گستره علم معصوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{علم معصوم}} | {{علم معصوم}} | ||
{{خرد}} | {{خرد}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[علم معصوم]]''' است. "'''[[ | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[علم معصوم]]''' است. "'''[[محدودیت علم معصوم]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محدودیت علم معصوم در قرآن]] | [[محدودیت علم معصوم در حدیث]] | [[محدودیت علم معصوم در کلام اسلامی]] | [[محدودیت علم معصوم در فلسفه اسلامی]] | [[محدودیت علم معصوم در عرفان اسلامی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علم معصوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[علم معصوم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==چیستی علم محدود و علم تام== | |||
*در زمینه معنای علم محدود و علم تام معصوم می توان به موارد زیر اشاره نمود: | |||
#تام به معنای فعلی در مقابل شأنی؛ یعنی معصوم از همه چیز آگاه است و چیزی نیست که اکنون در علم او نگنجد، لذا هیچ علمی نیست که منتظر تحصیلش باشد و به عبارتی بالفعل همه چیز را می داند، به استثنای علومی که احاطۀ بر آنها برای غیر خداوند ناممکن است. | |||
#تام به معنای علم تفصیلی در برابر علم اجمالی و کلی؛ تام بودن علم معصوم یعنی او همۀ علوم ممکن برای غیر خداوند را با تمامی تفصیلات و جزئیات می داند و علمی که مجمل باشد ندارد. | |||
#تام بودن به معنای این است، تمام علومی که غیر خداوند می تواند به آن احاطه پیدا کند (علم ما کان و ما یکون و ما هو کائن) را می داند، با قطع نظر از اینکه بالفعل باشد یا باقوه(لو شاؤوا علموا)، بالتفصیل باشد یا بالاجمال. | |||
==تام یا محدود بودن علم معصوم== | |||
*در میان علمای شیعه دربارۀ قلمرو علم معصوم دو دیدگاه اساسی وجود دارد: | |||
===تام بودن علم معصوم=== | |||
*تام بودن علم امام بدین معناست، هیچ دانشی نیست که برای غیر خداوند ممکن باشد و امام نسبت به آن آگاه نباشد. بنابراین دیدگاه، امام به تمام علوم و جزئیات حوادث جهان و در تمام زمانها در محدودۀ قابل تصور برای غیر خداوند آگاه است<ref>ر.ک. سید عبدالحسین لاری؛ معارف السلمانی بمراتب خلفاء الرحمانی؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟؛ بهدار، محمدرضا، گستره علم امام در اندیشه علمای شیعه، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش 3، ص 48؛ جمعی از نویسندگان، علم امام در دیدگاه شیخ مفید و شاگردان وی، دو فصلنامه حوزه، ش 54، صفحه؟؟؟</ref> امّا تسلیم مقدرات و اوامر الهی است و اگر در جایی به علم باطنی خود عمل نمی کردند به دلیل آن بود که مامور بودند مانند بشر عادی زندگی کنند.<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 284</ref> دانشهایی که لازمۀ مقام خداوند بوده و جز او کسی به آنها آگاه نیست از فرض این بحث خارج است.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟</ref> | |||
====دلایل تام بودن علم معصوم==== | |||
*برخی از دلایلی که برای تام بودن علوم معصومین(علیهم السلام) بیان شده است عبارتند از: | |||
#انبیاء و امامان(علیهم السلام) از هرگونه گناه صغیره و کبیره و از هرگونه خطا و سهو و نسیان، به دور هستند و چنین عصمتی از آغاز زندگی تا پایان زندگی آنها برقرار است، لازمۀ چنین عصمتی علم غیب وسیع است.<ref>ر.ک. لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش 48، صفحه؟؟؟</ref> | |||
#روایاتی که امام را "عالم بما کان و ما یکون و ما هو کائن" می داند. | |||
===محدود بودن علم معصوم=== | |||
*انبیا و امامان با تعلیم خداوند از علم و علم غیب آگاهاند ولی این آگاهی و ارتباط به این معنی نیست که بالذات به آن عالَم احاطه داشته باشند، زیرا آنان نیز از حیث وجود و علم محدودیت دارند و در کسب علم محتاج به خداوند متعالاند.<ref>ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، 87 ـ 89</ref> صاحبان این دیدگاه<ref>مانند: محمد بن محمد مفید؛ المسائل العكبریة ص۶۹و۷۰؛ محمد بن على کراجی، كنز الفوائد ج۱و شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص:۳۵۹ باب السهو فی الصلاه و سیدمرتضی در الانتصار فی انفرادات الامامیه، ص۴۹۴ و ...</ref> معتقدند تام بودن علوم ائمه(علیهم السلام) موجه نیست و ضرورتی ندارد امام به همۀ امور جهان به طور جزئی و تفصیلی آگاه باشد.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، فصلنامه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی، صفحه؟؟؟؛ موسوی، سید علی، تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی، ص 98؛ جمعی از نویسندگان، علم امام در دیدگاه شیخ مفید و شاگردان وی، دو فصلنامه حوزه، ش 54، صفحه؟؟؟</ref> حتی ایشان قائلند<ref>طبرسی، محمد بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۹۰</ref> ممکن است پیامبر یا امام سهو و نسیان هم داشته باشد؛ البته در آنچه که از جانب خداوند برای مردم بیان میکنند، نباید سهو داشته باشند، اما در غیر آن جایز است که فراموش کنند یا سهو کنند.<ref>ر.ک. نجفی لاری، سید عبدالحسین، آگاهی های آسمانی، ص 46 ـ 49</ref> | |||
====دلایل محدود بودن علم معصوم==== | |||
*عمده دلیلی که قائلین به محدودیت علم معصوم ارائه کرده اند، آیاتی از قرآن کریم و روایاتی از امامان(علیهم السلام) است که به برخی از آنها اشاره می شود:<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229</ref> | |||
#آیات و روایات دال بر اختصاص بعض علوم به خداوند: بر اساس برخی از آیات و روایات خداوند بعضی از علوم غیبی را برای خود برگزیده و احدی از مخلوقات اعم از ملائکه مقرب و پیامبران از آن اطلاع ندارد. در سورۀ لقمان چنین آمده است:<ref>سورۀ لقمان، آیۀ 34</ref> «إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنزَِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ مَا فىِ الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِى نَفْسٌ مَّا ذَا تَكْسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِى نَفْسُ بِأَىِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرُ» بر طبق این آیه علم پنج چیز اختصاص به خداوند داشته و احدی از مخلوقات الهی اطلاعی از آنها ندارند. روایات ذیل آیه هم همین مطلب را اثبات می کنند: امام صادق(علیه السلام) فرمودند:<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۱، ص ۲۹۰، ح ۴۹</ref> «پدرم به من فرمود: آیا تو را از پنج چیز خبر ندهم که خداوند هیچ یک از بندگانش را از آن آگاه نکرده است؟ گفتم بلی؛ فرمود: همانا علم به روز قیامت نزد خداست و اوست که باران را میفرستد و از آنچه در رحمهای زنان است آگاه است و کسی نمیداند فردا چه به دست میآورد و کسی نمیداند در چه سرزمینی خواهد مرد، همانا خداوند دانای آگاه است.»<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229</ref> | |||
#بر اساس برخی از روایات، خداوند بعضی از علوم را از همۀ آفریده هایش مخفی کرده است مانند: امام صادق(علیه السلام) فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص 147، ح ۱</ref> «همانا برای خدای تبارک و تعالی دو علم است: یکی علمی است که فرشتهها و پیغمبران و رسولان را بر آن آگاه نموده و ما همه آنرا میدانیم، و دومی علمی است که ویژۀ خود ساخته و چون نسبت بدا برای وی رخ دهد، ما را آگاه سازد و بر امامان(علیهم السلام) پیش از ما هم عرضه شود.»<ref>ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229</ref> | |||
#بیشترین دلیلی که این گروه به آن استدلال کرده اند روایات افزایش پذیری علم معصوم است بدین صورت که از روایات متعددی استفاده می شود، علم پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و امامان(علیهم السلام) به منبعی اتصال دارد که پیوسته در حال ازدیاد است.<ref>ر.ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش 248، صفحه؟؟؟؛ فاضل لنکرانی، محمدجواد، سخنرانی با موضوع: همگرایی قیام امام حسین با علم حضرت به شهادت خود و یارانش، وبگاه محمدجواد فاضل لنکرانی؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص 339؛ هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref> بنابراین علوم آنان را میتوان افزایشپذیر دانست. اگر علوم آنان تام و بینقص میبود، فراگیری دانش به شیوههای مختلف مثل الهام، شهود و ... معنایی نداشت و تکرار علوم پیشین میبود؛ در حالی که این موارد شیوههای انتقال علوم الهی به آنان است.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت و قلمرو علم الاسماء، ص 109</ref> این افزایش پذیری به اندازهای مهم است که امامان(علیهم السلام) به اصحابشان فرمودهاند،<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 254 و 255</ref> اگر این افزایش نباشد علم ایشان پایان مییابد.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس</ref> | |||
#تفاضل بین امامان(علیهم السلام): در روایاتی از تفاضل علمی بین امامان(علیهم السلام) خبر داده شده است؛ چنین روایاتی، این مطلب را اثبات میکنند که علوم ایشان تام و کامل نبوده است. امام صادق(علیه السلام) فرمودند:<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص 472. آدرس صحیح نیست</ref> «همه ما در اطاعت و امر [امامت] یک حکم داریم و بعضی از ما از برخی دیگر داناترند.» اینگونه روایات ـ که بیانگر برتری علمی برخی از ائمه بر برخی دیگرند ـ کامل بودن علوم ایشان را نفی میکنند؛ زیرا در فرض کامل بودن علوم آنان، تمایز علمی در کار نخواهد بود.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229</ref> | |||
#روایاتی که از عدم علم امامان(علیهم السلام) حکایت می کنند و این نشان دهندۀ محدودیت علم ایشان است، مانند اینکه در روایتی ابوبصیر از امام صادق(علیه السلام) سؤال کرد:<ref>رجال الكشی (إختیار معرفة الرجال)، ص ۲۹۹</ref> میگویند شما تعداد قطرههای باران، شمار ستارگان، تعداد برگهای درختان، وزن آب دریا و شمار [ذرات] خاک را میدانید!" امام دستان خود را به آسمان بلند کرد و فرمود: «منزه است خداوند! منزه است خداوند! نه؛ به خدا قسم! اینها را جز خداوند نمیداند.»<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229</ref> | |||
==جمع بندی میان ادله تام یا محدود بودن علم معصوم== | |||
*ریشۀ اختلاف، ظهور متفاوت برخی روایاتی است که در این موضوع نقل شده است. لذا اثبات یا نفی تام بودن علوم آنان، بیش از همه به تحلیل و جمعبندی روایات این موضوع وابسته است.<ref>ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟</ref> | |||
*در جمع بندی میان روایات تام بودن علم امام و روایات افزایش پذیری علم ایشان چندین پاسخ داده شده است مانند: #روایاتی که از تمامیت علوم امامان خبر می دهند به علوم اجمالی نطر دارند منتها تفصیل اینها در طول زندگی امام به روش های مختلفی مانند الهام، تحدیث و ... به دست می آید.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص 64</ref> | |||
#روایاتی که می گویند علم امام تام است بحث از فعلی بودن علم امام دارند و روایاتی که علم امام را افزایش پذیر می دانند نگاهشان به شأنی بودن علم امام است و اینکه هرگاه اراده کند از علم غیب آگاه می شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332</ref> | |||
#و یا اینکه بخشی از علوم ایشان تام و کامل و بخشی دیگر افزایش پذیر است. بخش افزایش پذیر مربوط به علوم حادث و علوم کمالی امامان مربوط می شود و علم تام به موضوعات دینی<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332</ref> و ... .<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص 64؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref> | |||
#منظور از علم تام امام علم، نسبت به مخلوقات است و منظور از افزایش علم در شب های جمعه یا قدر یا در طول سال، مربوط به علم ایشان به خداوند است؛ زیرا ذات خداوند نامحدود است و معرفت به او پایان ندارد.<ref>ر.ک. جزایری، سیدمحمود، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت</ref> | |||
#برخی گفته اند، افزایش علم امام دو معنا دارد: | |||
##نوعی از علومی که دائماً به امام(علیه السلام) افزوده میشود، همان سیر نفس امام در عالم کلیات و تجلی اسماء کلیه الهیه است. طبق روایات در شبهای جمعه امامان(علیهم السلام) به عرش الهی میروند و بازمیگردند و بر قلوبشان علومی خاص افاضه میشود؛ شاید این علوم از این دست باشد.<ref>ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref> | |||
##نوع دیگر از علومی که افزوده میشود، علم به حقائق مادی و خصوصیات عالم طبع است که به تناسب شرائط زمان و مکان از باطن امام بر ظاهر تنزل میکند، و امام بدان تفصیلاً و در عالم ظاهر آگاه میشوند. این علوم در قالب انواع گوناگونی از مکاشفات سمعی و بصری و غیرحسی برای ائمه تحقق پیدا میکند.<ref>ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref> | |||
== پرسشهای وابسته == | |||
{{پرسشهای وابسته}} | |||
{{ستون-شروع|2}} | |||
*[[علم محدود یا مشروط معصوم چیست؟ (پرسش)]] | |||
*[[آیا علم معصوم تام و بیکران است یا محدود؟ (پرسش)]] | |||
*[[دلایل قایلان به محدود بودن علم معصوم چیستند؟ (پرسش)]] | |||
*[[آیا علم معصوم به امور غیبی تام و بیکران است یا محدود؟ (پرسش)]] | |||
*[[دلایل قایلان به محدود بودن علم غیب معصوم چیستند؟ (پرسش)]] | |||
{{پایان}} | |||
{{پایان}} | |||
==جستارهای وابسته== | |||
=='''[[:رده:آثار علم معصوم|منبعشناسی جامع علم معصوم]]'''== | |||
{{پرسشهای وابسته}} | |||
{{ستون-شروع|3}} | |||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای علم معصوم|کتابشناسی علم معصوم]]؛ | |||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای علم معصوم|مقالهشناسی علم معصوم]]؛ | |||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای علم معصوم|پایاننامهشناسی علم معصوم]]. | |||
{{پایان}} | |||
{{پایان}} | |||
==منابع== | |||
* [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[سید علی هاشمی ۱|هاشمی، سید علی]]، [[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|'''علم امام تام یا محدود؟''']]؛ | |||
==پانویس== | |||
{{یادآوری پانویس}} | |||
{{پانویس2}} | |||
{{علم معصوم افقی}} | |||
[[رده:مدخلهای اصلی دانشنامه]] | |||
[[رده:گستره علم معصوم]] | |||
[[رده:مدخل برگرفته از پرسمان]] | |||
[[رده:مدخل برگرفته از پرسمان علم معصوم]] | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
خط ۲۲: | خط ۹۷: | ||
== پرسشهای وابسته == | === پرسشهای وابسته === | ||
* [[ویژگیهای علم معصوم چیست؟ (پرسش)]] | * [[ویژگیهای علم معصوم چیست؟ (پرسش)]] | ||
* [[ویژگیهای علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)]] | * [[ویژگیهای علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)]] | ||
==جستارهای وابسته== | ===جستارهای وابسته=== | ||
{{پرسشهای وابسته}} | {{پرسشهای وابسته}} | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
خط ۴۰: | خط ۱۱۵: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
=='''[[:رده:آثار علم معصوم|منبعشناسی جامع علم معصوم]]'''== | ==='''[[:رده:آثار علم معصوم|منبعشناسی جامع علم معصوم]]'''=== | ||
{{پرسشهای وابسته}} | {{پرسشهای وابسته}} | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
خط ۴۹: | خط ۱۲۴: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==منابع= | ===منابع=== | ||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۰
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث علم معصوم است. "محدودیت علم معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
چیستی علم محدود و علم تام
- در زمینه معنای علم محدود و علم تام معصوم می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- تام به معنای فعلی در مقابل شأنی؛ یعنی معصوم از همه چیز آگاه است و چیزی نیست که اکنون در علم او نگنجد، لذا هیچ علمی نیست که منتظر تحصیلش باشد و به عبارتی بالفعل همه چیز را می داند، به استثنای علومی که احاطۀ بر آنها برای غیر خداوند ناممکن است.
- تام به معنای علم تفصیلی در برابر علم اجمالی و کلی؛ تام بودن علم معصوم یعنی او همۀ علوم ممکن برای غیر خداوند را با تمامی تفصیلات و جزئیات می داند و علمی که مجمل باشد ندارد.
- تام بودن به معنای این است، تمام علومی که غیر خداوند می تواند به آن احاطه پیدا کند (علم ما کان و ما یکون و ما هو کائن) را می داند، با قطع نظر از اینکه بالفعل باشد یا باقوه(لو شاؤوا علموا)، بالتفصیل باشد یا بالاجمال.
تام یا محدود بودن علم معصوم
- در میان علمای شیعه دربارۀ قلمرو علم معصوم دو دیدگاه اساسی وجود دارد:
تام بودن علم معصوم
- تام بودن علم امام بدین معناست، هیچ دانشی نیست که برای غیر خداوند ممکن باشد و امام نسبت به آن آگاه نباشد. بنابراین دیدگاه، امام به تمام علوم و جزئیات حوادث جهان و در تمام زمانها در محدودۀ قابل تصور برای غیر خداوند آگاه است[۱] امّا تسلیم مقدرات و اوامر الهی است و اگر در جایی به علم باطنی خود عمل نمی کردند به دلیل آن بود که مامور بودند مانند بشر عادی زندگی کنند.[۲] دانشهایی که لازمۀ مقام خداوند بوده و جز او کسی به آنها آگاه نیست از فرض این بحث خارج است.[۳]
دلایل تام بودن علم معصوم
- برخی از دلایلی که برای تام بودن علوم معصومین(علیهم السلام) بیان شده است عبارتند از:
- انبیاء و امامان(علیهم السلام) از هرگونه گناه صغیره و کبیره و از هرگونه خطا و سهو و نسیان، به دور هستند و چنین عصمتی از آغاز زندگی تا پایان زندگی آنها برقرار است، لازمۀ چنین عصمتی علم غیب وسیع است.[۴]
- روایاتی که امام را "عالم بما کان و ما یکون و ما هو کائن" می داند.
محدود بودن علم معصوم
- انبیا و امامان با تعلیم خداوند از علم و علم غیب آگاهاند ولی این آگاهی و ارتباط به این معنی نیست که بالذات به آن عالَم احاطه داشته باشند، زیرا آنان نیز از حیث وجود و علم محدودیت دارند و در کسب علم محتاج به خداوند متعالاند.[۵] صاحبان این دیدگاه[۶] معتقدند تام بودن علوم ائمه(علیهم السلام) موجه نیست و ضرورتی ندارد امام به همۀ امور جهان به طور جزئی و تفصیلی آگاه باشد.[۷] حتی ایشان قائلند[۸] ممکن است پیامبر یا امام سهو و نسیان هم داشته باشد؛ البته در آنچه که از جانب خداوند برای مردم بیان میکنند، نباید سهو داشته باشند، اما در غیر آن جایز است که فراموش کنند یا سهو کنند.[۹]
دلایل محدود بودن علم معصوم
- عمده دلیلی که قائلین به محدودیت علم معصوم ارائه کرده اند، آیاتی از قرآن کریم و روایاتی از امامان(علیهم السلام) است که به برخی از آنها اشاره می شود:[۱۰]
- آیات و روایات دال بر اختصاص بعض علوم به خداوند: بر اساس برخی از آیات و روایات خداوند بعضی از علوم غیبی را برای خود برگزیده و احدی از مخلوقات اعم از ملائکه مقرب و پیامبران از آن اطلاع ندارد. در سورۀ لقمان چنین آمده است:[۱۱] «إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنزَِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ مَا فىِ الْأَرْحَامِ وَ مَا تَدْرِى نَفْسٌ مَّا ذَا تَكْسِبُ غَدًا وَ مَا تَدْرِى نَفْسُ بِأَىِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرُ» بر طبق این آیه علم پنج چیز اختصاص به خداوند داشته و احدی از مخلوقات الهی اطلاعی از آنها ندارند. روایات ذیل آیه هم همین مطلب را اثبات می کنند: امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۱۲] «پدرم به من فرمود: آیا تو را از پنج چیز خبر ندهم که خداوند هیچ یک از بندگانش را از آن آگاه نکرده است؟ گفتم بلی؛ فرمود: همانا علم به روز قیامت نزد خداست و اوست که باران را میفرستد و از آنچه در رحمهای زنان است آگاه است و کسی نمیداند فردا چه به دست میآورد و کسی نمیداند در چه سرزمینی خواهد مرد، همانا خداوند دانای آگاه است.»[۱۳]
- بر اساس برخی از روایات، خداوند بعضی از علوم را از همۀ آفریده هایش مخفی کرده است مانند: امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۱۴] «همانا برای خدای تبارک و تعالی دو علم است: یکی علمی است که فرشتهها و پیغمبران و رسولان را بر آن آگاه نموده و ما همه آنرا میدانیم، و دومی علمی است که ویژۀ خود ساخته و چون نسبت بدا برای وی رخ دهد، ما را آگاه سازد و بر امامان(علیهم السلام) پیش از ما هم عرضه شود.»[۱۵]
- بیشترین دلیلی که این گروه به آن استدلال کرده اند روایات افزایش پذیری علم معصوم است بدین صورت که از روایات متعددی استفاده می شود، علم پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و امامان(علیهم السلام) به منبعی اتصال دارد که پیوسته در حال ازدیاد است.[۱۶] بنابراین علوم آنان را میتوان افزایشپذیر دانست. اگر علوم آنان تام و بینقص میبود، فراگیری دانش به شیوههای مختلف مثل الهام، شهود و ... معنایی نداشت و تکرار علوم پیشین میبود؛ در حالی که این موارد شیوههای انتقال علوم الهی به آنان است.[۱۷] این افزایش پذیری به اندازهای مهم است که امامان(علیهم السلام) به اصحابشان فرمودهاند،[۱۸] اگر این افزایش نباشد علم ایشان پایان مییابد.[۱۹]
- تفاضل بین امامان(علیهم السلام): در روایاتی از تفاضل علمی بین امامان(علیهم السلام) خبر داده شده است؛ چنین روایاتی، این مطلب را اثبات میکنند که علوم ایشان تام و کامل نبوده است. امام صادق(علیه السلام) فرمودند:[۲۰] «همه ما در اطاعت و امر [امامت] یک حکم داریم و بعضی از ما از برخی دیگر داناترند.» اینگونه روایات ـ که بیانگر برتری علمی برخی از ائمه بر برخی دیگرند ـ کامل بودن علوم ایشان را نفی میکنند؛ زیرا در فرض کامل بودن علوم آنان، تمایز علمی در کار نخواهد بود.[۲۱]
- روایاتی که از عدم علم امامان(علیهم السلام) حکایت می کنند و این نشان دهندۀ محدودیت علم ایشان است، مانند اینکه در روایتی ابوبصیر از امام صادق(علیه السلام) سؤال کرد:[۲۲] میگویند شما تعداد قطرههای باران، شمار ستارگان، تعداد برگهای درختان، وزن آب دریا و شمار [ذرات] خاک را میدانید!" امام دستان خود را به آسمان بلند کرد و فرمود: «منزه است خداوند! منزه است خداوند! نه؛ به خدا قسم! اینها را جز خداوند نمیداند.»[۲۳]
جمع بندی میان ادله تام یا محدود بودن علم معصوم
- ریشۀ اختلاف، ظهور متفاوت برخی روایاتی است که در این موضوع نقل شده است. لذا اثبات یا نفی تام بودن علوم آنان، بیش از همه به تحلیل و جمعبندی روایات این موضوع وابسته است.[۲۴]
- در جمع بندی میان روایات تام بودن علم امام و روایات افزایش پذیری علم ایشان چندین پاسخ داده شده است مانند: #روایاتی که از تمامیت علوم امامان خبر می دهند به علوم اجمالی نطر دارند منتها تفصیل اینها در طول زندگی امام به روش های مختلفی مانند الهام، تحدیث و ... به دست می آید.[۲۵]
- روایاتی که می گویند علم امام تام است بحث از فعلی بودن علم امام دارند و روایاتی که علم امام را افزایش پذیر می دانند نگاهشان به شأنی بودن علم امام است و اینکه هرگاه اراده کند از علم غیب آگاه می شود.[۲۶]
- و یا اینکه بخشی از علوم ایشان تام و کامل و بخشی دیگر افزایش پذیر است. بخش افزایش پذیر مربوط به علوم حادث و علوم کمالی امامان مربوط می شود و علم تام به موضوعات دینی[۲۷] و ... .[۲۸]
- منظور از علم تام امام علم، نسبت به مخلوقات است و منظور از افزایش علم در شب های جمعه یا قدر یا در طول سال، مربوط به علم ایشان به خداوند است؛ زیرا ذات خداوند نامحدود است و معرفت به او پایان ندارد.[۲۹]
- برخی گفته اند، افزایش علم امام دو معنا دارد:
- نوعی از علومی که دائماً به امام(علیه السلام) افزوده میشود، همان سیر نفس امام در عالم کلیات و تجلی اسماء کلیه الهیه است. طبق روایات در شبهای جمعه امامان(علیهم السلام) به عرش الهی میروند و بازمیگردند و بر قلوبشان علومی خاص افاضه میشود؛ شاید این علوم از این دست باشد.[۳۰]
- نوع دیگر از علومی که افزوده میشود، علم به حقائق مادی و خصوصیات عالم طبع است که به تناسب شرائط زمان و مکان از باطن امام بر ظاهر تنزل میکند، و امام بدان تفصیلاً و در عالم ظاهر آگاه میشوند. این علوم در قالب انواع گوناگونی از مکاشفات سمعی و بصری و غیرحسی برای ائمه تحقق پیدا میکند.[۳۱]
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع علم معصوم
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک. سید عبدالحسین لاری؛ معارف السلمانی بمراتب خلفاء الرحمانی؛ هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟؛ بهدار، محمدرضا، گستره علم امام در اندیشه علمای شیعه، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش 3، ص 48؛ جمعی از نویسندگان، علم امام در دیدگاه شیخ مفید و شاگردان وی، دو فصلنامه حوزه، ش 54، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 284
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. لطیفی، رحیم، علم غیب معصوم، ماهنامه معارف، ش 48، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، 87 ـ 89
- ↑ مانند: محمد بن محمد مفید؛ المسائل العكبریة ص۶۹و۷۰؛ محمد بن على کراجی، كنز الفوائد ج۱و شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص:۳۵۹ باب السهو فی الصلاه و سیدمرتضی در الانتصار فی انفرادات الامامیه، ص۴۹۴ و ...
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام (تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، فصلنامه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی، صفحه؟؟؟؛ موسوی، سید علی، تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی، ص 98؛ جمعی از نویسندگان، علم امام در دیدگاه شیخ مفید و شاگردان وی، دو فصلنامه حوزه، ش 54، صفحه؟؟؟
- ↑ طبرسی، محمد بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۹۰
- ↑ ر.ک. نجفی لاری، سید عبدالحسین، آگاهی های آسمانی، ص 46 ـ 49
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229
- ↑ سورۀ لقمان، آیۀ 34
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۱، ص ۲۹۰، ح ۴۹
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص 147، ح ۱
- ↑ ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229
- ↑ ر.ک. خاتمی، سیداحمد، در آستان امامان، ملائکه و دیدار با امامان، ماهنامه پاسداران اسلام، ش 248، صفحه؟؟؟؛ فاضل لنکرانی، محمدجواد، سخنرانی با موضوع: همگرایی قیام امام حسین با علم حضرت به شهادت خود و یارانش، وبگاه محمدجواد فاضل لنکرانی؛ غرویان، محسن، میرباقری، سیدمحمد حسین، غلامی، محمدرضا، بحثی مبسوط در آزمایش عقاید، ص 339؛ هاشمی، سیدعلی، علم امام تام یا محدود، وبگاه خبرگزاری فارس؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ عسکری امام خان، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت و قلمرو علم الاسماء، ص 109
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 254 و 255
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص 472. آدرس صحیح نیست
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229
- ↑ رجال الكشی (إختیار معرفة الرجال)، ص ۲۹۹
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود؟، وبگاه خبرگزاری فارس؛ موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی، ص 227 ـ 229
- ↑ ر.ک. هاشمی، سید علی، علم امام تام یا محدود، فصلنامه مشرق موعود، ش 37، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص 64
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، ماهیت علم امام(بررسی تاریخی و کلامی)، ص 331 ـ 332
- ↑ ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص 64؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟؛ وکیلی، محمد حسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. جزایری، سیدمحمود، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت
- ↑ ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. وکیلی، محمدحسن، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟
مقدمه
علم کتاب
تأویل قرآن
نام اعظم خدا
آشنایی با همه زبانها
آشنایی با زبان پرندگان و هر جانور دیگر
آگاهی از آنچه بوده و خواهد بود
آگاهی از مرگ و میرها و بلایا
آگاهی از هر آنچه در زمین و آسمان است
آگاهی از انچه خداوند در شب و روز پدید میآورد
پرسشهای وابسته