ها و [[شناخت]] نیروها و به‌کارگیری عناصر مفید را در جهت برنامه‌ها، از فواید جنبی یا اصلی این لقاء الامام» بوده است. این ایجاد رابطه، حتی به صورتِ غیرمستقیم و با واسطه هم زمینه‌سازی می‌‌شد و پیوند غیرحضوری با [[مکتب]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خطّ [[فکری]] [[ائمه]]، فراهم می‌گشت. مردمی که از اقصی نقاط [[ممالک اسلامی]] آمده‌اند، می‌بایست در آن ازدحام و شلوغی و حال و هوای [[مناجات]] و [[عبادت]] و [[مناسک]] و... راهی هم به خطّ [[ائمه]] پیدا کنند، که تصحیح کننده نظام فکری و [[عقیدتی]]، و جهت بخشِ [[ایمان]] و عمل [[مردم]] در مسیر [[حق]] است. [[وصیّت]] [[امام باقر]] {{ع}} را برای اقامه [[عزاداری]] و ندبه بر آن حضرت به مدّت ده سال در [[منا]]، نشان دهنده حضور [[ائمه]]، حتی در این شکل، در [[فریضه]] [[حج]] و [[هدایت]] و [[رهبری فکری]]- مرامی مردمی است. یعنی نشان دادن راه، و [[نصب]] علامت و چراغ [[راهنما]] و یادآوریِ اینکه چگونه می‌توان سراغ [[ائمه]] رفت و آنان را فراموش نکرد.
تماس با [[امام]] در [[حج]]، اگر به عنوانِ متمّم [[حج]] و مایه تمامیت و کمال این فریضه الهی بزرگ شمرده شده است، باید با فراهم بودن زمینه‌اش از سوی خود [[ائمه]] باشد. اینکه [[امام باقر]] {{ع}} فرموده است: {{متن حدیث|تمامُ الحجِّ لقاء الامام}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۵۴، حدیث ۸ و ۱۲؛ نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۸۳؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص ۳۷۴.</ref> خود آن حضرت هم در مراسم و مواقف [[حج]]، حضور می‌یافته است تا امکان این برخورد و دیدار، میسّر باشد. گرچه عملًا، به خاطر شرایط خاص [[اجتماعی]] و [[سیاسی]]، این عمل به صورت ایده‌آل و مطلوب انجام نمی‌گرفت. خودِ همین تماس، چه بسا زمینه ساز پایه ریزی تشکیلات بوده، و برخوردها و رابطه‌ها و [[شناخت]] نیروها و به‌کارگیری عناصر مفید را در جهت برنامه‌ها، از فواید جنبی یا اصلی این لقاء الامام» بوده است. این ایجاد رابطه، حتی به صورتِ غیرمستقیم و با واسطه هم زمینه‌سازی می‌‌شد و پیوند غیرحضوری با [[مکتب]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خطّ [[فکری]] [[ائمه]]، فراهم می‌گشت. مردمی که از اقصی نقاط [[ممالک اسلامی]] آمده‌اند، می‌بایست در آن ازدحام و شلوغی و حال و هوای [[مناجات]] و [[عبادت]] و [[مناسک]] و... راهی هم به خطّ [[ائمه]] پیدا کنند، که تصحیح کننده نظام فکری و [[عقیدتی]]، و جهت بخشِ [[ایمان]] و عمل [[مردم]] در مسیر [[حق]] است. [[وصیّت]] [[امام باقر]] {{ع}} را برای اقامه [[عزاداری]] و ندبه بر آن حضرت به مدّت ده سال در [[منا]]، نشان دهنده حضور [[ائمه]]، حتی در این شکل، در [[فریضه]] [[حج]] و [[هدایت]] و [[رهبری فکری]]- مرامی مردمی است. یعنی نشان دادن راه، و [[نصب]] علامت و چراغ [[راهنما]] و یادآوریِ اینکه چگونه می‌توان سراغ [[ائمه]] رفت و آنان را فراموش نکرد.

نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۶

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. مدخل مرتبط ندارد پرسش‌های مرتبط با این مدخل را ببینید

رابطه حضور امام در حج با زیارت

وقتی دیدار با امام در موسم حج، ضرورتی بزرگ و تکلیفی کامل کننده فریضه حج باشد، طبیعتاً باید امکان این دیدار هم باشد و امام هم در حج حضور داشته باشد. هم حضور فکری و فرهنگی و تبلیغی، هم حضور شخصی و عینی. حضور یافتن ائمه در مراسم حج، نشانه دیگری از اهمیت سیاسی این تجمع عبادی است.

بهره‌گیری از فرصت‌های کم نظیر این ایام هم با حضور آنان، بهتر و بیشتر میسّر است. امامان شیعه (ع) در مراسم حج، فراوان حضور می‌یافتند. سفرهای متعدّد و پیاده امام حسن مجتبی (ع) به زیارت خانه خدا[۱] و حضور امام زین العابدین (ع) در حج و شعر معروف فرزدق درباره آن حضرت، در پیش روی خلیفه فاسق، هشام بن عبدالملک، و همچنین مسافرت‌های ائمه دیگر و حضورشان در حج، زمینه این دیدارها را فراهم می‌‌کرده است[۲].

"یحیی بن یسار" نقل می‌‌کند که: "ما حج گزاردیم، گذارمان به امام صادق (ع) افتاد. آن حضرت فرمود: ای حاجیانِ خانه خدا! ای زائران قبر رسول الله (ص)! ای پیروان آل محمّد!.. گوارایتان باد!»..[۳]. که می‌‌رساند امام، علاوه بر حضور، برخوردهای تبلیغی هم داشته است. علاوه بر عصر حضور ائمه، در عصر غیبت هم - بنا به برخی روایات - حضرت حجّت همه ساله در مراسم شرکت می‌کند، هرچند به صورتی ناشناس که مردم عادی متوجه آن نمی‌شوند. محمد بن عثمان- یکی از سفرای چهارگانه و نایب خاص امام زمان (ع)- گفته است: "واللّه إنّ صاحبَ هذا الأمر یحضُر الموسِمَ کلّ سَنهٍ فَیری الناسَ وَیعرِفهم ویَرونَهُ ولایَعرفونه"[۴]. که گویای حضور همه ساله امام عصر (ع) در موسم حج است، به نحوی که مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند. امام صادق (ع) فرموده است: «یَفقدُ الناسُ امامهم، یَشهدُ الموسم فَیراهُم وَلا یَرَونَهُ» آن را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از امام صادق (ع) این‌گونه نقل شده است: «یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ»[۵]. مردم امام خویش را از دست می‌‌دهند- در عصر غیبت ـ و او در موسم حضور می‌یابد و آنان را می‌بیند و لی آنان وی را نمی‌بینند. و به عبارتی دیگر از امام صادق (ع) اینگونه نقل شده است: «یَشْهَدُ المَواسِمَ، یَرَی النّاسَ ولا یَرَوْنَهُ»[۶] که به همان معناست.

تماس با امام در حج، اگر به عنوانِ متمّم حج و مایه تمامیت و کمال این فریضه الهی بزرگ شمرده شده است، باید با فراهم بودن زمینه‌اش از سوی خود ائمه باشد. اینکه امام باقر (ع) فرموده است: «تمامُ الحجِّ لقاء الامام»[۷] خود آن حضرت هم در مراسم و مواقف حج، حضور می‌یافته است تا امکان این برخورد و دیدار، میسّر باشد. گرچه عملًا، به خاطر شرایط خاص اجتماعی و سیاسی، این عمل به صورت ایده‌آل و مطلوب انجام نمی‌گرفت. خودِ همین تماس، چه بسا زمینه ساز پایه ریزی تشکیلات بوده، و برخوردها و رابطه‌ها و شناخت نیروها و به‌کارگیری عناصر مفید را در جهت برنامه‌ها، از فواید جنبی یا اصلی این لقاء الامام» بوده است. این ایجاد رابطه، حتی به صورتِ غیرمستقیم و با واسطه هم زمینه‌سازی می‌‌شد و پیوند غیرحضوری با مکتب اهل بیت (ع) و خطّ فکری ائمه، فراهم می‌گشت. مردمی که از اقصی نقاط ممالک اسلامی آمده‌اند، می‌بایست در آن ازدحام و شلوغی و حال و هوای مناجات و عبادت و مناسک و... راهی هم به خطّ ائمه پیدا کنند، که تصحیح کننده نظام فکری و عقیدتی، و جهت بخشِ ایمان و عمل مردم در مسیر حق است. وصیّت امام باقر (ع) را برای اقامه عزاداری و ندبه بر آن حضرت به مدّت ده سال در منا، نشان دهنده حضور ائمه، حتی در این شکل، در فریضه حج و هدایت و رهبری فکری- مرامی مردمی است. یعنی نشان دادن راه، و نصب علامت و چراغ راهنما و یادآوریِ اینکه چگونه می‌توان سراغ ائمه رفت و آنان را فراموش نکرد.

ایام منا، که روز عید و سرور و برکت است، نه گریه و اندوه و اشک، وقتی در جمع حجاج، گریه سر داده می‌شود، توجه‌ها به سوی آن کانون جلب می‌شود. و «... این خبر را مردم، پس از بازگشت به محل‌های خود، به آنها که از این مواقف دورند نقل می‌کنند و از این طریق، به غائبین هم می‌رسد و حجت بر مردم تمام می‌شود. دیگر کسی نمی‌تواند عذر و بهانه آورد که نمی‌توانسته به شهری که اقامتگاه حجت خدا است دسترسی پیدا کند، یا کسی از حجت خدا به او خبری بدهد، یا بگوید که دعوت امام و گمراهی مخالفانش را نشناختم. در این حال اغلب چنین است که دیگر جاهل قاصر و بی خبری باقی نمی‌ماند...»[۸].[۹]

منابع

  1. محدثی، جواد، فرهنگ زیارت

پانویس

  1. ↑ کشف الغمه، اربلی، ج۲، ص۱۸۳؛ سفینه البحار، ج۲، ماده "حسن".
  2. ↑ اعیان الشیعه چاپ بیروت، ج۱۰، ص۲۶۹.
  3. ↑ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۱ «حاجّ بیت الله و زوار قبر نبیّه و شیعه آل محمد! هنیئاً لکم»
  4. ↑ بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۲، حدیث۴.
  5. ↑ اصول کافی، ج۱، ص ۳۳۷و ۳۳۹، حدیث۶؛ بحار الأنوار، ج۵۲، ص ۱۵۱؛ غیبت نعمانی ترجمه، چاپ دارالکتب الاسلامیه ۱۳۶۲شمسی، ص ۲۰۴.
  6. ↑ بحار الأنوار، ج۵۲، ص۱۵۶، حدیث۱۶.
  7. ↑ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۵۴، حدیث ۸ و ۱۲؛ نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۸۳؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص ۳۷۴.
  8. ↑ مقتل الحسین، عبدالرزاق المقرّم، ص۱۰۷.
  9. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ زیارت، ص۱۴۵-۱۴۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=حضور_امام_مهدی_در_حج‌&oldid=1300691»